ตอนที่ 25 เป้าหมาย [อ่านฟรี]
ตอนที่ 25 เป้าหมาย
"การประลองรอบสุดท้าย หลินหาน ปะทะ หลินเทียน!"
เสียงของผู้เฒ่าแห่งทำเนียบภายนอกดังขึ้น ส่งผลให้บรรยากาศรอบสังเวียนเป็นตายอยู่ในสภาวะร้อนระอุสูงสุด
ในขณะนี้ มีเสียงเชียร์ดังกระหึ่มรอบๆสังเวียนเป็นตาย
เนื่องจากหลินหานเป็นดั่งตัวแทนแห่งความปรารถนา ดุจความไฝ่ฝันของเหล่าสาวกต่างบรรดาศิษย์ทำเนียบภายนอกผู้ต่ำต้อย ความเจิดจรัสและความแข็งแกร่งของเขาจึงทำให้ศฺษย์ทำเนียบภายนอกนับไม่ถ้วนรู้สึกจิตใจฮึกเหิม อารมณ์ปลุกกระตุ้นด้วยความตื่นเต้น
"ข้ายอมแพ้"
หลินเทียนเดินขึ้นบนสังเวียนเป็นตายอย่างช้าๆ พร้อมพูดด้วยรอยยิ้ม
"ยอมแพ้เหรอ?" หลินหานมองเขาอย่างประหลาด
ในฐานะที่เป็นศิษย์เก่าอันดับหนึ่งแห่งทำเนียบภายนอกที่ได้รับการยอมรับ หลินเทียนจักต้องไม่ง่ายดายอย่างที่เห็นแต่เปลือกนอก
การตรวจจับที่ทรงพลัง ทำให้หลินหานรู้สึกถึงภัยคุกคามแผ่ออกมาจากหลินเทียน
แต่บัดนี้ เขากลับยอมรับความพ่ายแพ้หรือ?
"ศิษย์อันดับหนึ่งแห่งทำเนียบภายนอก!"
"หลินหาน!"
"ศิษย์อันดับหนึ่งแห่งทำเนียบภายนอก!"
"หลินหาน!"
......
และในตอนที่หลินเทียนยอมแพ้ ศฺษย์ทำเนียบถายนอกนับไม่ถ้วนก็ส่งเสียงตะโกนดังลั่น
ช่วงเวลานี้ เป็นคราวที่สมควรได้รับเกียติยศ
หลินหานกลายเป็นราชาเยาว์วัยรุ่นใหม่ของทำเนียบภายนอก!
ณ สถานที่แห่งหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากสังเวียน ในเวลานี้ ใต้ต้นไม้เก่าแก่ มีร่างคนยืนอยู่
"การประลองศิษย์ทำเนียบภายนอกในปีนี้ มีศิษย์เปี่ยมพรสวรรค์หลายคน โดยเฉพาะหลินหาน ระเบิดพลังอย่างน่าทึ่ง และอีกอย่าง การต่อสู้สุดท้ายกับหลินเซว่ พวกเขาทั้งคู่ใช้วิธีต่อสู้ที่พวกเรามิอาจเข้าใจ "เด็กสาวผู้มีใบหน้าที่สวยงามส่งเสียงดังด้วยน้ำเสียงแปลกๆ
สาวสวยคนนี้คืออันดับห้าแห่งทำเนียบภายใน หลินเจียว
“ก็แค่การต่อยตีกันของเด็กๆ” ทันใดนั้น มีชายชุดสีม่วงผู้มีใบหน้าเคร่งขรึมเย็นชาซึ่งอยู่ด้านข้างหลินเจียว พูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแส
เขาถูกเรียกว่าหลินฉาย เป็นลูกศิษย์อัจฉริยะอันดับสี่แห่งทำเนียบภายนอก ทรงพลังอย่างหาใดเทียบ
ในขณะนี้ เขาได้ละสายตาจากสังเวียนเป็นตายซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก แล้วกล่าวอย่างช้า ๆ ว่า: "งานเลี้ยงน้ำชาแห่งวิถียุทธที่จะจัดขึ้นห้าวันหลังาจกนี้เป็นสิ่งที่เจ้าควรให้ความสนใจ นอกจากนี้ เป้าหมายของพวกเราคือเพียงหนึ่งเดียว นั่นคือ ผู้แข็งแกร่งอันดับหนึ่งแห่งทำเนียบภายใน หลินกู่เทียน! "
“หากตบะของหลินหานนั่นสามารถเพิ่มได้อีกหน่อย คงสามารถระเบิดพลังอันน่าทึ่งยิ่งกว่า บางที เขาอาจจะเข้ารอบห้าอันดับแรกแห่งทำเนียบภายในก็ได้” หลินเจียวไม่ตอบคำพูดของหลินฉาย แต่เป็นการวิเคราะห์ด้วยตนเอง
"หึ ข้าจะบอกให้นะหลินเจียว เจ้าอย่าได้แยแสขยะจากทำเนียบภายนอกกลุ่มนี้มากเกินไป เจ้าเคยเห็นงานเลี้ยงน้ำชาแห่งวิถียุทธครั้งใหนที่ศิษย์ทำเนียบภายนอกสามารถเข้ามาอยู่หนึ่งในสิบอันดับของทำเนียบภายในได้บ้าง?"
หลินฉายยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า: "ศิษย์ทำเนียบภายนอกกลุ่มนี้ ไม่มีทรัพยากรเป็นกองพะเนิน เพียงแค่พึ่งพาพลังของตัวเอง เจ้าคิดว่าพวกเขาสามารถพลิกสถานการณ์ได้หรือ? น่าขำจริงๆ เจ้าคอยดูแล้วกัน รอให้ถึงงานเลี้ยงน้ำชาแห่งวิถียุทธ หลินหานที่เจ้าพูดถึง ข้านี่แหละที่จะให้เขารู้ว่าอะไรคืออัจฉริยะที่แท้จริง ... "
......
และในคราที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกันในสถานที่ห่างไกลแห่งนี้ มีศิษย์ทำเนียบภายนอกรอบ ๆสังเวียนเป็นตายมองเห็นทั้งสองในทันใด
“ลองดูสิ นั่นหนึ่งในห้าอันดับแรกของทำเนียบภายใน หลินเจียวและหลินฉาย!”
"ที่ไหน ... โอโห เป็นพวกเขาจริงๆด้วย พวกเขามาคงแอบสอดส่อง!"
แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ค่อนข้างห่างไกลกัน แต่กลุ่มศิษย์ทำเนียบภายนอกยังจำหลินเจียวและหลินฉายได้
ในเวลานี้ แม้แต่หลินหานยังหันไปมอง
พลังการรับรู้ที่ทรงพลังของเขาแผ่กระจายออกมาทันที จึงทำให้เขาก็รู้สึกถึงความแข็งแกร่งของสสารถ่องแท้อันทรงพลังจากหลินเจียวและหลินฉาย
"อย่างน้อยๆต่างก็มีขอบข่ายปัญจสวรรค์ขั้นจุดสูงสุด หลินฉายผู้นั้น ดูเหมือนใกล้จะก้าวสู่ยุทธฉะสวรรค์เต็มที!"
หัวใจของหลินหานตกใจเล็กน้อย
ทำเนียบภายใน มีมังกรและพยัคฆ์เร้นกายอยู่
นี่เป็นเพียงอันดับที่ห้าและอันดับที่สี่ หากเป็นอันดับสอง อันดับสาม จะแข็งแกร่งแค่ไหน
บางที พวกเขาทั้งหมดอาจจะก้าวสู่ยุทธฉะสวรรค์แล้ว!
และยังมีหลินกู่เทียนผู้ถูกเล่าขานว่าสืบทอดพลึงอัศจรรย์ ศิษย์อันดับหนึ่งแห่งทำเนียบภายใน หนึ่งในห้าผยองของเมืองต้วนเทียน
ความแข็งแกร่งของเขา ไม่อาจหยั่งรู้ได้อย่างแน่นอน
มีบางคนคาดการณ์ว่า หลินกู่เทียนนี้คงเกือบได้สัมผัสกับขอบข่ายปรมารย์ยุทธอย่างแท้จริง
หลังจากการสิ้นสุดของการประลองทำเนียบภายนอก หลินหานก็ตั้งตารองานเลี้ยงน้ำชาแห่งวิถียุทธต่อไป เป้าหมายของเขาคือสามารถแย่งชิงหนึ่งในอันดับแรกของทำเนียบภายใน
เพราะตามข้อมูลที่เปิดเผยโดยศิษย์จากทำเนียบภายในคนก่อน รางวัลสำหรับงานเลี้ยงน้ำชาแห่งวิถียุทธครั้งนี้มีมากมายอย่างยิ่ง
หากสามารถเข้าสู่สามอันดับแรก จะได้รับวิชายุทธระดับสูงหนึ่งชุด กับดอกบัวหิมะพันปี
โอกาสเช่นนี้ หลินหานไม่มีทางพลาด
"จะต้องคว้ามาให้ได้!"
ทันใดนั้น ดวงตาของหลินหานก็เปล่งประกายแวววาวอย่างเด็ดเดี่ยว
......
ยามค่ำคืน ดวงจันทร์เย็นสบายเสมือนสายน้ำ
ในตอนนี้ หลินหานนั่งขัดสมาติอยู่ด้านข้างสระน้ำ
หลังจากได้รับนามศิษย์อันดับหนึ่งแห่งทำเนียบภายนอก ในที่สุดหลินหานก็มีเวลาที่จะแยกแยะทักษะ และวิเคราะห์พลังต่อสู้ในปัจจุบันของตัวเอง
การสรุปอย่างต่อเนื่องและระบุข้อบกพร่องตลอดเวลาเป็นนิสัยที่ดีที่หลินหานพัฒนามาตั้งแต่เด็ก
ก่อนอื่น หลินหานวิเคราะห์ทักษะการต่อสู้ของเขา
ฝ่ามือมังกรผงาด เคล็ดวิชาดาบถอดฝัก ลำแสงสิบสามดาบ สิบสามย่างก้าวแห่งมังกรทะยาน เขาล้วนเข้าใจได้ทั้งหมดจนถึงระดับบริบูรณ์ ส่วนโล่ระฆังทองคำตะวันฉาย เขาตระหนักถึงอุรุสัมฤทธิ์
"ฝ่ามือมังกรผงาด เคล็ดวิชาดาบถอดฝัก สิบสามย่างก้าวแห่งมังกรทะยาน หนึ่งคือวิชายุทธระดับต่ำ สองบทคือวิชายุทธระดับกลาง มันค่อยๆตามความก้าวหน้าของข้าไม่ทันแล้ว ส่วนลำแสงสิบสามดาบและโล่ระฆังทองคำตะวันฉาย เป็นวิชายุทธระดับสูง ช่วงเวลาสั้นๆนี้ยังพอทำความเข้าใจเพื่อนำไปใช้ได้"
หลินหานวิเคราะห์อย่างเงียบๆ
เส้นทางแห่งวิถียุทธที่ต้องมีการพัฒนายิ่งขึ้น จำต้องถอดใจต่อวิชายุทธระดับต่ำ ไม่อย่างนั้นมันจะกลายเป็นตัวถ่วง
ในท้ายที่สุด หลินหานสรุปว่าเขาจำเป็นต้องหาวิชาฝ่ามือหรือวิชาหมัดมวยใหม่ และยังต้องการวิชายุทธทางกายใหม่อีกหนึ่งบท
หลังจากการวิเคราะห์วิชายุทธเสร็จสิ้น หลินหานก็วิเคราะห์ตบะของตัวเองอีกครั้ง
จนถึงทุกวันนี้ เขาก้าวเข้าสู่ยุทธจตุสวรรค์แล้ว ฝึกฝนเคล็ดวิชาจักรพรรดิมังกรแห่งไท่กู่จนสสารถ่องแท้นั้นมีมากมายหนาแน่น เทียบเท่ากับยุทธปัญจสวรรค์
อย่างไรก็ตาม นี่ยังไม่เพียงพอ
ในทำเนียบภายใน เป้าหมายของหลินหานคือชิงสามอันดับแรก แม้กระทั่งชิงอันดับหนึ่ง
หรือจะพูดอีกอย่างคือ ในงานเลี้ยงน้ำชาแห่งวิถียุทธเขาจะต้องพบเจอกับศิษย์ที่น่ากลัวที่สุดอย่างหลินกู่เทียน มันเป็นเรื่องยากมากที่จะเอาชนะเขา
แต่หลังจากได้รับเคล็ดวิชาจักรพรรดิมังกรแห่งไทกู่แล้ว บางสิ่งบางอย่างที่ไม่หลินหานไม่เคยกล้าคิดมาก่อน ตอนนี้เขาจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อไขว่คว้ามัน
ตัวอย่างเช่น งานเลี้ยงน้ำชาแห่งวิถียุทธที่จะเกิดขึ้นในอีกห้าวันหลังจากนี้ หลินหานจะชิงอันดับหนึ่งแห่งทำเนียบภายใน!
"ตอนนี้ข้าอยู่ในขอบเขตของยุทธจตุสวรรค์ ด้วยความสามารถในการเพิ่มพลังหนึ่งเท่าของเคล็ดวิชาจักรพรรดิมังกรแห่งไท่กู่ ข้าจึงสามารถต่อสู้กับผู้มีฝีมือในขอบข่ายยุทธปัญจสวรรค์ขั้นสูงสุดได้ แต่หากต้องเจอกับผู้ครองยุทธฉะสวรรค์ ข้าคงถูกสังหารอย่างแน่นอน"
หลินหานคิดอยู่ในใจ ถ้าเขาต้องการชิงอันดับหนึ่งของทำเนียบภายใน อย่างแรก เขาต้องมีวิชายุทธที่ทรงพลังยิ่งขึ้น อย่างที่สอง เขาต้องทลายขอบเขตยุทธ แล้วก้าวเข้าสู่ยุทธปัญจสวรรค์ หรือกระทั่งยุทธฉะสวรรค์
ด้วยวิธีนี้ เขาจึงจะมีคุณสมบัติที่จะสร้างความมหัศจรรย์ต่อสายตาผู้คนในงานเลี้ยงน้ำชาแห่งวิถียุทธในอีกห้าวันหลังจากนี้
หลังจากการวิเคราะห์แล้ว หลินหานก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
แต่ในเวลานี้ เขาจำได้ว่าในระหว่างการต่อสู้กับหลินเทียนเมื่อตอนกลางวัน เขาได้ใช้พลังวิญญาณ
"นักพรตวิญญาณ เส้นทางลึกลับแห่งพลังวิญญาณ"
ดวงตาของหลินหานสั่นไหวเล็กน้อย เขาหลับตาลงอย่างช้าๆ กระแสจิตของเขาก็สื่อสารกับเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์สีทองที่อยู่ภายในจิต
เคล็ดวิชาจักรพรรดิมังกรแห่งไทกู่ มอบความสามารถที่ทรงพลังและหลากหลายที่สุดแก่หลินหาน รวมถึง สสารถ่องแท้ กายเนื้อ และโลหิต
และจากการคาดเดาของหลินหาน เขาคิดว่าเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ในจิตคงเป็นสิ่งที่สอดคล้องกันกับเจตจำนงและจิตวิญญาณ นั่นคือ ... เส้นทางแห่งนักพรตวิญญาณ
