SH.11 – ค้นหาทางเดินผ่านป่า
11 – ค้นหาทางเดินผ่านป่า
ตั้งแต่ที่แมทเริ่มเป็นพ่อค้า เขาเคยเห็นหมาป่ามาก่อนอย่างแน่นอน แต่เขาสาบานกับห้ามังกรผู้สร้างได้เลยว่าเขาไม่เคยเห็นหมาป่าตัวใหญ่ขนาดนี้มาก่อน
มันเกือบจะสูงเท่ามนุษย์ ขนหนาๆของเขาส่องประกายสีเงิน ตอนนี้มันกำลังหลับและเคลิบเคลิ้มไปกับการอาบแดดใต้ดวงอาทิตย์ ร่างสีดำของเขาแก่วงไปมาอย่างไร้ความกังวล ไลซ์ผ่อนลมหายใจช้าๆทันทีที่เธอมองเห็น ในฐานะทหารรับจ้าง เธอรู้ดีว่าสัตว์ป่าประเภทนี้ดุร้ายและกระหายเลือดมากขนาดไหน เธอไม่ได้กังวลเหมือนกับพ่อค้าร่างอ้วนที่ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ แต่เธอมองไปที่โรดส์และรอฟังคำสั่งจากเขา
หมาป่าเงาจันทร์เป็นสัตว์ป่าชั้นสูงระดับ 10 แม้ว่ามันจะไม่ได้ถูกจัดว่าเป็นบอส แต่มันยังคงเป็นปัญหาใหญ่
ใน Dragon Soul Continent Online มอนสเตอร์ถูกแบ่งเป็น 3 ประเภท : สัตว์ป่า สัตว์ป่าชั้นสูง และสัตว์อสูร สัตว์ป่าเป็นเพียงมอนสเตอร์สัตว์ทั่วไป ในขณะที่สัตว์ป่าชั้นสูงเป็นสัตว์ป่าที่อาศัยอยู่มานานหรือไม่ก็ถูกระตุ้นจากปัจจัยอื่นและวิวัฒนาการ พวกมันอันตรายและป่าเถื่อนมาก เมื่อพวกมันได้รับการปลุกวิญญาณ พวกเขาจะถูกเปลี่ยนเป็นสัตว์อสูร เมื่อถึงเวลานั้น เป็นเรื่องยากมากในการต่อสู้กับพวกมัน เนื่องจากพวกมันไม่ได้ใช้ร่างกายของพวกมันในการต่อสู้อีกต่อไป
แม้ว่าระดับของหมาป่าเงินจะต่ำกว่าจ้าวแห่งอสรพิษลมและฆ่ามันได้ไม่ยาก แต่....
โรดส์มองไปยังทั้งสองที่กำลังเดินตามเขา
ถ้านี่เป็นเกม เขาคงไม่คิดมากและสังหารพวกมันเพื่อค่าประสบการณ์และวัตถุดิบ แต่อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่เกมและพวกเขาเหลือกันเพียง 3 คนเท่านั้น ไลซ์เป็นนักบวช เธอไม่มีพลังในการปกป้องตัวเองและแมท....ที่เป็นเพียงคนไร้ประโยชน์ ด้วยสถานการณ์แบบนี้ เป็นเรื่องดีกว่าที่เขาจะไม่ทำอะไร
โรดส์ทำท่าทางและชี้ไปอีกทางหนึ่ง เนื่องจากทะเลสาบแสงจันทร์นั้นกว้างมาก ไม่จำเป็นที่เขาจะต้องใช้พลังงานโดยไม่จำเป็น เมื่อมองดูท่าทางของเขา ไลซ์และแมทมองหน้ากันและตั้งใจจะเดินตามเขาออกไป แต่โชคร้ายมักอยู่ฝั่งเดียวกับเขา
กร๊อบ! เมื่อพ่อค้าอ้วนกลับตัว เขาลื่นล้มลงกับพื้นและกระแทกกับกิ่งไม้
เมื่อเป็นเช่นนั้น โรดส์หันกลับมาทันที เขาชูมือขวาขึ้น เสียงนกร้องดังขึ้นกลางอากาศ ร่างสีเขียวปรากฏขึ้นบนมือของเขา ก่อนที่จะพุ่งไปหาทั้ง 2 คน
ตูม!! เสียงกระแทกดังขึ้น ตามมาด้วยเสียงหอนจากด้านหลัง ไลซ์และแมทหันกลับไปมองด้วยความตกใจ เมื่อพบว่าหมาป่าเงินที่มองเห็นอยู่ไกลๆจะมาถึงตัวพวกเขาได้ในทันที แต่ทันใดนั้น ร่างใหญ่ของมันราวกับถูกเหวี่ยงกระแทกลงพื้น
หลังจากนั้น มีเงาผ่านหน้าพวกเขาไป
เมื่อแมทล้มลง โรดส์รู้สึกไม่ดี ในป่าพระจันทร์สีเงิน การรับรู้ของหมาป่าเงินสูงเป็นอันดับจากในบรรดามอนสเตอร์ทั้งหมด โชคดีที่เขาเคยเจอกับสถานการณ์แบบนี้มาก่อน เพราะความโง่ของ NPC
แม้ว่าปฏิกิริยาของโรดส์จะไม่รวดเร็วเท่าการเคลื่อนไหวของหมาป่าเงิน แต่เขารู้จักหมาป่าเงินดี เขาสามารถรู้ว่าส่วนใหญ่หมาป่าเงินที่กำลังพักผ่อนอยู่นั้นจะไม่ชอบโจมตีเหยื่อในทันที แต่เมื่อพวกมันรับรู้ พวกมันจะรอจนฟ้ามืดและค่อยโจมตีพวกเขา
ในขณะเดียวกันนั้น จากประสบการณ์ของเขา โรดส์ตัดสินใจโจมตีก่อนทันที
เขาทำถูก
หมาป่าเงาจันทร์ไม่คิดว่าฝ่ายตรงข้ามจะมีการโจมตีที่รวดเร็ว การเผชิญการโจมตีของวิหคหน้ากับการโจมตีของวิญญาณวิหคทะยาน มันสามารถสู้ได้ แต่มันยังคงช้าเกินไป การโจมตีของวิหคทะยานกระแทกร่างของมัน ส่งมันกระเด็นไปไกล
หมาป่ายักษ์นอนอยู่บนพื้น ก่อนที่มันจะฟื้นตัวขึ้นมา โรดส์มาถึงด้านข้างมัน เขาเหยียดมือขวาออกมา
“Cage!” (ภาษาเอลฟ์ - เปลี่ยนร่าง)
วิญญาณวิหคบินกลับสู่มือของเขาและกลายเป็นการ์ด สีของมันเปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีขาว โรดส์ไม่ได้สนใจมัน เขาพลิกมือของเขาที่ถือการ์ดและดันมันไปที่หมาป่าเงาจันทร์
ในขณะนั้นเอง การ์ดสีขาวเจาะทะลุขาขวาของหมาป่าเงาจันทร์และฝังขาของมันไว้กับพื้น จากนั้นดาบแสงสีขาวบริสุทธิ์ปรากฏขึ้นในมือของโรดส์
“---!!!!”
หมาป่าเงินหอนออกมาอย่างโหยหวย มันลืมตาขึ้นและจ้องมองมนุษย์ตรงหน้ามันด้วยความเกลียดชัง เมื่อมันพยายามยืนขึ้น มันเสียหลักและล้มลง
โรดส์เตรียมพร้อมสำหรับการโจมตีครั้งที่สอง
เขาศึกษาเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของหมาป่าเงิน ซึ่งเป็นหนึ่งในคุณสมบัติพิเศษของสัตว์ป่าระดับสูงคือ ความเร็วมหาศาล ถ้าเขาไม่สามารถหยุดความเร็วของมันได้ การต่อสู้ครั้งนี้จะเต็มไปด้วยความยากลำบาก ตอนนี้โรดส์หักขามันไปข้างหนึ่ง ทำให้มันไม่สามารถใช้ความคล่องตัวได้อย่างเต็มที่ ดังนั้นขั้ขตอนต่อไปก็จะง่ายขึ้น
แม้ว่าขาของมันจะหัก หมาป่าเงินไม่ได้ตื่นตระหนกแต่อย่างใด มันจ้องมองเป้าหมายตรงหน้าและเมื่อดาบของโรดส์กำลังจะแทงเข้ามาอีกครั้ง มันตะปบกรงเล็บไปที่โรดส์
แต่โรดส์รู้ถึงการโจมตีสวนกลับของหมาป่าเงินอยู่แล้ว เขาพลิกมือขวาและสร้างบาดแผลไปที่กรงเล็บของมันสำเร็จ เลือดสาดกระจายออกมา หลังจากป้องกันได้ครั้งหนึ่ง สิ่งต่อไปที่มันมองเห็นคือคมดาบที่พุ่งเข้าหาร่างของมัน
โจมตีจุดสำคัญ!
ดาบแห่งการทำลายล้างสามารถบดขยี้ร่างของมันได้อย่างง่ายดาย
เสียงร้อยโหยหวนดังขึ้น ร่างของหมาป่าเงินลอยขึ้นไปบนฟ้าและกระแทกกับต้นไม้ ก่อนจะร่วงลงพื้น ครึ่งร่างของมันถูกฟันเผยให้เห็นเนื้อหนังภายใน แม้แต่อวัยวะภายในที่ไหลออกมาอย่างเห็นได้ชัด
มันเป็นภาพที่น่ากลัวภาพหนึ่ง แม้แต่โรดส์ที่วางแผนปิดฉากตรงหน้า เขาได้แต่ขมวดคิ้ว ในเกมการโจมตีจุดสำคัญจแสดงค่าความเสียหายออกมาเป็นตัวเลข ไม่เหมือนที่เป็นอยู่ตอนนี้ แม้ว่าเขาจะคิดเรื่องนี้ไว้แล้วในระหว่างที่เขากำลังสู้กับจ้าวแห่งอสรพิษลม
หลังจากถูกโจมตีโดยวิญญาณวิหคและการโจมตีของโรดส์ ร่างของมันถึงขีดจำกัด เสียงหอนข่มขู่ก่อนหน้านี้เริ่มแผ่วลง มันพยายามจะลุกขึ้น แต่โรดส์ไม่ให้โอกาสมัน เขาหยิบเครื่องหมายแห่งดวงดาวและแทงไปที่หัวของมันเพื่อจบชีวิต
การต่อสู้ที่ดูเหมือนกินเวลานาน แต่ในความเป็นจริงมันใช่เวลาเพียง 1-2 นาทีเท่านั้น ไลซ์และแมทสามารถมองเห็นเพียงหมาป่ากระแทกกับพื้นและหลังจากนั้นโรดส์ก็จัดการจบชีวิตของมัน
ทั้งสองตกตะลึงอย่างมาก พวกเขารู้ว่าหมาป่าสีเงินไม่ใช่ศัตรูที่สามารถจัดการได้ง่ายๆ ไลซ์กำลังคิดอยู่ว่าแม้แต่กลุ่มทหารรับจ้างของเธออยู่ที่นี่ ยังคงเป็นเรื่องยากที่พวกเขาจะสังหารมัน เมื่อดูจากความแข็งแกร่งของโรดส์ ไม่ว่าเธอจะมองอย่างไร เธอก็ไม่เห็นว่าเขากำลังฆ่าหมาป่าแต่อย่างใด แต่ดูเหมือนว่าเขากำลังฆ่าไก่ซะมากกว่า
สำหรับพ่อค้าร่างอ้วน ความรู้สึกของเขาในตอนนี้สับสนเป็นอย่างมาก เมื่อเขาล้มลงกับพื้น เขาได้สวดมนต์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว แน่นอนเขาเข้าใจว่านั่นหมายความว่าอย่างไรและเขากลัวว่าหมาป่าเงินจะรับรู้ถึงตัวตนของเขา เขาได้แต่คาดเดา แต่เขาไม่สามารถนึกถึงผลลัพธ์ที่จะตามมาได้ หมาป่าเงินเป็นตัวตนที่น่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก แต่ตอนนี้มันกลายเป็นซากศพ ก่อนที่เขาจะกลายเป็นอาหารของมันเสียอีก
แม้ว่าตัวอันตรายตรงหน้าจะหายไปแล้ว แต่พ่อค้าร่างอ้วนยังคงหวาดกลัวอยู่ดีเขามองไปยังชายหนุ่มที่อยู่ไม่ไกลจากเขา เขารู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้น เขาเป็นคนทำ จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าโรดส์ตัดสินใจทิ้งเขาไว้ที่นี่?
ถ้าเป็นสถานการณ์ปกติ เขาจะไม่กังวลเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้เพราะเขามีทหารคอยคุ้มกันที่เขาจ้างมาด้วยเงิน อย่างไรก็ตาม ตอนนี้มันต่างออกไป เด็กหนุ่มคนนี้ไม่ใช่คนคุ้มกันหรือทหารรับจ้างของเขา สถานะของโรดส์และเขานั้นเท่าเทียมกัน ถ้าโรดส์ไม่สบายใจ โรดส์แค่ทิ้งเขาไว้ที่นี่ และถ้ามันเกิดขึ้น เขาต้องตายอย่างแน่นอน!
“นี่...ข้า...ข้า...ไม่…”
พ่อค้าร่างอ้วนเหงื่อแตกพลั่ก เขากัดริมฝีปากและพยายามพูดบางอย่างออกมา แต่ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมา ในขณะนั้น เขาเห็นโรดส์ยืนขึ้นอีกครั้ง จากนั้นโรดส์หันมามองอย่างใจเย็นและพูดขึ้น
“เดินระวังด้วย”
พ่อค้าร่างอ้วนได้แต่พยักหน้าอย่างเงียบๆ....
