ตอนที่แล้วGMC ตอนที่ 184 ตื่นตะหนัก
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปGMC ตอนที่ 186 การสังหารหมู่

GMC ตอนที่ 185 อาวุธพลังงาน


GMC ตอนที่ 185 อาวุธพลังงาน

 

 

“เว้ง-”

มีแสงไฟกะพริบ  มีแสงสีสว่างขึ้นทำให้ต้องหลับตา  ในบรรดานักฆ่า 5 คนมี 3 คนที่จะใช้อาวุธพลังงาน

แสงสีน้ำเงินสดใดของไลท์เซเบอร์

แสงสีดำอันเงียบสงบของค้อน

แสงสีแดงดั่งเลือดของกริช

อาวุธพลังงาน

อาวุธเหล่านี้ต้องใช้พลังงานต้นกำเนิดของผู้ใช้เป็นพลังงามและยื่งใช้พลังงานมากการโจมตีจากอาวุธนั้นๆก็ทรงพลังมากไปด้วย หรือก็คืออาวุธพลังงานเป็น 1 ในทักษะต้นกำเนิดอีกแบบหนึ่ง

“วูป”

5 นักฆ่าต่อ 4 ตระกูล  นักฆ่าตัวเตี้ยที่ถือค้อนขนาดใหญ่สีดำพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

“ตูม”

ในชั่วพริบตา นักฆ่าตัวเล็กๆ ได้ค้อนทุบค้อนขนาดใหญ่ที่เขาใช้

ฝูงชนรู้สึกว่าร่างกายของพวกเขาเต็มไปด้วยแรงกดดันที่มาจากแสงสีดำ  การโจมตีของค้อนขนาดใหญ่ มันเหมือนกับการถูกทับโดยภูเขา

“วูป”

มีร่างๆหนึ่งปรากฏขึ้น แสงสีขาวสว่างไสวถูกปลดปล่อยและปะทะกับค้อนสีดำ ในขณะที่สีดำและสีขาวปะทะมันเหมือยความมืดกับแสงสว่าง

“ตูม”

นักฆ่าตัวเล็กถูกทำให้กระเด็นไปชนกับพื้น

มีชายวัยกลางคนยืนอยู่ด้านหน้า  เขาเป็นหัวหน้าตระกูลโจว โจวจุน

นักฆ่าตัวเล็กมองย้อนหลัง จากนั้นเขาก็ตกใตนักฆ่ามองไม่เห็นโจวจุน เห็นได้ชัดว่าเขารู้ว่านักฆ่าไม่รู้ว่าเขาปรากฏตัวขึ้นมาได้อย่างไร

"คุณต้องการที่จะทำลายอำนาจในของเมืองเจียงฮีของฉัน?"

ด้วยรอยยิ้มอันหนาวเหน็บโจวจุน "พวกแกคิดการใหญ่จริงๆ!"

“ตูม”

เมื่อโจวจุนกล่าวจบเขาก็โจมตีอีกครั้ง เขาไม่ยอมให้นักฆ่าได้ตั้งตัว

ถึงคุณมีอาวุธพลังงาน

แต่ไม่ได้ใช้มันก็ไร้ประโยชน์

คนอื่นๆ เมื่อเห็นนักฆ่าพวกเขารีบเข้าช่วยเหลือและเข้าสู่สงครามที่วุ่นวายทันที

ด้วยการปะทะกับ 4 ตระกูลใหญ่ของเมื่องเจียงฮี ในสถานการณ์ 5 คนไม่ได้ดูเสียเปรียบเท่าไร

สนามหลังบ้านของวิลล่า

หลี่เกวียงนำทุกคนเดินผ่านห้องโถงและตรงไปยังบริเวณเตรียมพร้อมทำสงครามของตระกูลฉิน ด้วยระยะทาง 1 กิโลเมตรคาดว่าจะใช้เวลาสักพัก โชคดีที่คนี้ทุกคนมีความแข็งแกร่งล็กน้อย แม้แต่ลูกสาวจากตะกูลร่ำรวยก็ไม่ได้อ่อนแอแต่อย่างใด ดังนั้นพวกเขาควรใช้เวลาไม่นานนัก

อย่างไรก็ตามหลังจากเดินมา 100 เมตรมีคนไม่กี่คนมากันเส้นทางของพวกเขาไว้

"ไงทุกคน ไม่ได้เจอกันนาน"

ที่หลังสุดมีชายหนุ่มที่มีรอยยิ้มอบอุ่นขณะที่มองมาทางพวกเขา

"โชวฮ่าวเป็นพวกแกจริงๆ!"

โจวเว้งรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย "ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่"

ไป่หลู่เฟิงรีบดึงโจวเว้งลงมาแล้วหัวเราะ "การที่ดขาปรากฏตัวขึ้นที่นี้ ... ฮ่าๆ  ฉันกลัวว่าเรื่องนี้ตระกูลโชวคงเป็นผู้ลงมือ"

สายตาของโจววังหรี่ลง เขามองไปทางโชวฮ่าว

ปากของโชวฮ่าวแสดงรอยยิ้มดักแดน "อืม... นั้นคงเป็นคนตระกูลไป่สิน่ะอ่า... โจวเว้งคุณยังเป็นคนที่โง่เขลาเช่นเคย "

"มันเป็นความจริง แต่ตระกูลโชวซึ่งเคยของความช่วยเหลือจากฉันมาก่อน"

"โชวฮ่าว  พ่อและแม่ของแกมาที่บ้านของฉันเพื่อขอความช่วยเหลือแล้วตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหน? นำพวกเขาที่นี่! ฉันต้องการรู้ว่าพวกเขานำความกล้ามาจากไหน ในการทำเช่นนี้"

เสียงจากฝูงชนค่อยๆเริ่มดังขึ้น

ทุกคนเป็นส่วนหนึ่งของวงการธุรกิจในเจียง พวกเขาเคยเจอใครต่อใครมาหลายคนจะไม่รู้จักกันและกันได้อย่างไร? แต่คงไม่มีใครคิดว่าคนที่เป็นต้นเหตุเรื่องนี้จะเป็นตระกูลโชวจริงๆ!

ตระกูลโชวเป็นตระกูลขั้น 2 ในเจียงฮี พวกเขาเป็นตระกูลระดับมาตรฐานที่มีธุรกิจเป็นของตระกูล แค่พวกเขามีอำนาจมากกว่าตระกูลระดับมาตรฐานเล็กน้อย หากแต่เมื่อเปรียบเทียบกับ 4 ตระกูลใหญ่แล้วยังคงมีความแตกต่างที่ค่อนข้างใหญ่ แต่ในครั้งนี้ตระกูลขั้น 2 กล้าท้าทายยักษ์ใหญ่ทั้ง 4 มันไม่ต่างไปจากการฆ่าตัวตาย

"โชวฮ่าว การที่คุณจะทำลายตระกูลเฉิน คุณไม่กลัวการแก้แค้นงั้นหรอ"

“การแก้แค้น?”

โชวฮ่าวหัวเราะและใบหน้าของเขาเผยท่าทางดูถูก "ไม่ต้องห่วงหรอกนี้ฉันจะไม่ปล่อยให้ออกจากที่นี่ได้อย่างมีชีวิต ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป 4 ยักษ์ใหญ่ของเจียงฮี จะถูกลบออกไป  โอ้ใช่ พวกคุณก็เช่นกันตระกูลขั้น 2 และเหล่านักธุรกิจคนอื่นๆ ทั้งเมืองเจียงฮีจะมีเพียงตระกูลโชวเท่านั้น

"เป๊ะ!"

โชวฮ่าวตบมือและคนของตระกูลโชว หลายสิบคนออกมารอบอย่างรวดเร็ว

โจวเว้งหลอบมองไปรอบ จิตใจของเขารัดกุม "มี 10 คน อยู่ระดับพลัง 15 จุดและสูงกว่า มี 20 คน อยู่ระดับพลัง 12 จุดและสูงกว่าและ 30 คน อยู่ระดับพลัง 10 จุดและสูงกว่า

ไป่หลู่เฟิงกระพริบตา "ตระกูลโชวเป็นคนใจกว้างจริงๆ ด้วยกองกำลังการโจมตีระดับนี้เฉพาะตระกูลโชวทำไม่ได้แน่นอน มิฉะนั้นพวกคุณต้องไม่เดินทางต่างๆหรอก ฉันคิดว่าในครั้งนี้พวกคุณคงได้ติดต่อกับผู้คนในเมืองอื่นๆ ด้วยข้อตกลงอะไรบางอย่างจากภายนอก ถึงแม้ว่าตระกูลโชวจะทำลายผู้มีอิทธิไปได้แต่พวกเขาก็ยังคงกลายเป็นขี้ข้าของคนอื่น

“ฮึ่ม!”

โชวฮ่าวยิ้ม เห็นได้ชัดว่าเขาเข้าใจคำพูดของไป่หลู่เฟิง

“คนอื่นๆ  เมื่อตระกูลโชวของเราแข็งแรงขึ้น พวกเขาก็จะเป็นแค่สุนัข ตอนนี้ขอให้ฉันฆ่าแกก่อน  โจมตี”

โชวฮ่าวไม่พูดพร่ำทำเพ เขาให้สัญญาณคนของเขา

ปัง

ปัง

ปัง

เงานับไม่ถ้วนเดินออกจากฝูงชน ออร่าที่กล้าหาญถูกปล่อยออกมาและทำให้คนของตระกูลโชวต้องถอย

ไป่หลู่เฟิง  โจววัง เฉินเยวี่ย  เยว่หยิง ทั้ง 4 คนอยู่เผชิญหน้าและปล่อยจิยอายแรงกดดันออกมา กลิ่นอายทำให้อากาศในพื้นที่โดยรอบแตกร้าว  สมาชิกตระกูลที่ร่ำรวยไม่ยอมแพ้

ขณะนี้ยังมีคนในครอบครัวและคนอันเป็นที่รักของพวกเขาอยู่เบื้องหลัง

เลือดกระจัดกระจายและเสื้อของคนนับไม่ถ้วนถูกย้อมไปด้วยสีแดงของเลือด กลิ่นคราวเลือดคลุ้มไปทั่วบริเวณทำให้ทุกคนบ้าคลั่ง ในตอนนี้มันทำให้พวกเขาตระหนักได้ว่านี่คือยุคความสามารถต้นกำเนิด ยุคแห่งความยุ่งเหยิง

เพื่อนที่ดื่มกินด้วนกันในอดีตตอนนี้กลับป็นศัตรู

ทุกๆอย่างเพื่อประโยชน์ของตน

"แม่นำพวกเขาไปพื้นที่เตรียมพร้อมสำหรับสงครามที่ 1 "

เฉินเยวี่ยพูดกับเซ่า ยี่หลู่ ขณะที่เธอมองไปที่ศพ เธอไม่มีแม้แต่ความรู้สึกกลัวใดๆ

"ตกลง  ลูกต้องระวังไว้ด้วยน่ะ"

เซ่ายี่หลู่รู้สึกกังวล  เธอเหลือบมองเฉินเยีว่ยก่อนนำทุกคนที่ไม่สามารถต่อสู้ได้ออกไป ถ้าพวกเขายังอยู่ที่นี่พวกเขาก็จะเป็นเพียงตัวถ่วงเท่านั้น เธอเป็นนายหญิงใหญ่ของตระกูลเฉิน ในขณะที่สามีกำลังต่อสู้อยู่กับศัตรูและลูกสาวก็กำลังต่อสู้  ดังนั้นจึงเป็นความรับผิดชอบของเธอที่จะนำคนอื่นๆ ไปยังสถานที่ปลอดภัย

ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคนเหล่านี้ แม้ว่าสงครามจะจบลงด้วยดี แต่ก็ยังถือว่าเป็นการสูญเสีย

ทุกคนรีบไปทางด้านซ้าย

การต่อสู้ครั้งใหญ่ได้ปะทุขชึ้น

"ฆ่า!"

สายตาของโจววังเต็มไปด้วยความน่ากลัว แม่ของเขายืนอยู่ข้างหลังเขาเธอเป็นคนที่อ่อนโยน เขาไม่คิดเลยว่ากับคนที่พึ่งทานข้าด้วยกันเมื่อ 2 วันก่อนพอมาวันนี้...  สายฟ้าแลบถูกปล่อยออกมาจากตัวเขาเหมือนหายนะที่กำลังจะเกิดและปล่อยกลิ่นอายอันน่าสยดสยอง ศัตรู 2 คนที่มีระดับพลัง 15 จุด ถูกกดดันโดยเขา

1 ต่อ 2 โจวเว้งกำลังได้เปรียบ

“วูป”

รอบตัวของไป่หลู่เฟิงเต็มไปด้วยใบมีดลมมันเป็นเหมือนมีดที่โคตรคมเล่นหนึ่ง มันจะสังหารศัตรูทุกคนที่เข้าใกล้เขา

“ตูม”

ผลึกน้ำแข็งถูกบดเป็นชิ้นๆ ชิ้นน้ำแข็งตรงไปยังบริเวณโดยรอบและเสียบแทงไปยังที่ต่างๆ ในขณะที่คนของตระกูลโชวไม่มัดระวัง พวกเขาถูกเสียบและบาดแผล เป็นแผลที่มีชิ้นน้ำแข็งเสียบแทงคาร่างกาย

“วูป”

มีกลีบซากุระมากมาย รอบตัวเยว่หยิงเต็มไปด้วยกลีบดอกซากุระสีชมพูนับไม่ถ้วนภายในรัศมี 10 เมตร มันเป็นภาพที่สวยงามมาก นักฆ่าจากตระกูลโชวที่พุ่งเข้ามาก็ประหลาดใจและใบหน้าของพวกเขาจู่ๆก็เปลี่ยนไป  นั้นเป็นเพราะกลีบใบซากูระเล็กๆเฉียดลำคอของพวกเขา

ในขณะนี้หญิงสาวที่ดูสวยงามและอ่อนโยน บัดนี้ได้กลายเป็นเทพแห่งความตาย

ส่วนที่เหลือไม่มีอะไรน่าแปลกใจนัก มี 2 - 3 คนที่เป็นักเรียนชั้นมัธยมปลาย ความสามารถของพวกเขาค่อนข้างดี

ขณะที่ทั้งสองฝ่าย ปะทะกันทางตระกูลโชวเสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัด

"สมกับเป็นอนาคตของเจียงฮี" โชวฮ่าวยิ้มและหัวเราะ "ความสามารถของพวกเขาแข็งแกร่งมาก ถ้าปล่อยให้ทุกคนได้โอกาสในการพัฒนาไปมากกว่านี้ มันจะเป็นเรื่องยากที่จะจัดการแน่นอน น่าเสียดาย... เพราะทุกคนจะตายที่นี่ "

"โชวฮ่าว ฉันว่าแกเนี่ยแหละจะตามด้วยน้ำมือของฉัน"

เฉินเยวี่ยยิ้มเย็นชาขณะที่เธอจ้องที่โขวฮ่าว

"กี๊ๆ  มิสเฉิน ฉันกลัวว่าคุณจะไม่มีโอกาส ฉันเสียใจจริงๆสำหรับการก่อกกวนพิธีอันมีค่าของคุณ อย่างไรก็ตามฉันมาที่นี่เพื่อมอบของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแก่คุณ หวังว่าคุณจะเข้าใจ..... ยุคแหง่ความสามารถต้นกำเนิดที่แท้จริงเป็นยังไง " โชวเฉินเผยรอยยิ้ม "ฉันจะสอนบทเรียนนี้ให้กับคุณเอง"

"และสิ่งที่น่ากลัวมากที่สุดก็คือสิ่งที่อยู่ใกล้ตัว"

"???"

ทุกคนไม่เข้าใจ โชวฮ่าวกล่าวถึงอะไร

"ปัง"

"ปัง"

มีแสงวูป นักเรียน 2 คนจากตระกูลร่ำรวยที่กำลังต่อสู้อยู่จู่ๆก็รู้สึกเจ็บปวด วิสัยทัศน์ของพวกเขามืดลงและในที่สุดพวกเขาก็ล้มลงไป

ทุกคนตกใจ พวกเขาหันกลับไปมอง จากนั้นพวกเขาตระหนักได้ว่าคนที่ทำร้ายพวกเขาคือ หลี่เกวียง

“ปัง”

“ปัง”

หลี่เกวียงโจมตีจากด้านหลัง คนนับไม่ถ้วนกระเด็นไปไกล ระหว่างที่กำลังตกตะลึงหลายคนถูกลอบสังหารโดยนักฆ่าจากตรตะกูลโชว ในช่วงเวลาสั้นๆ มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 10 คน ตระกูลโชวเริ่มกลับมาได้เปรียบ  ด้วยความช่วยเหลือจากหลี่เกวียง พวกเขาฆ่าทุกคนได้อย่างสบายใจและไม่เป็นอันตรายใดๆ

“ตูม”

มีเสียงดังกังวาน  โจววัง เฉินเยวี่ยและคนอื่นๆ ถูกผลักกระเด็น เลือดไหลออกมาจากปาก

"หลี่เกวียง หลังจากที่ตระกูลเฉิน ดูแลคุณมาตลอดหลายปี คุณกลับกล้าที่จะทรยศเรา"

เฉินเยวี่ยมหลี่เกวียงใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยจิตสังหาร

ในที่สุดเธอก็เข้าใจว่าทำไมศัครูถึงดูมั่นใจนัก ในตอนที่พวกเขากำลังฆ่าคนชุดดำ หลี่เกวียงก็เป็นผู้ที่แนะนำให้ผู้คุ้มกันเข้าไปโจมตีด้วย ในขณะนี้มีความคิดนับไม่ถ้วนไหลเข้ามาในหัว เมื่อเห็นสถานการณ์นี้มันก็ชัดเจนแล้วว่านี่เป็นแผนของพวกเขาในการส่งบอดี้การ์ดไปตาย

หลี่เกวียง ถอนหายใจ "ฉันขอโทษคุณหนู ในฐานะที่เป็นคนที่หวังความโดนเด่น สานน้ำไม่ไหลย้อนกลับ ถึงแม้ว่า ฉัน 'หลี่เกวียง' รู้ว่าสิ่งที่ฉันทำมันผิดพลาด แต่ฉันจะไม่ยอมให้ตัวเองตกอยู่ระดับต่ำสุดของสังคมและฉันจะทำทุกอย่างเพื่อมัน

"เมื่อคุณไปตระกูลโชว คุณคิดจริงๆ หรอว่าพวกเขาจะปฏิบัติกับคุณอย่างดีเลิศ?"

เฉินเยวี่ยจ้องด้วยสายตาที่เย็นชา

"ตระกูลโชว ฮ่าๆ "หลี่เกวียงหัวเราะ  "อย่างตระกูลโชวยังไม่มีคุณสมบัติพอที่จะดึงฉัน เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการหักหลังของฉันคือ ตระกูลหลี่จากเมืองจินฮู่  เมื่อความวุ่นวายจากความสามารถต้นกำเนิดเกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ฉันได้หนีมายังเมืองเจียงฮี และหลังจากนั้นหลายปีผ่านไป ไม่กี่วันที่ผ่านมาฉันพบว่าจริงๆแล้วตระกูลหลี่พัฒนาอยู่ที่เมืองจิยฮู่เป็นตระกูลของฉันเอง! "

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ  ด้วยโอกาสแบบนี้ ฉันทิ้งมันได้อย่างไร”

 

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด