ตอนที่ 29 ไม่คู่ควร!

"สุ่ยหานซิน ถ้าหากเป็นอย่างนี้ต่อไปศิษย์ของท่านจะแพ้แน่นอน"ไป่ฉงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"พวกเขายังสู้กันอยู่ แม้เจียงวู่เฉิงจะได้เปรียบอยู่เล็กน้อยแต่มันก็เร็วเกินไปที่จะบอกว่าใครจะแพ้ใครจะชนะ"สุ่ยหานซินกล่าว ราวกับว่าทุกอย่างอยู่ในการคาดเดาของนาง

"งั้นดูกันต่อไป"ไป่ฉงขมวดคิ้วและไม่ได้กล่าวอะไรอีก

บนเวที สายตาต่างจับจ้องไปที่เงาดาบ

เจียงเมิ่งเอ๋อได้ทำการโจมตีอย่างต่อเนื่องโดยวิชาดาบชั้นหนึ่งของหอดาบ ซึ่งมีความน่ากลัวอย่างมาก อย่างไรก็ตามเจียงวู่เฉิงไม่เพียงต้านทานการโจมตีของนาง กลับตอบโต้ด้วยเพลงดาบเดียวกัน

ช่องว่างของทั้งสองคนมีมากจนเกินไป แม้ว่าเจียงเมิ่งเอ๋อจะได้เปรียบเมื่อใช้พลังลมปราณ แต่ก็ยากที่จะใช้สิ่งนี้ได้ในตอนนี้เนื่องจากนางไม่สามารถโจมตีได้ ความหยิ่งทะนงและความมั่นใจของนางถูกทำลายโดยเจียงวู่เฉิงอย่างสมบูรณ์

 

"สองเดือนที่ผ่านมาเจ้าพูดว่าเราสองคนแตกต่างกันอย่างมาก และมีช่องว่างที่ห่างกันมากระหว่างเรา!"

"เจ้าดูถูกข้ามาตลอด ในสายตาเจ้าข้าเป็นเพียงขยะที่ไม่สามารถรวบรวมลมปราณได้!"

"ก่อนเริ่มต่อสู้ในครั้งนี้เจ้าพูดอีกครั้งว่า การต่อสู้ครั้งนี้เจ้าจะบดขยี้และทำให้ข้าสิ้นหวังด้วยความแข็งแกร่งของเจ้า!"

"เจ้าพูดมากและหยิ่งเป็นอย่างมาก แต่ตอนนี้เจ้ามีความแข็งแกร่งเพียงแค่นี้?"

"มาสิ แสดงการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของเจ้ามา... อาจเป็นไปได้ว่าความแข็งแกร่งของเจ้าในตอนนี้ไม่มีคุณค่าที่จะได้รับความสนใจของข้า!"

ดวงตาที่เปล่งประกายราวกับสายฟ้าของเจียงวู่เฉิงจ้องไปที่นางที่กำลังอับอายจากการโจมตีของเขา คำพูดที่เจ็บแสบพวกนี้ดังก้องไปทั่วลานประลองทำให้เกิดความโกลาหลอย่างมาก

เจียงเมิ่งเอ๋อกัดฟัน พลางมองไปที่สุ่ยหานซิน สุ่ยหานซินสัมผัสได้ว่าเมิ่งเอ๋อมองมาที่นางก็พยักหน้าเล็กน้อย เจียงเมิ่งเอ๋อเข้าใจความหมายของสุ่ยหานซินทันทีผ่านสัญญานนี้

 

"เจียงวู่เฉิงข้ารู้ว่าความสามารถในเชิงดาบของเจ้านั้นไม่เหมือนใคร และข้าไม่เคยคิดจะต่อสู้กับเจ้าในเรื่องดาบ แต่วันนี้ข้าจะทำให้รู้ว่าโลกนี้มันกว้างใหญ่แค่ไหน.." พลังลมปราณที่น่ากลัวก็ระเบิดออกมาจากร่างของนางขณะที่ถือดาบไว้ในมือ ปลายดาบชี้ไปที่เจียงวู่เฉิงพลังของดาบกระจายออกไปอย่างช้าๆ

แก่นแท้ของดาบมีพลังยิ่งใหญ่และงดงาม

"นี่คือ..."ไป่ฉงยิ้มด้วยความประหลาดใจ และแววตาของเขาก็แสดงความตกใจออกมา

"เพลงดาบจักรวาลไร้ขอบเขต 1ใน4เพลงดาบขั้นสุดยอดของนิกายดาบเทียนหยวน"ไป่ฉงมองสุ่ย หานซินด้วยสีหน้ามืดมนพลางกล่าวเสียงเย็น"สุ่ยหานซิน เจ้าสอนเพลงดาบจักรวาลไร้ขอบเขตให้นางงั้นรึ?"

"เมิ่งเอ๋อเป็นศิษย์ของข้า แปลกงั้นหรือที่ข้าจะสอนวิชานี้ให้กับนาง?"สุ่ยหานซินเย้ยหยัน

เพลงดาบจักรวาลไร้ขอบเขต เป็น1ใน4สุดยอดเพลงดาบของเทียนหยวน ซึ่งเป็นระดับสูงสุดของเพลงดาบชั้นหนึ่ง เมื่อเปรียบเทียบกับเพลงดาบชั้นหนึ่ง18กระบวนท่าของหอดาบ มันมีความแข็งแกร่งกว่าเล็กน้อย

เป็นเพราะเจียงเมิ่งเอ๋อได้ฝึกฝนเพลงดาบจักรวาลไร้ขอบเขตนี้กับพลังลมปราณที่สูงกว่า จึงเป็นเหตุผลที่สุ่ยหานซินเชื่อมั่นในนางมาตลอด

 

"นี่คือเพลงดาบจักรวาลไร้ขอบเขตงั้นหรือ ไม่มีอะไรต้องสงสัยกับการต่อสู้ในครั้งนี้อีกต่อไป"ซือถูฉิงเยวี่ยถอนหายใจ

"ชนะ เจียงเมิ่งเอ๋อจะต้องเป็นผู้ชนะอย่างแน่นอน เพราะพลังลมปราณที่เหนือกว่าและเพลงดาบชั้นหนึ่ง ซึ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่เจียงวู่เฉิงจะเอาชนะนางได้!"เย่ซิวพูดขึ้นเช่นเดียวกัน

"ชัยชนะ!"

"เด็กหนุ่มที่ชื่อเจียงวู่เฉิงจะแพ้!"

เสียงคร่ำครวญดังออกมาจากอัฒจรรย์

มีเพียงไป่ฉงที่มองอย่างเย็นชาไปที่สุ่ยหานซินพลางกล่าวว่า "แม้ว่าเจียงเมิ่งเอ๋อจะเป็นศิษย์ของท่าน แต่นางยังไมได้เข้าร่วมนิกายดาบเทียนหยวนอย่างเป็นทางการ การที่ท่านสอนเพลงดาบจักรวาลไร้ขอบเขต แม้ว่าท่านจะเป็นผู้อาวุโสของนิกายและมันเป็นเรื่องปกติที่ท่านจะได้ข้อยกเว้น การที่จะชนะการต่อสู้ครั้งนี้ด้วยเพลงดาบนี้ ข้าคิดว่ามันไม่ถูกต้อง ข้าคิดอย่างงั้น"

"โฮ่?"สุ่ยหานซินรู้สึกประหลาดใจเมื่อมองไปที่ไป่ฉง

เจียงเมิ่งเอ๋อกำลังจะใช้เพลงดาบจักรวาลไร้ขอบเขต ยังมีอะไรที่น่าตกใจในการต่อสู้ครั้งนี้อีก?

บนเวทีสภาพของเจียงเมิ่งเอ๋ออยู่จุดสูงสุดในขณะนี้ แก่นแท้ของดาบที่กว้างใหญ่นั้นน่าเกรงขาม แก่นแท้ของดาบที่น่าตกใจดังกล่าวแสดงให้เห็นว่าการจู่โจมนี้ราวกับทำให้โลกสั่นไหวด้วยอำนาจ

 

"แก่นแท้ดาบที่แข็งแกร่งเช่นนี้.. ข้าไม่คิดเลยว่านางจะแข็งแกร่งขนาดนี้"การแสดงออกของเจียงวู่เฉิงนั้นมืดมนเป็นอย่างมาก "แก่นแท้ของดาบนี้น่าทึ่งอย่างมาก แต่มันไม่ได้มาจากหอดาบ ดูเหมือนว่าอาจารย์นางจะเป็นคนสอน"

"ดี ข้าเดาถูก"วู่เฉิงกล่าว

"เจียงวู่เฉิง รับการโจมตีข้า จำไว้ มันเรียกว่ากระแสดาบ!"เจียงเมิ่งเอ๋อกล่าวเสียงเย็น

"กระแสดาบ?"ดวงตาของเจียงวู่เฉิงทอประกายดุดัน และความต้องการสู้ในใจเขาก็ระเบิดออกมา"เข้ามา    ให้การโจมตีนี้เป็นตัวตัดสินผลลัพธ์!"

"มันจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวัง"

พลังลมปราณจากร่างของเจียงเมิ่งเอ๋อได้มาถึงจุดสูงสุด ในขณะนี้นางถือดาบสะบั้นชีพด้วยมือทั้งสองข้างและยกมันขึ้น บรรยากาศรอบตัวเหมือนถูกหยุด

"ไปตายซะ!"

ในที่สุดเจียงเมิ่งเอ๋อก็ฟันดาบลงมาอย่างทรงพลัง

ฟึบ!

ตัวดาบเปล่งแสงระยิบระยับออกมา เฉือนผ่านอากาศและปลดปล่อยกระแสดาบผ่านช่องว่าง

งดงามและสวยงาม!

ใครก็ตามที่เห็นดาบนี้จะตกตะลึงโดยสมบูรณ์

 

อย่างไรก็ตามเมื่อกระแสไหลไปทางเจียงวู่เฉิงเขาก็หลับตาและนึกถึงฉากที่ไม่คาดคิดมากมาย ทุกฉากเหล่านี้เป็นช่วงเวลาที่เขาใช้เวลาร่วมกับเจียงเมิ่งเอ๋อมาตลอด4ปีที่ผ่านมา

"ครั้งหนึ่งข้าเคยฝันว่าเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปและแต่งงานมีลูกด้วยกัน!"

"เจ้าเป็นคนที่ข้าสนิทมากที่สุดและเป็นคนที่ข้ารัก!"

"ข้ายินดีที่จะมอบทุกสิ่งให้เจ้าแม้กระทั่งชีวิตของข้า!"

"แต่ตอนนี้ภาพลวงตาเหล่านี้ได้ถูกทำลาย"

"ดาบครั้งต่อจะเป็นตัวกำหนดชัยชนะและยุติความสัมพันธ์ของพวกเรา ด้วยดาบนี้ข้าจะบอกเจ้าว่า..."

เจียงวู่เฉิงปิดตาและตะโกนก้องไปทั่วท้องฟ้า

"มีหลายคนที่คู่ควรที่จะดูถูกข้าในโลกนี้ แต่เจ้า...ไม่ใช่!"

แสงดาบกระพริบในทันที

ย่างก้าวเงาโลหิต ก้าวแรกของเพลงดาบนิรนาม!