Divine King Of All Directions - 178
Divine King Of All Directions - 178
ท่าทางของจูหวูเต๋าได้เปลี่ยนไปอย่างมากเพราะเขาเห็นว่าร่างของหลินเทียนและจี่หยูได้หายไปจากตรงหน้า
ไม่เพียงแค่เขาเท่านั้นแต่เจียงเหลินเหวินและต๊วนเหวินโปเองก็เช่นกัน
"มันสามารถพรางตัวได้เป็นเวลาสั้นๆ "
เหล็งเฟิงได้ส่งเสียงออกมา
หลังจากที่พูดจบแล้วเขาก็ได้หยิบเอากระจกสีเขียวออกมาจากใต้เสื้อแล้วหันไปทางด้านหน้า
ณ ตอนนี้เองที่ร่างของหลินเทียนและจี่หยูได้ปรากฏออกมาอีกครั้ง
"ไล่ตามมันไป ! "
ต๊วนเหวินโปได้ส่งเสียงออกมาอย่างดัง
ไม่ต้องพูดถึงเจียงเหลินเหวินเลยเพราะว่าเขาเป็นคนแรกที่พุ่งออกไปพลางกวัดแกว่งกระบี่ในมือ
หลินเทียนยังคงจูงมือของจี่หยูเพื่อหนีไปทว่าหลังจากที่เห็นว่าอีกฝ่ายกำลังไล่ตามมานั้นท่าทางของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก เขาได้เปิดการทำงานของข่ายอาคมลมกระโชกถึงสองม้วนดังนั้นผลของการพรางตัวไม่น่าจะหมดสภาพไวขนาดนี้
"ท่านบรรพบุรุษได้ถ่ายจิตสัมผัสลงในกระจกนี้ดังนั้นภายใต้กระจกนี้เจ้าไม่สามารถซ่อนตัวได้หรอก ! "
เหล็งเฟิงได้ส่งเสียงออกมาอย่างเย็นชา
ก่อนหน้านี้เขารู้ว่าหลินเทียนนั้นมีความสามารถในการพรางตัวดังนั้นเพื่อความมั่นใจถึงได้เอาสมบัติล้ำค่านี้ออกมาจากตระกูลจะได้เห็นการพรางตัวของหลินเทียน
"ฆ่า ! "
ต๊วนเหวินโปได้ส่งเสียงออกมาอย่างเย็นชาขณะที่หอกในมือได้พุ่งออกไป
ประกายตาของเจียงเหลินเหวินยังคงความเย็นยะเยือกขณะที่ปลดปล่อยกลิ่นอายออกมาอย่างรุนแรง
ท่าทางของหลินเทียนได้เปลี่ยนไปทันทีขณะที่จ้องมองไปยังกระจกในมือของเหล็งเฟิงด้วยลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
"ดูเหมือนว่าข่ายอาคมลมกระโชกนี่จะไม่มีผลกับผู้เชี่ยวชาญเขตแดนผู้รอบรู้จริงๆด้วย ความสามารถของจิตสัมผัสสามารถตรวจสอบหลายๆสิ่งในโลกนี้ได้ "
หลังจากที่ตัดผ่านเขตแดนผู้รอบรู้ไปแล้วก็จะได้รับความสามารถของจิตสัมผัสมาซึ่งต่อให้อยู่ในยามค่ำคืนที่มืดมิดแต่ก็สามารถสัมผัสถึงสิ่งต่างๆโดยรอบได้ ตอนนี้ข่ายอาคมของเขาไม่มีผลแล้ว
"แกร๊ง ! "
เสียงคำรามของกระบี่ได้ดังขึ้น
คลื่นกระบี่ได้พุ่งออกมาจากด้านข้างเพื่อหมายปองชีวิตของหลินเทียนและจี่หยู
โครม ! แรงระเบิดได้ส่งให้พวกเขากระเด็นออกไป
"หลินเทียน !"
จี่หยูได้ส่งเสียงออกมา
นางพยายามจะพุ่งตามร่างของหลินเทียนไปแต่ทว่าตอนนี้ได้มีร่างๆหนึ่งขวางหน้านางเอาไว้
จูหวูเต๋า
"หยุดนะหยูเอ๋อ "
จูหวูเต๋าได้พูดออกมา
ในมือของเขากำลังถืออาวุธสมบัติระดับสูงเอาไว้ขณะที่มันปลดปล่อยกลิ่นอายที่รุนแรงออกมา
"องค์ชาย นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ ! เขาเป็นศิษย์สำนักเป่ยหยานและเป็นผู้มีพรสวรรค์ยิ่งกว่าเจ้าเจียงเหลินเหวินนั่นอีก ! ทำไมถึงได้ต้อนเขาขนาดนี้ ! "
จี่หยูได้พูดออกมา
จูหวูเต๋าได้ตอบกลับไปว่า
"น่าเสียดายที่เขาไม่ได้เข้าร่วมกับนิกายไงล่ะ "
จี่หยูเองก็รู้ว่าจะพูดอะไรไปก็ไม่ได้ช่วยอะไรดังนั้นคลื่นกระบี่รูปร่างเหมือนกลีบดอกบังได้ถูกส่งออกมา กลิ่นอายของนางแข็งแกร่งยิ่งขึ้นเรื่อยๆก่อนที่จะกวัดแกว่งพายุคลื่นกระบี่ออกไป
ท่าทางของจูหวูเต๋าได้เปลี่ยนไปทันทีก่อนที่ดวงตาของเขาจะหดเล็กลงแล้วพูดว่า
"หยูเอ๋อ เจ้าแข็งแกร่งข าดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ? "
เขาได้เงียบไปพร้อมกับพูดต่อว่า
"ทักษะของเจ้ามันแปลกมากๆ มันไม่เหมือนกับของจี่หยวนฉานเลยแม้แต่น้อย เจ้าไปเรียนมาจากที่ไหนกัน ? "
จี่หยูได้พุ่งออกไปเพื่อที่จะกลับเข้าไปหาหลินเทียน
ณ ตอนนี้หลินเทียนกำลังเผชิญหน้าอยู่กับเจียงเหลินเหวินและอีกสองคนมันทำให้เป็นปัญหาสำหรับเขามากๆ
เมื่อมองไปยังการเคลื่อนไหวของจี่หยูแล้วจูหวูเต๋าก็ได้แต่ส่ายศีรษะพลางพูดว่า
"เจ้าเองก็น่าจะรู้ว่าระดับพลังของข้าก็ไม่ต่างกับเจียงเหลินเหวิน ที่สำคัญที่สุดคือตอนนี้ข้ามีอาวุธสมบัติระดับสูงอยู่ในมือ อย่าหวังเลยว่าเจ้าจะสามารถฝ่าข้าไปได้ "
"ยังไงก็ต้องลอง "
จี่หยูได้ตอบกลับไป
หลังจากนั้นคลื่นกระบี่ดอกบัวก็ได้พุ่งเข้าปะทะกับจูหวูเต๋าเพื่อที่จะรีบกลับไปช่วยหลินเทียน
จูหวูเต๋าได้ส่ายศีรษะของเขาก่อนที่จะฟาดฟันกระบี่ออกไปเพื่อขวางทางนางเอาไว้
"โครม ! "
การปะทะกันทำให้นางไม่สามารถฝ่าออกไปได้
อีกด้านหนึ่ง , เจียงเหลินเหวินที่กำลังต่อสู้อยู่กับหลินเทียนเองก็ได้ใช้อาวุธสมบัติขั้นกลางดังนั้นถึงได้สร้างแรงกดดันให้กับหลินเทียนเป็นอย่างมาก
"ตายซะ ! "
เจียงเหลินเหวินได้ส่งเสียงออกมาก่อนที่จะฟาดฟันออกไป
หลินเทียนได้สำแดงทักษะก้าวย่างแห่งสวรรค์เพื่อหลบหลีกและมองไปทางจี่หยูก่อนที่จะพุ่งออกไป
"ไม่เห็นพวกเราหรือไง ? "
เสียงแสยะได้ดังขึ้น
ต๊วนเหวินโปได้ขวางทางเอาไว้ก่อนที่จะส่งหอกแหลมเข้าไปทางหลินเทียน
เหล็งเฟิงเองก็ได้แสยะออกมาก่อนที่จะส่งคลื่นกระบี่สายรุ้งเข้าใส่หลินเทียนเช่นกัน
"หลินเทียน ! ทิ้งข้าแล้วหนีไปซะ ! อย่าได้ปะทะกับพวกเขา ! "
จี่หยูได้ส่งเสียงออกมา
หลินเทียนได้สำแดงทักษะก้าวย่างแห่งสวรรค์ออกมาเพื่อหลบการโจมตีทั้งหมดก่อนที่จะพุ่งไปทางจี่หยู
ใบหน้าของนางแสดงให้เห็นถึงความรู้สึกกระวนกระวายอย่างมากพร้อมทั้งพูดออกมาว่า
"ไม่ต้องเป็นห่วงข้า ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับข้าแน่นอน เจ้ารีบไปได้แล้ว ! "
หลังจากที่พูดจบแล้วนางก็ได้พุ่งไปอีกทางด้วยความเร็วที่สูงขึ้น
จูหวูเต๋ายังคงไม่เคยสนใจหลินเทียนเช่นเคยก่อนที่จะพุ่งตามจี่หยูไป
ท่าทางของหลินเทียนได้ตกต่ำลงอย่างมากก่อนที่จะสำแดงทักษะก้าวย่างแห่งสวรรค์เพื่อไล่ตามจี่หยูไป
"ห่วงตัวเองก่อนไหม ! "
น้ำเสียงที่เย็นยะเยือกได้ถูกส่งออกมา
ต๊วนเหวินโปที่กำลังถือหอกแหลมอยู่เองก็ได้พุ่งเข้ามาหาเขาพร้อมกับการโจมตีที่รุนแรง
"เจ้ามันรนหาที่ตาย ! "
หลินเทียนโกรธจัดเป็นอย่างมาก
แกร๊ง ! คลื่นกระบี่อันรุนแรงได้ปลดปล่อยออกมาจากร่างของเขาก่อนที่ด้านหลังของเขาจะมีกระบี่สายฟ้ามรกตก่อตัวขึ้นหลายเล่มพร้อมทั้งพุ่งเข้าไปทางต๊วนเหวินโปอย่างรวดเร็ว
สีหน้าของต๊วนเหวินโปได้เปลี่ยนไปทันทีก่อนที่จะรีบตั้งรับ
"พุฟฟฟฟ ! "
เลือดสาดกระจายออกมาขณะที่คลื่นกระบี่ได้พุ่งทะลุแขนซ้ายของตัวเองไปและอดส่งเสียงร้องโหยหวนออกมาไม่ได้
หลินเทียนได้ตั้งสติพร้อมทั้งมองไปทางทิศที่จี่หยูหายไปแต่ตอนนี้กลับไม่เห็นวี่แววของนางอีกแล้ว
"ระยำเอ้ย ! "
เขาได้แต่กัดฟันด้วยดวงตาที่ดุร้าย
แม้จะรู้ว่านางจะไม่ได้รับอันตรายแต่เขาโกรธจัดเป็นอย่างมาก
"พวกเจ้ามันรนหาที่ตาย ! "
เขาได้หันไปมองทั้ง 3 คนด้วยสีหน้าที่น่าสยดสยอง
โครม ! กลิ่นอายอันรุนแรงได้ปะทุออกมาจากร่างของเขาถึงขีดสุดเสมือนว่าร่างกายในตอนนี้ของเขาได้แปรเปลี่ยนไปเป็นคลื่นพายุอันรุนแรงที่กำลังพัดไปทางทั้ง 3 คน
"แกร๊ง ! "
เสียงคำรามของกระบี่ได้ดังขึ้นก่อนที่จะส่งผลให้พื้นที่โดยรอบสั่นสะเทือนไม่หยุดและไม่รู้เลยว่าสภาพโดยรอบถูกทำลายไปมากมายขนาดไหน
เหล็งเฟิงนั้นเป็นคนแรกที่ได้รับบาดเจ็บ ภายใต้การโจมตีอันรุนแรงของหลินเทียนนี้ทำให้กลางหน้าอกของเขาถูกฟันจนเลือดทะลักออกมาไม่หยุด
ทางฝั่งของต๊วนเหวินโปเองก็ไม่ได้ต่างกันมาก เขาถูกคลื่นการโจมตีของหลินเทียนพัดจนปลิวไปกระแทกกับต้นไม้ที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล
มีเพียงเจียงเหลินเหวินเท่านั้นที่ไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อยเพราะระดับพลังและอาวุธที่อยู่ในมือ
"มดปลวก ! "
ประกายตาของเจียงเหลินเหวินแสดงให้เห็นถึงความดุร้ายและทารุณขณะที่ฟาดฟันออกไปทางหลินเทียน
ครั้งนี้คลื่นกระบี่ที่รุนแรงไม่แพ้การโจมตีของหลินเทียนได้ถูกปล่อยออกไปเหมือนต้องการทำลายล้างทุกสิ่งตรงหน้า
แม้ต้องเผชิญหน้ากับคลื่นกระบี่ที่รุนแรงเช่นนี้แต่หลินเทียนยังคงแสดงสีหน้าที่ราบเรียบออกมาขณะที่ความโกรธยังคงปะทุออกมาจากหัวใจ , เขาได้ตัดสินใจก่อนที่จะมองไปทางที่จี่หยูได้จากไปพร้อมทั้งกัดฟันแล้วพุ่งไปอีกทางหนึ่งเพราะเขารู้ดีว่าที่นางไปคนละทางกับเขาก็เพื่อไม่ต้องการให้เขาเป็นห่วง
"เจ้าหนีไปไหนไม่พ้นหรอก ! "
เหล็งเฟิงได้พูดออกมา
"ไล่ตามมันไป ! "
ต๊วนเหวินโปพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
เจียงเหลินเหวินเองก็ได้พุ่งตามหลินเทียนไปก่อนแล้วแถมยังฟาดฟันออกไปไม่หยุด
หลินเทียนได้กวาดตามองพวกเขาพร้อมทั้งพุ่งออกไปโดยที่ไม่ได้ตอบโต้อะไร ด้วยความที่อีกฝ่ายมีอยู่ 3 คนนั้นต่อให้เขาทำอย่างไรก็ไม่ใช่คู่มืออยู่ดีเพราะตอนนี้เขาอยู่ในเขตแดนชีพจรเทวะระดับ 7 เท่านั้นแต่เจียงเหลินเหวินและต๊วนเหวินโปนั้นอยู่ในระดับ 9 ตอนปลาย !
"วิ้ส !"
"วิ้ส !"
"วิ้ส !"
ร่าง 4 ร่างได้พุ่งผ่านป่าไปอย่างรวดเร็ว
หลินเทียนได้เปิดการทำงานของข่ายอาคมลมกระโชกอีกครั้งเพื่อที่จะพรางตัวแต่เหล็งเฟิงก็ยังคงหยิบเอากระจกออกมาและทำให้การพรางตัวของเขาไร้ผล
"แกร๊ง ! "
คลื่นกระบี่อันรุนแรงได้ถูกส่งออกไปตรงหน้า
หลินเทียนได้สำแดงทักษะก้าวย่างแห่งสวรรค์ก่อนที่จะสวนกลับไป
หลังจากนั้นเขาก็ยังคงพยายามหนีต่อไป
"เร็วมาก ! "
ต๊วนเหวินโปได้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก
หลังจากที่พูดจบแล้วเขาก็ได้ส่งการโจมตีออกไปตรงหน้า
หลินเทียนได้หลบการโจมตีจากหอกของอีกฝ่ายพร้อมทั้งวิ่งหนีต่อไป , เขาคิดว่าหากเข้าไปในป่าพิษก่อนหน้านี้ก็ไม่จำเป็นต้องสนใจทั้ง 3 คนนี้แล้วแต่อย่างไรก็ตามเมื่อพุ่งออกไปนั้นด้านหน้าไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคาดหวังไว้เพราะว่าพิษมันได้สลายหายไปหมดแล้วแถมยังมีสัตว์อสูรอยู่มากมายเหมือนว่าไม่ได้รับผลอะไรแม้แต่น้อย
"มันเป็นเพราะว่าข้าได้ดูดกลืนแก่นอสูรของมันไปแน่ๆถึงได้ไม่มีแหล่งพลังพิษ "
เขาได้พูดอยู่กับตัวเอง
เมื่อกัดฟันแล้วเขาได้หันหลังแล้วพุ่งออกไปอีกทางอย่างรวดเร็ว
ต๊วนเหวินโปและคนอื่นๆเองก็ยังคงไล่ตาหลังเขาโดยเฉพาะเจียงเหลินเหวินที่พุ่งตามเร็วที่สุด คลื่นกระบี่ของเขายังคงส่งออกไปไม่หยุดและเห็นได้ว่าตอนนี้ประกายตาของเขาปกคลุมไปด้วยความเย็นยะเยือกที่ให้ความรู้สึกน่ากลัวอย่างมาก
"วุ้ส !"
"วุ้ส !"
"วุ้ส "
คลื่นกระบี่ได้พุ่งออกไปทุกทิศทางโดยไม่รู้เลยว่ามันทำลายสภาพแวดล้อมรอบข้างไปมากมายขนาดไหน
หลินเทียนได้หลบการโจมตีนี้และยังคงพุ่งออกไปไม่หยุด ความเร็วของเขาสูงมากและด้วยระดับความเร็วนี้อีกไม่นานเขาก็จะสามารถทิ้งระยะได้แต่หากถูกล้อมเมื่อไหร่ก็จบทันที
"คิดหรือว่าวันนี้เจ้าจะหนีไปได้ ! "
เหล็งเฟิงได้พูดออกมาด้วยสีหน้าที่ดุร้าย
หลังจากที่พูดจบแล้วรอบข้างต่างมีร่างหลายร่างพุ่งออกมาซึ่งแต่ละคนเองก็แข็งแกร่งมากๆ พวกเขาอยู่ในเขตแดนชีพจรเทวะระดับ 8 !
สีหน้าของหลินเทียนได้เปลี่ยนไปทันทีเพราะรู้ดีว่านั่นเป็นผู้เชี่ยวชาญจากตระกูลเหล็ง !
"วิ้ส !"
"วิ้ส !"
"วิ้ส !"
ทันใดนั้นเองที่อีกด้านก็มีร่างหลายร่างพุ่งออกมาแถมแต่ละคนก็ส่งกลิ่นอายเขตแดนชีพจรเทวะระดับ 9 ออกมากดดันหลินเทียเอาไว้
"นายน้อยปล่อยให้เป็นหน้าที่ของข้าน้อยเองขอรับ ! "
หนึ่งในพวกเขาได้พูดกับเจียงเหลินเหวิน
ผู้เชี่ยวชาญจากตระกูลเจียง !
ต๊วนเหวินโปได้ยิ้มออกมาอย่างเย็นชาพร้อมทั้งมองไปบนท้องฟ้าพลางพูดอย่างไม่แยแสว่า
"ผู้เชี่ยวชาญตระกูลต๊วนของข้าสูดอากาศอยู่บนฟ้านู้น "
ณ ตอนนี้บนท้องฟ้าเองก็มีร่างของสัตว์อสูรอยู่มากมายแถมกลิ่นอายของผู้ขี่มันก็ไม่ได้อ่อนแอด้วย อย่างน้อยๆก็อยู่ในเขตแดนชีพจรเทวะ !
หลินเทียนได้กวาดตามองไปรอบๆก่อนที่จะมองกลับขึ้นไปบนฟ้าพลางแสยะออกมาว่า
"นี่ทั้ง 3 ตระกูลเคลื่อนไหวเพราะข้าแถมองค์ชายเองก็ยังให้การช่วยเหลือ ดูเหมือนว่าข้าจะมีหน้าใหญ่มากๆเลยสินะ "
เขาได้จ้องมองไปทางพวกเขาด้วยสีหน้าที่เย็นชาอย่างมาก
"ต้องโทษที่เจ้ามันไม่รู้จักดีเอง กล้าที่จะขัดคำสั่งนายน้อยตระกูลข้า "
ผู้เชี่ยวชาญตระกูลเจียงได้พูดออกมา
