บทที่ 13 การวิวัฒนาการและอันตราย
บทที่ 13 การวิวัฒนาการและอันตราย
เอ็ด, ไรโค และ ซุยกะ เดินเข้าไปในป่า เพื่อค้นหามอนสเตอร์
ซู ~~ "ซุยกะในตอนนี้อยู่บนหัวไรโค ซึ่งดูเหมือนจะเป็นสถานที่ที่นางชื่นชอบ ไรโคก็ดูเหมือนจะไม่ใส่ใจ ถึงมันจะมีความหยิ่งทรนงในตนเอง แต่มันกลับชอบ ซุยกะ และ เบลล่า
หลังจากล่ามาประมาณหนึ่งชั่วโมง พวกเขาก็ได้ฆ่ามอนสเตอร์ที่ต่างชนิดกันเป็นโหล ซึ่งตอนนี้พวกเขากำลังต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่ดูเหมือนงูหลาม มันมีสีเขียว แสดงว่ามันอาจมีพิษอยู่บ้าง
"ไรโคระวังด้วย มันอาจมีพิษ" เอ็ดดึงดาบสองเล่มออกมาและเตรียมพร้อมที่จะสู้ต่อไป หลังจากที่เตือนไรโคเรียบร้อยแล้ว
"โฮ่ง!" ไรโคดูเหมือนจะเห็นด้วย ซุยกะลงจากหัวของไรโคและไปนั่งที่ใต้ต้นไม้ นางดูเหมือนจะเพลิดเพลินกับฉากที่กำลังจะเกิดขึ้น
'ส่วนซุยกะก็นั่งดูอย่างผ่อนคลาย ... '
"ฝ่ออออ" งูหลามขู่พวกเขา ดูเหมือนมันพร้อมที่จะต่อสู้เช่นกัน
ศัตรูมันแข็งแกร่งขึ้น แต่ก็ไม่ถึงระดับที่จะสามารถข่มขู่เอ็ดและเพื่อนๆของเขาได้ หลังจากล่าด้วยกันมาหลายครั้ง ทีมเวิร์คของ เอ็ด และ ไรโคก็สมบูรณ์แบบ
ไรโคจะทำหน้าที่ก่อกวนศัตรูโดยใช้ความเร็วและคมเขี้ยวของมัน ซึ่งขณะนั้นเอ็ดจะใช้ย่างก้าวเงาเพื่อเข้าใกล้ศัตรู โดยที่มันไม่ทันได้สังเกต
'เอฟเฟค “แฝงตัว” ของสกิล “ย่างก้าวเงา” นั้นน่าชื่นชมจริงๆ' เอ็ดยกย่องทักษะการเคลื่อนไหวของตน
หลังจากเข้าระยะโจมตี เอ็ดก็ฟันไปที่งูหลามเขียว อย่างไรก็ตามมันยังไม่ลึกพอ มันจึงยังไม่ตาย
'บัดซบ!' เนื่องจากการคำนวณที่ผิดพลาดของเขา งูหลามจึงระวังตัวมากขึ้น เขาจึงไม่สามารถลอบเข้าใกล้มันได้อีก
เมื่อรู้ว่าเขาไม่แอบโจมตีมันได้อีก เอ็ดกับไรโคเลยรุมโจมตีมันซึ่งๆหน้า เวลาผ่านไปชั่วครู่ งูก็อยู่ในความก็ตื่นตระหนก แม้เกล็ดของพวกมันจะแข็งแกร่งแต่มันก็ไม่ได้อยู่ยงคงกระพัน ซึ่งคมของดาบคู่และเขี้ยวของไรโค มันก็มีพลังมากเกินพอที่จะสร้างบาดแผลให้มันได้ สิ่งที่พวกเขาต้องทำก็คือ โจมตีไปที่จุดเดียวกันซ้ำแล้วซ้ำเล่า
"ฝ่อออ!" งูหลามดูเหมือนสิ้นหวังแล้วในขณะนี้ มันรวบรวมลูกบอลสีเขียวในปากของมัน
'สิ่งที่มันควรจะเป็นพิษ' เอ็ดรู้ว่ามันคืออะไร
"ไรโคหลบมัน!" เขาส่งสัญญาณเตือนไรโคและรีบหลบไป
ลูกบอลยิงไปทางเอ็ดแต่เขาหลบมันได้อย่างง่ายดาย แล้วมันก็ยิงอีกลูกหนึ่งไปทางไรโค อย่างไรตามสำหรับงูเหลือมแล้ว ศัตรูของมันรวดเร็วเกินไป และหลบทุกอย่างได้
ไม่ถึงนาทีต่อมา งูเหลือมเขียวก็เหนื่อยเพราะพ่นพิษและล้มลงไปกับพื้น เอ็ดจึงเข้ามาเพื่อจบชีวิตมัน
* * * * * * * * ติ๊ง
ได้รับ 1000 EXP
ได้รับตั๋วกาชา
'เยื่ยม! นี่เป็นครั้งแรกที่ฆ่ามอนสเตอร์ แล้วมันดรอปตั๋วกาชา มันทำให้เอ็ดตื่นเต้น
"ซุยกะไปกันเถอะ" เอ็ดหันไปเพื่อบอกซุยกะให้ไปกันต่อเท่านั้น แต่นางดันตรงไปกินซากที่เหลืออยู่ของงูหลามพิษ
"ซุยกะไม่นะ!" เอ็ดกลัวว่านางจะถูกพิษ
"ซู ~~ !!" อย่างไรก็ตามนางกลับดูเหมือนจะสนุกกับมันแทน "เอ๊ะ!เจ้าดันชอบมันงั้นรึ เจ้าชอบยาพิษ? !!" เอ็ดรู้สึกประหลาดใจกับรสนิยมเรื่องอาหารของสหาย
"ซู" ซุยกะตอบยืนยัน "งั้นเจ้าอยากจะกินงูนี่ไม๊?" เอ็ดไม่ได้เอาร่างมันกลับไป เขาคิดว่าอาจจะยกให้เป็นอาหารของซุยกะ
ซุยกะไม่ได้ตอบสนองเขา นางเคลื่อนตัวเข้าไปที่ซากงูและเริ่มย่อยซากของมันในทันที
ประมาณ 5 นาทีหลังนั้น มันก็เสร็จสิ้นลง “ข้าคงไม่มีวันชินกับวิธีการกินของเจ้าแน่ๆ ...” ซุยกะสามารถย่อยอาหารของนางได้ตรง (TS.N ไม่ต้องเอาใส่ปากแล้วเคี้ยว) ดังนั้นมันจึงไม่สำคัญว่าขนาดของมันจะใหญ่โตแค่ไหน
* * * * * * * * ติ๊ง
สไลม์ วิวัฒนาการเป็นสไลม์พิษ!
หลังจากได้ยินเสียงแจ้งเตือน เอ็ดก็มองไปที่ซุยกะและพบว่าสีของนางเปลี่ยนไป จากสีฟ้าอ่อนไปเป็นสีเขียวอ่อน แล้วตัวก็ใหญ่ขึ้นเล็กน้อย
"ซุยกะ เจ้าสามารถควบคุมพิษได้หรือไม่?" เอ็ดถามด้วยความห่วงใย เขาไม่ต้องการให้นางแพร่พิษใส่คนอื่นโดยเฉพาะเบลล่า เมื่อยามเล่นกับมัน
"ซู" นางตอบเขาด้วยความมั่นใจ
'เดาว่า เราคงไม่ต้องกังวลกับเรื่องนี้' "เดินหน้าต่อไป"
ซุยกะก็ขึ้นไปบนหัวของไรโคตามปกติ และพวกเขาก็ยังคงเดินทางต่อไป มันยังพอมีเวลาเหลือ
หลังจากนั้น พวกเขาก็พบมอนสเตอร์หลายตัวกำลังที่วิ่งมาทางนี้ เอ็ดและสหายก็ตกใจ ทีแรกพวกเขาคิดว่าพวกตนเป็นเป้าหมาย แต่มอนสเตอร์เหล่านั้นก็เพียงแต่วิ่งผ่านไปเท่านั้น
มีใครกำลังล่ามอนอยู่หรือเปล่านะ? เอ็ดคิดถึงความเป็นไปได้บางอย่าง
ซึ่งคำตอบของเขาก็ถูกตอบในไม่ช้า เมื่อเขาได้ยินเสียงคำราม ที่ทำให้เขาตัวสั่นหนาวไปถึงกระดูกสันหลัง เขามองไปที่ไรโคและสังเกตเห็นว่า มันรู้สึกกระวนกระวาย
หมีดำตัวใหญ่กำลังเดินไปทางพวกมัน เพราะงั้นมอนสเตอร์พวกนั้นถึงได้หลบหนี
* * * * * * * * ติ๊ง
ได้รับภารกิจพิเศษ
สังหารราชาแห่งป่า!
รางวัล: 5000 Exp. ตั๋วกาชาการันตี ระดับตำนาน
เอ็ดทำได้แค่ยิ้มเพียงอย่างเดียว การแจ้งเตือนของระบบไม่ได้ให้ตัวเลือกวิ่งหนีกับเขาเลย เหมือนมันจะรู้ว่าเอ็ดจะต้องยอมรับภารกิจ ไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม
"ระบบทำเควสมันทำงานได้ยังไง?" เอ็ดต้องการทราบรายละเอียด เพื่อที่ในอนาคตเขาอาจสามารถควบคุมสถานการณ์ของตนเองได้มากขึ้น
[เควสเหตุการณ์นั้นเป็นแบบสุ่ม พวกมันจะเปิดใช้งานก็ต่อเมื่อโฮสต์เข้าสู่สถานการณ์บางอย่าง]
'ฉันไม่สามารถควบคุมมันได้เลยว่างั้น!' เอ็ดเถียงในใจ
"ไรโคเตรียมพร้อม เราจะฆ่ามัน!" เอ็ดดึงดาบคู่ออกมาอีกครั้ง ไรโคก็ประจำตำแหน่งและค้นหาเป้าหมายของมัน ซุยกะก็ลงจากหัวมันและเดินไป
เจ้าหมีนั่นดูเหมือนมันจะสังเกตเห็นความตั้งใจของพวกเขาได้และมันก็อารมณ์เสีย ใครมันกล้าบังอาจมาล่ามัน ในดินแดนของมัน?
"กโรววววว!" มันยืนตัวตรงและคำรามมาที่พวกเขา ตัวมันในตอนนี้สูงเกือบ 3 เมตร
"ระบบ ระดับการบ่มเพาะของมันเท่าไหร่?"
[รากฐานราชา ระดับ 1]
ทันทีที่ระบบบอกจบ เอ็ดก็รู้ว่ามันไม่ง่ายเลย แต่เขาก็ยังคงพุ่งไปหามันพร้อมกับไรโค ทั้งสองลองโจมตีมันซึ่งๆหน้า เพราะอยากจะรู้ว่าหมีมันทรงพลังมากแค่ไหน
ไรโคใช้ความเร็วและโดยใช้เคี้ยวของมันมุ่งไปที่ขาซ้ายของหมี ขณะที่เอ็ดพุ่งเป้าไปที่ขาขวาของมัน
ทั้งสองล้วนรวดเร็ว แต่หมีมันก็ยังตามการเคลื่อนไหวของพวกเขาทัน มันรู้ว่าไรโคนั้นแข็งแกร่ง มันจึงเหวี่ยงอุ้งมือไปที่ไรโค
อุ้มมือขนาดใหญ่พุ่งเข้ามา แต่ไรโคก็หลบมันได้และก็กัดมัน แบบเดียวกับที่มันเคยใช้กับเอ็ด ตอนที่พวกเขาต่อสู้กัน อย่างไรก็ตามเขี้ยวของมันไม่สามารถฝังเข้าไปได้ แม้แต่เอ็ดที่ฟันโดนขาหมีเลือดมันก็ไม่ไหลสักหยด
หนังของหมีมันยังหนากว่าเกล็ดของงูซะอีก
จากนั้นทั้งสองก็ถอยหลังไป เอ็ดคิดในใจมันไม่ง่ายเลยจริงๆ
“รากฐานราชาอย่างที่คาด!”
