ตอนที่แล้วบทที่ 45: อารมณ์ร้อนและกำปั้น
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 47: การมีร่างกายที่แข็งแรง

บทที่ 46: แหล่งพลังงานน้ำค้างแข็งลึกลับ


หลิวหยุนหยางจ้องที่ไป่ยู่ชุย ในขณะที่เขาพูดด้วยถ้อยคำเหน็บแนม "ข้าคิดว่าเงินเดิมพันที่นี่เท่าเทียมกัน แต่ดูเหมือนว่าเจ้าต้องการได้รับโดยปราศจากความเจ็บปวด หากเจ้าไม่มีความกล้าที่จะทำเช่นนี้ทำไมเจ้าไม่แย่งชิงมา?"

สีหน้าของไป่ยู่ชุยเปลี่ยนเป็นชั่วร้ายทันที

บางคนบนชั้นสองพูดออกมาอย่างไร้สาระว่า "แม้ว่าเราจะแก่กว่าเพียงสองปี แต่ข้าต้องบอกว่าข้ารู้สึกว่ามันล้าสมัยไปแล้ว"

"เขาจะสามารถเปล่งคำพูดที่ไร้ยางอายเช่นนั้นอย่างรุนแรงได้อย่างไร? ดูเหมือนว่าไป่ยู่ชุยจะไม่มีความกล้าซะเลย! ฮ่า ฮ่า!"

"ข้าคาดหวังอะไรจากหัวหน้ากลุ่มตะวันเก่งกล้าได้บ้าง พวกเขามีผิวที่หนาจริงๆ ... "

"ท่านไป่ดูน่าสะพรึงกลัว  ฮ่า ฮ่าฮ่า ! ถ้าเด็กกลัวท่าน แล้วทำไมต้องมาอยู่ใกล้แถวนี้ด้วยล่ะ?"

หญิงสาวผมสั้นหัวเราะอย่างเต็มที่ "นี่คือสเป๊คผู้ชายของข้าจริงๆ ผิวของเขาหนาและคำพูดของเขาสุภาพมาก เขาฟังดูโอ้อวดและชอบธรรม! เขาเป็นกังวลจริงๆที่จะทำเครื่องหมายของเขา!"

"ฮ่าฮ่าฮ่า ! มันเป็นอะไรที่ตลกมาก!" ไป่ยู่ชุยกล่าวเขานำโสมสีม่วงออกมาแล้ว "มูลค่าของโสมสีม่วงนี้คือหนึ่งล้านคะแนน พวกเราหลายคนต้องพยายามให้ได้ เจ้าไม่ต้องการเดิมพันงั้นหรอ เอาล่ะ ถ้าหากข้าแพ้ เจ้าก็ได้มันไป"

โสมสีม่วงซึ่งหนาเท่ากำปั้นดูเหมือนหุ่นที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์เล็กน้อย เมื่อหลิวหยุนหยางมองดูแล้วเขาจะรู้สึกถึงปัจจัยที่หกที่ถูกบรรจุอยู่จำนวนมาก

ทันทีที่โสมสีม่วงปรากฏตัวปัจจัยที่หกก็แปรเปลี่ยนอย่างรวดเร็ว

"เจ้าไม่มีหมัดหรอกเหรอ? มาสิ มาดูกันว่าหมัดของเจ้าแข็งแกร่งกว่าฝ่ามือน้ำค้างแข็งของข้าหรือไม่!" ไป่ยู่ชุยพูดอย่างอวดดีในขณะที่เขาโยนโสมสีม่วงลงบนโต๊ะ

ไป่ยู่หมิงผู้ที่ยืนอยู่ตรงมุมหนึ่งเฝ้าดูผู้กล้าหาญของเขาอย่างคาดไม่ถึง

หลิวหยุนหยางกำลังจะถูกฟาดฟันและ เขาจะเพลิดเพลินไปกับการแสดง

หลิวหยุนหยางเหลือบมองไปที่โสมสีม่วงและพึมพำบางสิ่งบางอย่างกับตัวเองก่อนที่จะขว้างหมัดหนานซานไปในทิศทางของไป่ยู่ชุย

เขาไม่ได้ใช้ตัวควบคุมคุณสมบัติของเขาสำหรับการเคลื่อนไหวในครั้งนี้ เขาต้องการเห็นความแตกต่างระหว่างเขากับนายทหารในแง่ของความแข็งแกร่ง

"ยอดเยี่ยมมาก!" ไป่ยู่ชุยคำรามด้วยเสียงหัวเราะ เขาไม่ได้ใช้หมัด เขาเพียงแค่กวัดแกว่งฝ่ามือที่ไปที่หลิวหยุนหยางแทนเท่านั้น

ทันทีที่กำปั้นและฝ่ามือปะทะกัน หลิวหยุนหยางรู้สึกว่ามีพลังงานเย็นเจาะเข้าที่แขนของเขา

ทันใดนั้นมีร่องรอยของน้ำแข็งสีฟ้าอ่อนเริ่มก่อตัวบนแขนของเขา

"ผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้มีแหล่งกำเนิดแกนพลังงานท่านพี่หยุนหยาง ดังนั้นพลังงานของพวกเขาสามารถเสริมด้วยคุณสมบัติทุกประเภทได้ เจ้าจะสูญเสียถ้าเจ้าพบพลังกับพลัง!" เฉินหยงตะโกน

น่าเสียดายที่เขาตะโกนสายเกินไป

หลิวหยุนหยางรู้สึกราวกับว่าแขนของเขาถูกแทงด้วยเข็ม เขาส่ายแขนซ้ายอย่างแรงเพื่อพยายามสลัดน้ำค้างแข็งออก แต่ก็ไม่ได้ผลอะไรมากนัก

ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจใช้การเคลื่อนไหวการแยกโลกของปีศาจวานร

หลิวหยุนหยางกระโดดขึ้นไปในอากาศและล้มลงด้วยแขนของเขา เมื่อกล้ามเนื้อทั้งหมดในร่างกายของเขาสั่นสะเทือนความรู้สึกเย็นยะเยือกจะลดลงครึ่งหนึ่ง

เมื่อกำปั้นและฝ่ามือปะทะกัน ไป่ยู่ชุยถูกผลักกลับไปสองก้าว ตอนแม้ว่าความจริงที่ว่าพลังของเขาจะมีลักษณะเป็นน้ำแข็ง นี่เป็นคุณสมบัติน้ำแข็งที่ทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นถึง 7,500 กิโลกรัม

อย่างไรก็ตามความแข็งแกร่งของหมัดหลิวหยุนหยาง ทำให้เขารู้สึกราวกับว่าถูกภูเขากระทบ

หลิวหยุนหยางแข็งแกร่งมากจริงๆ!

มันเป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่เขาไม่มีแหล่งกำเนิดแกนพลังงาน หลิวหยุนหยางหวังว่าจะแข่งขันกับเขาด้วยความแข็งแกร่งเท่าใด?

"ผู้ชนะได้รับการตัดสินใจแล้ว จุดประสงค์ของการเดินเรื่องคืออะไร? เราต้องดูรอบเดียวเท่านั้น ... " พวกนักรบหนุ่มนั่งที่นั่งอยู่ข้างหน้าต่างพากันลุกออกไป

พวกเขาคิดว่าผลลัพธ์ของการแข่งขันได้ตัดสินไปแล้วดังนั้นจึงไม่มีอะไรเหลือให้ดู

ผู้หญิงชุดดำขมวดคิ้ว เธอดูผิดหวังเล็กน้อย ตัดสินได้จากการแสดงออกของเธอดูเหมือนว่าเธอไม่ได้คาดหวังมากขึ้นจากการซ้อมการแข่งขันนี้

หัวหน้าผู้สอนลู่ส่ายหัวและถอนหายใจ "กลยุทธ์เหล่านี้ไม่เลวเลย!"

"เอาฝ่ามือข้าด้วย!" ไป่ยู่ชุยค่อนข้างโกรธที่เขาถูกผลักกลับมา เขาต้องการที่จะบีบบังคับผู้เล่นมือใหม่คนนี้ให้สำเร็จ แต่ถึงแม้ว่าเขาจะมีฝีมือดีกว่าแต่ตอนนี้หมัดของชายหนุ่มยังคงบังคับให้เขาถอยหลังไปได้ถึงสองก้าว

สำหรับเขาการกระทำแบบนี้เป็นรูปแบบหนึ่งของความอัปยศ

จิตใจของหลิวหยุนหยางทำงานอย่างรวดเร็ว เขารู้อยู่แล้วว่าถึงแม้เขาจะเก่งกว่านักเรียนธรรมดา แต่การต่อสู้กับนายทหารมันเป็นเรื่องที่ยากจริงๆ

สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือปรับคุณสมบัติของเขา

แน่นอนว่าเขาจะสามารถโจมตีไป่ยู่ชุยได้หากพลังของเขาถึงระดับหนึ่ง แต่เขาจะไม่สามารถได้รับระดับสูงกว่านี้ได้หากไป่ยู่ชุยใช้ฝ่ามือน้ำค้างแข็งของเขา

การใช้ความเร็วของเขาเป็นวิธีเดียวที่จะชดเชยความแตกต่างในความแข็งแกร่งนั้นได้

หลิวหยุนหยางปรับคุณสมบัติของเขาอย่างรวดเร็ว

พลังงาน: 20

ความเร็ว: 15

จิตใจ: 2.0

ร่างกาย: 8

หลิวหยุนหยางสามารถปลดปล่อยการจู่โจมทั้งเจ็ดของวานรได้อย่างเต็มที่ด้วยคุณสมบัติความเร็ว 4 คะแนน ตอนนี้ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นเป็น 15 แล้วและเขาก็รวดเร็วกว่าปกติถึงสี่เท่า หลิวหยุนหยางไม่เชื่อว่าไป่ยู่ชุยจะสามารถตามทันเขาได้

ความเร็วที่ไป่ยู่ชุยกวัดแกว่งฝ่ามืออย่างน่าอัศจรรย์ ทั้งหมดที่เขาต้องการคือทำให้หลิวหยุนหยางพ่ายแพ้ด้วยฝ่ามือเดียว และพิสูจน์ว่าเขาเหนือกว่าหลิวหยุนหยาง

ในขณะที่เขาเล็งฝ่ามือไปที่หลิวหยุนหยาง หลิวหยุนหยางกระโจนเบาๆและหายตัวไปจากสายตา

"เขาอยู่ที่ไหน? อย่าบอกข้าว่าเป็นหนึ่งในท่าฝ่ามือของไป่ยู่ชุย ... " นักสู้ที่ยอดเยี่ยมบางคนที่เข้ามาในฐานเริ่มตลกขบขัน

ก่อนที่พวกเขาจะพูดจบ พวกเขาทั้งหมดก็ต้องตกตะลึง หลิวหยุนหยางปรากฏตัวด้านหลังไป่ยู่ชุยแล้ว

ตอนนี้ไป่ยู่ชุยตกอยู่ในอันตราย ถึงเวลาที่พวกเขาส่งเสียงเตือนด้วยความตื่นตระหนกหมัดของหลิวหยุนหยางก็กระทบไหล่ไป่ยู่ชุยไปแล้วอย่างรุนแรง

ไป่ยู่ชุยไม่เคยคาดคิดว่าจะถูกโจมตีจากด้านหลังในขณะที่เขากำลังเป็นผู้ควบคุมสถานการณ์

ฝ่ามือน้ำค้างแข็งของเขาก็ระเบิดไปทางด้านหน้า แม้ว่าร่องรอยของสีขาวจะปรากฏบนฝ่ามือของเขา แต่ไป่ยู่ชุยก็ถูกผลักไปข้างหน้าและล้มลงไปกับพื้นโดยที่มีมือยันไว้อยู่

สิ่งที่ปรากฎนั้นทำให้ผู้ชมต่างพากันตกใจ

มันเป็นไปได้อย่างไร? ชายหนุ่มคนนั้นเร็วขนาดนั้นได้อย่างไร

แม้แต่หัวหน้าผู้สอนลู่ก็ประหลาดใจ " การจู่โจมทั้งเจ็ดของวานรจะแสดงผลออกมาได้รวดเร็วแค่ไหน?"

"เขาหมุนไปแล้วเจ็ดตำแหน่งในเวลาน้อยกว่าหนึ่งวินาที! ไม่เลวเลย!"

ซูจงแอบหัวเราะเมื่อเห็นว่าไป่ยู่ชุยปีนป่ายขึ้นมา แม้ว่างานของเขาในฐานะผู้สอนกลุ่มใหม่จะจบลงหลังจากผ่านไประยะหนึ่ง แต่การมีนักสู้ที่มีความสามารถเช่นหลิวหยุนหยาง การฝึกฝนของเขานั่นเป็นอะไรน่าทึ่ง

"สุดยอด!" สมาชิกหนุ่มของกลุ่มตะวันเก่งกล้าเริ่มเปล่งร้องสรรเสริญหลิวหยุนหยาง ทุกคนต่างก็มองหลิวหยุนหยางราวกับว่าเขาเป็นวีรบุรุษ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด