Divine King Of All Directions - 017

Divine King Of All Directions - 017

 

มู่ชิงและฉีดงเองก็ได้แต่ส่ายศีรษะก่อนที่จะมองไปทางหลินเทียนด้วยท่าทางที่ไม่อยากจะเชื่อ

"อื่ม ดี ! ทำในสิ่งที่ควรจะทำ ! "

ประกายตาของฉีดงกระพริบเป็นแสงจางๆ

ฉีดงและมู่ชิงนั้นไม่รู้ถึงความแค้นระหว่างหลินเทียนและโม่เซินแต่ทำพูดของหลินเทียนนั้นทำให้พวกเขารู้สึกว่าเลือดในตัวนั้นสูบฉีดเหมือนว่าได้กลับไปอยู่ในวัยหนุ่มอีกครั้ง

"ช่วงวัยหนุ่มนี่น่าจดจำจริงๆเลยนะ "

มู่ชิงได้พูดออกมาด้วยความรู้สึกนึกคิด

ก่อนหน้านี้เขาก็เป็นคนเลือดร้อนไม่ได้ต่างไปจากหลินเทียนเลยแม้แต่น้อย น่าเสียดายที่เวลามันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถย้อนกลับได้แล้ว

หลินเทียนได้แต่ยืนอยู่กับที่อย่างสงบขณะที่มองดูทั้งสองคนตรงหน้าถอนหายใจโดยที่ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรในตอนนี้

หลังจากที่สัมผัสได้ถึงท่าทางของหลินเทียนแล้วฉีดงเองก็ได้แต่หัวเราะพร้อมทั้งพูดว่า

"น่าหัวเราะเสียแล้วสิ "

การทดสอบด่านที่สามนั้นยังไม่ได้สิ้นสุดแต่มู่ชิงและฉีดงไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว เป้าหมายในการมาของพวกเขาคือหลินเทียนผู้ซึ่งมีพรสวรรค์ระดับเก้าดาราและหลังจากที่ได้สิ้นสุดลงแล้วพวกเขาก็ไม่ได้ผิดหวังเลยแม้แต่น้อย

มู่ชิงได้ออกคำสั่งให้ผู้ตัดสินเริ่มการทดสอบต่อไปก่อนที่จะแหงนหน้ามองไปทางหลินเทียนพร้อมทั้งพูดว่า

"เจ้าหนู มากับเราสิ "

หลินเทียนได้พูดออกมาอย่างลังเลว่า

"ท่านผู้อาวุโสครับ ข้ามีน้องสาวรออยู่ด้านนอกดังนั้นจะให้เธอเข้ามาอาศัยที่นี่ด้วยได้หรือไม่ ? ข้าได้ลงมือสังหารโม่เซินไปแล้วและเกรงว่าตระกูลโม่จะทำเรื่องไม่ดีกับน้องสาวของข้า "

"แน่นอนว่าไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ไปเถอะ "

มู่ชิงได้พยักหน้าของเขา

"ขอขอบพระคุณท่านผู้อาวุโส"

หลินเทียนได้โค้งคำนับเพื่อแสดงความขอบคุณ

สำหรับเขาแล้วเขารู้สึกขอบคุณโม่ชิงและฉีดงจากใจจริง

"ไปเร็วๆล่ะเจ้าหนู เราจะไปรอที่ศาลาของศิษย์"

ฉีดงได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้ม

หลินเทียนเองก็รีบวิ่งออกไปด้านนอกสำนักอย่างรวดเร็ว

ขณะที่มองตามหลังหลินเทียนไปนั้นมู่ชิงและฉีดงเองก็ได้แต่พูดออกมาด้วยรอยยิ้มที่พึงพอใจว่า

"พรสวรรค์ ความมุ่งมั่น ความกล้า ไหวพริบ พละกำลังและมารยาทของเขานั้นไร้ที่ติ อาจจะเรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบเลยด้วยซ้ำ นี่ยังไม่นับเรื่องที่เป็นพี่ชายที่รักน้องสาวยวดยิ่งอีก ฮิ ฮิ ดูเหมือนว่าเราจะได้รับสมบัติล้ำค่ามาแล้วสินะ "

........

หลังจากที่หลินเทียนได้นำหลินซี่กลับมาที่สำนักแล้วมู่ชิงและฉีดงเองก็ได้จัดเตรียมที่พักให้กับเขาซึ่งมันเป็นกระท่อมที่แม้ว่าจะไม่สามารถเทียบกับบ้านตระกูลหลินได้เลยแต่มันก็ยังดีที่เงียบสงบ

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือที่นี่นั้นอยู่ภายในสำนักและมันปลอดภัยอย่างมาก

"เสี่ยวซี่ อยู่แต่ในห้องอย่าไปไหนนะเข้าใจไหม ? พี่ชายจะรีบกลับมา "

เขาได้พูดกับหลินซี่

"อื้ม "

หลินซี่ได้พยักหน้าตอบอย่างชาญฉลาด

หลินเทียนได้ยิ้มออกมาก่อนที่จะหยิกแก้มน้อยๆของเธอ หลังจากที่เปิดประตูออกไปแล้วเขาก็ได้เดินออกไปทางศาลาของศิษย์โดยทันที

ศาลานี้เป็นศาลาที่พิเศษอย่างมาก หลักๆแล้วเกี่ยวกับข้อมูลของเหล่าศิษย์สำนัก ที่นี่มีหน้าที่ดูแลเรื่องรางวัลและบทลงโทษของเหล่าศิษย์ทั้งหมด เรียกง่ายๆว่าเรื่องทั้งหมดที่มีความเกี่ยวข้องกับศิษย์ล้วนดำเนินการที่นี่ทั้งหมด

หลังจากที่หลินเทียนได้มาถึงที่นี่แล้วก็พบกับหญิงสาวคนหนึ่งที่ยืนรออยู่ที่หน้าทางเข้า เธอเป็นผู้หญิงอายุราวๆ 16ปีซึ่งดวงตาของเธอนั้นเปล่งประกายพร้อมกับถักผมเปีย เรียกได้ว่าความงามของเธอนั้นมากกว่าเสี่ยวหยุนด้วยซ้ำ

"เจ้าคือหลินเทียน ? "

หญิงสาวคนนั้นได้ถามออกมา

หลินเทียนเองก็ได้หยุดเท้าลงพร้อมกับพยักหน้าแล้วถามกลับด้วยความสงสัยว่า

"เจ้าคือ ? "

การที่หญิงสาวคนนี้รู้ชื่อเขามันก็ทำให้เขารู้สึกแปลกๆเป็นธรรมดา

หญิงสาวคนนั้นได้ยิ้มออกมาพร้อมกับพูดว่า

"ข้ามีชื่อว่าซูชูว ท่านอาจารย์มอบหมายให้ข้ามารอเจ้าที่นี่ "

"ท่านอาจารย์ ? อาจารย์ของเจ้าคือ ? "

ท่าทางของหลินเทียนได้เปลี่ยนไปทันที

มู่ชิงและฉีดงได้สั่งการให้เขามาพบที่นี่ แสดงว่าอาจารย์ของหล่อนก็น่าจะเป็นหนึ่งในนั้น ?

"ตาเฒ่ามู่ รู้จักไหม ? "

ซูชูวได้พูดออกมา

เฒ่ามู่ ?

มู่ชิง ?

หลินเทียนเองก็ได้แต่แสดงท่าทางเขินอายออกมาทันที จากคำพูดเธอแล้วดูเหมือนว่าหญิงสาวนางนี้จะมีนิสัยซุกซนไม่น้อย