บทที่ 24 เธอจูบกลับได้นะ
บทที่ 24 เธอจูบกลับได้นะ
เฉินเสี่ยวเลี่ยนขว้างก้อนหินออกไปหลายอันอย่างระมัดระวัง อาศัยเสียงการขยับของแม่ม่ายดำ กะระยะห่างระหว่างแม่ม่ายดำและตนเอง มือทั้งสองข้างของเขาโอบหญิงสาวทั้งสองไว้ เดินเคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้า ช้ามาก พยายามไม่ให้ตนเองทำเสียงใดๆ
ในที่สุด ตอนนี้เฉินเสี่ยวเลี่ยนก็พาหญิงสาวทั้งสองไปซ่อนยังด้านข้างของก้อนหินก้อนหนึ่งในพื้นที่ราบ ตามทิศทางที่ตนเองจดจำไว้ แม่ม่ายดำก็ถูกก้อนหินที่เขาปาออกไปดึงดูดไปอีกทาง
เฉินเสี่ยวเลี่ยนถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“รออยู่ที่นี่ อย่าส่งเสียง อย่าไปไหน”
เขาปล่อยมือที่โอบหญิงสาวทั้งสองไว้ออก เพราะว่าตอนนี้มืดมากเขาจึงไม่เห็นว่าชิซูกะหน้าแดงเถือกอย่างกับเลือดจะไหลออกมา
ผิวของชิซูกะเรียบลื่นมาก ตอนที่กำลังโอบกอดเธออยู่นั้น สัมผัสได้ว่าตัวของเธออ่อนนุ่มสุดๆ แม้กำลังตกอยู่ในอันตรายเช่นนี้ หนุ่มน้อยยังซิงอย่างเฉินเสี่ยวเลี่ยนก็ควบคุมไม่ให้ตัวเองใจเต้นไม่ได้
ยังไงก็จะออกไปสู้ตายแล้ว... บางทีอาจจะตายไปทั้งแบบนี้เลยก็ได้?
ตอนนั้นเฉินเสี่ยวเลี่ยนก็ไมรู้ว่าตัวเองเพี้ยนไปแล้วหรือว่าอะไร ถึงได้ก็มีความกล้าผุดขึ้นมาแบบนี้
ในความมืด มือทั้งสองของเขาประคองใบหน้าของชิซูกะไว้ แล้วก็จูบลงไปอย่างดุดัน!
ชิซูกะทันได้แค่ร้อง “อุ๊” คำเดียว ก็รู้สึกว่าปากตัวเองถูกปิดไว้แล้ว
เจ้าหมอนี่จูบได้เงอะงะมาก ถึงขั้นป่าเถื่อนไปหน่อยด้วย
หลังศีรษะของหมอนี่ขยับห่างออกไป ชิซูกะก็ได้ยินเขากระซิบเสียงต่ำข้างหูของตนว่า
“ขอโทษนะ ฉันแค่อยากลิ้มรสจูบแรกก่อนตายน่ะ... ถือว่าฉันเป็นหนี้เธอก็แล้วกัน
ถ้าฉันไม่ตาย เธอจะจูบคืนก็ได้นะ”
จะ...จูบคืน?!
พูดบ้าอะไรของเขา?!
หัวใจของชิซูกะสับสนวุ่นวายขึ้นมาทันที แต่เฉินเสี่ยวเลี่ยนกับไม่ได้ทำหรือพูดอะไรอีก เขารีบหันตัวจากไป! วิ่งพุ่งไปทางใจกลางพื้นที่ราบ!
เสียงวิ่งทำให้แม่ม่ายดำตระหนกในทันที เฉินเสี่ยวเลี่ยนได้ยินอีกฝ่ายไต่มาอย่างรวดเร็ว ขาครูดพื้นจนเกิดเสียงดังกรากแกรก
ฉับพลัน เฉินเสี่ยวเลี่ยนหยุดกึก หัวเราะเสียงเย็น เขาหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋า
ขวดเล็กๆ ใบหนึ่ง!
นั่นคือ...น้ำยาสกัดจากกบหิ่งห้อยที่เหลือครึ่งขวด!!
ขวดโปร่งแสงส่องสว่างอ่อนๆ คล้ายกับกำลังชี้ตำแหน่งการโจมตีให้แม่ม่ายดำ! พอเห็นแม่ม่ายดำพุ่งมาทางตนเองด้วยความเร็วเต็มกำลัง และระยะห่างเหลือไม่ถึงสิบกว่าก้าว เฉินเสี่ยวเลี่ยนก็เหนี่ยวตัวทำท่าขว้างบอลอย่างแม่นยำ!
ฟิ้ว!!!
ขวดที่มีแสงหิ่งห้อยอยู่ลอยออกไปทันที! ราวกับตะเกียงอันหนึ่ง...
ในเวลาเดียวกันนั้น เฉินเสี่ยวเลี่ยนรีบล้มตัวลงบนพื้น ใช้พลังที่เหลือทั้งหมดกลิ้งตัวไปอีกทางอย่างรวดเร็ว!
ความเร็วในการพุ่งตัวของแม่ม่ายดำเร็วมาก และเพราะแรงเฉื่อย ต่อให้มันคิดจะหยุดก็เลยจากจุดเดิมที่เฉินเสี่ยวเลี่ยนยืนอยู่ไปแล้ว! เฉินเสี่ยวเลี่ยนรู้สึกคล้ายกับว่าขาแหลมคมของแม่ม่ายดำเฉียดผ่านใบหน้าของตัวเองไป!
เพล้ง!
ขวดแก้วแตกลงบนตัวแม่ม่ายดำ น้ำยาสกัดจากกบหิ่งห้อยไหลออกมา ราดรดลงไปบนเปลือกนอกของแม่ม่ายดำในชั่วขณะ ในหุบเขาที่กว้างใหญ่ แม่ม่ายดำกลายเป็นต้นกำเนิดแสงที่สะดุดตาที่สุดในฉับพลัน
ตอนที่เฉินเสี่ยวเลี่ยนซึ่งกลิ้งตัวไปอีกทางลุกขึ้นมาก็เห็นแม่ม่ายดำอยู่ห่างตนเองไปสิบกว่าเมตร กำลังหมุนตัวอยู่กับที่ด้วยความโกรธ
“ออกมาเลย การ์ฟิลด์!”
แมวคลั่งสี่ตาถูกเรียกออกมาอีกครั้ง! มันร้องคำรามและกระโจนเข้าใส่ ชนแม่ม่ายดำจนเซ เล็บแมวแสนคมทิ้งรอยลึกไว้บนขาแหลมของแม่ม่ายดำหลายรอย
แมวกวนตีนตัวนี้คล้ายกับรู้ว่าพละกำลังตนสู้ไม่ได้ มันบุกแล้วถอย รีบหลบไปอีกทางอย่างรวดเร็ว
เวลานี้ศัตรูอยู่ในที่แจ้งตนเองอยู่ในที่ลับ การ์ฟิลด์เยื้องย่างเคลื่อนไหวอยู่รอบๆ แม่ม่ายดำโจมตีหลายครั้ง ทว่านอกจากขาแหลมคมนั้นจะแทงก้อนหินไปหลายก้อน ก็ไม่ได้ทำอันตรายใดๆ แก่แมวคลั่งสี่ตา
เฉินเสี่ยวเลี่ยนกำลังรอ!
เขากำลังรอโอกาส!
ในที่สุดการ์ฟิลด์ก็ไม่ทำให้เฉินเสี่ยวเลี่ยนผิดหวัง มันอ้าปากปล่อย ‘แมวคำราม’ ใส่แม่ม่ายดำ!
ถึงแม้ว่าดาเมจของสกิลแมวคำรามจะส่งผลอย่างจำกัดต่อมอนสเตอร์ระดับ A อย่างแม่ม่ายดำ แต่ว่า... ‘มึนงง’ ที่เป็นดีบัพเพิ่มเติมคือเป้าหมายของเฉินเสี่ยวเลี่ยน!
เขากำลังเดิมพันอยู่!
แม่ม่ายดำถูกแมวคำรามจังๆ เข้าทีหนึ่ง มวลอากาศกึ่งโปร่งแสงทำให้แม่ม่ายดำถอยหลังไปเพียงแค่สองก้าวก็ขยับขาแหลมคมพุ่งเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง... การ์ฟิลด์ถอยหลบอีกครา
ผลมึนงงไม่ทำงาน!
เฉินเสี่ยวเลี่ยนกัดฟัน ไม่ยอมขยับ เขายังคงรอคอย
การ์ฟิลด์หลบวุ่นไปทั่วทุกทิศ เจ้าแมวถูกแม่ม่ายดำไล่ต้อนจนวิ่งพล่านไปทั่วที่ราบ มีบางครั้งที่การ์ฟิลด์เหยียบไข่แมงมุมพวกนั้นแตก ทำให้แม่ม่ายดำกรีดร้องด้วยความโกรธเกรี้ยว
การ์ฟิลด์ปล่อย ‘แมวคำราม’ อีกครั้งอย่างรวดเร็ว คราวนี้ผลมึนงงก็ยังคงไม่ทำงาน
เฉินเสี่ยวเลี่ยนรู้สึกกังวลขึ้นมาเล็กน้อย
เขารู้สึกได้ว่ากำลังของการ์ฟิลด์ลดลงอย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่า ‘แมวคำราม’ เป็นสกิลโจมตีระยะไกลเพียงหนึ่งเดียวของการ์ฟิลด์ แม้ว่าดาเมจจะน้อย แต่กลับใช้พลังมาก
(อีกทีสิ! ขออีกสักทีเถอะ!)
คล้ายกับว่าพระเจ้าได้ยินเสียงอ้อนวอนของเฉินเสี่ยวเลี่ยน...
การ์ฟิลด์ร้องคำรามดุดัน!
มวลอากาศที่ปล่อยออกไปคราวนี้มีขนาดเล็กลงอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็กระทบเข้ากับตัวแม่ม่ายดำ...
‘แจ้งเตือน แจ้งเตือน: สัตว์เลี้ยงแมวคลั่งสี่ตาใช้สกิล ‘แมวคำราม’ มีโอกาสสร้างผลมึนงงเล็กน้อย เนื่องจากเป้าหมายมีระดับสูงกว่า ผลมึนงงจึงลดลงครึ่งหนึ่ง ส่งผลต่อเนื่องสามวินาที...3...’
เฉินเสี่ยวเลี่ยนลิงโลด!!
เขาไม่มีกระทั่งเวลาไปคิดเล็กคิดน้อยกับเรื่อง ‘ผลมึนงงลดลงครึ่งหนึ่งด้วยซ้ำ’ คว้าดาบเลเซอร์ได้ก็พุ่งเข้าใส่แม่ม่ายดำ!
การโจมตีครั้งนี้ เขาทุ่มสุดกำลัง!
แม่ม่ายดำยืนอยู่ที่เดิม ขาทั้งแปดโงนเงนไปมาคล้ายกำลังเมา เฉินเสี่ยวเลี่ยนพุ่งไปไม่กี่ก้าวก็คุกเข่าลงกับพื้นโดยฉับพลัน ลำตัวลื่นไถลพุ่งไปตามพื้น!
หัวเขาของเขาครูดไถลไปกับพื้นจนถลอกปอกเปิก ทว่าเฉินเสี่ยวเลี่ยนกลับไม่สนใจมัน!
เฉินเสี่ยวเลี่ยนยกดาบเลเซอร์ขึ้นด้วยสองมือ แสงเลเซอร์ส่องสว่างอย่างรวดเร็ว ทั้งตัวราบไปกับพื้น ใช้พลังบุกอย่างรุนแรง ไถลเข้าไปใต้ท้องของแม่ม่ายดำ!
มองเห็นท้องของแม่ม่ายดำแวบผ่านเหนือหัวตนไป ตรงส่วนท้องนั้นมีพื้นที่สีขาวอยู่ด้วย...
เฉินเสี่ยวเลี่ยนใช้มือทั้งสองยกดาบเลเซอร์แทงขึ้นไปสุดแรง!
กี๊ๆๆๆ...
เสียงไม่ชวนฟังบาดหู! ดาบเลเซอร์กรีดท้องของแม่ม่ายดำเป็นทางยาว! มีของเหลวสีขาวพุ่งพ่นออกมา!
แม่ม่ายดำส่งเสียงอย่างเจ็บปวด ปากเปิดอ้า จากนั้นก็ยกขาแหลมคมขึ้นแทงลงไปยังพื้น ส่วนเฉินเสี่ยวเลี่ยนก็ไถลออกมาอีกด้าน
สามวินาที!
ผลมึนงงสิ้นสุดแล้ว!
เฉินเสี่ยวเลี่ยนรีบเก็บดาบเลเซอร์ กำจัดต้นกำเนิดแสงไป!
แม่ม่ายดำกรีดร้องอย่างเจ็บปวด ส่วนท้องได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก ต่อให้มันหลุดจากผลมึนงงแล้วแต่ก็ยืนไม่มั่นคง หมุนไปมาอยู่กับที่ โซซัดโซเซอย่างเห็นได้ชัด
(เดาถูกแล้ว! ส่วนท้องคือจุดอ่อนจริงๆ ด้วย!)
เฉินเสี่ยวเลี่ยนโล่งอก
เขาจำรายการวิทยาศาสตร์ที่เคยดูได้อยู่บ้าง จุดอ่อนของแมงมุมส่วนใหญ่จะอยู่ที่ส่วนท้อง โดยเฉพาะส่วนท้องตรงปลาย อวัยวะพ่นใยส่วนใหญ่ของแมงมุมอยู่ตรงนั้น และก็เป็นส่วนที่อ่อนแอที่สุดทั้งตัวของแมงมุมอีกด้วย!
หลังการ์ฟิลด์ปล่อยแมวคำรามออกมาสามครั้งก็อ่อนแรงอย่างเห็นได้ชัด แต่ว่าเฉินเสี่ยวเลี่ยนไม่กล้าเรียกการ์ฟิลด์กลับเข้าระบบ
แมวคลั่งสี่ตายังคงพยายามโจมตี อาศัยจังหวะที่แม่ม่ายดำยืนไม่มั่นคง ใช้กรงเล็บแมวข่วนลงไปบนตัวแม่ม่ายดำซ้ำแล้วซ้ำอีก
พลังระดับ B กรงเล็บแมวที่สามารถโค่นต้นไม้ได้ หลังจากทิ้งรอยหลายรอยไว้บนตัวแม่ม่ายดำแล้ว การ์ฟิลด์ก็ใช้แรงไปจนหมด
พอเห็นการ์ฟิลด์ลดขนาดตัวลง เฉินเสี่ยวเลี่ยนก็รีบเรียกมันเก็บกลับเข้าระบบทันที
จากนั้นเฉินเสี่ยวเลี่ยนก็ค่อยๆ เข้าใกล้แม่ม่ายดำอย่างระมัดระวัง เดินไปสองก้าวก็หยุดทีหนึ่ง สำรวจท่าทีของแม่ม่ายดำ หากแม่ม่ายดำขยับตัว เขาก็จะรีบขยับออก!
จากการคำนวณในใจ เขาใช้เวลาไปสิบนาทีเพื่อย่นระยะระหว่างตัวเองกับแม่ม่ายดำจากห้าสิบเมตรเป็นไม่ถึงยี่สิบเมตร!
ระยะเท่านี้นับว่าอันตรายมากแล้ว เพราะบนตัวแม่ม่ายดำมีแสงสว่างอยู่ หากมันหมุนตัวมาเผชิญหน้ากับเฉินเสี่ยวเลี่ยน เช่นนั้น...แสงหิ่งห้อยอ่อนๆ ก็จะทำให้เฉินเสี่ยวเลี่ยนเผยตัว
เฉินเสี่ยวเลี่ยนกำด้ามดาบเลเซอร์ไว้ในมือแล้ว อุ้งมือเต็มไปด้วยเหงื่อ เขากัดฟันกรอด!
ตอนนั้นเอง แม่ม่ายดำทำบางอย่างที่อยู่นอกเหนือความคาดหมายของเฉินเสี่ยวเลี่ยน
จู่ๆ มันก็ส่ายหัวไปมา จากนั้น...
มันค่อยๆ ไต่ไปทางมุมด้านซ้ายของพื้นที่ราบที่อยู่ห่างออกไปช้าๆ!
เฉินเสี่ยวเลี่ยนใจหายวาบ!
มุมด้านซ้าย...นั่นมัน...ตำแหน่งที่ซ่อนของชิซูกะกับซูซู!!
เขาจ้องหัวของแม่ม่ายดำ รู้ปัญหาขึ้นมาทันที!
กลิ่น!
ขาของแอร์โฮสเตจสาวถูกมีดแทง เลือดไหลออกมามากมาย กลิ่นคาวเลือดได้ฟุ้งกระจายไปทั่ว! แม่ม่ายดำตัวนี้แม้จะตาบอด แต่ว่า...ไม่ได้สูญเสียการดมกลิ่น
มันค่อยๆ ไต่ไปทางมุมตามกลิ่นเลือด
เฉินเสี่ยวเลี่ยนลังเลเล็กน้อย สุดท้าย...ก็ตัดสินใจเสี่ยง!
เขาไม่มีเวลาไปคิดหาตำแหน่งที่ดีที่สุดอะไรพวกนั้น เฉินเสี่ยวเลี่ยนรีบวิ่งอย่างบ้าคลั่งออกไปไกล เป้าหมายของเขาชัดเจนมาก นั่นก็คือส่วนท้อง...ของแม่ม่ายดำ! หรือพูดให้ชัดเจนก็คือส่วนบั้นท้ายของมัน!
ระบบแจ้งเตือนว่าแม่ม่ายดำอยู่ในช่วงอ่อนแอ สถานะทั้งหมดลดลงกึ่งหนึ่ง...
ถ้าอย่างนั้นทำไมมันถึงอยู่ในช่วงอ่อนแอล่ะ?
เฉินเสี่ยวเลี่ยนทำการคาดเดา ไข่แมงมุมทั่วทั้งหุบเขาก็คือคำตอบ!
แม่ม่ายดำ ชื่อเรียกนี้ชวนให้นึกถึงหลายเรื่อง แมงมุมตัวเมีย ออกไข่...แล้วก็จะกินแมงมุมตัวผู้!
แม่ม่ายดำกินแมงมุมตัวอื่น เฉินเสี่ยวเลี่ยนได้เห็นไปตอนที่มันเพิ่งออกมาแล้ว
พอรวมเข้ากับไข่แมงมุมมากมายในหุบเขา และยังมีชื่อ ‘แม่ม่ายดำ’ อีก! ถ้ายังเชื่อมโยงสาเหตุที่มันอ่อนแอไม่ได้ ก็คงอ่านนิตยสารเนชั่นแนล จีโอ กราฟฟิกเสียเปล่าแล้ว!!
แบร์ กริลผู้ยิ่งใหญ่คงไม่ยกโทษให้เขาแน่!!
เฉินเสี่ยวเลี่ยนพุ่งออกไป ตอนนี้เขาว่องไวดั่งสายฟ้า!!
ระยะห่างสิบกว่าเมตร ด้วยความเร็วของเฉินเสี่ยวเลี่ยนหลังการอัพเกรดร่างกาย ในเวลาไม่ถึงสองวินาทีดาบเลเซอร์ก็เปล่งลำแสงออกมา!
จากนั้น...
เขาใช้พลังทั้งร่าง ใช้พลังทั้งหมดที่มีอยู่ รีดพลังที่มี...จนสุด!!
ใช้ดาบแทงเข้าไปอย่างดุดัน!!
สวบ!!
มิดด้าม!!
แม่ม่ายดำสั่นอย่างรุนแรง มันเงยหน้าขึ้นฉับพลัน อ้าปากส่งเสียงคำรามด้วยความเจ็บปวด เสียงกรีดร้องของมันคล้ายกับจะบาดหูเฉินเสี่ยวเลี่ยนให้ขาด!
เฉินเสี่ยวเลี่ยนโจมตีได้ผลในหนเดียว เขาตั้งใจจะถอยฉากในทันที ทว่ายังช้าไปก้าวหนึ่ง บั้นท้ายของแม่ม่ายดำกระดกขึ้นอย่างรุนแรง เฉินเสี่ยวเลี่ยนรู้สึกกระเทือนไปทั่วทั้งตัวเหมือนกับโดนค้อนทุบ ร่างกายปลิวขึ้นไปบนอากาศ ลอยออกไปกว่าเจ็ดแปดร้อยเมตรในทันที ตอนที่ตกลงบนพื้น เลือดก็ไหลออกมาจากปากไม่หยุด
ตรงหน้าอก รอยแผลที่คล้ายคมดาบเปิดเอาเสื้อผ้าและผิวหนังของเขาออก! แผลเหวอะหวะถึงขนาดเห็นกระดูกสีขาวโผล่ออกมา!
แม่ม่ายดำหมุนตัวมา มันประเมินทิศทางของเฉินเสี่ยวเลี่ยนได้แล้ว มันพยายามขยับตัว ทว่า ‘บั้นท้าย’ ของมันได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง ดาบเลเซอร์แทงทะลุจากด้านหลังไปถึงหน้าอก แมงมุมดำตะเกียกตะกายอย่างจนปัญญาได้ไม่กี่ครั้ง สุดท้ายก็ล้มไปข้างหลัง บั้นท้ายของมันไม่สามารถตั้งตรงได้อีกแล้ว ขาด้านหน้าหลายขายังขูดพื้นดิน แต่กลับเดินหน้าไม่ได้สักก้าวเดียว!
เฉินเสี่ยวเลี่ยนรู้สึกเหมือนเลือดตัวเองไหลออกมาอย่างกับไม่มีค่าราคาอะไร ความเจ็บปวดทำให้เขาเกือบจะหมดสติ
ในที่สุดแม่ม่ายดำก็ส่งเสียงคล้ายหมดหนทาง ลำตัวบิด กองอยู่บนพื้น...
‘แจ้งเตือน คุณสังหารมอนสเตอร์ระดับ A แม่ม่ายดำได้สำเร็จ 1 ตัว ดรอปเลือดบำรุงขั้นกลางx2 วิญญาณแม่ม่ายดำx1 ต้องการเก็บหรือไม่?’
เฉินเสี่ยวเลี่ยนรู้สึกเปลือกตาหนักยิ่งขึ้นเรื่อยๆ สติค่อยๆ รางเลือน... เขาฝืนกัดฟัน กดยืนยันเก็บ...
จากนั้นก็รีบเอาเลือดบำรุงขั้นกลางออกมาจากกระเป๋าระบบอันหนึ่งแล้ว...กลืนลงไป...
สติเริ่มจะไม่มีแล้ว เขาหลับตา
‘แจ้งเตือน คุณสังหารมอนสเตอร์ระดับ A แม่ม่ายดำได้สำเร็จ 1 ตัว ได้รับรางวัลมือใหม่สังหารมอนส์เตอร์ระดับ A ครั้งแรก กรุณายืนยัน’
หือ??
นั่นคือการรับรู้สุดท้ายของเฉินเสี่ยวเลี่ยน จากนั้นเขาก็หมดสติไปจริงๆ
…………………………
