ตอนที่แล้วบทที่ 12: เทพเจ้าแห่งการต่อสู้
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 14: น่าประทับใจจริงๆ

บทที่ 13: พรสวรรค์ที่หายาก


ชายสองคนที่มีผมสีขาวหงอกกำลังยืนอยู่ในบริเวณหนึ่งในกองบัญชาการฉางอันของกองทัพมังกรตื่นซึ่งดูเหมือนศาลาพระราชวัง  ชายชราสองคนสวมเครื่องแบบทหารกำลังดื่มไวน์อยู่ มองผ่านๆพวกเขาก็ดูเหมือนยักษ์ใหญ่

ไวน์นั้นก็ดูดี แต่กับแกล้มก็แค่ถั่วลิสงธรรมดา

ไหล่ของชายชรานั้นเต็มไปด้วยดาวสีทอง พวกเขาแต่ละคนถือขวดไวน์ แต่พวกเขาก็ดูเหมือนจะไม่สนใจคนอื่นๆ

ข้อแตกต่างระหว่างคนทั้งสองคือปลอกแขนในเครื่องแบบทหารของพวกเขา หนึ่งในนั้นมีคำว่า "มังกรตื่น"  ในขณะที่อีกคนหนึ่งสะกดว่า "ผืนป่าหลวง"

"ไวน์นี้ไม่เลวเลยเพื่อนยาก ... ทุกขวดที่ข้าดื่ม มันคงเป็นขวดเล็กๆสำหรับคนอื่น!" ชายชราที่มีปลอกแขน 'ผืนป่าหลวง' เขาสูงและทรงพลังโดยมีแผลเป็นยาวอยู่บนใบหน้า

แผลเป็นทำให้ชายคนนั้นดูน่ากลัวยิ่งขึ้น

ส่วนชายชราที่มีปลอกแขน "มังกรตื่น" ตัวเตี้ยแต่เมื่อเขายืนถัดจากชายชราผู้ยิ่งใหญ่ผู้มีพลังวิญญาณ และมารยาทของเขาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากัน

"เจ้ารู้หรือไม่ว่าแต่ละขวดเจ้าดื่ม มันน้อยลงหนึ่งขวด ข้ารู้ว่าเจ้าดื่มได้เยอะ แต่เจ้าไม่ต้องมาดื่มไวน์ของข้า!"

"เจ้าเก่งเรื่องหลายอย่างมากเพื่อนยาก แต่เจ้าน่ะก็ใจแคบเกินไป ไม่น่าแปลกใจที่เจ้าไม่ได้สูงขึ้นไปอีก!" ชายร่างใหญ่ทุบหน้าอกตัวเองอย่างภาคภูมิใจ ในขณะที่เขาสนุกกับเพื่อนของเขาโดยที่ไม่อดกลั้น

ชายชราที่เตี้ยกว่าเบิกตาของเขา และทำให้เกิดประกายไฟสีทองที่จะยิงออกมา

"เฮ้ เจ้าพยายามจะทำอะไร เพื่อนยาก? เจ้ากำลังพยายามเผารังของเจ้าเองหรือ หึหึ... เพียงเพราะมีคนเรียกเจ้าว่าราชาเพลิง มันไม่ได้หมายความว่าเจ้าจะต้องจริงจังกับมัน!" ในขณะที่ชายร่างสูงพูดเขาก็สร้างม่านน้ำตรงหน้าเขา

ความตึงเครียดระหว่างสองคนนี้ทำให้ทหารทุกคนในบริเวณใกล้เคียงตึงเครียดขึ้น

ในสายตาของพวกเขาชายสองคนเป็นนิติบุคคลที่ไม่มีใครเทียบ หากพวกเขาต้องการมัน พวกเขาก็สามารถเปลี่ยนทุกคนให้กลายเป็นเถ้าถ่านในไม่กี่วินาที

โชคดีที่ชายชราที่เตี้ยกว่านั้นมีเหตุผลมาก เขาหันไปหาชายร่างสูงและหัวเราะเบา ๆ "งั้นครั้งต่อไปเราจะดื่มกันที่บ้านเจ้า"

คำพูดของเขาเหมือนระเบิดสำหรับชายร่างสูง ซึ่งการแสดงออกในเวลานั้นก็ตื่นตระหนกเล็กน้อย

"หยุดกับเรื่องไร้สาระนี้เถอะ ให้ตายสิ ข้าไม่รู้ว่าคนในพื้นที่ดาตะวันออกกำลังทำอะไรอยู่ ทำไมพวกเขาถึงยืนยันที่จะเลือกคนที่มีความสามารถ?" ชายชราร่างสูงเปลี่ยนหัวข้ออย่างเชื่องช้า

คนที่เตี้ยกว่าหัวเราะเบา ๆ "อะไรคือจุดประสงค์ของการพูดเรื่องนี้ขึ้นมา? ทุกอย่างจะดีถ้าเราทำงานของเรา"

"โธ่เอ้ย ไม่มีใครรู้ว่าอนาคตจะมีอะไร สักวันหนึ่งสัตว์ร้ายเหล่านี้จะทำลายกำแพงอวกาศ!"

"เมื่อถึงเวลานั้น ... "

ชายชราที่เตี้ยกว่ายังไม่จบประโยคของเขา การแสดงออกของเขานั้นไม่เพียงพอสำหรับทุกคนที่คิดจะคาดเดาสิ่งที่เขาต้องการจะพูด

แม้ว่าเขาจะเป็นกลุ่มใหญ่ของกองทัพมังกรตื่นด้วยชื่ออันทรงเกียรติของราชาแห่งเพลิง แต่เขาก็มองในแง่ร้ายหลังจากการแลกเปลี่ยนครั้งนี้

"ไม่เป็นไร ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดถึงสิ่งเหล่านี้ เรามาดูการแสดงของเด็ก ๆ กันดีกว่า ข้าหวังว่าจะมีบุคคลที่มีความสามารถอยู่บ้างในพวกเขา"

ในขณะที่ชายชราร่างสูงพูด เขาก็หันไปมองหน้าจออิเล็กทรอนิกส์ที่ยึดผนังอยู่

หน้าจอแสดงชายหนุ่มที่ดูไม่สุภาพที่มีตราสัญลักษณ์หน้าอกสีแดง ถึงแม้ว่าตรานั้นไม่ได้เลวร้าย แต่สีแดงของมันทำให้เกิดความดูถูกเหยียดหยามบนใบหน้าของบางคน

ชายหนุ่มเป็นเพียงชนชั้นสูงระดับจีธรรมดา

พวกเขามีชนชั้นสูงมากเกินไปเช่นนั้นในมือของพวกเขาแล้ว ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องกังวลกับบุคคลที่มีความสามารถเช่นนี้

"ชายหนุ่มคนนี้ดูเหมือนจะมีความมั่นใจมาก" ชายชราร่างสูงยิ้มขณะที่ดูชายหนุ่มอย่างแน่วแน่

ชายชราที่ผอมกว่าซึ่งเป็นที่รู้จักกันในนามราชาเพลิง พยักหน้าเบา ๆ

ทันใดนั้นชายหนุ่มก็พุ่งขึ้นไปในอากาศดึงกำปั้นของเขาลง และทุบมันตรงกับเป้าหมายการประเมิน

นั่นคือท่าแยกโลกของปีศาจวานร!

ทันทีที่ชายหนุ่มพุ่งสูงขึ้นไปในอากาศ สีหน้าของชายร่างสูงก็เปลี่ยนไป ใบหน้าของเขามีความกังวลตอนนี้

เมื่อความกังวลนี้ปรากฏขึ้น เปลวไฟก็ก่อตัวขึ้นในดวงตาของเขา

มันไม่ได้ถูกจุดไฟเพราะท่าแยกโลกของปีศาจวานร แต่เป็นเพราะการระเบิดของชายหนุ่ม

เมื่อราชาเพลิงได้เห็นท่าแยกโลกของปีศาจวานร การแสดงออกของเขาก็กลายเป็นยินดี ทันใดนั้นมันก็กลับไม่น่าดู

มีเพียงชนชั้นสูงระดับเอฟ และสูงกว่าเท่านั้นที่สามารถฝึกฝนพิมพ์เขียวของมังกรวานรได้ แต่เหตุใดชายหนุ่มคนนี้จึงถูกประเมินว่าเป็นระดับจี

นักสู้ที่มีความเหนือกว่าประเภทนี้ได้รับการประเมินอย่างน้อยก็ระดับจี

ตู้ม!

ในขณะที่กำปั้นของชายหนุ่มทุบเข้าไปในเป้าหมายฝึก ดวงตาของชายร่างสูงก็กว้างขึ้น

เขาดูราวกับว่าเขาได้ค้นพบสมบัติที่หายาก

"หลิวหยุนหยาง 2,506 กิโลกรัม โดดเด่นมาก!"

เสียงเครื่องกลดังขึ้นในห้อง

ชายชราร่างสูงกดปุ่ม และหน้าจอขนาดใหญ่ก็แสดงข้อมูลของหลิวหยุนหยาง

เขาเป็นประชากรของเมืองตงลูอายุ 15 ปี ซึ่งได้รับการฝึกฝนอย่างประสบความสำเร็จในแผนภาพที่สามของพิมพ์เขียวมังกรวานร ซึ่งเป็นพายุมังกรขดหาง

ข้อมูลนี้อาจดูธรรมดา แต่เมื่อชายแก่ที่เตี้ยกว่าเห็นดวงตาของเขาก็กว้างขึ้น เขาเป็นเด็กอัจฉริยะ!

ชายทั้งสองอยู่ที่จุดสูงสุดของอาณาจักร ดังนั้นพวกเขาจึงได้เห็นอัจฉริยะหลายคน พวกเขาได้พบกับบุคคลที่มีความสามารถด้วยพลังมากกว่า 2,500 กิโลกรัม พวกเขาเจอผู้คนที่ได้รับการดูแลเป็นอย่างดีจากกลุ่มครอบครัวหรือองค์กรทางการเงินจนกว่าพวกเขาจะถึง 5,000 กิโลกรัม

หลิวหยุนหยางยังคงมีทางยาวไป เมื่อเปรียบเทียบกับอัจฉริยะเหล่านี้

อย่างไรก็ตามเมื่อพิจารณาว่าเขาเพิ่งเริ่มสร้างแผนภาพที่สามของพิมพ์เขียวมังกรวานร และไปถึง 2,500 กิโลกรัมแล้วเขาเป็นชายหนุ่มที่โดดเด่นคนหนึ่ง

คนที่มีความสามารถเช่นนี้จะถูกประเมินว่าเป็นชนชั้นสูงขั้นต่ำได้อย่างไร?

"นั่นมันไม่ถูกต้อง!" ชายชราร่างสูงอุทานเสียงดัง

ราชาเพลิงผู้รอบรู้ด้านความสัมพันธ์ทางสังคม สามารถคิดถึงความเป็นไปได้บางอย่าง เขาไม่ชอบสิ่งเหล่านี้อย่างแน่นอน

เช่นเดียวกับที่เขาคิดเกี่ยวกับวิธีตรวจสอบเรื่องนี้คำพูดของเพื่อนของเขาก็ทำให้เขาตกใจ

เขามองไปที่เป้าหมายการปฏิบัติที่ทำจากโลหะผสม และสังเกตเห็นรอยแตกเล็ก ๆ ที่เริ่มปรากฏขึ้น

รอยแตกขยายตัวเรื่อย ๆ จนกระทั่งเต็มไปทั้งเป้าหมาย

"ทำได้ยังไงกัน!" ชายชราที่สูงขึ้นกล่าว "มีคำใบ้ของเจตนาการต่อสู้ที่แท้จริงของเทพเจ้าหลิวไคในเรื่องนี้"

"กองทัพผืนป่าหลวงต้องการคนอย่างเขา!"

ราชาเพลิงมองชายชราสูง และจ้องมองที่หัวของเขา เมื่อเขาเห็นรอยแตกบนชิ้นงานเขาก็งงงวย

เส้นทางวิญญาณการต่อสู้เป็นสิ่งที่สามารถเข้าใจได้ในอาณาจักรที่พวกเขาอาศัยอยู่

มีเพียงอัจฉริยะที่แท้จริงเท่านั้นที่จะสามารถเข้าใจส่วนหนึ่งของวิญญาณนี้ภายใต้สถานการณ์ที่เหมาะสม

อย่างไรก็ตามบุคคลที่มีความสามารถยอดเยี่ยมเหล่านี้จะไม่เข้าร่วมกองทัพมังกรตื่น พวกเขาจะได้รับการดูแลในระดับที่สูงขึ้น ...

บางคนที่สามารถเข้าใจเส้นทางวิญญาณการต่อสู้ได้เกิดขึ้นในระหว่างการรับสมัครนี้ เขาอาจจะเข้าใจเพียงเล็กน้อย แต่เขาก็เป็นคนที่มีความสามารถมากที่สุดในการประเมินนี้

บุคคลเช่นนี้เป็นเหมือนของขวัญจากสวรรค์สำหรับกองทัพมังกรตื่น

"อย่าแม้แต่จะฝันที่จะวางมือลงบนบุคลากรกองทัพมังกรตื่น!" ราชาแห่งเพลิงตะเบ็งเสียงอย่างดัง

"หึ ... ในอดีตไม่มีความจำเป็นที่จะต้องพูดคุยเรื่องนี้อีกต่อไป อย่างไรก็ตามเจ้าได้เห็นด้วยตัวเจ้าเองแล้วว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นชนชั้นสูงระดับจี ตามกฎของดาพันธมิตรเขาจะต้องถูกนำไปใช้ที่อื่น"

ชายชราหัวเราะอย่างเต็มที่เมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ "ข้าชอบเด็กคนนี้ ข้าจะสั่งสอนเขา และทำให้เขาโดดเด่นในกองทัพ!"

ฝ่ามือของราชาแห่งเพลิงกระแทกโต๊ะอย่างหนัก เปลวไฟยิงออกมาจากดวงตาของเขาอีกครั้ง และพุ่งไปในอากาศเหมือนงูเหลือม

"หากเจ้ากล้าที่จะสู้กับข้า เจ้าลืมการดื่มไวน์ข้าในอนาคตไปได้เลย"

"ไม่ว่าจะเป็นไง ข้าต้องการเด็กคนนี้มากกว่าที่ข้าต้องการไวน์ของเจ้า!" ชายอีกคนดูไม่กลัวแม้แต่น้อย การแสดงออกของเขาไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลย

เห็นได้ชัดว่าเขาเคยได้ยินคำขู่นี้มาหลายครั้งแล้ว

ทันใดนั้นเสียงบี๊บสามครั้งก็ดังขึ้น เมื่อพวกเขาได้ยินพวกเขาทั้งสองหันไปมองที่หน้าจอ

ดวงอาทิตย์สีแดง หมัด และหมีที่ระเบิดปรากฏขึ้นบนหน้าจอ

แม้ว่าตราสัญลักษณ์เหล่านี้จะไม่ใหญ่ แต่ก็ดูน่าเกลียดจริงๆ

"ผู้บัญชาการกองทัพทั้งสามนี้ได้ทำเครื่องหมายหลิวหยุนหยางไว้แล้ว!" ชายวัยกลางคนที่ดูเคร่งเครียดรายงาน

แม้ว่าเขาจะเสี่ยงต่อการเผชิญหน้ากับความโกรธแค้นของราชาเพลิง ชายผู้นั้นก็สงบนิ่ง

"เอาเครื่องหมายเขาออก ไอ้โง่! และประกาศว่าเขาเป็นของเรา"

แม้ว่าเขาจะดุ แต่การแสดงออกของชายวัยกลางคนก็ไม่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย เช่นเดียวกับที่เขากำลังจะพูดอีกครั้ง เครื่องหมายก็ปรากฏบนหน้าจออีก

มันเป็นมังกรเขายักษ์คู่

"กล้าได้ยังไง บ้าเอ้ย! มันจบแล้วระหว่างเรา รีบแล้วออกไปซะ!" ราชาแห่งเพลิงระเบิดเสียงออก

ชายชราที่สูงขึ้นดูเหมือนไม่ประหม่าแม้แต่น้อย เขาแค่เอาถ้วยมาแตะที่ริมฝีปากแล้วหัวเราะ "ไม่มีทาง ข้ายังดื่มไวน์ไม่เสร็จ วันนี้ข้าต้องดื่มเพื่อสุขภาพจิตใจของข้า!"

"เราได้ทำเครื่องหมายให้เขาแล้วผู้บัญชาการ" ชายวัยกลางคนบอกกับราชาแห่งเพลิงด้วยความเคารพ "จากการวิเคราะห์ของเราวิญญาณที่เขาปลดปล่อยในระหว่างการโจมตี อาจเป็นสิ่งที่เขาเข้าใจได้จากการอ่านคำศัพท์ในอาคารของเรา"

"เขาต้องมีพรสวรรค์ที่หายาก!"

ราชาแห่งเพลิงพยักหน้า ในขณะที่เขากำลังจะถ่ายทอดคำแนะนำเพิ่มเติม ชายอีกคนหนึ่งสวมชุดทหารปรากฏขึ้นบนหน้าจอ

เขาไม่ได้สูงมาก แต่เขาดูมีฝีมือ ชายคนนั้นสแกนเป้าหมายการฝึกอย่างพิถีพิถันแล้วพูดอย่างไม่แยแสว่า "อุปกรณ์การประเมินมีปัญหาอยู่แล้ว ผลการประเมินรอบนี้ไม่ถูกต้อง โปรดรอการประเมินซ้ำ!"

ชายชราสูงเริ่มหัวเราะอย่างเต็มที่ ราชาแห่งเพลิงก็เปล่งเสียงหัวเราะเช่นกัน อย่างไรก็ตามเสียงหัวเราะของเขาเป็นผลมาจากความโกรธของเขาไปถึงจุดเปลี่ยน

แน่นอน หลิวหยุนหยางไม่สามารถได้ยินเสียงพวกเขาหัวเราะ เขาจับกำปั้นแน่น ขณะที่เขาพร้อมที่จะทำการทดสอบครั้งแรกอีกครั้ง

เขาเต็มไปด้วยความดูถูก ขณะที่เขาปรับกำลังของเขาเป็น 5 ถ้าเขายกมันสูงกว่านี้เขากลัวว่ามันอาจทำให้เขามีปัญหา เขายังอ่อนแอเกินไป

2,500 กิโลกรัมจะเพียงพอสำหรับเขาที่จะเช็ดพื้นกับทุกคน!

ทันทีที่เขากวัดแกว่งกำปั้นของเขา ความเข้าใจที่เขาได้รับจากคำพูดของกองบัญชาการฉางอันกองทัพมังกรตื่นได้ถูกปลดปล่อยออกมาพร้อมกับความโกรธแค้น

ความแข็งแกร่งของเขาไม่เพิ่มขึ้น แต่หลิวหยุนหยางก็รู้สึกอะไรบางอย่าง มันเป็นความรู้สึกที่สามารถแยกสิ่งมีชีวิตใด ๆ ออกจากกัน

อย่างไรก็ตามผลลัพธ์ของเขาได้รับการทำให้เป็นโมฆะ่

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด