Returning From The Immortal World – 1
“ถังซิ่ว, แกซ่อนเงินนั้นไว้ที่ไหน, รีบๆบอกมาเดี๋ยวนี้นะ !”
“ถังซิ่ว, ถึงแม้ครอบครัวแกจะไม่มีเงินแกก็ไม่สามารถที่จะเอาเงินคนอื่นไปดื้อๆได้นะ มีสำนวนว่า”ตอนเด็กขโมยเข็ม โตขึ้นมาขโมยทอง นายไม่สามารถที่จะไปเอาของคนอื่นมาได้เข้าใจไหม ไม่งั้นชีวิตนายจบแน่ ”
“ถัง ซิ่ว, ได้ข่าวว่าแกติดเงินโรงเรียนอยู่ 3000 ดอลลาร์ ไม่ใช่หรอ? นี้แกต้องการจะเอาเงินนั้นไปจ่ายค่าเล่าเรียนใช่ไหม ?”
คนกลุ่มหนึ่งได้รวมตัวกันพูดกดดันอยู่รอบข้างของ ถังซิ่ว
หน้าตาของ ถังซิ่วโป่ง , ตรงริมฝีปากมีลอยเลือดที่เกิดจากการกัดอยู่ เขาได้พูดพร้อมกับดวงตาที่หม่นหมองว่า
“ผมไม่ได้เป็นคนเอาเงินไป !!!!”
“พี่ชางเหวินและหยุนคนสวย ,พวกเธอทั้งสองเองก็เห็นซิ่วน้อยโตมากับตา, เด็กคนนี้นั้นเป็นคนที่ ซื่อสัตย์ ยอดเยี่ยมในการงานและการเรียน,ไม่เคยโกหกซักครั้ง ,ในเมื่อเขาพูดว่าเขาไม่ได้ขโมยดังนั้น 3000 ดอลลาร์นั้นไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกับเขาเลยแม้แต่น้อย”
ซูหลิงหยุนกอดลูกชายไว้ในอ้อมอกพร้อมกับพูดออกมา ,
“หลิงหยุน,เราไม่ได้บอกว่าซิ่วน้อยขโมยเงินไปแต่คิดว่าเขาอาจจะอยากแบ่งเบาภาระของเธอถึงได้เอาเงิน 3000 ดอลลาร์นั่นไปซ่อน”
ชายวัยกลางคนพูดโดยที่ไม่กล้าหันหน้าไปสบตากับ ซูหลิงหยุน
“ยอดเยี่ยมทั้งเรื่องงานและเรื่องเรียน ? ฮิฮิ , ใช่ก่อนหน้าที่จะเข้าโรงเรียนมัธยมต้นสตาร์ซิตี้ นั้นหนะใช่ ,หลังจากผ่านไปปีหนึ่งเกรดเฉลี่ยรวมก็ตกลงไปอยู่ที่ท้ายห้อง ,ไม่คิดบ้างหรอว่าลูกชายของเธอจะถูกไล่ออก ?”
ผู้หญิงวัยกลางคนพูดกระแทกซูหลิงหยุนที่กำลังมีท่าทางหมดหวัง
ใบหน้าของซูหลิงหยุน ซีดเผือกและมีดวงตาไร้วิญญาณเมื่อได้ยินคำพูดของน้องชายตัวเอง ซูชางเหวิน และ น้องสะใภ้ ซางเหม่ยหยุน แต่เมื่อเห็นลูกชายในอ้อมอกตัวเองแล้ว เธอจะต้องกล้าหาญและต้องมีความกล้าที่จะเรียกร้องความยุติธรรมให้ลูกชายของเธออีกครั้ง
ซูหลิงหยุน ยังไม่ทันจะได้เอ๋ยคำอะไรออกมาก็ถูกขัดด้วยเสียงของคน 2 คนว่า
“คุณป้าไม่ต้องปกป้องถังซิ่วหรอก, คุณปกป้องมันได้แค่ชั่วคราวเท่านั้นแหละแต่ปกป้องมันไปตลอดไม่ได้หรอก , ในผู้คนเหล่านี้ ,ป้าบอกว่า 3000 ดอลลาร์นั้น ถัง ซิ่วไม่ได้เป็นคนขโมยไป หรือว่าป้าจะบอกว่าเงินนั้นมันบินหนีไปเองหรอ ?”
“คุณป้า, เหตุผลที่เราสงสัยถังซิ่วก็เพราะเขานั้นเป็นคนเดียวในบ้านนี้ที่เหมือนจะขโมยเงินไป ,ในสายตาของป้าแล้วอาจจะโดดเด่นแต่ป้าก็รู้ว่าในหนึ่งปีมานี้ เค้าประพฤติตัวแย่ในโรงเรียนอย่างมาก ขโมยผลงานคนอื่น , โกงข้อสอบแถมยังชกต่อยอีก การเป็นญาติเขาในโรงเรียนทำให้ผมไม่มีหน้าสู้ใครเลย”
คนทั้งสองที่ขัดจังหวะการพูดของ ซูหลิงหยุน คือ ลูกทั้งสองของพี่ชายและพี่สะใภ้เธอ
“ซูหยานหนิง ซูเชียงเฟย์, พวกแกพูดไร้สาระ พวกแกกุเรื่องขึ้นมาเอง !!!!”
ถังซิ่วรีบตะโกนออกมา
“ชางเหวินและหยุนคนสวย ขอร้องอย่าทำให้เด็กลำบากใจเลย ,ถ้า 3000 ดอลลาร์นั้นหาไม่เจอก็ถือซะว่าฉันเป็นคนเอาไปเอง , พวกเธอก็รู้ว่าซิ่วน้อยนั้นกลายเป็นเด็กก้าวร้าวตั้งแต่ปีก่อนที่โดนรถชน”
ซูหลิงหยุน พูดด้วยใบหน้าที่นองไปด้วยน้ำตา
หลังจากพูดเพียงไม่กี่คำก็ทำให้เธอนั้นหมดแรง
นึกถึงเรื่องราวขมขื่นที่เกิดขึ้นกับลูกชายของตัวเองตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมานั้น เธอได้แต่รู้สึกเศร้าเสียใจ
แม้ว่าลูกชายของเธอนั้นจะเสียพ่อไปตั้งแต่ยังเด็กแต่ก็เป็นคนที่เชื่อฟังตั้งแต่เด็กจนโต ,ยิ่งไปกว่านั้น เกรดเฉลี่ยยังโดดเด่นเป็นอย่างมาก , ปีก่อนหน้านี้ในการสอบเข้าเรียนที่โรงเรียนมัธยมสตาร์ซิตี้นั้น เขาทำคะแนนได้เป็นอันดับหนึ่งของการสอบปีนั้นและเป็นที่หนึ่งในทุกวิชา
หลังจาก 2 เทอมสุดท้าย ลูกชายของเธอกลับต้องประสบอุบัติเหตุทางถนนจากการโดนรถชนจนเป็นเหตุให้สมองได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรง ถึงขนาดที่ครั้งหนึ่ง หมอเอ๋ยว่า อาจจะพิการทางสมองได้เลย
เมื่อเห็นท่าทางโศกเศร้าของ ซูหลิงหยุนแล้วก็ทำให้คนเหล่านั้นตกอยู่ในความเงียบ , ซูหลิงหยุนได้หันไปสบสายตากับพี่น้องซูเชียงเฟย์
ในขณะที่ความสนใจของทุกคนตกไปอยู่ที่ซูหลิงหยุนที่กำลังกอดถั ซิ่วอยู่ในอ้อมอกนั้น
“ที่นี่มันที่ไหนกัน ?, หลังจากที่ไม่สามารถก้าวข้ามทัณฑ์สวรรค์ได้, วิญญาณเราได้แตกกระจายออกเป็นเสี่ยงๆแล้วหนิ, นี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ”
ถังซิ่วได้มองไปรอบๆของตัวเองด้วยความมึนงงในดวงตาของเขามีแต่ความสับสน
ถังซิ่วจำได้ว่ากำลังทนกับทัณฑ์สวรรค์เพื่อจะฝ่าเข้าไปยังเขตแดนแห่งเทวะ,ทันทีที่สามารถทนต่อทัณฑ์สวรรค์ได้สำเร็จก็จะได้รับพลังของเขตแดนแห่งเทวะในดินแดนแห่งนิรันด์เพื่อสามารถมีชีวิตได้อย่างอมตะ
หลังจากที่นึกเรื่องราวทั้งหมดขึ้น ใบหน้าของเขาก็บิดเบี้ยว, ในดวงตาของเขาเห็นแต่ความเจ็บปวด ,ก่อนที่จะหมดสติไปภาพสุดท้ายที่เขาจำได้คือ ........
ภาพที่ตัวเองกำลังทนกับทัณฑ์สวรรค์อยู่ ,เป็นวินาทีเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายและด้วยความที่ตนเองนั้นมีพลังสูงสุดในดินแดนแห่งนิรันด์ดังนั้นด้านหลังของเขาเต็มไปด้วยอุปกรณ์ระดับนิรันด์และเครื่องรางระดับนิรันด์ ในทางเลวร้ายที่สุดก็ยังมีเพื่อนของเขาที่เป็นนิรันด์สูงสุด(Immortal Supreme) คอยปกป้องเขา
หลังจากนั้น, สายฟ้า9ระลอกก็ได้ฟาดลงบนตัวเขา ,เหลือเพียงแค่ต้องทนระลอกสุดท้ายที่รุนแรงที่สุดแต่กลับโดนเพื่อนๆใกล้ตัวของเขาหักหลังและโจมตีด้วยพลังที่หมายปองชีวิต
และนี่ก็รวมไปถึงหญิงที่เขารักมากกว่า 100ปี เสวี่ยชิงเชิง
เมื่อพวกเขาร่วมมือกันโจมตีนั้น, ชะตาของถังซิ่วก็ถูกกำหนดให้ตายแล้ว ตอนที่ร่างกายของเขาแหลกละเอียด,พลังวิญญาณของเขาหมดไปอย่างสิ้นเชิง พวกเขาเหล่านี้พุ่งทะยานผ่านตัวเขาไปเพื่อแย่งตำราเก่าเล่มหนึ่ง ชื่อว่า เทคนิคเชื่อมต่อศิลปะแห่งสวรรค์ ที่มาจากร่องรอยของเทพเจ้าปีศาจโบราณที่ได้มาโบราณสถานศักดิ์สิทธิ์โดยบังเอิญ
“ความจริงของมนุษย์นั้นน่ารังเกียจยิ่งนัก , เมื่ออยู่ต่อหน้าวิชาลับแห่งเทพ , ความเป็นเพื่อน ความรัก มันช่าง ******!
“จริงๆแล้วตัวเราที่ไม่สามารถทนทัณฑ์สวรรค์ได้นั้นวิญญาณต้องแตกกระจายหายไปแล้วนิ ,นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ?”
กลิ่นหอมที่รู้สึกคุ้นเคยได้เตะจมูกของ ถังซิ่ว
หลังจากนั้นถังซิ่วก็ได้หันกลับไปมองผู้หญิงที่กอดเขาอยู่
หน้าตาอ่อนโยนที่เขาสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนก็ปรากฏขึ้น มันเป็นของคนที่คุ้นเคยและใจดี เมื่อเทียบกับใบหน้าในความทรงจำของเขา
" มารในใจ เวรเอ๋ย มารในใจ!!!!! วิญญาณของฉันน่าจะกระจัดกระจายไปแล้วแต่ยังถูกราวีโดยมารในใจ อีกงั้นเรอะ "
ถังซิ่วสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงเพราะใบหน้านี้เป็นสิ่งที่ทำให้เขาต้องกังวลถึงหมื่นปี
เมื่อถังซิ่วเห็นคนอื่นๆในบ้านแล้วเขาก็ต้องตกใจ
ในดินแดนแห่งนิรันด์ นับหมื่นปีที่เขาได้รับความทุกข์ทรมานจากทัณฑ์จิตใจ(heart tribulation) เขาสามารถทิ้งสมาชิกทุกคนในครอบครัวได้โดยไม่แยแสได้ๆ มีเพียงแค่แม่เท่านั้นที่เขาไม่สามารถที่จะทิ้งได้ ดังนั้นขณะที่ได้รับทัณฑ์จิตใจนั้นในหัวของเขาควรจะปรากฏเพียงแค่แม่เท่านั้น เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนอื่นๆอยู่ในนี้
“อย่าบอกนะว่านี้ไม่ใช่ทัณฑ์จิตใจ?”
ถังซิ่วได้มองไปรอบๆพร้อมกับพึมพำออกมา
ได้ยินแค่เสียง “ปัง” ดังขึ้นในจิตใจของเขาพร้อมกับความทรงจำของทั้ง2โลกที่ไหลเข้ามารวมกัน
“นี้ฉันกลับมาที่โลกอย่างงั้นหรือ ? ,ผ่านไปหมื่นปีในแดนอมตะแต่ที่โลกนี้กลับผ่านไปแค่หนึ่งปีเอง ?”
ถังซิ่วใช้เวลาในการปรับความคิดของตัวเอง
ปีก่อนหน้านี้ อุบัติเหตุบนถนนไม่ได้ทำให้ร่างกายเขาได้รับบาดเจ็บมาก แต่วิญญาณได้รับความเสียหาย ทำให้ความฉลาดของเขาไม่เหมือนแต่ก่อน
อย่างไรก็ตาม ความทรงจำเหล่านี้ถูกกักเก็บอยู่ในสมองของ ถังซิ่วซึ่งทำให้เขาสามารถรับรู้ได้ว่าหนึ่งปีมานี้ได้เกิดอะไรขึ้นกับตัวเขาบ้าง
เศษเสี้ยววิญญาณที่ได้รับความเสียหายของถังซิ่วได้หลุดเข้าไปในดินแดนแห่งนิรันด์และสิงร่างเพลย์บอยคนหนึ่ง ซึ่งเป็นหลานของผู้นำนิกายนกพิราบศักดิ์สิทธิ์, ใช้ชีวิตผ่านไปหมื่นปี
หลังจากที่ตกหลุมพรางในดินแดนแห่งนิรันด์แล้ว เศษเสี้ยววิญญาณที่สิงร่างอยู่ก็ได้หลุดลอยกลับมาเข้าร่างตัวเองที่โลกนี้
“นางฟ้าดอกไม้ฟาน ,จักรพรรดิดันชิง , เก้าผู้ทรงคุณวุฒิฉินโม หากถังคนนี้กลับไปดินแดนแห่งนิรันด์เมื่อไหร่ จะฆ่าพวกเอ็งให้เหี้ยนเลย”
หลังจากที่ได้รับความทรงจำที่ขมข่มในดินแดนแห่งนิรันด์กลับมา เขาแทบจะตะโกนออกมา
ถังซิ่ว ทีตะโกนออกมาทำให้ได้รับความสนใจจากคนอื่นเป็นอย่างมาก
“ซิ่วน้อย........., ลูก...... ลูกเป็นอะไรไป ?”
ซูหลิงหยุนตอบสนองเป็นคนแรก, เธอจับถังซิ่วเอาไว้ด้วยความแตกตื่นพร้อมใบหน้าที่มีแต่ความสงสัย
เมื่อเห็นใบหน้าที่บิดเบี้ยวของถังซิ่วนั้นคนในบ้านก็นึกถึงเรื่องสุขภาพร่างกายของเขา พวกคนเหล่านั้นแสดงท่าทีเสียใจออกมาพร้อมกับสายตาของพวกเขามองที่ไปยังครอบครัวของ ซูชางเหวิน
ครอบครัวซูชางเหวิน ไม่คิดวมาก่อนว่าอยู่ดีๆถังซิ่วจะกลายเป็นบ้าไปแล้วและตกอยู่ภายใต้แรงกดดันของครอบครัวตัวเองอีกต่างหาก
“ถังซิ่ว อย่าแกล้งบ้าหน่า, นี่จะไปมีจักรพรรดิหรือปีศาจได้ยังไง, คิดว่าตัวเองกำลังเล่นเกมอยู่หรือยังไง ? ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่าเกมไหนจะมีบอส ชื่อนางฟ้าดอกไม้ฟาน ,จักรพรรดิดั่นชิง , เก้าผู้ทรงคุณวุฒิฉินโม่น่ะ”
ในสายตาที่สงสารของคนอื่นๆ มีเสียงที่เย็นเฉียบของคนๆหนึ่งดังขึ้น นั้นก็คือญาติผู้น้องของเขา ซูเชียงเฟย์
“ก็ดีไอเพี้ยน ,แกล้งบ้าอย่างนั้นหรือเกือบจะโดนมันหลอกแล้วไหมหละ, อย่าคิดว่าจะเอาเรื่องนี้มาเรียกความสงสารเพื่อจะให้เราไม่ต้องสอบสวนเรื่องเงิน 3000 ดอลลาร์นะ , บอกได้เลยนะว่าถ้าพวกแกแม่ลูกไม่เอาเงินนั้นมาคืนก็อย่าหวังจะได้เหยียบประตูทางออกบ้านนี้”
หลังจากเงียบอยู่ซักพักซางเหม่ยหยุน ได้ตะโกนด่าถังซิ่ว
จริงๆแล้วหลังจากที่ถังซิ่วนั้นตะโกนเสียงโหวกเหวกออกไปเขาก็นึกได้ถึงความกังวลของแม่เขาดังนั้งจึงรีบที่จะปลอบเธอเพื่อบรรเทาอารมณ์ของเธอให้สงบนิ่งและบอกเธอว่าเขาไม่เป็นไร
“ซูเชียงเฟย์ , แกแน่ใจนะที่จะเล่นเกมนี้ต่อหนะ ? ถ้าคิดอย่างนั้นมันก็น่าสนใจเพราะฉันไม่ถือนะถ้าจะเล่นต่อไปกับแก !”
