ตอนที่ 30 ความโกรธ

"ฉันชนะแล้ว"

เมื่อเห็นว่าศัตรูถูกฆ่าตายไปจนหมด เซียะปิงก็รู้สึกผ่อนคลายทันทีความรู้สึกเลือดพล่านก็ค่อยๆ เย็นลง หัวใจของเขาเต้นแรง หัวใจของเขาไม่อาจจะเต้นได้ตามปกติอยู่นาน

มันเหมือนกับฝันไปก่อนหน้านี้เขาเป็นเพียงแค่นักเรียนธรรมดาที่มีระดับการฝึกฝนอยู่ในขั้นผู้ฝึกฝนนักรบสวรรค์ขั้นที่สาม การสอบเข้ามหาวิทยาลัยชั้นที่สามแทบที่จะเป็นไปไม่ได้ หนทางที่ดีที่สุดคือดำเนินตามรอยเท้าของพ่อ เป็นผู้จัดการเมืองมีความสุขสงบตลอดชีวิต

ตอนนี้เขาอยู่ในขั้นระดับผู้ฝึกฝนนักรบสวรรค์ที่ห้า คนจากโลกใต้ดินที่เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับนักรบสวรรค์ขั้นที่หกก็ถูกเขาฆ่า เขาฆ่าด้วยทักษะที่ทรงพลังด้วยหมัดเดียว

พูดได้ว่าความแข็งแกร่งของเขาก้าวหน้าขึ้นไปมาก

"หืมนี่มันไม่ใช่ยาฟื้นฟูไม่ใช่เหรอ? " เซียะปิงค้นหาสิ่งของในตัวของชายชุดขาว สถานะของคนคนนี้ต้องไม่ธรรมดา

จากการตรวจสอบเขาได้ยาฟื้นฟูมาสี่ห้าขวด ยานี้สามารถทำให้ผู้ฝึกฝนระดับนักรบสวรรค์ขั้นที่หก เสริมความสามารถของร่างกาย และฟื้นฟูพลังลมปราณที่สูญเสียไป

ยาฟื้นฟูขวดหนึ่งมีค่าหลายแสน ไม่ใช่ว่าคนที่มีฐานะร่ำรวยอย่างเดี๋ยวจะมีมันได้

ยาฟื้นฟูเป็นของเจ้าเด็กสารเลวนั้นที่เอาไว้ใช้ในกรณีฉุกเฉิน น่าเสียดายที่เขายังไม่ทันจะได้ใช้ก็ถูกเซียะปิงฆ่าตายไปก่อน

"ดูเหมือนว่ามีคัมภีร์ลับด้วย"

เซียะปิงเห็นเจ้าเด็กบ้านั้นใช้วิชาลับ ที่เรียกว่า《เทคนิคดาบสามพลังเอกภพ》 มันน่าจะเป็นวิชาดาบที่น่าเรียนรู้และไม่ควรที่จะดูถูกมัน

หากขายคัมภีร์นี้อย่างน้อยอย่างน้อยมันก็ต้องมีค่าหลายล้านเหรียญ

"ไป ไปดูที่โกดังกัน ฉันได้ยินเสียงคนตะโกนร้องโหยหวนดังออกมา"

เป็นไปม่ได้ มีศัตรูอยู่ที่นั่นเหรอ? "

"ไปดูกัน หากคนร้ายปรากฏตัวพวกเราไม่อาจจะเพิกเฉยละเลยไปได้"

เมื่อมีเสียงดังออกมาจากระยะไกลเป็นเสียงโหยหวนร้องออกมาดังมาก ทำให้กลุ่มคนลาดตระเวนของบริษัทหมีดำทั้งหมด รีบพากันรวมตัววิ่งเข้ามา

"ไม่ดีแล้ว ต้องหนี ฉันอยู่ที่นี่ไม่ได้นาน เดี๋ยวก็จะโดนพวกมันล้อมรอบแล้ว ตายแน่ๆ " เซียะปิงได้ยินแบบนี้ก็รีบวิ่งหนีไปทันที

หลังจากที่เซียะปิงออกไปไม่กี่นาที กลุ่มคนชุดดำทั้งหมดก็เข้ามาในโกดังอย่างรวดเร็ว พวกเขาเห็นศพคนชุดดำเจ็ดแปดคนร่วงลงกับพื้น

"แย่แล้ว คนพวกนี้มันยามรักษาความปลอดภัยของบริษัทหมีดำไม่ใช่เหรอ? ก่อนหน้านี้ฉันเคยเห็นพวกนี้มาก่อนที่บริษัท พวกเขาตายหมดแล้ว ตอนนี้มาตายได้ยังไงใครเป็นคนฆ่า? " คนชุดดำตกใจอย่างมาก

หนึ่งในกลุ่มคนชุดดำก็ตกใจ เขารู้ว่ายามรักษาความปลอดภัยมีระดับของผู้ฝึกฝนนักรบสวรรค์ขั้นที่สี่ บางคนก็อู่ในระดับผู้ฝึกฝนนักรบสวรรค์ขั้นที่ห้า แต่คนพวกนี้ตายไปแล้ว คงเป็นเพราะศัตรูแข็งแกร่งกว่ามาก

"ดูนั้นสิ ตรงนั้นมีคนตายอีกด้วย" ชายชุดดำอีกคนมองเห็นในที่ไม่ไกลออกไป มีร่างชายหนุ่มชุดขาวนอนไม่เคลื่อนไหว

ชายวัยกลางคนรีบเดินเข้ามาทันที เมื่อเห็นชายหนุ่มชุดขาวท่าทางของเขาก็เปลี่ยนไปมุมปากของเขาสั่นออกมา " แย่แล้วนี่มันลูกชายของผู้จัดการเจิ้ง  เจิ้งฮั้ว"

"เป็นไปไม่ได้นี่มันลูกชายผู้จัดการเจิ้ง"

"เมื่อวานตอนเย็นฉันได้ยินว่าผู้จัดการเจิ้งให้ลูกชายไปล่าตัวคนร้าย แต่ตอนนี้เขาตายไปแล้ว?! "

"แน่นอนว่าเขาเจอคนร้าย ทั้งสองคนใช้อาวุธสู้กัน สุดท้ายเจิ้งฮั้วก็โดนฆ่าตาย"

"เจิ้งฮั้วเป็นลูกชายคนเดียวของผู้จัดการเจิ้ง ตอนนี้เขาถูกฆ่าตายผู้จัดการเจิ้งไม่บ้าคลั่งไปเหรอ? "

"ตอนนี้เราต้องรายงานเรื่องสำคัญแล้ว"

กลุ่มชายชุดดำที่มีท่าทางสง่าผ่าเผย พวกเขารู้ว่าเจิ้งฮั้วเป็นอัจฉริยะที่มีชื่อเสียงอย่างมาก เขาอายุยังน้อยก็อยู่ในระดับผู้ฝึกฝนนักรบสวรรค์ขั้นที่หก เขามีอนาคตที่ไม่สิ้นสุด เป็นความภูมิใจของผู้จัดการเจิ้ง แต่ตอนนี้เขาถูกฆ่าตาย หัวใจระเบิดออกมา หากผู้จัดการเจิ้งรู้เรื่องนี้เข้าไม่รู้จะโกรธมากแค่ไหน

กริ๊ง

ชายวัยกลางคนที่สวมเสื้อผ้าดำติดต่อไปที่บริษัทหมีดำในทันที เขาต้องรายงานเรื่องนี้ เขาไม่มีเหตุผลใดที่จะต้องปกปิดเขาจึงรายงานเรื่องนี้ทันที

ไม่กี่นาทีต่อมาบนชั้นบนสุดของบริษัทหมีดำห้องของผู้จัดการเจิ้งเฉิง เขาได้รับข่าวนี้ดวงตาของเขาก็มืดมิด เสียงตะโกนดังขึ้นไปบนท้องฟ้า เขารู้สึกเศร้าและโกรธอย่างมาก

"อ๊าค เจ้ากล้าฆ่าลูกชายของข้า ไม่ว่าแกจะไปอยู่ที่ไหน ซ่อนตัวยังไง มีผู้สนับสนุนยิ่งใหญ่แค่ไหน ฉันเจิ้งเฉิงจะตามไปฉีกร่างแกเป็นพันๆ ชิ้น"

เจิ้งเฉิงส่งเสียงคำรามออกมาอย่างน่าหวาดกลัว คลื่นพลังกระจายออกไป เสียงดังได้ยินไปไกลถึงสิบกิโลเมตร คนที่อยู่บนพื้นก็ได้ยินเสียงคลื่นพลังที่ถูกปลดปล่อยออกมา

ยามรักษาความปลอดภัยที่อยู่บนหลังคาก็ถอยหลังออกมาด้วยความหวาดกลัว ไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้ๆ เพราะหวาดกลัวจากแรงสั่นสะเทือนของคลื่นเสียง แรงสั่นสะเทือนกระจายออกไปมากมาย

"ผู้จัดการ"

เรื่องที่ซ่งฮุ่ยเป็นห่วงเตือนเจิ้งเฉิงก็เกิดขึ้นมาได้ในที่สุด

"เจิ้งฮั้นเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของข้า"

เจิ้งเฉิงคำรามออกมาด้วยความเจ็บปวด "ฉันเลี้ยงดูเขามาอย่างยากลำบากถึงสิบแปดปี ไม่รู้ว่าใช้ทรัพยากรมากแค่ไหนช่วยเขาให้เติบโตขึ้น"

"ข้าเจิ้งเฉิงมันคนไร้ประโยชน์ ตอนนี้ระดับการฝึกฝนนักรบสวรรค์ขั้นที่เก้า นี่คือความสำเร็จตลอดชีวิตของฉัน ตลอดชีวิตของฉันฝากความหวังไว้ที่ลูกชายเท่านั้น"

"ตอนนี้เขาถูกคนทรยศฆ่าตาย เป็น 18 ปีที่สูญเปล่าตอนนี้ฉันทนไม่ไหวแล้ว ตอนนี้ฉันอยู่ร่วมโลกกับมันไม่ได้ฉันทนต่อไปไม่ไหวแล้ว?! "

เขาโกรธมาก

"ฉันทนไม่ไหวแล้ว"

ซ่งฮุ่ยพูดออกมาด้วยท่าทางที่จริงจัง

"ใช่แล้ว ไม่ต้องทนละ"

เจิ้งเฉิงกำหมัดแน่นจนเลือดแทบที่จะออกมา "ถ่ายทอดคำสั่งของฉัน ให้คนจากบริษัทหมีดำออกไปปิดกั้นพื้นที่รอบๆ ร้อยไมล์ ปิดกั้นทางรถไฟด้วย ต่อให้มีปีกก็อย่าปล่อยให้เจ้าเด็กเหลือขอเล่นหนีออกไปได้ "

"มันคิดว่าจะหนีไปได้เหรอ? ฉันถ่ายทอดคำสั่งให้ปิดพื้นที่ทั้งหมดมันคิดว่าจะหนีไปไหนได้"

"ถ้าลูกชายของฉันแล้วอย่าคิดว่าจะหนีออกไปทางประตูได้"

"หากจับมันได้ก็จะฉีกร่างออกมาเป็นพันๆ ชิ้น ไม่ว่าเพื่อนของมันญาติพี่น้องของมันก็ต้องโดนกำจัดเก้าชั่วอายุคน"

เขากัดฟัน เขาโกรธมากจนแทบที่จะบ้าคลั่ง เขาอยากตามหาคนร้ายที่ฆ่าลูกชายของเขาให้เร็วที่สุด เขาจะไม่ให้มันมีชีวิตอยู่รอดแต่จะให้มันมีประสบการณ์ชีวิตที่เลวร้ายที่สุดอีกด้วย

หากจับเจ้าเด็กเหลือขอมาแยกร่างไม่ได้ฉันจะไม่ยอมแพ้

"ได้ผู้จัดการ" ซ่งฮุ่ยรับคำสั่งแล้วรีบไปจัดการทันที

ตึกๆ ๆ

เขากระจายคำสั่งออกมากระจายกำลังคนของบริษัทหมีดำทั้งหมดให้ล้อมรอบเมืองพระจันทร์ดับ ตามตรอกซอกซอยก็มีคนคอยมาตรวจตรา ตามป้ายรถประจำทาง สถานีรถไฟก็มีคนออกมาตรวจตรา พวกมันจะไม่ปล่อยให้ฆาตกรหนีรอดออกไปได้แน่นอน

บอกได้ว่าอิทธิพลของบริษัทหมีดำยิ่งใหญ่มากเกินไป เมื่อพวกมันทำงานก็สามารถบดขยี้คนทั้งหมดไม่ให้มีที่ซ่อน