DBWS ตอนที่ 17 เหยียดหยาม
เมื่อตัดมาที่ความเงียบสงบของหลงเฉิน ทำให้ทุกผู้คนล้วนสนใจ
ทุกอย่างเกิดขึ้นในชั่วอึดใจเดียว หยางหลิงเยว่ใช้เก้าดัชนีปีศาจวายุพุ่งเข้ามาอย่างรุนเเรง แต่ละขั้นระดับนั้นเต็มไปด้วยอนุภาพเเห่งพลังมหาศาลมันได้พุ่งเข้าหาหลงเฉิน เนื่องจากเป็นทักษะที่ใช้ดัชนี ทุกครั้งที่โดนโจมตีมันจะทำให้เสื้อผ้าบนร่างกายของเขาฉีกขาด เลือดสดๆไหลออกมาจากปากแผลของเขาอย่างต่อเนื่อง!
ทุกคนในตระกูลหยางต่างก็ลุกขึ้นยืน การแสดงออกของพวกเขาเป็นกังวล โดยเฉพาะอย่างยิ่งการแสดงออกของหยางเสวี่ยฉิง ใบหน้าของนางกลายเป็นขาวซีดและเก้าอี้ของนางถูกบดทำลายเป็นเศษด้วยการสัมผัสของนาง
ส่วนหยางหลิงฉิง ใบหน้าของนางดูซีดจาง ๆ และยังคงเฝ้าดูการต่อสู้บนเวที
"หยุด! พี่สาวหลิงเยว่!"
เมื่อทักษะเก้าดัชนีปีศาจวายุถูกแสดงออกมา ก็ไม่ได้มีเหตุผลอันใดที่จะรั้งพลังกลับ มาถึงจุดนี้เมื่อผู้ก่อตั้งตระกูลหยางกำลังจะหยุดการต่อสู้เขาก็สังเกตเห็นดวงตาของหลงเฉิน!
หลงเฉินจ้องมองหยางหลิงเยว่ เลือดไหลซึมออกมาจากปากของเขาตลอดเวลา แต่สายตาของเขายังคงรุนแรง ผู้ก่อตั้งตระกูลหยางได้ตกตะลึงอย่างถึงที่สุด!
นี่คือการจ้องมองอย่างเด็ดเดี่ยวมากที่สุดเท่าที่เขาเคยพบเจอในชีวิตของเขา!
“ใจราวกับหินผา! ไม่ยอมอ่อนข้อเเม้ยากลำบาก! เด็ดเดี่ยว! คลั่ง! โหดเหี้ยม!
นี่คือสิ่งที่เขาสามารถมองเห็นได้จากดวงตาของหลงเฉิน และแม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะอยู่เหนือหลงเฉินอย่างมาก แต่การจ้องมองของหลงเฉินทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวอย่างแท้จริง!
"ถ้าเด็กคนนี้มีโอกาสได้เติบโตขึ้น ...... เพียงแค่ยึดถือลักษณะตามธรรมชาติเช่นนี้เท่านั้น ...... เขาจะต้องเป็นคนที่เหนือความคาดหมายของทุกคน!"
ในฐานะที่เป็นผู้ก่อตั้งตระกูลหยางเขาจึงไม่ได้แทรกแซงใดๆ คนอื่นๆตามธรรมชาติก็ไม่กล้าที่จะทำเช่นนั้น และเมื่อมาถึงจุดนี้หยางเสวี่ยฉิงได้ก้าวไปข้างหน้าเพียงก้าวเดียว แต่ถูกขวางไว้โดยผู้ก่อตั้งตระกูลหยาง!
ไม่มีใครสังเกตเห็นการกระทำนี้ของหยางเสวี่ยฉิง แม้แต่นางก็ไม่รู้ตัว
เมื่อทุกคนเชื่อว่าหลงเฉินจะตายในไม่ช้า ทันใดนั้น ขีดจำกัดของหยางหลิงเยว่ ดัชนีที่เจ็ดของเก้าดัชนีปีศาจวายุก็โจมตีร่างของหลงเฉิน เขาส่งเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งอย่างกระทันหัน การกระทำเหล่านี้เป็นไปตามธรรมชาติและไร้เหตุผลราวกับว่าเขากำลังเสียสติ
ตั้งแต่ที่นางใช้ทักษะเก้าดัชนีปีศาจวายุ นางก็เหน็ดเหนื่อยและอารมณ์ของนางกำลังหวาดกลัวและตื่นตระหนก หยางหลิงเยว่หลังจากนั้นก็โดนกำปั้นของหลงเฉินเข้าที่ท้องแล้วกรีดร้องออกมาอย่างน่าสงสารและถูกส่งออกไปจากเวทีทันที นางพุ่งเข้าชนกำแพง นางกระอักเลือดออกมาจากปากและสลบลงในที่สุด
หยางอู่เห็นฉากนี้แล้วเต็มไปด้วยความโกรธ แต่ถูกดึงไว้โดยหยางฉิงซวนผู้ซึ่งกล่าวว่า "พาหลิงเยว่ไปเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของนาง อย่าโจมตี"
หยางอู่มองอย่างเย็นชาไปที่หลงเฉิน แล้วก็เห็นด้วย แต่ลึกเข้าไปในใจ เขาได้วางแผนที่จะทำร้ายหลงเฉิน อย่างที่รู้หลิงเยว่เป็นน้องสาวของเขาและโดยปกติแล้วเขาเองก็ไม่อาจทนโจมตีหรือแม้กระทั่งตำหนินางได้
ด้วยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหันนี้ ทั่วทั้งลานก็กลายเป็นเงียบ ทุกคนประหลาดใจและกำลังมองไปยังชายหนุ่มที่ยังคงยืนอยู่บนเวที!
เสื้อคลุมยาวของเขาฉีกขาดไปด้วยทักษะเก้าดัชนีปีศาจวายุและเผยให้เห็นเเผ่นหลังที่ชโลมไปด้วยเลือดกระทั่งปากของเขาก็ยังพ่นโลหิตคำโตออกมาอาการบาดเจ็บที่หน้าอกของเขาที่เกิดจากทักษะเก้าดัชนีปีศาจวายุมีเลือดไหลออกมาจากทวารทั้ง 7ตัวเขาชุ่มไปด้วยโลหิตในตอนนี้!
อย่างไรก็ตามเขากำลังยืนอยู่บนเวทีอย่างโออ่าการโจมตีของเก้าดัชนีปีศาจวายุที่ใช้โจมตี เขาแท้จริงแล้วไม่ได้ถอยหลังเลยแม้เพียงครึ่งก้าว! แม้กระทั่งหลังจากการโจมตีครั้งสุดท้ายที่เขาเอาชนะหยางหลิงเยว่เขาก็ยังไม่ได้ล้มลง ใบหน้าของเขาแสดงออกถึงรอยยิ้มที่โหดเหี้ยมอย่างเลือนลางเฉกเช่นเทพสงครามที่กวาดตามองผ่านฝูงชน เมื่อมาถึงจุดนี้เขามองหยางเสวี่ยฉิงด้วยดวงตาที่เปื้อนเลือดของเขาและยิ้มอย่างเย็นชา
มองไปที่ร่างที่ยืนอยู่บนเวทีตรง ใบหน้าของหยางเสวี่ยฉิงกลับกลายเป็นขาวซีด และกระทั่งก้าวถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว ภายในหัวใจของนางมีคลื่นความหวาดกลัวถาโถมเข้าหา!
นางไม่กล้าแม้แต่จะมองหลงเฉินด้วยสายตา เพียงเเค่เบนศีรษะหนี
หลงเฉินเฝ้าดูอย่างเงียบ ๆ ขณะที่มองนางหมุนตัวเดินจากไป
"ท่านเห็นนี่หรือไม่? ตอนนี้ท่านกำลังหวาดกลัว? ใช่ ข้าเป็นสมาชิกของตระกูลหลง! ข้าเป็นบุตรชายของหลงชิงหลาน! เราทุกคนมีความแข็งกร้าวโดยสันดาน! ไม่นานท่านจะเข้าใจ ข้าหลงเฉิน วันหนึ่งจะกลายเป็นฝันร้ายของท่าน! สำหรับวันนี้มันเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของฝันร้ายนี้! "
“หยาง! เสวี่ยฉิง! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปท่านจะได้เห็นหลงเฉินในตัวตนที่แตกต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิง! เขาจะเป็นจุดสนใจของทุกคน! ท่านจะไม่มีสิทธิ์มองดูหลงเฉินด้วยความเหยียดหยามอีกต่อไป! เขาจะเป็นตัวตนที่จะทำให้ท่านรู้สึกเคารพบูชาเขา”
ตอนนี้หัวใจของเขามีคลื่นของความรู้สึกมากมายที่ทะยานขึ้นมาจากภายใน
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก แต่จนถึงตอนนี้นี่เป็นครั้งแรกที่เขาประทับใจมาก! และเพราะในวันนี้เขาได้ลุกขึ้นมายืนหยัดเพื่อตัวเอง! หลังของเขาเหยียดตรงและขณะยืนอยู่บนเวทีเขากวาดสายตามองไปทั่วทุกคน!
สำหรับคนอื่น ๆ พวกเขาก็สามารถมองเห็นร่างที่อยู่บนเวทีได้ แต่ก็ไม่สามารถพูดออกมาได้แม้แต่คำเดียว
เพื่อชัยชนะเขาใช้ร่างกายของตัวเองเพื่อสกัดกั้นการโจมตีของเก้าดัชนีแห่งปีศาจวายุของหยางหลิงเยว่ และเมื่อการโจมตีของหยางหลิงเยว่เสร็จสิ้นและสิ่งนี้ทำให้นางเหนื่อยล้า แล้วเขาก็ประสบความสำเร็จอย่างมาก! วิธีการดังกล่าวช่างบ้าบิ่น, ไม่มีใครกล้าที่จะทำ!
หยางหลิงเยว่วิ่งไปที่เวทีและเนื่องจากสถานการณ์ปัจจุบัน นางได้หยุดยั้งก้าวเดินของนาง หลังจากมองไปที่หลงเฉิน ซึ่งถูกปกคลุมด้วยเลือดอย่างสมบูรณ์และในยามนี้เลือดก็ยังไม่หยุดไหลซึมออกมาจากปากของเขา น้ำตาของนางก็ได้ทรยศต่อนาง และพวกมันก็เริ่มหลั่งไหลออกมา
หลงเฉินในที่สุดก็จ้องมองลงไปที่ผู้ก่อตั้งตระกูลหยางแล้ว เขายิ้มอย่างเฉยชาและกล่าว "หยางหลิงเยว่ได้สูญเสียความสามารถในการต่อสู้แล้ว แต่ตอนนี้ข้ายังคงยืนอยู่ ดังนั้นใครเป็นผู้ชนะในการแข่งขันภายในตระกูลนี้ ข้าคิดว่ามันเป็นเรื่องที่เห็นได้ชัด ท่านปู่โปรดมอบรางวัลทักษะ ตราประทับมังกรแก่ข้า! "
"โปรดมอบรางวัลทักษะ ตราประทับมังกรแก่ข้า!"
เสียงดังกึกก้องดั่งฟ้าร้อง ซึ่งดังกังวานผ่านหูของฝูงชน!
ชายหนุ่มคนนี้ที่ถูกปกคลุมไปด้วยเลือดไม่หยุด การจ้องมองอย่างดุร้ายของเขาก็ได้ทำให้ไม่มีใครกล้าที่จะดูถูกเขา ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปฉากนี้จะฝังลึกเข้าไปในหัวใจของทุกคน!
ความรู้สึกของผู้ก่อตั้งตระกูลหยางเห็นได้ชัดว่ากำลังดิ้นรน แต่การจ้องมองจากบนเวทีของหลงเฉิน เป็นคนหนึ่งที่เขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
และในขณะนี้ประกายแสงสีฟ้ากับเสียงแปลกๆก็มุ่งหน้าไปที่เวที
"สารเลว คืนชีวิตลูกชายข้ามา!"
นี่เป็นเสียงของ หยางหยุนเทียน เขาอยู่ในขอบเขตพลังชีพจรมังกรขั้นที่ 7!
หลงเฉินได้สร้างความสับสนวุ่นวายอย่างมากในการประลองยุทธ์ภายในตระกูลและหยางหยุนเทียนยังคงอยู่ในที่พักอาศัยของตระกูลหยาง ดังนั้นหยางหยุนเทียนจะไม่สามารถรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร?
ก่อนหน้านี้เมื่อหลงเฉินและหยางหลิงเยว่กำลังต่อสู้กัน เขาก็ได้ถอยกลับไป แต่ตอนนี้เมื่อหลงเฉินได้รับชัยชนะและไร้การป้องกัน เขาก็รีบขึ้นไปบนเวทีเพื่อจะเอาชีวิตหลงเฉิน!
หยางหยุนเทียนอาจกล่าวได้ว่าแข็งแกร่งกว่าหยางหลิงเยว่ ระดับการบ่มเพาะของเขาเกือบจะตัดผ่านขอบเขตพลังชีพจรมังกรขั้นที่ 8 ในขณะที่เขาโจมตีด้วยความแข็งแกร่งที่อาจโค่นล้มภูเขาและพลิกคว่ำมหาสมุทรได้ตรงไปที่หลงเฉิน!
[TL : "ความแข็งแกร่งที่อาจโค่นล้มภูเขาและพลิกคว่ำมหาสมุทรได้" หมายถึงความสยดสยอง / ความแข็งแกร่งที่สามารถทำให้แผ่นดินแยกออกจากกัน]
ในตอนแรกกลุ่มคนดังกล่าวยังคงคาดเดาว่าหลงเฉินจะได้รับตราประทับมังกร แต่ตอนนี้ฉากดังกล่าวที่เกิดขึ้น มันทำให้ฝูงชนตกใจและพวกเขาก็ร้องออกมาอย่างประหลาด!
ส่วนในด้านของหลงเฉิน ที่เพิ่งรอดตายเขาก็กลับมาอยู่ในจุดที่อันตรายสุดขีด!
ก่อนหน้านี้หลงเฉินใช้พลังทั้งหมดของเขาต่อสู้กับหยางหลิงเยว่และได้ลืมเกี่ยวกับภัยคุกคามเช่นหยางหยุนเทียนไปชั่วขณะ อาจกล่าวได้ว่าเขาได้ประเมินเจตนาร้ายของหยางหยุนเทียนไว้น้อยเกินไป ดังนั้นเมื่อหยางหยุนเทียนลงมือ เขาเเทบไม่มีโอกาสได้ตอบโต้เลยเเม้เเต่น้อย
ก่อนหน้านี้เขาคาดหวังว่าผู้ก่อตั้งตระกูลหยางจะปกป้องเขา แต่เขาก็ประมาทเพราะผู้ก่อตั้งตระกูลหยางยังคงมีระยะทางที่อยู่ห่างไกลก่อนที่เขาจะสามารถเข้าถึงตัวเขาได้และการโจมตีของหยางหยุนเทียนก็ไม่ได้อยู่ในการดาดการณ์ของใครเลย!
ขณะนี้ชีวิตของหลงเฉินกำลังตกอยู่ในอันตรายอย่างมาก!
อย่างไรก็ตามเขาเพิ่งชนะหยางหลิงเยว่ และเขายังอยู่ในสภาพเลวร้าย การโจมตีอย่างฉับพลันของหยางหยุนเทียนเป็นไปอย่างรวดเร็วและด้วยความโกรธ เขารู้ว่าหลงเฉินได้ใช้พลังไปหมดแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ใช้ทักษะการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมใดๆ อย่างไรก็ตามเพียงแค่ปราณฉีจากขอบเขตพลังชีพจรมังกรขั้นที่ 7 ก็สามารถดับลมหายใจของหลงเฉินได้แล้วในตอนนี้!
กำปั้นของหยางหยุนเทียนได้พุ่งเข้ามา หลงเฉินก็ยังคงใช้การโจมตีหมัดดาวตกอย่างต่อเนื่อง แต่เขายังถูกส่งไปข้างหลังและถูกบังคับให้กระอักเลือดออกมา!
ร่างกายของเขาถูกแผดเผาด้วยความเจ็บปวด!
หลังจากได้รับความทุกข์ทรมานจากเก้าดัชนีปีศาจวายุและการโจมตีของหยางหยุนเทียน หลงเฉินเกือบจะหมดสติ แต่เมื่อถึงจุดนี้หยางหยุนเทียนไม่ยอมปล่อยเขาไป หลังจากรู้ว่าหมัดของเขาไม่ได้ฆ่า หลงเฉิน ในลมหายใจต่อมาเขาก็ปรากฏตัวต่อหน้าหลงเฉินอีกครั้ง
"เจ้าตัวบัดซบ! ไปตายซะ!"
ทันใดนั้นด้วยเสียงร้องของมังกรการโจมตีที่ทรงพลังได้ปรากฏขึ้นและทำให้ร่างกายของหลงเฉินเกือบแตกสลายกลายเป็นชิ้นๆ หลงเฉินเมื่อถึงจุดนี้เขาได้อยู่ในสถานะมึนงงแล้ว วิสัยทัศน์ของเขาเริ่มเบลอและแทบจะมองไม่เห็น ดูเหมือนว่าภาพลวงตาของมังกรกำลังขยายตัวขึ้นอย่างช้าๆในสายตาของเขา ความรุนแรงนั้นนับว่าแข็งแกร่งกว่าการโจมตีขอหมัดดาวตก และความรุนแรงนี้ได้มาถึงในทันที!
"นี่......นี่น่าจะเป็นทักษะตราประทับมังกร...... "
เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะตายในไม่ช้า หลังจากคิดถึงเรื่องนี้แล้วเขาก็ยังมีความรู้สึกไม่เต็มใจ อย่างไรก็ตามเขามีบางอย่างที่ประสบความสำเร็จอย่างหนึ่ง ซึ่งก็คือการเปลี่ยนให้สตรีคนนั้นมองเขาด้วยสายตาที่ต่างจากเดิม!
คิดเกี่ยวกับหลงชิงหลาน และคิดเกี่ยวกับหลิงซี......
ทันใดนั้นในตอนนี้มีความรู้สึกอบอุ่นและอ่อนโยนเข้ามาในร่างกายของเขา หลงเฉินได้พบว่าตัวเองมีสติมากขึ้น ดวงตาของเขาจู่ๆก็เปิดออก แต่สิ่งที่เขาเห็นคือดาบหลิงซีที่หูของเขาใหญ่ขึ้น ภาพร่างที่ราวกับเทพธิดาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งในสายตาของเขา!
หลงเฉินมองภาพเงาของนาง แต่คราวนี้เขาเห็นได้ชัดมากขึ้น ......
เมื่อพวกเขาออกมาจากดินแดนสัตว์อสูรรกร้าง หลิงซีได้ทำให้กระบี่ของนางเล็กลงและเปลี่ยนเป็นตุ้มหูขนาดเล็ก หลังจากเจาะประทับลงบนหูของหลงเฉิน นางบอกว่านี่เป็นการปกปิดและแม้ว่าหลงเฉินไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดีก็ตาม แต่เขาก็ยังยอมให้นางทำตามที่นางพอใจ
เมื่อมาถึงจุดนี้หลิงซีกังวลเรื่องความปลอดภัยของหลงเฉิน นางจึงเเปลงเป็นกระบี่แล้วปรากฏตัวออกมา
ในตอนแรกฝูงชนคิดว่าหลงเฉินจะตายภายใต้ตราประทับมังกร แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจมากก็คือตุ้มหูที่หูของเขากลายเป็นกระบี่แล้วจากนั้นเทพธิดาก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างช้าๆ.....
"เจ้าโง่ ทำไมเจ้าถึงชอบทำให้คนอื่นเป็นห่วง ...... ครั้งต่อไปที่เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น ข้าจะไม่ช่วยเจ้าอีก...... "
เสียงนี้เป็นของหลิงซี
หลงเฉินขณะนอนบนเวทีก็เงยหน้าขึ้น แต่ยังไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของหลิงซีได้ แต่จากการแสดงออกที่ว่างเปล่าของฝูงชน เขารู้ดีว่านางน่าจะงดงามมากเพียงใด......
กระบวนท่าของหลิงซีที่ใช้ออกอย่างรวดเร็วได้ทำลายการโจมตีของหยางหยุนเทียนและในขณะนี้ผู้ก่อตั้งตระกูลหยางก็มีโอกาสที่จะขวางหยางหยุนเทียนไว้
การเคลื่อนไหวของหยางหยุนเทียนก่อนหน้านี้รวดเร็วเกินไป ไม่ว่าผู้ก่อตั้งตระกูลหยางจะเเข็งเเกร่งเพียงใดเมื่อเทียบกับหยางหยุนเทียนที่พุ่งตัวออกไปก่อนเขาก็ยังช้ากว่ามาก
แต่เพราะการออกตัวที่ช้ากว่าในช่วงสั้นๆนี้ หลงเฉินเกือบจะตกตาย!
หลิงซีอีกครั้งที่กลายเป็นหมอกและกลับเข้าไปในกระบี่อีกครั้งหลังจากนั้นนางก็กลายเป็นตุ้มหูเล็กๆและแนบตัวเองเข้ากับหูของหลงเฉิน หลงเฉินได้ยินเสียงอ่อนแอของหลิงซีอีกครั้งและดูเหมือนว่าการปกป้องเขาในครั้งนี้จะทำให้นางเเรงอีกเเล้ว
"......วู้ ข้าจะหลับ, ข้าไม่สามารถจัดการกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปได้..... "
"ซีน้อย เจ้า...... "
หลังจากที่นางได้ช่วบชีวิตเขาถึงสองครั้งแล้ว หลงเฉินก็รู้สึกขอบคุณอย่างมาก
หลังจากที่เขาได้ตอบแทนความเป็นปฏิปักษ์กับการแก้แค้นแล้ว และความเมตตาที่หลิงซีได้มอบให้เขา เขาจะตอบแทนมันอย่างยิ่งใหญ่ในอนาคต
คราวนี้มีเหตุการณ์มากมายเกิดขึ้นตลอดการประลองยุทธ์ภายในตระกูล การปรากฏตัวของหลงเฉินนั้นเป็นเรื่องหนึ่งแล้วและหลังจากนั้นเขาก็ชนะหยางหลิงเยว่ และการโจมตีของหยางหยุนเทียนก็เป็นอีกเหตุการณ์หนึ่ง แต่สิ่งที่ทำให้คนส่วนใหญ่ตกใจก็คือหญิงสาวคนหนึ่งออกมาจากดาบและช่วยหลงเฉิน
ในหัวใจของพวกเขา ตัวตนของหลงเฉินค่อยๆปกคลุมไปด้วยความลึกลับ
แม้กระทั่งด้วยความรู้และประสบการณ์ของผู้ก่อตั้งตระกูลหยางเขาก็ไม่ทราบว่าคือสิ่งใด หลานชายของเขาทำให้เขาประหลาดใจมากเกินไป เห็นได้ชัดว่าเขามีความลับมากมาย
อย่างไรก็ตามตอนนี้ไม่ใช่เวลาสำหรับคำถาม หยางหยุนเทียนแต่เดิมจะสังหารหลงเฉิน แต่เขาไม่ได้คิดว่าหญิงสาวคนหนึ่งจะปรากฏตัวขึ้นทันทีและทำลายการโจมตีของเขา แต่เมื่อเขาเตรียมที่จะโจมตีอีกครั้งหนึ่งผู้ก่อตั้งตระกูลหยางก็ยืนอยู่ข้างหน้าเขา......
ดวงตาที่กระหายเลือดของเขามองไปที่ผู้ก่อตั้งตระกูลหยางแล้วตะโกนว่า "ท่านพ่อ มันทำให้หลานชายของท่านตกตาย! วันนี้ท่านยังต้องการที่จะปกป้องเขา?! ท่านคิดจะหยุดข้าไม่ให้ข้าฆ่าเขา? "
สายตาของผู้ก่อตั้งตระกูลหยางเปลี่ยนเป็นน่าหวาดกลัวและกล่าว"เจ้าอายุสี่สิบแล้ว นี่ไม่ใช่อายุของรุ่นเยาว์อีกแล้ว ข้าไม่คิดว่าข้าต้องพูดมาก ตอนนี้เป็นการประลองยุทธ์ของรุ่นเยาว์ภายในตระกูล แขกผู้มาเยือนจากเมืองไป่เห๋อหยางทั้งหมดมารวมกันที่นี่ ดังนั้นข้าจะไม่ยอมให้เจ้าสร้างความอับอายต่อหน้าทุกคน! เราจะพูดถึงเรื่องนี้ในภายหลัง! ซวนเอ๋อร์พาเขาออกไป"
ความสามารถของผู้ก่อตั้งตระกูลหยางไร้ที่เปรียบ ดังนั้นแม้ว่าหยางหยุนเทียนไม่สามารถรอที่จะฆ่าหลงเฉินได้ แต่เขาก็รู้ว่าผู้ก่อตั้งตระกูลหยางได้ตัดสินใจแล้ว และในเวลานี้ถ้าเขาไม่ฉลาดพอ บิดาของเขาก็จะโกรธและในอนาคตจะไม่มีโอกาสให้เขาได้ฆ่าหลงเฉิน
ดังนั้นเขาจึงมองไปที่หลงเฉินอย่างรุนแรงและยับยั้งความโกรธและจากไป!
เขารู้ว่าตราบเท่าที่หลงเฉินอยู่ในตระกูลหยาง เขามีวิธีการฆ่าหลงเฉินนับหมื่นวิธี!
วันนี้ผู้ก่อตั้งตระกูลหยางกำลังวิตกเกี่ยวกับใบหน้าของตระกูลหยาง ดังนั้นเขาจึงไม่ยอมให้เขาจัดการกับ หลงเฉินได้ แต่ในอนาคตจะมีโอกาสมากมายสำหรับเรื่องนี้ เช่นนั้นเขาจึงสามารถฆ่าหลงเฉินก่อนและพูดคุยในภายหลังได้!
ด้วยการจากไปของหยางหยุนเทียน ผู้ก่อตั้งตระกูลหยางได้ถอนหายใจ เรื่องในวันนี้ทำให้เขาลำบาก ใจในขณะเดียวกันนี้เขามองไปที่หลงเฉินที่ยังคงนอนอยู่บนเวที แต่พอมองดูอาการบาดเจ็บของหลงเฉิน เขาก็พบว่า หลงเฉินได้ลุกขึ้นนั่งอย่างฉับพลัน เมื่อมองไปที่ท่าทางนั้น เขากำลังบ่มเพาะอยู่!
ใช่!
ก่อนหน้านี้เขากินโสมเนินเขารัญจวนเข้าไป พลังงานสมุนไพรที่มหาศาลยังคงมีมีร่องรอยเหลืออยู่ภายในร่างกายของเขา ดังนั้นเวลานี้แม้ว่าการต่อสู้ได้ทำให้เขาบาดเจ็บสาหัส แต่พลังงานสมุนไพรถูกดึงออกมาใช้ได้อย่างเต็มที่เพราะอาการบาดเจ็บ
และหลังจากได้รับความทุกข์ทรมานจากอาการบาดเจ็บหยกสลักมังกรลึกลับได้ปล่อยพลังงานออกมาซึ่งยิ่งใหญ่กว่าก่อนหน้านี้มาก ภายใต้พลังงานทั้งสองนั้น หลงเฉินรู้สึกว่าเขามีพลังมากพอที่จะตัดผ่านไปยังขอบเขตพลังชีพจรมังกรขั้นที่ 5
เเละยังเป็นการตัดผ่านขอบเขตพลังชีพจรมังกรขั้นที่ 5 ต่อหน้าฝูงชน!
