ตอนที่ 86 รุกฆาต

ป่านกวงคือนักสู้ระดับ38ที่มีความว่องไวและพลังโจมตีสูง ดังนั้น มันจึงแทบเป็นไปไม่ได้ที่สติปัญญาเขาจะเกิน50หน่วย หากหานเซี่ยวเป็นคนโชคร้ายจริงๆและป่านกวงมีสติปัญญาสูงกว่าที่คาด หานเซี่ยวคงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมแพ้ในโชคชะตา

ภาพลวงตาทำให้ป่านกวงที่ไม่ได้เตรียมตัวมาสับสน การโจมตีทั้งหมดจากภาพลวงตาสามารถส่งผลจริงต่อป่านกวง แต่ในที่สุด ป่านกวงก็มีระดับค่อนข้างสูง ดังนั้นแค่ภาพลวงตาอย่างเดียวย่อมไม่อาจล้มเขาได้

โดยไม่ลังเล แขนกลน้ำหนักเบาของหานเซี่ยวมุ่งเป้าไปยังส่วนที่บอบบางสุดของร่างกายเขา!

 

“ทลายขีดจำกัด!”

พลังของแขนกลเพิ่มขึ้น30%ทันที และหมัดก็พุ่งใส่เป้าหมาย

น้องชายของป่านกวงแตกระเบิด!

หานเซี่ยวเรียนรู้กระบวนท่านี้หลังสังเกตเทปชุดหนึ่ง เขาได้รับท่าในตำนานนี้มาจาก’นักรบไกลบ้าน-ทไวไลท์ที่สาม’ เมื่อใช้กระบวนท่านี้ แม้กระทั่งท้องฟ้าก็ยังต้องสั่นสะเทือน

หานเซี่ยวไม่มีเวลาดูข้อความบนหน้าต่างสถานะ เขาต้องใช้ช่วงเวลาที่ป่านกวงถูกรบกวนโดยภาพลวงตาเพื่อสร้างความเสียหายให้ได้มากที่สุด

หานเซี่ยวเปิดใช้งานเครื่องสร้างแรงดดันในฝ่ามือของแขนกล ฝ่ามือเขาสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงและส่งคลื่นกระแทกออกไป เลือดซึมออกจากผิวหนังป่านกวง และสามารถเห็นรอยเลือดสามเหลี่ยมตรงระหว่างขาป่านกวง

แน่นอน มือขวาของหานเซี่ยวก็ถูกใช้เช่นกัน ด้วยการแทงมีดในมือขวา หานเซี่ยวแทงใส่หน้าอกของป่านกวงโดยไม่ลังเล ป่านกวงยังได้รับผลกระทบจากภาพลวงตา และดังนั้น พลังงานป้องกันร่างเขาจึงไม่มีอยู่ การแทงจึงผ่านร่างเขาไปอย่างง่ายดาย

จากนั้นหานเซี่ยวก็ยื่นมือออกไปคว้าอินทรีคลั่งเขาและวางปากกระบอกปืนตรงหัวใจของป่านกวง เขาใช้กราดยิงเพื่อลากป่านกวงไปด้านหลังพร้อมเขา หานเซี่ยวยิงอย่างต่อเนื่องและกระสุนทุกนัดก็พุ่งหายไปในร่างป่านกวง

เลือดไหลทะลัก มีเสียงแผดเผาเนื้อมนุษย์ดังฉู่ฉ่าออกมา

ฉ่า ฉ่า—

กระสุนทั้งหมดในซองกระสุนถูกใช้และในที่สุดป่านกวงก็ตื่นขึ้น ความเจ็บปวดส่งผลให้ป่านกวงโกรธจัดและใบหน้าเขาก็บิดเบี้ยวอย่างเจ็บปวด เขาเฉือนมีดใส่หน้าท้องหานเซี่ยวอย่างแรง(เมิงโดนต่อยไข่ระเบิด แทงหน้าอก ยิงหัวใจยังไม่ตายอีกเรอะ)

ดูเหมือนว่าป่านกวงต้องการตายไปพร้อมกับเขา

หานเซี่ยวใช้พลังงานเขาเพื่อควบคุมเกราะแม่เหล็กให้ป้องกันตัวเขาจากการโจมตี แม้จะได้รับการปกป้อง แรงกระแทกก็ยังทำให้หานเซี่ยวหน้าซีด เขารู้สึกได้ถึงคลื่นพลังงานจากปลายมีด

หลังแบกรับความเจ็บปวด หานเซี่ยวก็ยื่นแขนกลไปกดหัวของป่านกวงอย่างแรง ป่านกวงถูกจับกระแทกลงกับพื้น หลังหัวของป่านกวงกระแทกกับพื้นหลายครั้งจนเริ่มมีเลือดออก ก่อให้เกิดบ่อเลือดบนพื้น หลังจากนัน้ ป่านกวงก็พยายามโต้ตอบด้วยการฟันอย่างบ้าคลั่ง มีดกระหน่ำฟันบนชุดเกราะ และพลังชีวิตเขาก็ลดลงเรื่อยๆ

 

“รอยแตกแห่งสายลม!”ป่านกวงตะโกนอย่างบ้าคลั่งก่อนใบมีดเขาจะเปล่งแสงเจิดจ้า

 

หานเซี่ยวตื่นตระหนกและขยับถอยหลังทันที ครั้งนี้ การระเบิดของแสงเกิดจากมีดผ่าลม พวกมันปกคลุมป่านกวงราวกับพายุ รอยมีดจำนวนนับไม่ถ้วนสามารถเห็นได้บนพื้น หานเซี่ยวทนทุกข์กับการโจมตี และเกราะเขาก็สูญเสียความทนทาน กระบวนท่านี้มีรัศมีกว้างเกินเกราะจะป้องกันได้สมบูรณ์ ทุกส่วนที่ไม่ได้ถูกเกราะป้องกันล้วนเปลี่ยนเป็นสีเลือด

แสงจากใบมีดเปล่งอยู่สามวินาทีก่อนหายไป หานเซี่ยวถอนไปประมาณสิบเมตร เขาสูดหายใจลึก ละอองเลือดและเหงื่อไหลหยดลงเมื่อเขาจ้องมองป่านกวง การโจมตีก่อนหน้าต้องผลาญพลังงานของป่านกวงไปมาก ดังนั้น ป่านกวงย่อมไม่อาจใช้มันได้อีกในเร็วๆนี้!

ป่านกวงพยุงตัวเขาด้วยวมีดยาวและยืนขึ้น เขาดูน่ากลัว และร่างส่วนล่างเขาก็เต็มไปด้วยเลือด มีรอยกระสุนไหม้เกรียมในหน้าอกเขา และกลิ่นไหม้ก็ยังอยู่ การเผาไหม้และเลือดไหลทำให้เขาเสียพลังชีวิตอย่างต่อเนื่อง ใครก็สามารถจินตนาการได้ว่าอวัยวะภายในเขาเสียหายแค่ไหน มีดพับยังปักคาในหน้าอกเขา ใบหน้าเขาน่ากลัวยิ่งกว่าเดิม จมูกเขาหักและเว้าเข้าด้านใน และกะโหลกศีรษะเขาก็ฉีกจากด้านหลังเขา เขาดูเหมือนผีร้าย

ผีร้าย!

ผีร้ายจ้องหานเซี่ยวอย่างอาฆาต

หานเซี่ยวดูตื่นตัว เขาเตรียมใช้แต้มสถานะทั้งหมดเพื่อเพิ่มความทนทานเขา นั่นคือไพ่ตายอีกใบของเขา

สายลมหนาวเย็นพัดพาทรายมาด้วย ในเวลาเดียวกัน มันก็ดูเหมือนจะชักนำจิตสังหารมาด้วย

หัวของป่านกวงลดลงและเขาก็หยุดหายใจ

สัญญาณชีวิตสุดท้ายเขาดับลง ป่านกวงราวกับอูฐที่ถูกโค่นลง

ท่านได้ฆ่าป่านกวง(ระดับ38) ได้รับค่าประสบการณ์21000หน่วย

ศัตรูมีระดับเหนือกว่าท่านสิบระดับ ท่านได้รับค่าประสบการณ์เพิ่ม280% ซึ่งก็คือ58800หน่วย อัตราส่วนร่วมคือ99%

ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 58212หน่วย(99%)

[ลอบสังหาร 3]เสร็จสิ้น อัตราส่วนร่วมคือ99% ท่านได้รับค่าประสบการณ์79200หน่วย

ค่าประสบการณ์ทั้งสิ้น158500หน่วย!

นั่นคือทั้งหมดที่หานเซี่ยวได้รับจากการฆ่าป่านกวง!

ชัยชนะเหนือศัตรูที่ระดับสูงกว่าย่อมให้รางวัลที่เหนือกว่า

เพื่อให้ได้รับรางวัลเช่นนั้น ศัตรูต้องมีระดับสูงกว่าอย่างน้อย5ขั้น ค่าประสบการณ์เพิ่มจะพิจารณาตามการมีส่วนร่วมเพราะมันถือเป็นภารกิจกลุ่ม หากมีสมาชิกคนใดล้มเหลว ทั้งทีมก็จะถูกตัดสิทธิ์รางวัลเพิ่ม มาตรการดังกล่าวแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการร่วมมือและป้องกันการโกงจากผู้เล่น นอกจากนี้ยังป้องกันไม่ให้เกิดการแย่งชิงความพยายามจากคนอื่น

ในที่สุดหานเซี่ยวก็ผ่อนคลายและนั่งบนพื้น จากนั้นก็นอนลง ยอมให้แสงอาทิตย์ส่องบนใบหน้าเขา เขาหลับตาและเพลิดเพลินกับความเงียบสงบหลังการต่อสู้ ราวกับความเสียหายทั้งหมดไม่มีอยู่

ความคิดหนึ่งแล่นวูบ และเขาก็ดีดตัวขึ้นทันทีและตรวจสอบกางเกงเขา หานเซี่ยวน้อยในกางเกงยังอยู่ดี เขาถอนหายใจอย่างโล่งอก โชคดี มังกรหลับในกางเกงเขาไม่ได้รับความเสียหายอะไร

หลังพักผ่อนสักพัก หานเซี่ยวก็เริ่มตรวจสอบความเสียหาย ระดับความทนทานของอุปกรณ์ทั้งหมดเขาลดลงอย่างมาก ระเบิดล่าช้าถูกใช้จนหมด พลังชีวิตเขาเริ่มฟื้นฟู และความเสียหายโดยรวมก็อยู่ภายในขอบเขตการคาดคิด

หานเซี่ยวเดินไปยังศพของป่านกวง ซึ่งยังอยู่ในตำแหน่งเดิม เขาค้นศพและพบวัตถุแข็งในกระเป๋าป่านกวง เขาหยิบมันออกมาและพบว่ามันเป็นอุปกรณ์สื่อสารขององค์กรต้นกำเนิด

หานเซี่ยวคิดสักพักและตัดสินใจเปิดอุปกรณ์ สิบวินาทีต่อมา ภาพเสมือนของหัวหน้าองค์กรต้นกำเนิดก็ปรากฏ

 

“จี่เจี่ย พวกนายถอยมาได้สำเร็จ...”หัวหน้าพูดได้ครึ่งทางก่อนตระหนักสิ่งผิดปกติจากภาพที่ถ่ายทอดอีกฝั่ง

มันคือหานเซี่ยว หัวหน้าเปลี่ยนสีหน้าทันทีและมองหานเซี่ยวอย่างอาฆาต

“ทำไมถึงเป็นแก?!”

 

ซีโร่กำลังใช้อุปกรณ์สื่อสารของจี่เจี่ย และมันก็เห็นได้ชัดว่าฐานถูกทำลายโดยสมบูรณ์แล้ว มันมีความเป็นไปได้ว่าป่านกวงเองก็ตายไปแล้ว

“แกกลับกล้าติดต่อฉัน?”หัวหน้าคำราม

“ไง ไม่ได้เห็นหน้านานเลยนะเนี่ย”หานเซี่ยวหัวเราะ

 

มันคงรู้สึกแปลกที่หานเซี่ยวกำลังพูดกับเขาเหมือนเพื่อนที่ไม่เจอกันนาน หัวหน้าไม่อาจคิดคำตอบกลับได้ ดังนั้นเขาจึงหยุดไปสักพัก จากนั้นก็ถาม“แกไปได้ข้อมูลลับมาจากไหนกัน?”

นั่นคือปริศนาชิ้นใหญ่สุดในใจเขา

“อะไรทำให้แก่คิดว่าฉันจะยอมตอบคำถามแก?”หานเซี่ยวตอบอย่างดูถูก

“แกคิดว่าแกสามารถทำลายอำนาจขององค์กรได้ด้วยวิธีเช่นนั้น?โง่เขลา!”หัวหน้าตะโกนกลับ

“ฉันทำลายฐานทั้ง4ของแกไปไงละ”

“ฉันสามารถบดขยี้แกได้ง่ายๆด้วยน้ำมือฉัน!”

“ฉันทำลายฐานทั้ง4ของแก”

“มีเจ้าหน้าที่ระดับสูงอยู่มากในองค์กร แกจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นานหรอก!”

“ฉันทำลายฐานทั้ง4ของแก”

 

อ้ากกกกกกกกกกกกก!

จากน้ำเสียงของหัวหน้า มันบอกได้ว่าเขาโกรธแค้นแค่ไหน มันราวกับเขากำลังเคี้ยวโลหะในทุกๆคำพูด“แกคิดว่าแกจะสามารถเล็ดรอดเงื้อมมือเราไปได้ด้วยการแสดงความจงรักภักดีต่อมังกรดารา?พวกของฉันจะทำลายทุกกระดูกและเส้นเอ็นทันทีที่พวกเขาจับแกได้!”

หานเซี่ยวหัวเราะลั่น จากนั้น เขาก็ส่งจูบให้หัวหน้า

 

“ถ้าทำได้ละก็นะ ฮ่าๆๆ....”

 

หัวหน้าโกรธจัดเมื่อได้ยินคำพูดสบประมาทของหานเซี่ยว เขาอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่ก่อนที่จะได้ทำ หานเซี่ยวก็ทำลายอุปกรณ์สื่อสาร ภาพดำมืดลง

คำพูดของหัวหน้าติดอยู่ในลำคอ เขาโกรธจนตัวสั่นสะท้าน

 

“เพิ่มค่าหัวของซีโร่เป็น5ล้านเหรียญ!”

เงินรางวัลเพิ่มขึ้นถึง5เท่า!

…

หานเซี่ยวลบรอยยิ้มเขา การหยอกล้อกับหัวหน้าไม่ใช่การกระทำเล่นๆ

องค์กรต้นกำเนิดต้องส่งสมาชิกมาเมืองหลวงตะวันตกเพื่อตามหาเขา พวกเขาจะไม่หยุดจนกว่าเขาจะตาย

สถานการณ์ดูเหมือนทำให้เขาเสียเปรียบ แต่แท้จริงแล้ว มันไม่ใช่

เพราะ...หานเซี่ยวไม่เคยคิดอยากกลับไปที่มังกรดารา!

นี่คือแผนจริงของเขา!