ตอนที่แล้วตอนที่ 11 บรรณาธิการเมิ่งเฟย
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 13 โดนตำรวจจับ

ตอนที่ 12 นี่เป็นผลงานระดับเทพจริงๆ


"นี่คือผลงานระดับเทพแน่นอน"

เมิ่งเฟยรู้สึกตื่นเต้นนานแค่ไหนแล้วนะ หนึ่งปี สามปี ห้าปี เขาเฝ้ารอนิยาย18+แบบนี้นานแค่ไหน

เขาป่วยหนักแม้จะรักษาแล้วแต่มันก็ไม่ได้หาย แต่เมื่อเขาอ่านนวนิยายเล่มนี้ เขามีปัญหา แม้เขาอยากจะหยุดอ่านแต่ก็หยุดอ่านไม่ได้ นี่มันผลงานระดับเทพใช่ไหม นี่ต้องเป็นงานเขียนระดับเทพไม่ใช่เหรอ?

"ต้องให้เขาเซ็นต์สัญญาทันที" เมิ่งเฟยกำหมัดขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว หากไม่ให้เขาเซ็นต์สัญญาเขาจะต้องเสียใจตลอดชีวิต

ฝีมือการเขียนนี่น่ากลัวเกินไป ดูเหมือนว่ามันจะซึมลึกลงไปในหัวใจของคน มันดูเหมือนเหตุการณ์จริง เทคนิคการเขียนของเขามีฝีมืออย่างมาก

งานเขียนนี้ต้องเป็นระดับสุดยอดของปรมาจารย์ หลายปีนี้เขาดูงานเขียนมาหลายต่อหลายชิ้นแล้ว ดูเหมือนคนเขียนจะมีประสบการณ์มากมาย ไม่ใช่ว่าอาจารย์เจียชีเว่ยกลับมาเขียนงานอีกครั้งใช่ไหม?

แต่เมื่อขึ้นถึงสไตล์การเขียนกับข้อมูลคนเขียนแล้วเขาก็ต้องตกใจ งานเขียนนี้ไม่ใช่นักเขียนมืออาชีพเขียน แต่เป็นนักเรียนมัธยมปลายอายุ18 เขียน

นักเขียนระดับมัธยมปลายสไตล์และฝีมือการเขียนของเขาต้องอยู่ในระดับปรมาจารย์ เมิ่งเฟยไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเอง แต่สุดท้ายเมื่อเขาดูหลายๆ ครั้งมันก็ได้รับการยืนยัน

นี่เป็นข้อมูลของคนเขียนนิยายกรอกด้วยตัวเองยิ่งกว่านั้นยังมีบัตรประชาชนยืนยันตัวเองอีกด้วย เป็นไปไม่ได้ที่จะต้องมีการปลอมตัว

"นี่เป็นนักเขียนอัจฉริยะจริงๆ เขาเป็นดาวที่ใหญ่ที่กำลังเปล่งประกายขึ้นมาอย่างช้าๆ ในอนาคตผลงานของเขาจะต้องยิ่งใหญ่กว่าปรมาจารย์เจียชีเว่ยแน่นอน" เมิ่งเฟยตื่นเต้นจนทนรอต่อไปแทบที่จะไม่ไหวแล้ว เขาต่อสายของผู้เขียนในนามของสำนักพิมพ์เพนกวิน

หากการตรวจสอบถูกต้องเขาก็จะผ่านการทดสอบทันที

"นี่ต่อเสร็จสายได้แล้วเหรอ? "

เมิ่งเฟยมีความสุขอย่างมาก ที่ฝ่ายตรงข้ามวีดีโอต่อกลับมาอย่างรวดเร็ว เด็กหนุ่มคนหนึ่งสวมชุดลำลองสีขาวใบหน้าอ่อนเยาว์ปรากฏตัวอยู่ด้านหน้าของเขา

"คุณคืออาจารย์หมาป่าใจดำ? " เขาถามออกมาด้วยความระมัดระวังตัว

ชายหนุ่มดูท่าทางตกใจ เขาไม่คิดว่าจะมีใครมาเรียกเขาว่าอาจารย์ แต่เขาก็ตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว "ใช่ ฉันใช่นามปากกาว่าหมาป่าใจดำในงานเขียน ชื่อจริงฉันชื่อว่าเซียะปิง"

"ดีจริงๆ "

ใบหน้าของเมิ่งเฟยยิ้มกว้างออกมา "นิยายของเธอฉันชอบมัน จะเซ็นต์สัญญากับเว็บเพนกวินโนเวลเน็ตไหม ฉันสัญญาว่าจะทำให้ดีที่สุดในนิยายของเธอที่ออกไปประสบความเร็จ"

ตอนนี้เขามั่นใจว่าเขาเป็นคนขับรถเก่าๆ ที่มองเห็นปลายทาง ความรู้สึกตื่นเต้นในนวนิยายไม่ได้รู้สึกรุ่มร้อน แต่เป็นสิ่งที่เรียกว่าทนรอแทบที่จะไม่ไหว

"ได้ เซ็นต์สัญญา" เซียะปิงพยักหน้า เดิมเขาตั้งใจจะเซ็นต์สัญญากับเพนกวินโนเวลเน็ตอยู่แล้ว มันคือเครือข่ายนวนิยายที่ใหญ่ที่สุดในดาวเหยียนฮวง และสามารถทำรายได้ ได้มากที่สุด

"ตกลงนี่คือสัญญาของโนเวลเพนกวินเน็ตมันคือสัญญาตามมาตรฐานของนักเขียน ฉันเชื่อว่าจะไม่ทำให้อาจารย์หมาป่าใจดำจะต้องเสียใจ" เมิ่งเฟยส่งสัญญามาให้ทางเน็ต "ลงชื่อตามบรรทัดนี้"

ในยุคนี้สัญญาที่ใช้กระดาษไม่ถูกใช่แล้ว การลงสัญญาต้องใช้ไอดีชิปประจำตัว ซึ่งจะมีอำนาจตามกฎหมาย

"ได้" เซียะปิงตรวจสอบสัญญาแล้วเซ็นต์สัญญา เขารู้ว่าเพนกวินโนเวลเน็ต เป็นเว็บขนาดใหญ่ที่สุด และไม่ได้มีชื่อเสียงฉาวโฉ่ มีชื่อเสียงที่น่าเชื่อถือได้

เมิ่งเฟยเห็นเขาลงนามในสัญญา เขามีความสุขมาก ท่าทางของเขามีความสุขอย่างมาก "อาจารย์หมาป่าใจดำมีต้นฉบับที่ถูกร่างเอาไว้ไหม? หากเป็นไปได้ฉันจะเอาให้เร็วที่สุดอย่างน้อยแสนคำ อีกไม่นานฉันจะมาเอาต้นฉบับของท่านไป"

นี่เป็นความจริง หากนวนิยายไม่ยาวพอคนก็จะไม่สนใจ

"ฉันไม่ได้มีฉบับร่าง แต่อีกไม่นานฉันจะทำมันขึ้นมาอีกไม่นานหรอก" เซียะปิงตอบออกมาจากทางช่องทางสื่อสารของเขา ร่างกายของเขาบนดาวเหยียนฮวงน่ากลัวกว่าร่างกายของเขาบนดาวโลกไม่รู้กี่เท่า ความเร็วของเขาตอนที่พิมพ์ก็ยิ่งมากขึ้น จากการตรวจสอบเมื่อกี้การพิมพ์งานสองหมื่นคำในหนึ่งชั่วโมงสำหรับเขาไม่เป็นปัญหาใดๆ

เป็นธรรมดาที่เขาจะทำได้เพราะเขาแค่พิมพ์งาน ไม่ต้องคิดเนื้อเรื่องเขามีเนื้อเรื่องอยู่แล้ว

"ได้ ฉันจะรอคอยเรื่องนี้จากอาจารย์หมาป่าใจดำ" เมื่อได้ยินว่าไม่มีฉบับร่าง เมิ่งเฟยก็เสียใจที่ไม่ได้อ่านตอนต่อไป

หากไม่มีแล้วเขาจะทำอะไรได้

เขากับเซียะปิงตรวจสอบบัญชีธนาคาร ข้อมูลบัตรประชาชน ท้ายที่สุดเรื่องค่าตอบแทนคือสิ่งที่สำคัญมาก ไม่ควรจะละเลยเป็นอันขาด

หลังจากที่ตรวจสอบแล้วทั้งสองก็พูดคุยกันทางโทรศัพท์

"ฮะฮ่าในที่สุดนวนิยาย18+ ของปรมาจารย์ที่ยิ่งใหญ่ก็มาอยู่ในมือของฉัน" เมิ่งเฟยรู้สึกตื่นเต้นมากเขารู้สึกประสบความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่

แม้แต่นวนิยายก็ยังเป็นอุตสาหกรรมชนิดหนึ่ง มีสิ่งที่เรียกว่าบรรณาธิการที่ประสบความสำเร็จ หากไม่อาจทำให้นักเขียนมีชื่อเสียงขึ้นมาได้ก็จะไม่มีใครเชื่อความสามารถของคุณเอง

หากสามารถสร้างปรมาจารย์งานเขียนขึ้นมาได้ สถานะก็จะยิ่งเป็นมืออาชีพยิ่งขึ้น ค่าจ้างก็จะสูงขึ้น ต่ำแหน่งบรรณาธิการก็จะยิ่งใหญ่ขึ้น

ตอนนี้เมิ่งเฟยไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้ หลังจากที่เขามองไปที่นวนิยายเรื่องนี้ ร่างกายของเขาก็พร้อมที่จะสร้างปัญหา เปลวไฟที่จุดไม่ติดสองปีมานี้ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง

เขารู้ตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุจราจรครั้งนั้น ครอบครัวของเขาก็เริ่มที่จะแตกสลาย เขาไม่อาจจะมีอะไรกับภรรยาของเขาได้ เขารู้สึกเหมือนโดนดูถูกเมื่อกลับไปที่บ้านภรรยาของเขามองเขาด้วยความน่าเวชนา

วันนี้เขาจะเริ่มทำสิ่งเร้าใจ ผู้หญิงคนนั้นจะต้องคุกเข่าขอความเมตตา

ดวงตาทั้งสองข้างของเมิ่งเฟยเผยให้เห็นแววตาที่โกรธเกรี้ยว ความรู้สึกในใจของเขาลุกโชนเมื่อได้เห็นผลงานระดับปรมาจารย์เช่นนี้ มันได้ช่วยชีวิตเขาไว้ มันไม่ต่างจากยาวิเศษ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เขาก็เดินตรงไปที่ห้องนอนของภรรยาของเขา ร่างกายของเขาปรากฏความเชื่อมั่นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด