ตอนที่ 18 ความก้าวหน้า

เจียงวู่เฉิงค่อยๆยืนขึ้นที่ก้นบ่อ กล้ามเนื้อและข้อต่อทั้งหมดส่งเสียงดังขณะที่เขาลุกขึ้นพร้อมกระโดดไปที่ปากทางเข้าถ้ำ

เจียงวู่เฉิงมองผนังข้างหน้าของภูเขาด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย เขากำหมัดมือขวาของเขาอย่างฉับพลันทำให้เกิดแรงระเบิดที่ปากทางเข้าของภูเขา

ปัง!

เสียงดังก้องดังสนั่นไปทั่วทั้งถ้ำ เจียงวู่เฉิงมองลอดออกไปเห็นแสงสว่างนอกถ้ำดวงตาของเขาแจ่มใสเป็นอย่างมาก

 

"ไม่ใช่แค่ข้าจะมาถึงขั้น8แต่ยังถึงจุดสูงสุดของขั้นที่8อีกด้วย"เจียงวู่เฉิงกำหมัดอย่างตื่นเต้น เขาสามารถรู้สึกถึงพลังที่เพิ่มขึ้นในมือของเขา

เจียงวู่เฉิง ใช้เวลา20วันในการบ่มเพาะภายในถ้ำแห่งนี้ เขาดูดซับน้ำยาลมปราณแรกเริ่มทั้งหมดภายในบ่อ

มันมีพลังลมปราณที่บริสุทธ์อย่างมากซึ่งเขาดูดซับได้อย่างสมบูรณ์และเปลี่ยนเป็นพลังลมปราณ เป็นผลให้ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก

เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา พลังของเขายังอยู่เกือบจุดสูงสุดของขั้น6เท่านั้นเอง แต่วันนี้พลังของเขาก้าวผ่านไปถึงขั้นที่7 ขั้นที่8 และจุดสูงของขั้นที่8ได้อย่างรวดเร็ว

มันเป็นความก้าวหน้าครั้งยิ่งใหญ่

แต่ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างปกติ

ท้ายที่สุดแล้วทุกคนไม่สามารถหาน้ำยาลมปราณแรกเริ่มจำนวนมากมาใช้ในการบ่มเพาะได้ นับประสาอะไรกับเขาที่มีเคล็ดบัญญัติสวรรค์แค่เคล็ดบัญญัติสวรรค์เพียงอย่างเดียวก็เป็นการบ่มเพาะที่ท้าทายธรรมชาติอย่างมาก ยิ่งเขาพบน้ำยาลมปราณแรกเริ่มและมีเคล็ดบัญญัติสวรรค์

สวรรค์ชั้น8แห่งวิถีเซียนเทียบได้กับอาณาทะเลลมปราณแรกเริ่มของนักรบทั่วไป คนที่บรรลุจุดสูงสุดของสวรรค์ชั้น8จะมีพลังเทียบเท่ากับจุดสูงสุดของอาณาทะเลลมปราณแรกเริ่ม ดังนั้น พลังปราณในขั้นนั้นจึงสามารถเทียบได้กับอาณาทะเลลมปราณขั้นลึกซึ้ง บางทีมันอาจต่ำกว่า แต่ก็ไม่มาก

ดวงตาของเขาเป็นประกายอย่างมาก

 

"เจียงเมิ่งเอ๋อ ข้าสามารถเทียบกับเจ้าได้แล้ว"เจียงวู่เฉิงคำราม

เจียงวู่เฉิงได้มาถึงขั้นอาณาทะเลลมปราณอันลึกซึ้งแล้ว แม้ว่าเขาจะไม่ได้ทำให้การบ่มเพาะของเขามั่นคง แต่เขาก็มีเคล็ดการบ่มเพาะที่เหนือกว่าเคล็ดบ่มเพาะอื่นๆมาก

นั่นหมายความว่าเทียบกับเจียงเมิ่งเอ๋อ เขานั้นแข็งแกร่งพอๆกับนางแล้ว

เขาต้องการเพียงสองเดือนเพื่อที่จะตามนางให้ทัน

"10วัน!ยังมีอีก10วันก่อนจะถึงการต่อสู้" เจียงวู่เฉิงเหลือบตาพร้อมคิดว่า "ข้าควรใช้เวลาของข้าในการทำให้พลังลมปราณของข้ามั่นคง เพื่อที่จะมีโอกาสต่อสู้ชนะเจียงเมิ่งเอ๋อ ดังนั้นข้าต้องเตรียมไพ่ตายไว้สำหรับครั้งนี้ด้วย"

 

เมื่อคิดถึงไพ่ตายของเขา สิ่งแรกที่ในใจของเขานึกถึงคือเคล็ดบัญญัติสวรรค์

วิชาลับผลาญวิญญาณ!

มันเป็นวิชาที่ทรงพลังอย่างมาก

พร้อมกับเคล็ดบัญญัติสวรรค์เขาประทับใจอย่างมากกับวิชานี้ เป็นไปไมได้เลยที่เขาจะลืมมัน

เมื่อเจียงวู่เฉิง คิดถึงวิชาลับนี้เขาก็ตกใจ มันทรงพลังมากจนเขาคิดว่ามันเป็นการทำลายธรรมชาติอย่างมาก นอกจากนี้ยังก่อให้เกิดความเสียให้ต่อตัวผู้ใช้เอง ไม่มีใครที่อยากจะใช้มันเว้นแต่จะเกิดเหตุการ์ฉุกเฉินจริงๆ

มันไม่สมเหตุสมผลเลยที่จะใช้วิชาลับนี้เป็นไพ่ตาย

วิชาลับผลาญวิญญาณมีทั้งหมด3ขั้น ด้วยพลังของข้าในตอนนี้ข้าสามารถใช้ได้แค่ขั้นแรกเป็นอย่างมาก ข้าไม่สามารถจะเรียนรู่้ขั้นที่2และที่3ได้ในตอนนี้"เจียงวู่เฉิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับเริ่มเรียนรู้ทันที

เขาใช้เวลาทั้งหมด5วัน

5วันต่อมาเจียงวู่เฉิงอยู่ในรอยแยกทางแดนเหนือของภูเขาเก้าหมาป่า โดยนั่งไขว่ห้างอยู่ในที่โล่ง

"มาลองกัน"

เขาหายใจเข้าลึกๆและเริ่มฝึกวิชาลับผลาญวิญญาณ

เขาใช้เวลาเรียนรู้ทั้งหมด5วัน เขาสามารถเข้าใจวิชาขั้นที่1ได้ แต่ต้องใช้เวลาพอสมควร เขารู้ดีว่าความเสียหายที่เกิดขึ้นกับวิชานี้มันอันตรายมาก ดังนั้นถ้าเขาจะใช้วิชานี้เขาจึงต้องระมัดระวังอย่างมาก เขาไม่กล้าที่จะประมาท

"วิชาลับผลาญวิญญาณ..."

ขณะที่เขาทำการบ่มเพาะวิชาลับ เสียงแปลกๆก็ดังขึ้น ร่างของเจียงวู่เฉิงดูเหมือนหลุมดำขนาดใหญ่ ที่ซึ่งอณูพลังกำลังหมุนวนด้วยความเร็วอันน่าทึ่ง

พลังเหล่านี้มีความซับซ้อนอย่างมาก เจียงวู่เฉิงพบว่าพลังเหล้านี้สามารถเพิ่มพลังให้การบ่มเพาะของเขาได้

 

เขาอยู่ในวิถีลมปราณขั้นที่8อยู่แล้ว แต่ว่าด้วยพลังนี้ ทำให้พลังของเขาสูงขึ้น เวลาแค่นิดเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะสร้างความก้าวหน้าจากขั้นที่8

วิถีลมปราณขั้นที่9

พลังของเขายังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องถึงแม้ว่าเขาจะมาถึงขั้นที่9แล้ว

ทันใดนั้นก็มีความเจ็บปวดเกิดขึ้นภายในร่างของเขา มันเพิ่มความรุนแรงมากขึ้นเมื่อพลังของเขาเพิ่มขึ้น

"หยุดเดี๋ยวนี้"เจียงวู่เฉิง กัดฟันของเขาแน่น ใบหน้าบิดเบี้ยว รู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงเหมือนโดนคนมาผ่าร่าง

ทันทีที่วิชาลับหยุดลง พลังที่เพิ่มขึ้นของเขาก็หยุดลงเช่นกัน ความเจ็บปวดเริ่มลดลง กระนั้นการกระตุกของร่างกายก็ไม่ได้หยุดลงไปในทันที

เจียงวู่เฉิงนอนอยู่บนพื้นพร้อมปิดตาของเขา เขาอ้าปากค้างเพื่อหายใจ เขาดูอ่อนแออย่างมาก เขาใช้เวลานานกว่าที่จะลืมตาขึ้นมา

"วิชาลับผลาญวิญญาณมันเป็นวิชาที่กลืนกินวิญญาณจริงๆ?"เจียงวู่เฉิง ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้

วิชานี้สร้างความเจ็บปวดอย่างมาก มันอันตรายอย่างมากที่จะฝึกฝนวิชานี้ เขายังไม่ได้ใช้วิชานี้จนถึงจุดสูงสุด อย่างไรก็ตามเขายังคงรู้สึกเจ็บปวดอย่างถึงที่สุด ถ้าเขาใช้มันอย่างเต็มที่เขาคงจะเจ็บปวดมากขึ้น

"วิชาลับผลาญวิญญาณ สามารถเพิ่มพลังให้ข้าได้ในระเวลาอันสั้นแต่มันทำให้ข้าเจ็บปวดยิ่งขึ้น"เจียงวู่เฉิงกล่าวกับตัวเอง

วิชาลับผลาญวิญญาณจะส่งผลต่อจิตวิญญาณ แก่นแท้และพลังชี่แทนที่จะเป็นพลังลมปราณ

หากมันแค่ผลาญพลังลมปราณจำนวนเขาคงไม่สนใจ เหนือสิ่งอื่นใดเคล็ดบัญญัติสวรรค์จะช่วยให้เขาฟื้นฟูพลังลมปราณได้เร็วกว่าคนทั่วไป อย่างไรก็ตามแก่นแท้ พลังชี่และจิตวิญญาณ แม้แต่เคล็ดบัญญัติสวรรค์ก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้

เจียงวู่เฉิง ส่ายหัวและเงยหน้าขึ้นพลางทำสีหน้าแปลกๆ

"มัน...มันคือ.."เจียงวู่เฉิงจับจ้องทุกอย่างรอบตัวเขา

เขาตระหนักว่าโลกรอบตัวเขากลับกลายเป็นไร้ซึ่งชีวิตชีวา

โลกที่เต็มไปด้วยสีเขียวขจีก่อนหน้านี้กลับกลายเป็นสีเหลืองและเต็มไปด้วยรอยแตก ดอกไม้ ต้นหญ้าและต้นไม้ล้วนเหี่ยวแห้ง