ตอนที่ 240 ฝนศพ

หลงไหเชวียนเป็นคนที่หยิ่งยโสยิ่งนัก

มันเป็นอัจฉริยะอย่างไม่ต้องสงสัย นอกจากนี้มันยังได้รับมรดกจากนิกายพันศพ ดังนั้นมันควรจะไร้พ่ายหากต่อสู้กับฝ่ายตรงข้ามที่มีอายุใกล้เคียงกับมัน แต่หลิงฮันมีอายุน้อยกว่ามันเสียอีกทั้งยังมีพลังมากพอที่จะปะมือกับมัน เรื่องนี้เป็นเหตุที่ทำให้จิตสังหารของมันเดือดพล่าน

"ตาย!" มันใช้ทักษะลับและปล่อยหมัดออกไป แสงเงาดำของหัวกระโหลกที่เหมือนกับสวมเกราะรบสีดำอยู่ปรากฏขึ้น และคมดาบขนาดใหญ่ของมันพุ่งตรงเข้าหาหลิงฮันเพื่อสะบั้น

สีหน้าของหลิงฮันดูจริงจังขึ้นเล็กน้อย เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆและสะบั้นออกไปด้วยเขาของกระทิง

ดาบลึกลับสามพันเล่ม!

ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ ทันใดนั้น เมื่อนักรบหัวกระโหลกถูกสะบั้นด้วยดาบหลายครั้ง ทำให้มันถูกสะบั้นเป็นชิ้นๆทันที

หลิงฮันถอนหายใจออกมาเล็กน้อย ถ้าพื้นที่ภายในตันเถียนของเขาไม่ได้ขยายตัวกว้างขึ้นหลายร้อยเท่า เขาคงจะหมดเรี่ยวแรงไปแล้วหลังจากที่ปล่อยการโจมตีสามพันครั้งออกไป กระบวนท่าดาบนี่มันทรงพลังมากอย่างแท้จริง แต่มันก็ต้องจ่ายด้วยพลังงานมหาศาลอย่างไม่น่าเชื่อ

ยิ่งไปกว่านั้น เขาของกระทิงมันไม่ใช่ดาบ ทำให้เขาสูญเสียพลังมากขึ้นไปอีก แต่มันก็เป็นเพราะเขาของกระทิงสามารถสร้างเปลวเพลิงได้ ซึ่งมีประสิทธิภาพมากในการต่อต้านพลังปราณศพ ทำให้เขาเอาชนะมันได้ด้วยการโจมตีครั้งนี้

หลงไหเชวียนตกอยู่ในอาการตกตะลึง การโจมตีเมื่อครู่เป็นทักษะลับของนิกายพันศพ ทั้งยังเป็นทักษะระดับดำขั้นสูง ยิ่งไปกว่านั้นมันยังเป็นทักษะที่ใช้ได้เฉพาะศิษย์ของนิกายพันศพเท่านั้น เพราะผู้ใช้จำเป็นต้องมีพลังปราณศพ

การโจมตีเมื่อครู่เป็นการผสมพลังระหว่างพลังก่อเกิดและพลังปราณศพ และมีความสามารถในการกัดกร่อนที่น่าสะพรึงกลัว หากจอมยุทธสัมผัสกับมันเพียงเล็กน้อย คนผู้นั้นจะละลายหายไปอย่างสมบูรณ์ แต่หลิงฮันกลับสลายการโจมตีนี้ได้ด้วยการสะบั้นเพียงครั้งเดียว

ถ้ามันรู้ว่าทักษะดาบที่น่าทึ่งนี่ทำให้จักรพรรดิดาบกลายเป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่ บางทีมันอาจจะรู้สึกเป็นเกียรติเล็กน้อย นั่นเป็นเพราะจักรพรรดิดาบเป็นตัวตนที่แข็งแกร่งมากคนหนึ่ง เขาเริ่มเป็นที่รู้จักตั้งแต่ตอนที่เขาเป็นจอมยุทธระดับก่อเกิดธาตุ จนกระทั่งเขาไปถึงระดับสวรรค์ เขาโค่นศัตรูทุกคนที่อยู่ในระดับเดียวกับเขา และยืนอยู่บนจุดสูงสุดของศาสตร์แห่งวรยุทธ

เมื่อเผชิญหน้ากับกระบวนท่าดังกล่าว มันยังไม่ตายหรือพ่ายแพ้ นี่ถือว่าเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์มาก!

อย่างไรก็ตาม หลงไหเชวียนไม่รู้เรื่องพวกนั้น ดังนั้น มันจึงรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมากและจิตสังหารของมันเริ่มรุนแรงยิ่งขึ้น "เจ้าเป็นศัตรูที่แข็งแกร่งมาก ข้าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกำจัดเจ้าทิ้ง!"

หลิงฮันถอนหายใจออกมาและยิ้มขณะที่พูดว่า "พวกเราไม่เคยมีความขัดแย้งต่อกัน ดังนั้นทำไมพวกเราไม่มานั่งดื่มไวน์หรือดื่มชากันสักเล็กน้อยเล่า?"

"หากเจ้าอย่างดื่มเชิญไปดื่มที่นรกซะ!" หลงไหเชวียนตะโกนออกมาและพลังปราณสีดำได้ปรากฏออกมาจากทั่วทั้งร่างกายของมัน พลังปราณสีดำนั่นมันมีความแข็งและก่อตัวเป็นคมดาบปกคลุมร่างกายของมัน

เมื่อหลือบมองไปที่มันเพียงครั้งเดียว ดูเหมือนว่ามันได้กลายเป็นสัตว์ประหลาดตัวหนึ่งไปแล้ว

สีหน้าของหลิงฮันเริ่มจริงจังมากยิ่งขึ้นและพูดว่า "เจ้าใช้พลังปราณศพปกคลุมร่างของเจ้าและบังคับให้เพิ่มพลังของเจ้า?"

"เจ้าเข้าใจเรื่องของนิกายพันศพลึกซึ้งดีนี่!" หลงไหเชวียนยิ้มและพูดว่า "หากเจ้ารู้แบบนั้น เจ้ายังคิดที่จะต่อต้านอยู่อีกรึ?"

หลิงฮันยิ้มเฉยเมยและพูดว่า "เจ้ามีไพ่ตายของเจ้า ข้าเองก็มีเหมือนกัน แต่ว่าข้าไม่อยากเปิดเผยมันและไม่อยากใช้มันกับคนอย่างเจ้า"

"โอ้ว เช่นนั้นข้าอยากเห็นแล้วสิ" หลงไหเชวียนเคลื่อนไหว ด้วยพลังปราณศพที่ปกคลุมร่างกายของมัน ทำให้พลังต่อสู้ของมันเพิ่มขึ้นอย่างมากและทำให้มันเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบอีกครั้ง

หลิงฮันนำกำบังดาบดาราม่วงออกมา เขารู้วิธีใช้งานอาวุธจิตวิญญาณชิ้นนี้แล้ว เมื่อส่งพลังก่อเกิดใส่มัน มันส่องแสงสว่างออกมาทันที

"หืม?" หลงไหเชวียนรู้สึกประหลาดใจ พลังต่อสู้ของมันได้เพิ่มขึ้นเล็กน้อย แต่หลิงฮันเองก็สามารถเพิ่มพลังต่อสู้ให้กับตัวเองได้เหมือนกัน ดังนั้นทั้งสองคนจึงกลับมาอยู่ในจุดที่สูสีกันอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม หลงไหเชวียนไม่ได้รู้สึกหวาดกลัว ไพ่ตายของมันคือโลงศพทองแดงสามโลง ซึ่งมันเป็นสมบัติลับของนิกายพันศพ แม้ว่ามันจะยังไม่สามารถใช้งานพวกมันได้อย่างเต็มที่ แต่ตราบใดที่มันหนีเข้าไปในโลงศพแม้แต่จอมยุทธระดับบุปผาผลิบานก็ไม่สามารถลากมันออกมาได้ ดังนั้นมันจึงเต็มไปด้วยความมั่นใจ

"ออกมา!" ปัง โลงศพเปิดออกและทหารซากศพระดับเงินได้กระโจนออกมา

"หืม ไม่ใช่ว่าพวกเรากำลังต่อสู้กันตัวต่อตัวอยู่หรอกรึ? เจ้าเอามันมาเป็นผู้ช่วยได้ยังไงกัน?" หลิงฮันพูดพร้อมกับรอยยิ้ม

"ตั้งแต่ที่เจ้ารู้ความลับมากมายของนิกายพันศพ เช่นนั้นเจ้าน่าจะรู้ว่าทักษะที่ยอดเยี่ยมที่สุดของนิกายข้าคือการควบคุมซากศพ ดังนั้นทหารซากศพจึงถือว่าเป็นดาบและกระบี่ของข้า" หลงไหเชวียนยิ้มออกมาเหมือนกัน และไม่ลังเลที่จะออกคำสั่งให้ทหารซากศพโจมตีหลิงฮัน

ระดับห้วงจิตวิญญาณเป็นอะไรที่หลิงฮันไม่สามารถต่อกรได้ในตอนนี้ แม้ว่าเขาจะมีหอคอยทมิฬส่งพลังให้กับเขาและยกระดับพลังของเขาไปอีกระดับ แต่มันก็ยังไม่เพียงพอที่จะต่อกรกับมันได้

นั่นเป็นเพราะช่องว่างระหว่างขั้นแรกและขั้นเก้านั้นมีขนาดใหญ่เกินไป ยิ่งไปกว่านั้น ร่างกายของทหารซากศพระดับเงินยังมีความแข็งแกร่งมาก แม้มันจะยืนนิ่ง เขายังต้องใช้ความพยายามเล็กน้อยเพื่อทำลายการป้องกันของมัน

ปัง!

ขณะที่หลิงฮันกำลังคิดอยู่ เงาดำได้ตกลงมาจากด้านบนและกระแทกพื้นอย่างรุนแรง ทำให้เกิดหลุมขนาดใหญ่อยู่บนพื้นและสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

หลิงฮันและหลงไหเชวียนยุติการต่อสู้ของพวกเขาทันที แม้พวกเขาอยากจะฆ่าอีกฝ่ายให้ตาย แต่คงไม่ยอมสละชีวิตของตัวเองเพื่อให้บรรลุเป้าหมายนั้น

ปัง! ปัง! ปัง!

เงาสีดำจำนวนมากตกลงมาจากท้องฟ้าไม่ขาดสายเหมือนกับสายฟ้า พวกมันตกลงมาอยู่รอบตัวหลิงฮันและหลงไหเชวียน

หลิงฮันเริ่มระมัดระวังตัวและตื่นตัวมากยิ่งขึ้น ถ้าเขาตกอยู่ในภาวะคับขัน เช่นนั้นเขาคงทำได้เพียงเข้าไปในหอคอยทมิฬต่อหน้าทุกคน หากสถานการณ์ยิ่งเลวร้ายลง เขาสามารถใช้โอกาสเมื่อหอคอยทมิฬส่งพลังให้กับเขาและสังหารพวกมันเพื่อไม่ให้ความลับของเขาถูกเปิดเผย

สายตาของหลิงฮันกวาดมองบริเวณโดยรอบและสีหน้าของเขาดูตกใจ

มีมือเหยียดออกมาจากหลุดขนาดใหญ่บนพื้นและมีคนคลานออกมาจากหลุม

มันเป็นชายชราที่สวมเสื้อคลุมถัก เขาดูเหมือนคนที่มั่งคั่ง แต่ไม่มีสัญญาณของชีวิตออกมาจากร่างกายของเขาเลย

มันไม่มีทั้งเสียงเต้นของหัวใจและลมหายใจ หลิงฮันจึงมั่นใจเป็นอย่างมากว่าเลือดในเส้ตโลหิตของชายผู้นี้ไม่ไหลเวียน

มันเป็นคนตายอย่างแน่นอน

แต่มันก็ยังสามารถปีนออกมาจากหลุมลึกได้และใบหน้าของมันดูสดใสและมีชีวิตชีวา มันไม่สำคัญว่าจะมองชายคนนี้ยังไง แต่นี่เป็นเรื่องที่น่าหวาดกลัวมาก

มันไม่ได้มีเพียงแค่เขาคนเดียวเท่านั้น ทุกหลุมมีศพกำลังปีนไต่ออกมาและไม่มีสัญญาณชีวิตออกมาจากพวกมันเลย แต่พวกมันก็ยังสามารถเคลื่อนไหวได้ พวกมันดูคล้ายกับทหารซากศพเล็กน้อย แต่มันไม่ใช่

สิ่งที่น่าตกใจมากยิ่งขึ้นไปอีกคือศพพวกนี้ตกลงมาจากท้องฟ้า!

แต่ทว่าดวงตาของหลงไหเชวียนกลับเปล่งประกายขึ้นและจ้องมองไปที่พวกมัน "พวกมันช่างเป็นศพที่ยอดเยี่ยมยิ่งนัก! ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมโลงศพของข้าถึงยืนกรานที่จะพาข้ามาที่นี่ เพราะโชคชะตาของข้ามันอยู่ที่นี่!

คนผู้นี้เป็นจอมยุทธระดับแก่นแท้จิตวิญญาณเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่! คนนั้นเป็นจอมยุทธระดับบุปผาผลิบาน! และนั่นเป็นจอมยุทธระดับแก่นแท้จิตวิญญาณ!

ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ข้าเพียงแค่ต้องปรับแต่งศพสักเล็กน้อยและมันก็จะเพียงพอที่จะทำให้ข้าทำตามอำเภอใจได้ในดินแดนทางเหนือ!

หลงไหเชวียนดูดีใจเหลือเกิน มันชี้ไปที่ศพร่างหนึ่งด้วยมือขวาของมันและพูดว่า "เมื่อข้าปรับแต่งเจ้า เจ้าจะต้องปฏิบัติตามคำสั่งของข้า!" มันเริ่มพูดพึมพัมและพลังปราณสีดำได้แผ่กระจายออกมาจากมือขวาของมันและเคลื่อนที่เข้าหาศพนั่น

ศพนั่นดูเหมือนจะไม่มีความรู้สึกอะไรเลยแม้แต่น้อย มันเพียงแค่จ้องมองท้องฟ้าที่ว่างเปล่า

หลิงฮันจึงจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าและความคิดได้แล่นเข้ามาในหัวของเขา หรือว่าศพพวกนี้จะมาจากจุดสีดำเล็กๆนั่นที่อยู่บนท้องฟ้า?

แสงสีดำล้อมรอบร่างของศพราวกับว่ามันมีชีวิตและมันได้เข้าไปในรูจมูก หูและตาของศพ

หลงไหเชวียนยิ้มออกมา นี่คือแหล่งพลังปราณศพของมัน ตราบใดที่ศพถูกพลังปราณของมันควบคุม ศพก็จะตกอยู่ภายใต้การควบคุมของมัน "มานี่!" มันออกคำสั่ง

ศพนั่นหันหน้าไปมองหลงไหเชวียนทันที และร่างกายของมันสั่นเล็กน้อย

ปูด พลังปราณสีดำพุ่งออกมาจากร่างกายของมันและกลายเป็นขี้เถ้าทันที

ใบหน้าที่ซีดขาวของหลงไหเชวียนก่อนหน้านี้กลายเป็นสีแดงทันที และมันได้กระอักเลือดออกมา แหล่งพลังปราณศพของมันถูกทำลาย ซึ่งทำให้มันได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง