ตอนที่ 60 การลอบสังหาร

‘กิลด์เทพเจ้าต้องมีแหล่งทรัพยากร!หากเพียงฉันสามารถหาตัวซีโร่...’

 

รางวัลของโพสต์ภารกิจซีโร่ดึงดูดอย่างมาก แต่ดาบคลั่งรู้ว่าเขาตัวคนเดียว มันเหมือนการพยายามหาเข็มในกองหญ้า

แม้มันอาจดูน่าเสียดาย มันก็ไม่ได้มากขนาดนั้น ดวงตาของดาบคลั่งเต็มไปด้วยไฟขณะมองดูหานเซี่ยวอีกครั้ง

 

‘ตราบเท่าที่ฉันเข้าหาเขาได้ ฉันก็จะเลื่อนระดับได้เร็วกว่าใครอื่น!’

เดิมที การทำภารกิจแปลกๆทั้งหมดที่หานเซี่ยวมอบให้เขาก็ทำให้เขารู้สึกรังเกียจบ้าง อย่างไรก็ตาม เขาก็ค่อยๆค้นพบว่ามันไม่ได้แย่ขนาดนั้น-อย่างน้อย พวกมันก็มีความน่าสนใจ เมื่อเทียบกับการล่าสัตว์ประหลาด วิ่งไปรอบๆเพื่อทำ’ธุระ’ แน่นอน สิ่งนี้ต้องแลกมาด้วยศีลธรรมเขา

วันหนึ่ง เขาตระหนักว่าจิตใจเขาเปิดกว้างกว่าเดิมและตรัสรู้ : ‘ความอายเป็นแค่อุปสรรคต่อวิวัฒนาการมนุษย์!’

‘ฉัน ผิด?ไม่ ไม่ ไม่ ฉันก็แค่หลุดพ้นมาแล้ว!ฉันพบทางใหม่แล้ว!’

“หมอนั่นชอบนายงั้นหรอ?”ลู่ เฉียนถามอย่างงงงวยขณะชี้ดาบคลั่ง เขาจ้องมองหานเซี่ยวด้วยความคลั่งใคล้จากทางเข้าโรงงาน

“…”

“เขาดูจริงใจนะ ทำไมนายไม่ให้โอกาสเขาหน่อยละ?”เธอแกล้ง

 

มันคือครั้งแรกที่เธอพูดกับหานเซี่ยวเป็นปกตินับแต่การเข้าใจผิด

หานเซี่ยวกลอกตาและยื่นมือออกไปดีดเธอ เธอหลบและตะโกนอย่างไม่พอใจ ลู่เฉียนตั้งแขนขึ้น มองหานเซี่ยวราวกับลูกสุนัขที่รอการโจมตีครั้งต่อไป

ความพยายามการเล่นจับคู่ของปู่เธอทำให้เธอปวดหัวมาก อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้า เธอก็พบว่านั่นไม่จำเป็นเพราะหานเซี่ยวไม่ได้สนใจเธอ พูดให้ถูก เขาไม่สนใจผู้หญิงเลยต่างหาก!แม้สิ่งนี้จะช่วยลดความกังวลของเธอ แต่มันก็ยังเพิ่มความกังวลในด้านอื่น

หัวใจของผู้หญิงยากจะหยั่งรู้ ยิ่งเอาใจใส่ เธออาจยิ่งระวัง แต่ไม่ใช่กับการละเลย

น่าเสียดาย รูปร่างหน้าตาเองก็คือปัจจัยสำคัญ หากคุณดูดีพอ คุณย่อมไม่ต้องกัวลถึงเรื่องนั้น

ชุดใส่เล่นของลู่เฉียนเผยให้เห็นเรือนร่างสุดเย้ายวน แต่มันก็ไม่ได้กระตุ้นหัวใจของหานเซี่ยวเลย ในหัวเขามีแต่การทำงาน15ชั่วโมงเกือบทุกวัน การสร้างกลายเป็นสิ่งเดียวที่อยู่ในหัวเขา

บางครั้ง เขาแม้กระทั่งพบว่าตัวเองกำลังออกแบบปืนและอาวุธในฝัน!และส่วนที่น่ากลัวสุดก็คือ เมื่อเขาตื่น เขากลับกำลังออกแบบอยู่จริงๆ!นี่เรียกว่าการละเมอ และเขาก็คิดย้อนกลับไปตอนอยู่กับแฟนเขา เหม่ย เหม่ยและอดีตแฟนสาวนับสิบเพื่อฟื้นความรู้สึกเขา

ผู้ชายอาจตาย แต่เขาต้องได้ใช้นกน้อยก่อน

หานเซี่ยวเมินเฉยดาบคลั่ง ตามการคำนวณเขา การทดสอบจะจบลงในอีกหนึ่งวัน เหตุผลเดียวที่หานเซี่ยวเลือกทำการติดต่อกับผู้เล่นก็เพื่อทดสอบระบบNPC

ทันใดนั้น หน้าต่างสถานะก็สว่างขึ้น

ท่านได้กระตุ้นภารกิจฉับพลัน : [การลอบสังหาร]!

คำใบ้ภารกิจ : นักฆ่ากำลังใกล้เข้ามา!

ความต้องการภารกิจ : เอาตัวรอดจากการเผชิญหน้า

รางวัล : ไม่ระบุ

 

สีหน้าของหานเซี่ยวแข็งทื่อ

การโจมตีสามารถเกิดขึ้นได้ทุกเวลา

 

“บัดซบ!เฒ่าลู่ไม่อยู่บ้าน!”

สำหรับภารกิจ ด้วยความที่เฟิงจุนและคนของเขากำลังเฝ้าจับตาอยู่ในบริเวณใกล้เคียง นั่นก็หมายความว่าศัตรูต้องมีความสามารถพิเศษที่ทำให้ไม่ถูกตรวจจับ!มีโอกาสสูงที่มันจะเป็นยอดมนุษย์!

หานเซี่ยวรีบวิ่งถลาไปยังห้องเขาเพื่อเอาอุปกรณ์ เขาต้องไม่ลากเฒ่าลู่และลู่ เฉียนมาข้องเกี่ยวเพราะมันอาจส่งผลต่อการปลดล็อคสถานการณ์ลับที่เขาวางแผนมาตลอด

การเผชิญหน้ากับผู้โจมตีแบบซึ่งๆหน้าคือสไตล์ของเขา

ดาบคลั่งวิ่งตามหานเซี่ยวมา

เมื่อพวกเขาเริ่มวิ่ง หานเซี่ยวก็เริ่มรู้สึกได้ถึงสายตาที่จับจ้อง

อุณหภูมิของอากาศเริ่มลดลง ส่งผลให้ดาบคลั่งถูแขนเขาอย่างกล้าๆกลัวๆ แม้กระทั่งเขาก็ยังสัมผัสได้ถึงจิตสังหารในอากาศ

เมื่อพวกเขาเดินไปตามตรอก สัมผัสอันตรายของหานเซี่ยวก็เริ่มร้องเตือน

ความมืดกำลังคืบคลานเข้ามาหาทั้งคู่ ก่อนที่พวกเขาจะตระหนักมัน พวกเขาก็ถูกส่งไปยังโลกที่ปราศจากภาพและเสียง แต่ความมืดนี้ก็ทำให้หานเซี่ยวรู้สึกปลอดภัยและสะดวกสบายราวกับเขากลับมาอยู่ในครรภ์มารดา มันทำให้เขารู้สึกอยากนอนหลับไปตลอดกาล

ภาพลวงตา!

หานเซี่ยวฝืนลืมตาขึ้น

ท่านตกอยู่ภายใต้ภาพลวงตา ด้วยความที่สติปัญญาท่านสูงกว่า50 ท่านจึงสามารถต้านผลได้

 

ความมืดรอบหานเซี่ยวเริ่มแตกเป็นเสี่ยงๆ

เมื่อหานเซี่ยวได้สติ เขาก็พบเห็นชายคนนั้นกำลังยืนอยู่ห่างไป5เมตรพร้อมปืนที่เล็งมายังเขา มือสังหารกำลังสวมรอยยิ้มชั่วร้าย

กริ้ก

เขาลั่นไก

ดวงตาของหานเซี่ยวเบิกกว้าง

 

‘ฉันจะหลบการยิงในระยะประชิดได้ยังไง?!’

ผู้คนมักบอกว่าเวลาจะช้าลงเมื่อเผชิญอันตราย สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปคือระดับใหม่ทั้งหมด

ต่อหน้าความตายที่ใกล้เข้ามา โลกรอบหานเซี่ยวเริ่มช้าลง ความตื่นตระหนกบนใบหน้าหานเซี่ยวถูกแทนที่ด้วยความเย็นชา  จิตใจเขาขับไล่ความคิดและอารมณ์ที่ไม่จำเป็นทั้งหมดออกไป

 

‘มันยังไม่จบ!’

กระแสเวลายังคงไหล

ทันใดนั้น หานเซี่ยวก็ใช้[กราดยิง] ส่งผลให้ทั้งร่างเขาจางหายไปและปรากฏขึ้นอีกครั้ง

ผลของ[กราดยิง]จะช่วยให้ผู้ใช้ย้ายไปที่ใดก็ได้ภายในรัศมีสามเมตร แต่มันไม่ได้หายใน’ทันที’ การใช้[การยิง]คือการเพิ่มความเร็วจนถึงขีดสุด การเคลื่อนที่ในระยะสั้นจะยิ่งเร็วขึ้น หานเซี่ยวสามารถหลบกระสุนได้ด้วยการขยับเพียงสองนิ้ว

กระสุนวิ่งผ่านหน้าเขาไป พร้อมกับสีหน้าของมือสังหารที่บิดเบี้ยว

 

‘เขาหลบกระสุนของฉันได้ยังไง?!’

ด้วยพลังของภาพลวงตาเขา นอซ่าจึงถือเป็นมือสังหารที่ไม่เคยพลาดมาก่อนขององค์กรต้นกำเนิด ต่อให้เป้าหมายจะเป็นยอดมนุษย์ก็ตาม อย่างไรก็ตาม ตามข้อมูลที่เขาได้รับ ซีโร่ควรเป็นแค่สายลับขั้นสูงเท่านั้น!คนที่พึ่งพาเครื่องจักรในการต่อสู้จะสามารถหลุดจากภาพลวงตาได้ยังไง?!

ข้อมูลต้องผิดพลาด!

ขณะที่หานเซี่ยวหลบ เขาก็ชักอินทรีคลั่งออกมาสองกระบอกและเปิดใช้งาน[ทลายขีดจำกัด] แรงถีบจากการยิงรุนแรงจนทำให้มือสองข้างเขาสั่น

ปัง!ปัง!ปัง!

กระสุนทั้งหมดล้วนเล็งไปที่หน้าอกของนอซ่า

มันคือการโต้กลับที่สมบูรณ์แบบ การใช้กราดยิงของหานเซี่ยวดูเหมือนไม่ยาก แต่จริงๆแล้วมันต้องผ่านประสบการณ์มามากถึงทำได้เช่นนี้

นอซ่าเริ่มซวนเซ เขาใช้พลังงานเพื่อปกป้องร่างเขา-ไม่อย่างนั้น เขาคงถูกกระสุนเป่าจนตายไปแล้ว หลังพ่นเลือดออกมา เขาก็ดึงพลังงานนอกร่างเขากลับและหนี

หานเซี่ยวหรี่ตาแคบและไล่ตามขณะบรรจุกระสุนปืนด้วย[กระสุนระเบิด]เพื่อยิงในทิศทางการหลบหนีของนอซ่า

ทะเลเพลิงด้านหน้าบังคับให้นอซ่าต้องหยุด เขากัดฟันแน่น หันมาเผชิญกับหานเซี่ยว

ดวงตาของนอซ่าเริ่มเปล่งแสง7สี

ท่านตกอยู่ภายใต้การโจมตีของภาพลวงตา ด้วยความที่สติปัญญาท่านสูงกว่า50 ท่านจึงสามารถต้านทานได้

 

ปัง!

หานเซี่ยวยิงกระสุนโดยไม่ลังเล ก่อให้เกิดรูบนลำคอของมือสังหาร

นอซ่ากุมคออย่างหวาดกลัว

‘พลังภาพลวงตาไม่เคยทำให้ฉันล้มเหลวมาก่อน!ทำไมมันถึงไม่เป็นอะไร?!’

หานเซี่ยวก้าวไปข้างหน้า ทุบนอซ่าให้ล้มลงด้วยปืนในมือ จากนั้นก็กดพวกมันลงกับหน้าอกเขา

ปัง!

เสียงปืนดังขึ้น

เมื่อกระสุนระเบิดทะลวงผ่านร่างของนอซ่า อวัยวะภายในเขาก็เริ่มเผาไหม้ เขาดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง-แต่ก็เพียงไม่นาน

ท่านได้ฆ่ามือสังหารขององค์กรต้นกำเนิด นอซ่า(ยอดมนุษย์ระดับ25)ได้รับค่าประสบการณ์7500หน่วย

ท่านทำภารกิจฉับพลัน [การลอบสังหาร]เสร็จสิ้น ท่านได้รับรางวัลบัตรเรียกตัวละคร

หานเซี่ยวถอนหายใจ เลือดเปื้อนหน้ากากเขาและกำลังหยดลง

มันเงียบ ไม่มีเสียงอะไรนอกจากเสียงของไฟ

การตายของนอซ่าได้ปลดปล่อยดาบคลั่งออกจากภาพลวงตา ขากรรไกรเขาหล่นลงเมื่อสังเกตเห็นผลพวงของการต่อสู้

‘เกิดบ้าอะไรขึ้นที่นี่?!’