บทที่ 19 พบมังกร 2 (2) [อ่านฟรี]

 

บทที่ 19 พบมังกร 2 (2)

 

คาร์ลพูดผ่านอุปกรณ์เปลี่ยนเสียง หมอกที่ล้อมรอบเขาอยู่เริ่มขยายใหญ่ขึ้นและฮงกำลังเคลื่อนตัวไปรอบๆก่อนจะแพร่กระจายพิษเพื่อให้ศัตรูเป็นอัมพาต  คนที่ล้มลงไปจะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ชั่วขณะหนึ่งแม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกตัวแล้วก็ตาม

คาร์ลสบตากับอัศวินระดับสูงที่อยู่ต่อหน้าก่อนกล่าวขึ้น

“คุ้มกัน”

เชวฮันก้าวมายืนอยู่ด้านหน้าคาร์ลทันที ก่อนจะกระโจนเข้าไปทางเข้าถ้ำโดยมีคาร์ลเดินตามหลังเขาไปติดๆ

“จัดการพวกมัน!”

อัศวินระดับสูงตะโกนบอกแก่อัศวินระดับกลางสองนายทันที พวกเขาชักดาบขึ้นมามุ่งไปยังที่เชวฮันอยู่ ดาบของพวกเขาเริ่มเรืองแสงแสดงให้เห็นว่าพวกเขาได้ป้อนกลิ่นอายลงไปในดาบแล้ว แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นดาบของพวกเขาก็ถูกตัดขาดทันทีด้วยฝีมือของเชวฮัน

เคร้ง! เคร้ง!

ครึ่งหนึ่งของดาบตกลงกระทบพื้นเสียงดังสนั่น

“....อ....อะไรกัน? เขาเป็นนักดาบ?”

ทั้งตกใจและสิ้นหวังเป็นเสียงของอัศวินระดับสูง สิ่งเดียวที่สามารถตัดดาบที่มีกลิ่นอายจนขาดได้ก็คือนักดาบที่มีกลิ่นอายเช่นเดียวกัน ทันทีที่จัดการตัดอาวุธของศัตรูโดยใช้กลิ่นอายที่ถูกพรางไว้ในความมืดเสร็จ เชวฮันก็ใช้ดาบและฝักเพื่อโจมตีไปที่คอและท้องของอัศวินระดับกลางพร้อมกันทันที

“ฮึก!”

“เอื้อก!”

‘.....เขาแค่ต้องการสู้หนึ่งต่อหนึ่ง’

คาร์ลไม่สามารถซ่อนความประหลาดใจของเขาได้ในขณะที่เขาหมอบอยู่ด้านหลังเชวฮันก่อนจะลุกเดินต่อไป ในขณะนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจากเบื้องหลังของพวกเขา

“มีผู้บุกรุก!”

มันเป็นเสียงที่มาจากคฤหาสน์ คาร์ลหันกลับไปมองทางเบื้องหลัง

อัศวินระดับกลางยืนโซเซก่อนจะล้มลง คาร์ลได้มองสบตากับพวกเขา

พวกเขาได้รับพิษอัมพาตชั่วขณะของฮง

“.....พ.....พิษ”

“....ฆ....ฆาตกร”

เชวฮันทำให้พวกเขาสลบไปก่อนที่จะวิ่งเข้าหาอัศวินระดับสูงก่อนจะค่อยๆแกว่งดาบของเขาช้าๆ คาร์ลมอบหมายให้เขาเป็นคนเปิดทางเข้าถ้ำให้แม้ว่าเขาจะทำให้อัศวินระดับกลางที่เรียกเขาว่าฆาตกรสลบไปเขาก็แน่ใจว่าพวกมันเห็นดาวหกดวงที่อยู่บนชุดของเขา

“ฮึ! พวกเจ้ามาจากไหน!”

“หนวกหูเว้ย!”

เชวฮันสามารถหลบดาบที่เต็มไปด้วยพลังเวทย์ของอัศวินระดับสูงได้อย่างง่ายดาย เขาต้องพาหมอนี้ออกไปด้วย ในขณะที่เขารับหน้าที่ในการทำให้พวกมันไขว้เขวท่านคาร์ลก็กำลังเข้าไปในถ้ำพร้อมกับลูกแมวจากเผ่าแมวที่เข้าไปก่อนหน้านี้แล้ว หลังจากแน่ใจว่าท่านคาร์ลได้เข้าไปในถ้ำเรียบร้อยแล้ว เขาก็ย้ายตัวเองมาอยู่ด้านหน้าปากทางเข้าถ้ำ ก่อนจะร้องเรียกอัศวินระดับสูง

“เข้ามา.........”

แน่นอนว่าไม่ใช่แค่อัศวินระดับสูงแต่เป็นศัตรูทั้งหมดที่กำลังถือคบเพลิงมุ่งหน้าเข้ามา

“ข้าปล่อยให้เจ้าจัดการได้ตามสบาย”

เชวฮันได้ยินเสียงของคาร์ลเปลี่ยนไปแต่ยังคงสงบอยู่จากด้านในและค่อยเริ่มยิ้มออกมา เขามุ่งความสนใจของตัวเองไปที่การปลดปล่อยพลังบางส่วน ความแข็งแกร่งของเขาที่จะใช้เพลงดาบหายนะแห่งความมืดเพลงดาบนี้ประกอบไปด้วยองค์ประกอบสองส่วนคือ ความมืดและความหายนะ และทั้งสองส่วนนี้กำลังก่อพลังแห่งการทำลายล้างล้อมรอบตัวเชวฮัน

“ไม่มีใครผ่านเข้าไปได้.....”

เขาเป็นคนที่พูดน้อยต่อยหนักได้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย

ในขณะที่เชวฮันกำลังป้องกันทางเข้าถ้ำ ด้านในถ้ำก็มีคนอื่นที่ป้องกันบางสิ่งบางอย่างในลักษณะที่ต่างกันออกไป คนนั้นไม่ใช่ใครเขาคือผู้คุมที่คอยทรมานมังกร เขาเป็นคนหนึ่งที่จะปกป้องคุกของมังกร เมื่อคาร์ลเข้ามาถึงเขาก็อยู่ในอาการจิตตกและสับสนวุ่นวานเป็นอย่างมาก

“ทำไม? ทำไม?ทำไม? ลูกบอลเวทย์คริสตัสถึงไม่ทำงาน? ทำไม?”

ลูกบอลเวทย์คริสตัส ที่เหล่าผู้คุมจัดทำขึ้นเป็นหนึ่งในอุปกรณ์การสำรองพลังเวทย์ที่เวเนี่ยนเตรียมไว้หากเกิดข้อผิดพลาดขึ้น

“อ....อย่าเข้ามา! เจ้ารู้หรือไม่ว่ามีอะไรอยู่ที่นี่?”

ผู้คุมตัวสั่นอย่างรุนแรงขณะที่จ้องมองไปที่คาร์ล เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกลัว ถ้าเขาถูกทำร้ายจากคนที่แข็งแกร่งกว่าเขาร่างกายของเขาจะต้องระเบิดทันที

นี่เป็นมาตรการด้านความปลอดภัยของเวเนี่ยน ด้วยความแรงของระเบิดจะส่งผลให้ลูกกุญแจไขคุกและคุกที่ใช้คุมขังมังกรระเบิดไปพร้อมๆกับผู้คุมเช่นกัน และเป็นธรรมดาที่ผู้คุมจะรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี

“ถ้าเจ้าเข้ามา...ทุกคนที่นี่จะต้องตาย!”

เปาะ!

คาร์ลดีดนิ้วเป็นสัญญาณแล้วมองไปที่ผู้คุมที่ตัวสั่นเทาด้วยความกลัวอีกครั้ง ก่อนที่จะมีหมอกกลุ่มใหญ่พุ่งตรงไปที่ร่างของผู้คุมทันที ซึ่งตอนนี้เจ้าของหมอกยังคงซ่อนตัวอยู่ในเงามืดของถ้ำ

“อ......อ่า.....ออกไป...ไปให้พ้น!”

เสียงของการต่อสู้จากทางเข้าถ้ำ หมอกที่ค่อยๆใกล้เข้ามาและแน่นอนว่ามันเป็นหมอกพิษ หมอกที่เต็มไปด้วยพิษอัมพาตชั่วขณะเข้าโอบรอบตัวของผู้คุมอย่างรวดเร็ว

“....แค่กๆๆ...นี่มัน...ยาพิษ”

เฮือกกก......ร่างกายของผู้คุมเริ่มสั่นอย่างรุนแรงก่อนที่จะล้มลงไปกองกับพื้นตอนนี้สภาพของเขาแย่มากไม่สามารถพูดหรือเคลื่อนไหวได้ เขาพยายามฝืนตัวเองในขณะที่ตะเกียกตะกายไปทั่วพื้น

คาร์ลเดินเข้าหาผู้คุมที่กำลังตะเกียกตะกายบนพื้นและทำการค้นเสื้อผ้าของเขาอย่างรวดเร็ว

ถ้าคุณไม่สามารถต่อสู้กับเขาคุณก็ต้องสู้กับเขาด้วยยาพิษหรืออาจจะทำข้อตกลงให้เขามอบกุญแจให้ อย่างไรก็ตามคาร์ลไม่ต้องการเลือกวิธีหลัง

‘อยู่นี่ไง’

คาร์ลคว้าลูกกุญแจที่หาเจอมาไว้ในมือและใช้มือปิดตาของผู้คุมลง เขาคงทรมานจากพิษจนหมดสติไป เขาเคยสงสัยว่าสองพี่น้องเคยใช้พิษมากเกินไปหรือไม่แต่ก็นั่นล่ะเขาไม่ได้สนใจมันเท่าไหร่นัก

‘ฉันคิดว่าเขาคงไม่ตาย แต่ถ้าตายก็ดีแล้ว’

คาร์ลสะบัดนิ้วมือของตัวเองช้าๆก่อนจะมีกลุ่มก้อนสีดำร่วงหล่นลงมาตรงหน้าอย่างรวดเร็ว มันคือออนและฮงเมื่อพวกเขาเดินเข้ามาในระยะของแสงไฟจากคบเพลิงส่องถึงทำให้คาร์ลมองเห็นพวกเขาได้ชัดเจนขึ้น

หลังจากตรวจสอบว่าออนและฮงปลอดภัยดี พวกเขาก็มุ่งหน้าไปยังมุมที่ไกลที่สุดของถ้ำ

เมื่อคาร์ลเข้ามาถึงเขามองเห็นสิ่งมีชีวิตที่ขดตัวอยู่ในมุมของคุกเวทย์แห่งนี้ซึ่งตอนนี้การเป็นเพียงคุกธรรมดาไร้ประโยชน์ใดๆ มันคือมังกร แต่สิ่งที่ทำให้คาร์ลตกใจมากกว่าคือเลือดของมังกรและกลิ่นเลือดที่ตลบอบอวลไปทั่วอากาศ

คาร์ลเดินเข้าคุกอย่างรวดเร็ว

มังกรยังคงปิดตาต่อไปแม้ว่าเขาจะเดินเข้ามาใกล้มันเพียงใดก็ตาม มังกรอาจอยู่ในสภาพที่อ่อนเพลียและสับสนวุ่นวายเกินไปในตอนนี้

คาร์ลใส่ลูกกุญแจเข้าไปเพื่อทำการปลดล็อคมัน

คลิ๊ก!

มันปลดล็อคด้วยเสียงอันเบา คาร์ลค่อยๆเปิดประตูเหล็กเข้าไปเพื่อเดินเข้าไปในคุกที่ขังมังกรไว้

มันใหญ่มาก.....สถานที่ถูกเรียกว่าที่คุมขังมังกรมีทั้งแส้และเครื่องทรมานต่างๆ รวมทั้งที่นอนอันหรูหราที่เวเนี่ยนใช้นั่งดูการทรมานมังกร คาร์ลมุ่งหน้าไปยังมุมหนึ่งของคุก

มีร่างเล็กๆขนาด 1 เมตรนอนอยู่บนกองหญ้าแห้ง ตาทั้งสองของมันยังคงสั่นระริกแม้จะยังปิดเปลือกตาไว้อยู่มีโซ่อาคมพันธนาการทั้งแขนและขาทั้งสองข้างรวมทั้งคอด้วยทำให้มันไม่สามารถขยับเพื่อใช้แรงใดๆได้

“เฮ้”

คาร์ลคุกเข่าลงตรงหน้ามังกร มันไม่แม้แต่จะเปิดเปลือกตาขึ้นแม้ว่าคาร์ลจะส่งเสียงเรียกก็ตาม คาร์ลก้มมองดูนาฬิกาเพื่อยืนยันเวลาอีกครั้ง ถึงเวลาที่จะต้องออกไปแล้ว เขายังคงพูดกับมังกรต่อไป

“ออกไปจากที่นี่กันเถอะ”

คาร์ลใช้ลูกกุญแจที่ได้มาจากผู้คุมเพื่อปลดโซ่อาคมทั้งหมดก่อนที่มังกรจะเปิดตาขึ้น คาร์ลเริ่มยิ้มหลังจากมองเห็นแววตาของมังกร

มันยังคงจ้องเขม็งมาที่คาร์ล สายตาที่มีแต่ความแข็งกร้าว สายตาของมันไม่ได้หายไปจากความตั้งใจที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ มันไม่ใช่สายตาเดียวกับที่ใช้มองเชวฮันเหมือนในนิยาย มันยังคงจ้องมองด้วยความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่ นั่นคือเหตุผลที่มันเต็มไปด้วยพลังแห่งความโกรธและความต้านทาน

มันคือสายตาของมังกร

“.....นับเป็นสายตาที่ดี”

คาร์ลอุ้มมังกรเขามาในอ้อมแขนของตน