ตอนที่ 12 สวรรค์ชั้น6แห่งวิถีเซียน

"น้ำยาลมปราณแรกเริ่ม?"

 

เจียงวู่เฉิงตกใจ เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับน้ำยาลมปราณแรกเริ่มซึ่งเกิดจากพลังปราณแห่งสวรรค์และโลก เนื่องจากมันมีพลังลมปราณที่ละเอียดอ่อนกว่ามาก มันจึงส่งผลต่อการบ่มเพาะได้ดีกว่าเม็ดยาบ่มเพาะลมปราณ

อย่างไรก็ตามการก่อตัวของมันต้องการเงื่อนไขที่พิเศษอย่างมาก จึงทำให้มันมีค่ามาก

นอกจากนี้ความต้องการน้ำยาลมปราณแรกเริ่มยังสูงมากเป็นพิเศษ แม้แต่นักรบในวิถีลมปราณก็พยายามบ่มเพาะด้วยความช่วยเหลือจากน้ำยาลมปราณแรกเริ่ม ดังนั้น ในราชวงศ์เทียนซ่งจึงมีนักรบเพียงไม่กี่คนที่สามารถใช้น้ำยาลมปราณแรกเริ่มได้ นับประสาอะไรกับตำหนักขุนพลดาบ

แม้จะมีน้ำยาลมปราณแรกเริ่มในตำหนักขุนพลดาบ แต่มันก็มีจำนวนน้อยอย่างมาก

 

"ข้ารู้สถานที่ที่มีบ่อน้ำยาลมปราณแรกเริ่มก่อตัวขึ้น เจ้าสนหรือไม่?"ไป่ฉง ยิ้มพลางกล่าวกับเจียงวู่เฉิง

"บ่อน้ำ?"เจียงวู่เฉิง รู้สึกทึ่ง

 

น้ำยาลมปราณแรกเริ่มปริมาณเล็กน้อยจะมีผลแค่เพียงเล็กน้อยต่อการบ่มเพาะของนักรบ แต่หากมันมีเป็นจำนวนมาก ผลลัพธ์ก็จะแตกต่างโดยสิ้นเชิง

บ่อน้ำยาลมปราณแรกเริ่ม?มันจะมีน้ำยาลมปราณแรกเริ่มมากเพียงใด?

 

"มันอยู่ในถ้ำของรอยแยกในตอนเหนือของภูเขาเก้าหมาป่า ซึ่งอยู่ห่างจากเมืองหลวงไป15กิโลเมตร แต่นานมาแล้ว มันถูกครอบครองโดยสิงโตโลหิตที่อยู่ในจุดสูงสุดของขั้น6 หากท่านต้องการเข้าถ้ำ มันก็ต้องกำจัดสิงโตโลหิตไปเสียก่อน”ไป่ฉงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"รอยแยกแห่งหนึ่งในตอนเหนือ? ภูเขาเก้าหมาป่า" เจียงวู่เฉิงจดจำไว้ในใจ และกล่าวขอบคุณ"ขอบคุณมากท่านไป่ฉง"

"เรื่องเล็กน้อย"ไป่ฉงโบกมือให้เขา

 

เจียงวู่เฉิงมองลึกเข้าไปในดวงตาของเขาและหันหลังจากไป

 

หลังจากเจียงวู่เฉิงจากไปคนรับใช้เสื้อคลุมทองที่อยู่ด้านหลังไป่ฉงก็อดพูดขึ้นไม่ได้ "ท่านผู้ดูแล บ่อน้ำนั้นก่อตัวขึ้นมาจากน้ำยาลมปราณแรกเริ่ม มันมีค่าสูงมาก"

"บ่อน้ำนั้นมีค่ามากก็จริง ไม่ใช่เพราะน้ำยาลมปราณแรกเริ่ม แต่เป็นผลไม้ลมปราณที่ด้านล่างของบ่อน้ำ น้ำยาลมปราณแรกเริ่มเกิดขึ้นจากผลไม้นั่น" ไป่ฉงส่ายหน้าพร้อมหัวเราะ "บอกให้คนไปนำผลไม้ลมปราณออกมา อย่ายุ่งกับสิงโตโลหิตและน้ำยาลมปราณแรกเริ่ม"

"ขอรับ"คนรับใช้เสื้อคลุมทองพยักหน้า ในลานนักสู้ ผู้ดูแลคือผู้กุมอำนาจสูงสุด ไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งเขา

"การประลองของตำหนักขุนพลดาบจะจัดขึ้นในเดือนหน้าใช่หรือไม่?"ไป่ ฉงถามอีกครั้ง

"ขอรับ" คนรับใช้สวมเสื้อคลุมทองตอบด้วยความเคารพ "ผู้ดูแล ท่านได้รับเชิญไปที่ตำหนักขุนพลดาบ ยิ่งไปกว่านั้น ผู้นำหอดาบคนใหม่จะเข้ารับตำแหน่งอย่างเป็นทางการ อย่างไรก็ตามข้าได้ยินมาว่าผู้นำหอดาบคนใหม่คือเจียงเมิ่งเอ๋อ ซึ่งเป็นคนรุ่นเยาว์ที่มีพรสวรรค์มากที่สุดในตำหนักขุนพลดาบ นางอายุน้อยกว่า16ปี แต่สามารถมาถึงอาณาทะเลลมปราณได้และนางยังเป็นลูกสาวของผู้อาวุโสแห่งหอยุทธ์แดงอีกด้วย"

"โฮ่ งั้นหรือ?"ไป่ฉง เลิกคิ้วของเขา "ดูเหมือนว่างานประลองดาบในปีนี้จะน่าสนใจเสียจริง!"

"ลูกชายของเจียงหนานเทียน....หึ-หึ ข้าอยากดูว่าเขาจะทำให้ข้าประหลาดใจได้เหมือนกับพ่อของเขาหรือไม่”

....

ระหว่างทางกลับไปยังตำหนักขุนพลดาบ เจียงวู่เฉิงยังคงครุ่นคิด

 

"บ่อน้ำที่เกิดจากน้ำยาลมปราณแรกเริ่ม มันต้องมีค่ามาก ทำไมเขาถึงบอกข้อมูลนี้ให้กับข้า?มันต้องเป็นเพราะพ่อของข้า!"เจียงวู่เฉิงเดาด้วยความมั่นใจอย่างมาก

 

พ่อเขาเคยบอกเขาว่า เนื่องด้วยความหยิ่งยโสของเขา ขึงจึงมีเพื่อนไม่มาก แต่ ไป่ฉงคือหนึ่งในนั้น

เห็นได้ชัดว่าไป่ฉงจำข้าได้ และในฐานะเพื่อนของพ่อ เขาจึงเลือกที่จะบอกข้า

 

"ไม่ว่าจะเป็นเพราะพ่อข้าหรือไม่ ข้าก็ต้องขอบคุณเขา"เจียงวู่เฉิงคิด

 

ในบ่อน้ำที่ก่อตัวจากน้ำยาลมปราณแรกเริ่ม แม้กระทั่งคนทั่วไปก็ยังได้รับประโยชน์อย่างมากหากบ่มเพาะที่นั่น นับประสาอะไรกับข้า ผู้ที่บ่มเพาะเคล็ดบัญญัติสวรรค์  แต่ทว่า มันยังมีสิงโตโลหิต สัตว์ระดับ6ที่เทียบได้กับจุดสูงสุดของขั้น6แห่งวิถีลมปราณสำหรับมนุษย์ ข้าในตอนนี้ยังไม่อาจสู้กับมันได้

 

"รอก่อน ข้าต้องเพิ่มความแข็งแกร่งของข้าก่อน!" เจียงวู่เฉิงบีบมือของเขาแน่น

 

ในห้องฝึกฝนระดับโลกของหอดาบ--

"ยาเม็ดบ่มเพาะลมปราณชั้นหนึ่งมีประสิทธิภาพน่าอัศจรรย์จริงๆ ก่อนหน้านี้ ข้าได้ทะลวงสวรรค์ชั้น4หลังจากกลืนไปเม็ดเดียว ตอนนี้ ข้ามีถึง11เม็ด ข้าสงสัยจริงๆว่าข้าจะสามารถแข็งแกร่งได้ขนาดไหนหลังจากที่ทำการดูดซับยาทั้ง 11 เม็ด!" เจียง วู่เฉิงนั่งขัดสมาธิด้วยสายตาที่กระตือรือร้น

"ข้าพร้อมแล้ว!"

 

โดยไม่ลังเล เจียงวู่เฉิงเปิดกล่องขึ้นมาและดูดซับเม็ดยา เคล็ดบัญญัติสวรรค์ทำหน้าที่ดูดซับพลังงานได้อย่างน่าอัศจรรย์

ในวันต่อมา เจียงวู่เฉิงยังทำการบ่มเพาะอย่างดุเดือด

เมื่อเทียบกับการบ่มเพาะอื่น เคล็ดบัญญติสวรรค์ใช้เวลาน้อยกว่ามาก นอกจากนี้ ความเร็วการบ่มเพาะยังเพิ่มขึ้นเนื่องด้วยความเร็วการฟื้นตัวและยังมีผลการช่วยเหลือจากห้องฝึกฝนระดับโลกอีก

ในขณะเดียวกัน เจียงวู่เฉิงได้กลืนเม็ดยาบ่มเพาะลมปราณอย่างไม่เสียดาย

ทั้งหมดนี้ทำให้การฝึกฝนของเขาก้าวไปสู่ระดับที่น่าเหลือเชื่อ

ในชั่วพริบตา ครึ่งเดือนก็ผ่านไป อีกแค่หนึ่งเดือนก็จะถึงการประลองประจำปีแล้ว

เจียงวู่เฉิงยังอยู่ที่ห้องฝึกฝนตลอดทั้งคืน เขาสามารถดูดซับยาทั้งหมดเข้าสู่ร่างกายของเขาได้อย่างสมบูรณ์ จากนั้นเขาก็ค่อยๆลืมตาขึ้นและพลังลมปราณที่อยู่ในร่างเขาส่งเสียงร้อง ขณะที่เขากำหมัด พลังมหาศาลก็ปะทุขึ้น ราวกับหมัดสามารถบดขยี้อากาศได้

ดวงตาของเจียงวู่เฉิงเปล่งประกายอย่างมาก

 

"สวรรค์ชั้น6แห่งวิถีเซียน! เกือบจะถึงจุดสูงสุดของสวรรค์ขั้นที่หก!"

 

เจียงวู่เฉิงมีความสุข

ด้วยการฝึกฝนอย่างบ้าคลั่งในช่วงครึ่งเดือนที่ผ่านมา เขาได้ดูดซับพลังงานจากเม็ดยาทั้ง11เม็ดโดยสมบูรณ์ เหนือสิ่งอื่นใด พลังของเม็ดยานั้นน่าทึ่งมาก สำหรับนักรบทั่วไป มันต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งเดือนเพื่อดูดซับยา1เม็ด อย่างไรก็ตาม เขากลับดูดซับยา11เม็ดในเวลาอันสั้น ด้วยผลของเคล็ดบัญญัติสวรรค์

ส่งผลให้ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด

มันเป็นก้าวที่ใหญ่มากจากขั้นที่สี่ไปถึงขั้นที่หกและเกือบจะไปถึงจุดสูงสุดของขั้นที่6แล้ว

หลายคนคงตกใจเมื่อรู้ว่าเขาฝึกฝนด้วยความเร็วอย่างน่าเหลือเชื่อ เพราะหนึ่งเดือนก่อน พวกเขารู้ว่าเขาเป็นขยะที่ไม่อาจบ่มเพาะลมปราณได้

 

"เจ้าแค่ต้องรอและมองดูข้า เจียงเมิ่งเอ๋อ ข้าจะทำให้เจ้าต้องตกใจในอีกหนึ่งเดือน!"เจียงวู่เฉิงกำมือแน่นด้วยความมั่นใจ

..

 

ปล.เปลี่ยนจากตำหนักดาบเป็นหอดาบนะครับ