ตอนที่ 20 ลักลอบเข้า

มังกรดารา-หนึ่งในหกประเทศ ประชากรส่วนใหญ่ของมังกรดาราจะเป็นคนเหลือง และสัญลักษณ์ประจำชาติก็คือมังกรสวรรค์

การแตกหักระหว่างมังกรดาราและองค์กรต้นกำเนิดสามารถย่อนกลับไปยังการต่อสู้ของแอนเดรีย ที่องค์กรต้นกำเนิดได้สมรู้ร่วมคิดกับศัตรูอื่นของมังกรดาราเพื่อริเริ่มการโจมตีเมืองในช่วงเวลาสำคัญของสงคราม จำนวนผู้เสียชีวิตมีนับแสน และมังกรดาราก็ถูกบังคับให้ต้องถอนกำลังทั้งหมดคืน จากนั้น มันก็ทำให้พวกเขากลายเป็นประเทศที่อ่อนแอสุด

เมืองทั้งหมดของมังกรดาราถูกกั้นด้วยรั้วไฟฟ้าขนาดใหญ่และวิธีเดียวที่จะเข้าเมืองได้ก็คือผ่านประตูหลัก

รถไฟบรรทุกสินค้ามาถึงสถานีรถไฟกลางแจ้งซึ่งเชื่อมต่อกับทางเข้าเมือง พื้นที่ดังกล่าวคือฐานทัพ มันมีทั้งบังเกอร์และหอสังเกตการณ์ มีกองกำลังประจำการอยู่ทุกมุม

คนเร่ร่อนกว่าพันได้ลงจากรถไฟ พวกเขาเริ่มเข้าคิวเพื่อตรวจสอบ มีเพียงคนที่ได้รับการยืนยันว่าปลอดอาวุธหรือเชื้อโรคถึงได้รับอนุญาตให้เข้า

6ประเทศล้วนยินดีต้อนรับคนเร่ร่อน สงครามทำให้พวกเขาขาดกำลังคนและความสามารถ

หาน เซี่ยวต้องหาวิธีหลบเลี่ยงการตรวจสอบ องค์กรต้นกำเนิดได้ตั้งค่าหัวเขา ดังนั้นสิ่งต่างๆอาจเลวร้ายหากเขาถูกระบุตัว ในขณะที่เป้าหมายเขาคือการติดต่อกับแผนก13 เขาย่อมต้องเลี่ยงการถูกเปิดเผยตัวก่อนหน้านั้น

โชคดี มันมีวิธีอยู่

ย้อนกลับไปในเกมที่ผู้เล่นเป็นที่ต้องการของแต่ละประเทศ พวกเขาเพียงต้องจ่ายเงินให้NPCที่ทำหน้าที่พาลักลอบเข้าเมือง

มีชายคนหนึ่งที่โดดเด่นมากอยู่ตรงมุมสถานี เขาไม่ได้ต่อคิว และไม่ดูเหมือนคนที่มารออะไร

ชายคนนี้คือผู้นำธุรกิจลักลอบขนสินค้าและโดยปกติ เขาจะให้บริการเฉพาะคนที่วางใจได้ในเครือข่ายของพวกเขาเท่านั้น

ทันใดนั้น เขาก็สังเกตเห็นชายที่ดูอ่อนแอกำลังเดินเข้ามาหาเขา นั่นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหาน เซี่ยว

 

“มันปลอดภัยไหม?”เขาถาม

ผู้นำมองสำรวจหาน เซี่ยว มันเป็นใบหน้าที่เขาไม่รู้จัก

“ปลอดภัย?”ผู้นำแกล้งโง่

“ข้าจะจ่ายด้วยสิ่งนี้-พอหรือไม่?”

หาน เซี่ยวโยนกระเป๋าเป้ให้ผู้นำธุรกิจมืด เขาเปิดกระเป๋าเพื่อมองข้างใน

พระเจ้าช่วย!ปืนจำนวนมาก!เจ้าหนูนี้เป็นคนของใครกัน?

ด้วยความที่ปืนเป็นของต้องห้ามในเมืองหลวงตะวันตก หาน เซี่ยวจึงต้องกำจัดพวกมันอยู่ดี

 

“พออย่างแน่นอน.”

“เจ้ารู้จักข้าได้ยังไง?”เขาถามอย่างอยากรู้

“นั่นไม่ใช่เรื่องของเจ้า”

 

ผู้นำไม่ได้อคติอะไร เขาแค่อยากรู้ก็เท่านั้น เขาลุกขึ้นและบอกให้หาน เซี่ยวเดินตาม

หาน เซี่ยวถูกพาไปยังรถตู้ที่จอดอยู่ด้านนอกสถานี มีผู้โดยสารอยู่สองสามคนและเมื่อเขามาถึง เขาก็กลายเป็นเป้าสนใจ หาน เซี่ยวพบที่ว่างและนั่งลงเงียบๆ

หน้าต่างรถตู้ถูกแปะด้วยเทปดำ รถตู้จะพาพวกเขาไปยังทางเข้าลับทางทหาร ตราบเท่าที่ราคาเหมาะสม เจ้าหน้าที่ก็จะทำเป็นหลับตาข้างหนึ่ง

ชายหนุ่มตัวเตี้ยที่นั่งข้างหาน เซี่ยวรู้สึกเบื่อและเมื่อเห็นว่าหาน เซี่ยวดูเป็นคนเข้าถึงง่าย ชายหนุ่มก็พูดกับเขา

 

“น้องชาย เจ้ามาเมืองหลวงตะวันตกเป็นครั้งแรกใช่ไหม?”

หาน เซี่ยวเหลือบมองเขาและตอบ“ใช่ ข้าควรเรียกเจ้าว่ายังไง?”

“หม่า เจี่ย เจ้าละ?”

“หาน เซี่ยว”

“หาน เซี่ยว มันเป็นครั้งแรกของเจ้าในเมืองหลวงตะวันตก ข้าจะแนะนำเมืองให้เจ้าเอง เมืองหลวงตะวันตกแบ่งเป็น8เขต เขต1เป็นที่ตั้งของรัฐบาล และที่พักอาศัยของเจ้าหน้าที่ ห้ามใครเข้าไปเด็ดขาด อีก7เขตจะมีสถานที่ท่องเที่ยวของตน แต่พวกมันทั้งหมดถูกควบคุมโดยขาใหญ่ในโลกมืดอย่างลับๆ จำไว้ให้ดี อย่าไปตอแยพวกเขา ไม่อย่างนั้น เจ้าอาจตายได้”

หาน เซี่ยวถอนหายใจอยู่ด้านใน โลกมืดนั้นหมายถึงพวกมาเฟียที่ลอบค้ายา ค้าประเวณี ค้ามนุษย์และทหารรับจ้าง ‘ขาใหญ่’ที่หม่า เจี่ยพูดถึงก็เป็นแค่อันธพาลกลุ่มเล็กๆ เห็นได้ชัดว่าหม่า เจี่ยกำลังคุยโม้

 

“แล้วกองทัพละ?”หาน เซี่ยวถาม

“เห้ เราจะทำอะไรได้?เจ้าคิดว่าพวกเขาจะบุกเขตต่างๆ?ลูกพี่ลูกน้องข้าเป็นมือขวาของหนึ่งในขาใหญ่แห่งโลกมืด ข้ามาที่นี่เพื่อหลบภัย—อะแฮ่ม—ช่วยเขา”หม่า เจี่ยกระแอม

“ว้าว เจ้าดูเท่ห์มาก”หาน เซี่ยวตอบกลับ

เมื่อถูกยกยอ หม่า เจี่ยก็ราวกับบินขึ้นฟ้า

“แน่นอน!ลูกพี่ลูกน้องข้าเป็นคนมีชื่อในเมืองหลวงตะวันตก เจ้าเคยได้ยินชื่อของเขาไหม เลียวพาด?โอ ใช่ เจ้ามาที่นี่ครั้งแรก เจ้ามาที่นี่เพื่อหลบภัยกับญาติๆ?”

“ไม่ ข้ามาเพื่อหางาน”หาน เซี่ยวเลือกตอบสุ่มๆ

“เจ้าพูดว่าไงนะ-อยากตามไปกับข้า?ตามข้ามาและเจ้าจะมีอนาคตอันสดใส!”

 

หม่า เจี่ยทุบหน้าอก

หาน เซี่ยวปฏิเสธข้อสนเอเขา แต่หม่า เจี่ยไม่ใช่คนที่ยอมถูกปฏิเสธง่ายๆ

 

“ให้ข้าบอกเจ้าว่าการมีชีวิตธรรมดาในเมืองเป็นยังไง สองคำ-จนและน่าเศร้า!เจ้าอยากกินอาหารขยะทุกวัน?6ประเทศกำลังแสดงการต้อนรับคนเร่ร่อนเช่นเจ้า ความจริงคือพวกเขาอาจมอบคำด่าให้พวกเจ้า!หากเจ้าตามข้า ข้าสามารถรับประกันได้ว่าเจ้าจะมีชีวิตที่ดีไปตลอด!”

“ไม่ละ ขอบคุณ”

การปฏิเสธซ้ำๆของหาน เซี่ยวทำให้หม่า เจี่ยไม่พอใจ

“โง่!เจ้าจะต้องเสียใจ อย่ามาร้องไห้ต่อหน้าข้าละ”

หาน เซี่ยวเมินเฉยตัวโง่งมและหันหน้าหนี

...

ไม่นาน รถตู้ก็มาจอดตรงหน้าสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นอุโมงค์ปิด

มีเจ้าหน้าที่กำลังรอพวกเขาอยู่อีกด้านของรั้วในอุโมงค์ เขาเปิดทางเดินเพื่อให้พวกเขาได้รับเงินจากผู้นำธุรกิจมืด

“ตามเจ้าหน้าที่ไป เขาจะพาพวกเจ้าไปชานเมือง”

 

เจ้าหน้าที่พาพวกเขาเดินไปอย่างเงียบๆ เมื่อพวกเขาก้าวออกไปพบแสงแดด พวกเขาก็ได้รับการต้อนรับโดยตึกระฟ้าสูงมากมาย

เมื่อกลุ่มกระจัดกระจาย หม่า เจี่ยก็จ้องหาน เซี่ยวอีกครั้งก่อนเดินไปตามทางเขา

ขณะที่หาน เซี่ยวเดินบนถนน เขาก็สังเกตเห็นว่าเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งเขาทำให้เป็นจุดสนใจ ด้วยความที่ไม่มีเงินดับกระหาย เขาจึงต้องไปยังแหล่งจ่ายน้ำสาธารณะ ตอนนี้เขาไม่ได้อาบน้ำมา7วันแล้ว

แน่นอน มันไม่เป็นปัญหาอะไรต่อเขา

...

ครึ่งชั่วโมงต่อมา หาน เซี่ยวโผล่ออกจากห้างสรรพสินค้าด้วยเสื้อเชิ้ตขาวและกางเกงดำ คาบบุหรี่ไว้ในปาก

ท่านได้ปลดล็อคความสามารถใหม่ : [ขโมย]ระดับ1!

[ขโมย] : เพิ่มอัตราความสำเร็จเมื่อท่านขโมย

ในชีวิตก่อนหน้าเขา ทักษะชีวิตมากมายมีการใช้ในเกม ยกตัวอย่างเช่น คนที่มีภูมิหลังเป็นทหารก็จะมีความสามารถการยิงที่ดีกว่าคนอื่น

เมื่อพูดไปแล้ว คนไม่มีทางเรียนรู้เทคนิคได้มากเกินไป หาน เซี่ยวแค่ต้องใช้ทักษะลักขโมยมาเพื่อป้องกันตัวเองกันเหล่าโจรบ้าง

ฉัน โจร?เห้ เห้ อย่ากล่าวหากันหากไม่มีหลักฐาน!ฉัน หาน เซี่ยวคือคนที่ยึดถือกฏหมายและรักชาติ ย้อนกลับไปตอนเรียนมัธยม ฉันเป็นนักเรียนตัวอย่างเลยนะ!ฉันติด3อันดับแรกในทุกปี!ผู้คนมักยกย่องฉันให้เป็นชายหนุ่มที่ชอบธรรมและไม่เคยแอบมองผู้หญิงมาก่อน!

สำหรับตอนนี้-แค้ก แค่ก –ฉันก็แค่ยืมเงินจากวิญญาณทั้งหลายแหล่

 

ปล.แก้จากเขต13 เป็นแผนก13นะครับที่พระเอกจะไปติดต่อ