บทที่ 632 - ลำพัง
บทที่ 632 : ลำพัง ฟืด! ต้วนหลิงเทียนอดที่จะสูดลมหายใจเข้าไม่ได้ เมื่อได้ยินคำกล่าวด้วยน้ำเสียงร้ายแรงของหานเฉวี่ยไน่... "ถึงแม้ข้าจะหวังให้...เสี่ยวเฮยเสี่ยวไป๋และเสี่ยวจินมีอนาคตที่ดี...แต่หากต้องให้พวกมันไปเสี่ยงชีวิตแบบนี้! ข้าขอเลือกหนทางเห็นแก่ตัว เก็บพวกมันเอาไว้ ไม่ให้ไปเสียดีกว่า!!" ต้วนหลิง...
