Divine King Of All Directions - 181
Divine King Of All Directions - 181
หลินเทียนได้หยุดเท้าลงก่อนที่จะเริ่มหมุนเวียนเคล็ดวิชาซือจี่พร้อมทั้งดูดกลืนพลังฉีโดยรอบเข้ามาเพื่อที่จะต้านท้านกลิ่นอายความร้อนอันรุนแรงพลางก้าวเดินเข้าไปทางคริสตัลเพลิงทีละก้าว
90 เมตร, 87 เมตร ,81 เมตร , 60 เมตร........
ไม่นานระยะห่างระหว่างเขากับคริสตัลเพลิงก็เหลือเพียงแค่ 45 เมตร
"! "
ณ ตอนนี้ร่างกายของเขาก็เริ่มลุกไหม้อีกครั้งแม้ว่าจะมีม่านพลังฉีป้องกันอยู่ก็ไร้ประโยชน์
หลินเทียนได้ก่นด่าออกมาขณะที่ก้าวถอยกลับไปกว่า 20 ก้าว
"แย่ล่ะ ด้วยระดับพลังของเราในปัจจุบันคงไม่สามารถเข้าไปใกล้ได้แน่นอน "
เขาได้คิดอยู่ภายในใจ
หลังจากที่คิดได้ถึงตรงนี้แล้วก็อดทำให้เขารู้สึกโกรธไม่ได้
เขาต้องการคริสตัลเพลิงนี้มากๆแต่กลับไม่สามารถเข้าใกล้มันไปได้มากกว่านี้
ทันใดนั้นเองที่เขาพยายามก้าวต่อไป
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้หยุดเท้าลงก่อนที่จะมองไปยังมือขวาและพบว่าสัญลักษณ์กระบี่ได้ส่องสองออกมา
"หรือว่าจะใช้เจ้านี่ได้ "
เขาได้คิดอยู่ภายในใจ
เมื่อกัดฟันแล้วเขาได้แบมือก่อนที่จะยกมันขึ้นบังร่างแล้วก้าวเดินออกไปข้างหน้า
"มีผลจริงๆด้วย ! !!!! "
เขาได้โห่ร้องอยู่ภายในใจ
สัญลักษณ์กระบี่นี้มันไม่ธรรมดาเลย เขาสามารถสังหารสัตว์อสูรระดับเขตแดนชีพจรเทวะได้ในขณะที่ตัวเองอยู่ในเขตแดนหล่อหลอมร่างกาย , หลังจากนั้นยังช่วยให้เขาสามารถดูดกลืนแก่นอสูรแถมยังสามารถสร้างสมดุลให้กับพิษร้ายในป่าพิษซึ่งเรียกได้ว่าเป็นอะไรที่ลึกลับมากๆ
เขายังคงก้าวต่อไปเรื่อยๆทีละก้าวก่อนที่จะสัมผัสได้ถึงความร้อนอีกครั้ง , ณ ตอนนี้ผิวของเขาเริ่มเปลี่ยนไปเป็นสีแดงก่ำที่เกิดจากความร้อนแต่ตัวเขาก็ยังคงอดทนและก้าวต่อไป , หลังจากนั้นไม่นานร่างกายของเขาก็เริ่มลุกเป็นไฟอีกครั้ง
เขาได้แต่ก่นด่าออกมาอีกครั้งก่อนที่จะรีบพยายามถอยกลับไป
อย่างไรก็ตามตอนนี้เองที่เขาสัมผัสได้ถึงความรู้สึกแปลกๆ , สัญลักษณ์กระบี่ที่มือขวาของเขาได้เปล่งแสงที่ลึกลับออกมาปกคลุมร่างกายของเขาเอาไว้ก่อนที่จะพบว่าร่างกายที่กำลังลุกเป็นไฟค่อยๆมอดลง
หลินเทียนได้แต่แสดงสีหน้าที่มีความสุขออกมาอย่างรวดเร็ว
ป้องกันไว้ได้จริงๆด้วย
หลังจากที่ลองอีกครั้งแล้วเขาก็พบว่าตัวเองไม่รู้สึกถึงกลิ่นอายความร้อนอันรุนแรงอีกต่อไปเหมือนว่าตอนนี้กำลังสวมเกราะเยือกแข็งเอาไว้
เมื่อตั้งสติได้แล้วหลินเทียนก็ไม่ลังเลเลยที่จะก้าวเข้าไปใกล้คริสตัลเพลิงอีกครั้ง
เมื่อระยะห่างระหว่างเขาและคริสตัลเพลิงอยู่ใกล้กันมากนั้นทำให้เขาพบว่ามันมีรูปร่างโปร่งแสงและดูน่าหลงใหลอย่างมากแถมพลังฉีที่ส่งออกมายังทำให้เขาถึงกับตกตะลึง
"เห้อ ! "
เขาได้ถอนหายใจออกมาก่อนที่จะเอื้อมมือขวาออกไปจับที่คริสตัลก้อนนั้น
แม้ว่ามันจะเป็นแหล่งพลังงานความร้อนทว่าเขากลับไม่รู้สึกได้ถึงความร้อนแม้แต่น้อยทว่าตัวเอาก็ยังคงระมัดระวังเป็นอย่างมาก
หลังจากนั้นไม่นานมือของเขาก็จับไปที่คริสตัลเพลิงก้อนนั้น
เขาไม่รู้สึกถึงความร้อนของมันแม้แต่น้อย
"บึ้ส ! "
ทันใดนั้นเองที่คริสตัลได้ส่องแสงออกมาก่อนที่จะพุ่งหายเข้าไปในฝ่ามือของเขาโดยทันที
ท่าทางของหลินเทียนเปลี่ยนไปอย่างมากก่อนที่จะพบว่าตอนนี้ร่างกายของเขากำลังร้อนขึ้นอย่างรวดเร็ว
"!!!!"
พลังงานความร้อนนี้ถึงกับส่งผลให้เขาต้องโอดครวญออกมาอย่างอนาถ
ณ ตอนนี้หลินเทียนรู้สึกเพียงแค่ว่าร่างกายเขากลายเป็นเหมือนดั่งภูเขาไฟที่กำลังจะปะทุออกมา , ลาวาทั้งหลายได้ไหลเวียนไปทุกซอกทุกมุมของร่างกายเขา
ตัวเขาอดที่จะกระอักก้อนเลือดออกมาไม่ได้
ณ ตอนนี้ร่างของเขาได้ทรุดลงพลางกระตุกอยู่ที่พื้นด้วยหยาดเหงื่อที่ไหลท่วม
"ระยำเอ้ย ! "
เขาได้แต่สาปแช่งออกมาด้วยความโกรธ
พลังงานความร้อนที่อยู่ในร่างกายของเขาเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆขณะที่เขาเองก็หมุนวนเคล็ดวิชาซือจี่อย่างรวดเร็วเพื่อต้านทานพลังงานนี้
ตอนนี้เองที่กลิ่นอายอันรุนแรงได้ปะทุออกมาจากร่างกายของเขาเหมือนดั่งพายุเฮอริเคน
เขาพยายามอดทนอย่างมากขณะที่พลังฉีอันรุนแรงได้ไหลเวียนไปทั่วร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว , เมื่อตระหนักได้ถึงจุดนี้แล้วเขารีบยกมือขวาขึ้นมากดที่หน้าอกของตัวเองไว้อย่างรวดเร็วโดยทันที
ทันใดนั้นเองที่มันได้เปล่งแสงออกมา
เขารู้สึกว่าตอนนี้สายตาของเขาเริ่มมั่นคงขึ้น
"พลังงานความร้อนระดับนี้คิดจะเผาข้างั้นรึ ! ไม่มีทาง ! ข้าไม่ตายง่ายๆแบบนั้นหรอก ! "
เขาได้คำรามออกมาอย่างดัง
เคล็ดวิชาซือจี่และเคล็ดวิชาหนึ่งวิญญาณสวรรค์ได้หมุนวนพร้อมกันอย่างบ้าคลั่งขณะที่เริ่มก่อจุดชีพจรเทวะจุดที่ 8 ขึ้นในร่างกายพลางต้านทานพลังงานความร้อนเอาไว้ด้วยเคล็ดวิชาทั้งสองและสัญลักษณ์กระบี่ที่มือขวา
เขาเลือกจุดตั้งแต่ที่ศีรษะลงมาถึงไตของเขาและพบว่าการก่อจุดชีพจรเทวะครั้งนี้มันง่ายมากๆกว่าครั้งไหนๆอย่าสิ้นเชิง
"นี่มัน......"
เขาได้แต่แสดงสีหน้าที่ประหลาดใจออกมา
อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ไม่มีเวลาเหลือไว้สำหรับความประหลาดใจนี้อีกแล้ว
พลังงานความร้อนนี้ทำให้เขาตกที่นั่งลำบากอย่ามาก , ณ ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนว่าร่างกายของตนเองกำลังถูกเผาไหม้ทั้งหมด
เวลาได้ผ่านไปอย่างรวดเร็วกว่า 10 ชั่วโมง
ตอนนี้เป็นเวลาค่ำและสามารถมองเห็นหมู่ดาวได้บนฟากฟ้า , ณ ตอนนี้หลินเทียนได้ก่อจุดชีพจรเทวะจุดที่ 8 ขึ้นภายในร่างกายอย่างสมบูรณ์แล้ว , เขาได้ตัดผ่านไปยังเขตแดนชีพจรเทวะระดับ 8 !!!
อย่างไรก็ตามตอนนี้เขายังคงไม่มีเวลามามีความสุขแม้แต่น้อย
มันเป็นเพราะว่าพลังงานความร้อนยังคงลุกเล้าไปทั่วร่างของเขาอยู่เช่นเคย
"นี่ต้องการจะเผาข้าจริงๆงั้นรึ ! "
เขาได้แต่สบถออกมา
พลังฉีที่อันแน่นอยู่ภายในคริสตัลนั้นสามารถดูดกลืนได้อย่างง่ายดายทว่าพลังงานความร้อนที่ส่งออกมานั้นดูดกลืนได้อย่างยากลำบาก , อวัยวะต่างที่สกปรกของเขาทำให้รู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดอันรุนแรงเหมือนมันกำลังถูกบด
เขาได้ก้นหน้าลงพร้อมทั้งมองไปยังสัญลักษณ์รูปกระบี่พลางกันฟันแน่น !
"ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว ! "
เขาได้ส่งเสียงออกมา
หลินเทียนพยายามหมุนวนเคล็ดวิชาซือจี่ถึงขีดสุดเพื่อส่งพลังฉีไปยังสัญลักษณ์กระบี่ที่มือพลางยกมันขึ้นมากดไว้ที่หน้าอกของตัวเองเพื่อปรับสมดุลพลังภายในร่าง
"บึ้ส ! "
ขณะที่พลังฉีของเขาได้ไหวเวียนออกไปนั้นสัญลักษณ์กระบี่ที่มือขวาของเขาได้เปล่งแสงออกมา
ณ ตอนนี้ พลังฉีข งเขาส่งผลให้พลังงานความร้อนรุนแรงขึ้นกว่าเก่าและทำให้เขาได้รับความเจ็บปวดอย่างหนักแต่แม้จะเป็นเช่นนั้นทว่าตัวเขาก็ยังอดกลั้นพร้อมทั้งส่งพลังฉีไปที่มือขวามากกว่าเก่า
ต้องพูดว่าความคิดของหลินเทียนนั้นมาถูกทางแล้ว !
หลังจากที่พลังฉีได้ไหวเวียนไปยังสัญลักษณ์กระบี่แล้วทำให้พลังของเขาแข็งแกร่งขึ้นอย่างมากก่อนที่จะควบคุมให้มันต้านพลังงานความร้อนเอาไว้จนทำให้รู้สึกว่าความรู้สึกร้อนระอุที่กำลังได้รับมันลดน้อยลง , เขารู้สึกมีความสุขเล็กน้อยก่อนที่จะพยายามส่งถ่ายพลังแบบเดิมไปเรื่อยๆ
"บึ้ส ! "
ตอนนี้พลังงานความร้อนได้ถูกดูดกลืนจนหมดก่อนที่เขาจะรู้สึกได้ว่าร่างกายของตัวเองได้เย็นลงกว่าเดิมมาก
และในเวลาเดียวกันนี้เองที่พลังงานความร้อนของเขาได้แปรสภาพเป็นแสงจากหมู่ดาวพร้อมทั้งเริ่มผสานเข้ากับพลีงฉีของเขาอย่างรวดเร็ว
เขารู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงนี้ก่อนที่จะแสดงสีหน้าที่ตกตะลึงออกมา
ณ ตอนนี้เขาสัมผัสได้เลยว่าพลังฉีของตัวเองแข็งแกร่งขึ้นแถมยังแฝงไปด้วยพลังบางอย่าง
"พลังแห่งไฟ ? "
เขาได้พูดออกมาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ
ตอนนี้เขาฝึกทักษะเพลงกระบี่สายฟ้ามรกตนั้นทำให้เขาแบกรับการโจมตีของอสูรสายฟ้าอย่างตั้งใจพร้อมทั้งผสานพลังแห่งสายฟ้าเข้ากับพลังฉีของตัวเองทำให้นับจากนั้นพลังฉีของเขาก็จะมีพลังแห่งสายฟ้าผสมอยู่ด้วยแต่ตอนนี้กลับเกิดเหตุการณ์แบบเดียวกัน ? เขารู้สึกได้เลยว่าภายในพลังฉีของเขานั้นมีพลังแห่งไฟผสมอยู่ด้วย
มันทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก !
เขาได้แต่แสดงสีหน้าที่มีความสุขออกมาด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง
"มาต่อกันเลย "
หลินเทียนได้พูดออกมา
เมื่อเริ่มหมุนวนเคล็ดวิชาซือจี่และเคล็ดวิชาหนึ่งวิญญาณสวรรค์แล้วไม่นานเขาก็ไม่จำเป็นต้องใช้ประโยชน์จากสัญลักษณ์กระบี่อีกแล้วเพราะว่าพลังงานความร้อนอันป่าเถื่อนได้ถูกดูดกลืนไปเกือบหมดแล้ว , ตอนนี้เขาอาศัยเพียงเคล็ดวิชาทั้ง 2 ก็สามารถต้านท้านพลังงานความร้อนเหล่านี้ได้
ในเวลาเดียวกันนี้เองเขาก็เริ่มที่จะก่อจุดชีพจรเทวะจุดสุดท้ายขึ้น
"จุดสุดท้าย ตรงหัวใจ ! "
เขาได้คิดอยู่ภายในใจ
สำหรับมนุษย์แล้วหัวใจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดดังนั้นเขาถึงได้เลือกมัน
ณ ตอนนี้พลังฉีของเขาเริ่มไหลเวียนไปยังหัวใจช้าๆเพื่อเริ่มการก อตัวของจุดชีพจรเทวะ
"บึ้ส ! "
ร่างกายของเขาได้เปล่งแสงออกมาขณะที่กลิ่นอายเองก็เริ่มหนาแน่นขึ้น
เช้าวันรุ่งขึ้น
แสงแดดได้สาดส่องลงมายังพื้นโลกขณะที่กลิ่นอายของหลินเทียนเริ่มสมดุลแล้วแถมพลังงานความร้อนเองก็ถูกดูดกลืนไปจนหมด
เมื่อลืมตาขึ้นมาแล้วเขาก็ได้ลุกขึ้นมาช้าๆ
"เขตแดนชีพจรเทวะระดับ 8 ตอนกลาง , จุดชีพจรเทวะสุดท้ายก็ก่อตัวได้กว่าครึ่งแล้ว "
เขาได้พูดอยู่กับตัวเอง
ณ ตอนนี้เขาสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งที่เพิ่งขึ้นของตัวเองได้อย่างชัดเจน
"ทดสอบความสามารถกันหน่อยดีกว่า "
กระบี่ได้ถูกเรียกออกมาขณะที่เขาสำแดงทักษะกระบี่สายฟ้ามรกตออกมา , เสียงคำรามของสายฟ้าได้ดังขึ้นก่อนที่มุมปากของเขาจะยกตัวขึ้นเป็นรอยยิ้มพลางจุดเปลวเพลิงเพื่อห่อหุ้มกระบี่สายฟ้าของตัวเองแล้วจับมันด้วยสองมือและฟาดฟันออกไปอย่างสุดแรง
"ดีมาก "
ดวงตาของเขาจุดประกายขึ้นและอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาเบาๆ
ตอนนี้พลังฉีของเขาไม่เพียงแฝงไปด้วยพลังสายฟ้าเท่านั้นแต่ยังมีเพลังแห่งไฟที่ทำให้พลังฉีของเขาแข็งแกร่งกว่าผู้เชี่ยวชาญระดับเดียวกันคนอื่นๆ
เมื่อมองขึ้นไปบนฟ้าแล้วเขาก็อดไม่ได้ที่จะแสยะออกมาว่า
"เจียงเหลินเหวิน , ต๊วนเหวินโป , เหล็งเฟิง ............จูหวูเต๋า ! "
หลังจากที่ส่งเสียงออกมาแล้วเขาก็ได้หันหลังเดินจากไป
ณ ตอนนี้เองที่มีแสงสะท้อนมาจากจุดที่ห่างออกไปและดึงดูดความสนใจของเขาโดยทันที
