บทที่ 30 ทดลองคบกัน [อ่านฟรี]

บทที่ 30 : ทดลองคบกัน

ซิ่วซีหยา เอามือของเธอออกจากคอของเขา ก่อนที่จะบอกการตัดสินใจของเธอกับคำสารภาพของเขา ..

เมื่อเธอกำลังจะบอกว่าใช่บ่งบอกถึงการตอบรับข้อเสนอของเขา เธอคิดว่าหลังจากทั้งหมดนี้เธอยังเป็นเด็กผู้หญิงที่ไร้เดียงสาและการเข้าสู่ความสัมพันธ์นั้นมันไม่ง่ายอย่างที่คิด เธอกดริมฝีปากเข้าด้วยกันรวบรวมความคิดทั้งหมดของเธอเกี่ยวกับสิ่งที่อาจเป็นไปได้

การคิดแบบนี้ทำให้สมองเกิดการวิงเวียนหัวของเธอมากกว่าปริศนาตัวตรรกะที่เธอโปรดปราน เธอขมวดคิ้วไม่ว่าเธอจะคำนวณผลลัพธ์ที่เป็นไปได้อย่างไรและผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยมมีบางสิ่งที่ขาดหายไปและมันก็รบกวนจิตใจของเธอที่จะตอบว่าใช่ เธอกังวลว่ามันจะเป็นไปได้อย่างไรถ้าพวกเขาไม่รักซึ่งกันและกัน ถึงพวกเขาจะคบกันแล้วพวกเขาก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับกันและกัน คำพูดเหล่านี้ซ้ำซากจำเจมาก ซิ่วซีหยาอาจเป็นผู้หญิงที่อ้างว้างแน่นอนและความจริงที่ว่าเธอไม่รู้อะไรเลยเมื่อพูดถึงการสร้างความสัมพันธ์โดยเฉพาะเรื่องโรแมนติก แต่เธอยังคงเป็นเด็กผู้หญิงที่ไร้เดียงสา เธอยังมีความรู้สึกที่ไม่ดีและบางครั้งมันทำให้เธอกลัวที่จะใช้ชีวิตแบบนี้และถ้าเธอตกหลุมรักกับคนที่ไม่ดีล่ะ

 

*************

 

ซิ่วซีหยาถูฝ่ามือของเธอเข้าด้วยกันแล้วเงยหน้าขึ้นพยายามซ่อนความกังวลในใจของเธอ เธอจ้องไปที่หลี่เหวย และถามเขาว่า "โอเค ... แล้วถ้าฉันตอบว่าไม่ล่ะ" ซิ่วซีหยาถามเขากับเธอด้วยเสียงอย่างมั่นใจเมื่อเธอโอบแขนของเธอรอบหน้าอกของเธอแสดงความมั่นใจของเธอ

 

ในเวลาเดียวกัน หลี่เหวยยิ้มออกมาอย่างขำ ๆ เขาถอนหายใจขณะที่เขาก้มศีรษะลงตอนนี้เขากำลังจ้องมองที่ผ้าห่มบนเตียงและคิดอย่างลึกซึ้งว่าจะพูดอะไรเพื่อที่จะไล่ตามเธอให้กลายเป็นแฟนของเขา

 

หลังจากคิดไม่กี่วินาทีหลี่เหวยก็เงยหน้าขึ้นอย่างฉับพลันและพยายามโน้มน้าวเธอด้วยท่าทางหลอกลวง "ถ้างั้น ผมจะลองขอโอกาสอีกครั้งในภายหลังและผมจะไม่หยุดจนกว่าคุณจะตอบตกลง" เขาพูดไพเราะในขณะที่ให้รอยยิ้มที่มีเสน่ห์เมื่อใครมองก็ต้องทนเขาไม่ได้ เขาเริ่มที่จะลดตาของเขาต่ำลงเมื่อเขาเห็นซิ่วซีหยาฟังความคิดเห็นของเขา

หลี่เหวยรู้สึกกังวลใจมากที่ซิ่วซีหยาใช้เวลามากในการตัดสินใจว่าจะตอบตกลงหรือไม่ ดวงตาของเขาตอนนี้มองอย่างเข้มข้นอย่างจริงจังในขณะที่เขาพยายามโน้มน้าวเธออีกครั้งและแสดงความจริงใจของเขาด้วยเสียงที่อบอุ่นในขณะที่หวังว่าอย่างน้อยซิ่วซีหยาสามารถรู้สึกถึงความอบอุ่นของเขาและเชื่อใจเขาได้แม้แต่น้อย                 เขากระชับริมฝีปากของเขาและค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น ดวงตาของเขามีเสน่ห์เหมือนลูกหมาน่ารักแต่ถ้าเป็นคนที่ใจร้ายเท่านั้นที่จะสามารถต้านทานการแสดงออกนี้ได้ "ถ้าคุณตอบว่าใช่ แล้วนี่จะเป็นคำตอบสำหรับผมที่ ... "

เขาหยุดพูดทันทีและเอื้อมมือจับซิ่วซีหยาด้วยมือข้างเดียวเบา ๆ ก่อนที่จะพูดประโยคต่อไป มือของเธอสั่นและฝ่ามือของเธอเย็นชาอย่างประหม่า หลี่เหวยสบตาขณะที่เขาวางมือบนมือเธอด้วยรอยยิ้มและลูบเบา ๆ เพื่อให้มันอุ่นขึ้น "ผมรู้ว่าเรายังไม่รู้จักกันมากนัก อย่างไรก็ตามการตัดสินใจสิ่งนี้อาจเป็นเรื่องที่ลำบาก แต่เราอาจมีเวลารู้จักกันมากขึ้น แต่ถ้าคุณถามผม ... ผม ' จริงจังมากที่จะได้รู้จักกับคุณ ผมไม่อยากปล่อยเวลาที่มีค่ากับคุณไปเท่าที่ตอนนี้ผมยังหายใจอยู่ "เขาพูดเบา ๆ หวังว่าจะช่วยเธอคิดขณะเขาคงจ้องมองเธอและไม่ปล่อยมือเธอไป

อย่างไรก็ตามซิ่วซีหยายังคงงุนงงขากรรไกรค้าง เมื่อเขาสารภาพความรู้สึกของเขาออกมา เธอปล่อยให้เขาจับมือเธอไว้จนในที่สุดเธอก็ตัดสินใจ

 

หลี่เหวยเริ่มรู้สึกกังวลเขาไม่รู้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่และจากการแสดงออกทางสีหน้าของซิ่วซีหยาทำให้เขารู้สึกประหม่ายิ่งกว่าใคร อีกทั้งเขาก็พยายามอย่างดีที่สุดที่จะไม่สังเกตเห็น เขายกมืออีกข้างหนึ่งขึ้นที่สะโพกของเธอจากนั้นก็ลูบหลังคออย่างเชื่องช้า เขายื่นริมฝีปากของเขาขณะที่เขาฮะแฮ่มในคอของเขาอย่างน้อยก็ให้เธอสนใจเขา "ซิ่ว...ซี .... " เมื่อเขากำลังจะเรียกชื่อเธอเพื่อฆ่าความอึดอัดและไม่สบายใจระหว่างพวกเขา

 

ดวงตาของซิ่วซีหยาเปล่งประกายแวววาว เธอปล่อยมือของเขาออกอย่างรวดเร็วและแทรกเขาอย่างรวดเร็วขณะที่เธอตะโกนคำว่า "แค่ทดลองกันก่อน!" ซิ่วซีหยาตะโกนขณะที่ชี้นิ้วไปในอากาศ "มาตกลงกันและดูว่ามันจะเป็นไปได้หรือเปล่า" เธอเสริมน้ำเสียงของเธออย่างไม่ต้องสงสัยเลย

ในขณะเดียวกันหลี่เหว่ยก็ประหลาดใจอย่างฉับพลัน แต่เขาก็กลุ้มใจเล็กน้อยเพื่อถามเธออย่างรวดเร็ว “ทดลองทำอะไรเหรอ?” เขาถามอย่างหงุดหงิดขณะที่เขาผิดหวังเล็กน้อย แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเลยเขาแค่ก้มศีรษะลงแล้วก็ฟังเธอ

 

ในขณะเดียวกันซิ่วซีหยายกคิ้วของเธอ "คุณไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการทดลองก่อนจะสานสัมพันธ์ต่อหรอ?" เธอถามอย่างล้อเลียน หลี่เหวยยิ้มเยาะจากทันใดเขาก็เงยหน้าขึ้นแล้วจ้องมองเธอ “แต่คุณรู้หรือไม่ว่าการทดลองจำเป็นต้องมีกฎเกณฑ์ในช่วงคบกัน” เธอตอบเขา  “นานแค่ไหนล่ะ ..... แต่ตอนนี้ผมเห็นด้วยกับความคิดของคุณแล้วคุณมีกฎแบบไหน?” เสียงของเขาต่ำเหลือเกินรู้สึกเศร้าใจที่คิดว่าเขาถูกปฏิเสธเขาถูหน้าผากของเขาโดยใช้ฝ่ามือเย็น ๆ และถามอย่างไม่สบายใจ

ซิ่วซีหยากลอกตา เธอสามารถรู้สึกได้ว่าเขากังวลเกี่ยวกับช่วงเวลาและกฎที่เขาจะต้องเชื่อฟังตลอดในช่วงคบกัน เธอบีบเปลือกตาของเธอเข้าด้วยกัน "อืม ฉันจะทำการทดลองคบกับคุณครั้งนี้เป็นเวลา 180 วันซึ่งเท่ากับหกเดือนเท่านั้น เราจะทดสอบถ้ามันโอเคก็อาจจะมีการสัมพันธ์ต่อไปและถ้าไม่ได้ผลหลังจากครบกำหนดนี้คุณและฉันเป็นคนแปลกหน้าซึ่งกันและกัน เราจะไม่ต้องรู้จักอีกและฉันไม่รู้ว่าคุณเข้าใจหรือไม่ " หลี่เหวยเพียงแค่พยักหน้าแม้ว่าเขาคิดว่าซิ่วซีหยากำลังมีกฎที่อันตรายเกินไป แต่เขาก็ยังดีใจนี่จะเป็นโอกาสที่ดีในการรู้จักเธอมากขึ้น

 

"และส่วนที่เกี่ยวกับกฎ จะมีกฎ 12 ข้อที่จะแบ่งออกเป็น2ส่วน ส่วนแรก 6 ข้อจะขึ้นอยู่กับฉันและอีก6ข้อส่วนที่2 จะเป็นของคุณ ความหมายก็คือใน 6 ข้อที่เหลือนั้นคุณได้รับอนุญาตให้ตั้งสิ่งที่คุณต้องการให้ฉันทำ ในระยะเวลาทดลอง ก็ขึ้นอยู่กับคุณที่จะตั้งกฎขึ้นมาเอง แต่สำหรับตอนนี้ฉันจะบอกกฎของฉันก่อนแล้วคุณจะต้องปฏิบัติตามกฎเหล่านี้ตั้งแต่วันนี้เป็นต้องไป "

ข้อแรก: "ไม่ต้องแสดงความรักมากเกินไปในที่สาธารณะแต่ส่วนใหญ่ให้มีเพียงการสัมผัสทางกายภาพขั้นพื้นฐานเท่านั้นที่ฉันสามารถอนุญาตให้สัมผัสไม่มากไปกว่านี้"

 

ข้อที่สอง: "ข้อตกลงนี้จะต้องไม่รบกวนฉันเมื่อฉันทำงานในช่วงขณะที่ไม่มีเรียน"

 

ข้อที่สาม: "คุณไม่สามารถห้ามฉันในสิ่งที่ฉันควรทำหรือเมื่อฉันไปกับใครที่ฉันอยากไปด้วย"

 

ข้อที่สี่: "ฉันต้องการให้คุณเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับในช่วงการทดลอง คุณไม่มีสิทธิ์ควบคุมหรือสั่งฉันได้

 

ห้า: เราจะออกเดทสัปดาห์ละครั้งเท่านั้น หรือเลวร้ายที่สุดแล้วแต่ฉันจะไป และคุณควรเตรียมการเรื่องต่างๆในการออกเดทด้วย "

 

หก: "คุณจะต้องไม่ทำผิดกฎข้อใดข้อหนึ่งในห้าข้อข้างต้น ถ้าเมื่อใดคุณทำผิดกฎการทดลองของเราจะจบลงทันที"

 

ซิ่วซีหยา เงยหน้าขึ้นหลังจากประกาศกฎทั้งหมดที่เธอต้องการ เธอกอดอกรู้สึกภูมิใจในสิ่งที่เธอพูด

ในขณะเดียวกัน หลี่เหวยยิ้มเยาะเย้ยหยันเป็นคำตอบ เขาคิดว่ากฎของซิ่วซีหยานั้นไร้จุดหมาย เขายิ้มและเลียริมฝีปากล่างแล้วกัดมันรู้สึกโล่งใจที่กฎของเธอนั้นไม่มีอะไรจริงจังเกินกว่าที่จะทำตาม เขาพยักหัวอย่างมั่นใจและจ้องมองเธอ “แค่นั้นเหรอ?” เขาถามด้วยวิธีสบประมาทเขาค่อนข้างแน่วแน่เหมือนกฎไม่ได้ทำให้เขากลัวเลย ซิ่วซีหยาหน้าผากพังยับ เธอกัดริมฝีปากของเธอขณะที่เธอตอบเขาอย่างเหน็บแนม "ใช่แล้วตอนนี้ประกาศกฎของคุณสิ" เธอรู้สึกอย่างแน่นอนว่าเขายั่วยุเธอจากปฏิกิริยาของเขาและเธอก็กำมือของเธอแน่นไว้ใต้ผ้าห่มและยิ้มอย่างเอาจริงเอาจังบนใบหน้าของเธอ หลี่เหวยปลุกความชั่วร้ายจะมาแข่งขันกับเธอ

ซิ่วซีหยา ยิ้มอย่างชั่วร้ายในขณะที่จ้องมองเขาอย่างเข้มข้น "แสดงให้ฉันเห็นในสิ่งที่คุณต้องการสิ" เธอเสริมด้วยวิธีที่น่าขัน