ตอนที่แล้วตอนที่ 37 เศร้าสลด
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 39 ความจริงที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยง

ตอนที่ 38 ความอาฆาตแค้น


ในถ้ำบนภูเขาที่ไม่มีใครรู้จัก ซึ่งอยู่ลึกลงไปเป็นร้อยไมล์จากป่าอันเงียบสงบ เจียงวู่เฉิงค่อยๆได้สติขึ้นมาอย่างช้าๆ หลังจากที่หมดสติไปเดือบตลอดทั้งวัน

"หนุ่มน้อย เจ้าตื่นแล้วหรือ?"

ปู้ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆเขากำลังเผาถ่านเพื่อย่างสัตว์อะไรบางอย่าง เขาโยนเนื้อสัตว์ให้กับเจียงวู่เฉิงและพูดว่า "เจ้าคงหิวหลังจากหมดสติไปนานๆ มาเถอะมากินนี่"

"ข้าชื่อซื่อหม่าปู้ แต่คนอื่นเรียกข้าว่าปู้ เจ้าสามารถเรียกข้าว่าพี่ชายปู้"เขาพูด

"พี่ปู้"เจียงวู่เฉิงร้องออกมาและถามเขาในทันที"ท่านป้าของข้าอยู่ที่ไหน?.

"จื่ออู่เยวี่ย"ซื่อหม่า ปู้ส่ายหัวและถอนหายใจออกมา "นางอาจจะถูกจับตัวไปโดยหอคอยขนนกโลหิต พวกมันเต็มไปด้วยความโหดร้ายและไร้ความปราณี นางคงมีจุดจบที่ไม่สวยงามนัก"

"ไอ้สารเลว!"เจียงวู่เฉิงสาปแช่ง

"หนุ่มน้อย ชื่อของเจ้าคือเจียงวู่เฉิงใช่ไหม?ถึงแม้ว่าเจ้าจะยังเป็นเด็ก แต่เจ้าได้ทำให้หอคอยขนนกโลหิตต้องการตามล่าเจ้าด้วยผู้คนมากมาย" ซื่อหม่าปู้ถอนหายใจ

"ใช่ ข้าสับสนเป็นอย่างมาก เท่าที่ข้ารู้คือข้าได้ปลุกจิตวิญญาณดาบขึ้นมา นั่นจึงเป็นเหตุให้พวกมันต้องการไล่ล่าตัวข้า เหมือนกับที่ทำกับพ่อของข้าเมื่อหลายปีก่อน แต่จิตวิญญาณดาบคืออะไร?"เจียงวู่เฉิงขมวดคิ้ว

"จิตวิญญาณดาบ? ข้าไม่เคยได้ยินมันมาก่อน แต่ถ้าหอคอยขนนกโลหิตได้ตามไล่ฆ่าเจ้าและพ่อของเจ้าอย่างบ้าคลั่งเพราะจิตวิญญาณดาบนี้ และพวกเขาก็ฆ่าตระกูลจื่อโดยไร้ความลังเล จิตวิตวิญญาณดาบคงเป็นเรื่องที่สำคัญเป็นอย่างมาก"ซื่อหม่าปู้กล่าว

"พี่ชายปู้เนื่องจากท่านและป้าของข้ามีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งต่อกัน ดังนั้นท่านคงจะรู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับตระกูลจื่อและหอคอยขนนกโลหิต ได้โปรดบอกทุกสิ่งที่รู้มาให้กับข้าด้วย"เจียงวู่เฉิงอ้อนวอน

"เราได้เดินทางด้วยกันหลายรอบแต่อย่างไรก็ตามข้าไม่ได้รู้เรื่องเกี่ยวกับนางมากนัก แต่ข้ารู้บางอย่างเกี่ยวกับตระกูลจื่อและหอคอยขนนกโลหิต"ซื่อหม่าปู้ตอบในทันที

"เมื่อพูดถึงหอคอยขนนกโลหิตและตระกูลจื่อ พวกเราคงต้องกล่าวถึงราชวงศ์เทียนซ่ง"

"ราชวงศ์เทียนซ่งมีอาณาเขตกว้างขวาง พวกเขามีเขตปกครองถึง16แคว้นแต่ละแคว้นมีกองกำลังประจำแคว้นมากมาย เช่นแคว้นเทียนหยานมีถึง108กองกำลังและกองกำลังของเมืองปาชุยก็เป็นหนึ่งในนั้น ดังนั้นเจ้าคงสามารถจินตนาการได้ว่าราชวงศ์เทียนซ่งนั้นยิ่งใหญ่ขนาดไหน ถึงแม้ว่าตำหนักขุนพลดาบของเจ้านั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก แต่เมื่อเทียบกับราชวงศ์เทียนซ่งแล้วตำหนักขุนพลดาบของเจ้าไม่นับเป็นอันใดเลย มันอ่อนแอมากจนไม่สามารถถือว่าเป็นขุมกำลังขั้น3ได้"

ดวงตาของเจียงวู่เฉิงเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น แต่เป็นแค่ชั่วเวลานิดเดียว

อันที่จริงเรื่องที่ตำหนักขุนพลดาบเป็นขุมกำลังที่ยิ่งใหญ่นั้นเป็นเพียงเรื่องในกองกำลังปาชุย ในราชวงศ์เทียนซ่งนั้นหาได้เป็นเช่นนั้น แม้แต่ในแคว้นเทียนหยานยังมีขุมพลังที่ยิ่งใหญ่อีกมากอย่างนิกายดาบเทียนหยวนซึ่งเป็นหนึ่งในห้านิกายของแคว้นเทียนหยวนซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ตำหนักขุนพลดาบจะสามารถเปรียบเทียบได้

"และผู้ปกครองทั้ง3อำนาจของราชวงศ์เทียนซ่งคือวังมังกรทอง,ลานนักสู้ และหอคอยขนนกโลหิต"ซื่อหม่าปู้กล่าวต่อ

"ผู้ปกครองของวังมังกรทองคือราชวงศ์เทียนซ่ง  กลุ่มสาขาของวังมังกรทองสามารถพบได้ทั่วราชวงศ์เทียนซ่ง แม้อำนาจมันจะเหลือล้น แต่มันก็ไม่ได้ถูกควบคุมโดยผู้พิทักษ์มังกรทองอย่างข้า และป้าของเจ้า จื่อ อู่เยวี่ย"

"พลังของลานนักสู้ซึ่งเป็นศูนย์กลางการค้าที่ใหญ่ที่สุดมีอยู่ทั่วไปในราชวงศ์เทียนซ่ง กล่าวกันว่าลานนักสู้นั้นได้รับการสนับสนุนจากเจ้าชายของราชวงศ์"

ที่สุดท้ายคือหอคอยขนนกโลหิต!

ทุกคนที่อยู่ในพื้นที่ปกครองของราชวงศ์เทียนซ่งรู้สึกหวาดกลัวต่อหอคอยขนนกโลหิต ซึ่งเป็นอันดับหนึ่งแห่งองค์กรนักฆ่าที่ได้รับการยอมรับจากผู้คนทั่วไป มีนักฆ่าที่อยู่ในสังกัดเป็นจำนวนมากและนักฆ่าเหล่านี้แบ่งออกเป็นสี่ระดับคือ ทองแดง,เงิน,ทองและม่วง และหน้ากากสีเงินโดยทั่วไปอยู่ในอาณาแก่นทองคำ สีทองอยู่ที่จุดสูงสุดอาณาแก่นทองคำ ส่วนสีม่วงอยู่ในขั้นผู้เชี่ยวชาญระเบิดหยินหยาง"

คราวนี้นักฆ่าหน้ากากเงินและทองคำสามคนไล่ฆ่าพวกเรา

"สิ่งที่ข้าพูดถึงคือ3ขุมอำนาจที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของราชวงศ์เทียนซ่ง แปดเผ่าโบราณนั้นรองลงมาจากพวกเขา”

"ได้มีการกล่าวกันว่าเผ่าทั้ง8นั้นได้มีมาตั้งแต่ก่อตั้งราชวงศ์เทียนซ่ง ซึ่งเป็นเผ่าที่โบราณและเต็มไปด้วยวัฒนธรรม หนึ่งในตระกูลนั้นคือตระกูลจื่อซึ่งถูกทำลายไปเมื่อสามปีก่อนซึ่งทำให้อำนาจทั้งหมดในราชวงศ์เทียนซ่งสั่นสะเทือน ทุกคนต่างอยากรู้ถึงเหตุผลแต่อย่างไรก็ตามพวกเขาถูกฆ่าตายเพราะให้ที่พักพิงแก่พ่อของเจ้า"ซื่อหม่าปู้พูดพลางถอนหายใจ

"แล้วป้าของข้าล่ะ? พิษของนางมากจากไหน?"เจียงวู่เฉิงถามอย่างไม่พอใจ

"มันถูกเรียกว่าพิษกร่อนหัวใจมันเป็นพิษที่จะทำลายคนคนนึงได้อย่างสมบูรณ์เมื่อข้าเห็นนางเมื่อสามปีก่อน นางก็ถูกวางยาพิษเรียบร้อยแล้ว มันจะโจมตีนางเป็นครั้งคราวเมื่อมันเกิดขึ้นนางจะเจ็บปวดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ภายในใจของนางปฏิเสธคนรอบตัวเสมอเพราะนางกังวลว่านางจะฆ่าอย่างบ้าคลั่งเมื่ออาการกำเริบ!”

"การออกอาการของพิษจะปรากฏขึ้นอย่างกระทันหันโดยไม่มีการแจ้งเตือนใดๆ นางพยายามที่จะช่วยเจ้าในครั้งนี้ แต่พิษกลับกำเริบขึ้นในทันที!"ซื่อหม่าปู้พูดอย่างช้าๆ "อาการของพิษจะทำให้นางตกอยู่ในความบ้าคลั่งอย่างรวดเร็ว ถ้าเราพานางมาด้วยเราคงหนีไม่พ้น.."

เมื่อพูดเรื่องนี้ สีหน้าของซื่อหม่าปู้พลันเปลี่ยนเป็นขาวซีด

เขาและจื่ออู่เยวี่ยนั้นได้ผ่านหลายสิ่งหลายอย่างมาด้วยกัน และพวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เขาจะไม่มีทางที่จะทิ้งนางไปถ้าเขามีทางเลือก

"ใครเป็นคนวางยาพิษป้าของข้า?"เจียงวู่เฉิง

"ข้ารู้มาว่ามันคือเฒ่าหยิง ผู้นำของหอคอยขนนกโลหิตในแคว้นเทียนหยานซึ่งเขาเป็นหนึ่งในนักฆ่าที่ไล่ล่าเราในครั้งนี้ด้วย"ซื่อหม่าปู้กล่าว

"เฒ่าหยิง? ดี!ข้าจะจำชื่อมันเอาไว้"

"ไม่เพียงแค่มันเท่านั้น แต่เป็นทั้งหมดจากหอคอยขนนกโลหิต!"

เจียงวู่เฉิงเงยหน้าขึ้นและดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าฟันอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เขาไม่เคยรู้เรื่องอะไรมาก่อนเลย แต่ตอนนี้เขาได้รู้ทุกอย่างแล้ว

แม่ของเขาเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลจื่อ เขามีสายเลือดของตระกูลจื่ออยู่ กล่าวได้ว่าเขาได้แบกรับความแค้นของคนตระกูลจื่อเอาไว้

เพื่อปกป้องพ่อของเขา ตระกูลจื่อจึงถูกทำลาย

พ่อของเขาที่จับโดยหอคอยขนนกโลหิตอาจจะตายไปแล้วหรือมีชีวิตอยู่ก็ได้

ป้าของเขาซึ่งถูกรังแกโดยหอคอยขนนกโลหิตกำลังทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวดอย่างรุนแรง ตอนนี้เพื่อช่วยเขานางกลับถูกจับได้

ด้วยการตื่นขึ้นของจิตวิญญาณดาบของเขา ผู้เชี่ยวชาญจากหอคอยขนนกโลหิตจึงถูกส่งมาฆ่าเขา...ผู้ที่ผิดทั้งหมดล้วนมาจากหอคอยขนนกโลหิต!

...

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด