บทที่ 11 ปัญหา

บทที่ 11 ปัญหา

เอ็ดตื่นขึ้นมาตอนเช้า เหมือนที่วางแผนไว้ เขาเปิดฟังก์ชั่นกาชาเพราะมีตั๋วกาชา 10 ใบที่ได้จากเมื่อวานนี้

 

'เราไม่เคยลองเปิดกาชามอนสเตอร์เลย คราวนี้ลองใช้ตั๋วกาชา 1 ใบดู บางทีอาจหาคู่หูให้ไรโคได้มันคุ้มที่จะลองดู'  เอ็ดรู้สึกดีกับช่วงเวลานี้ แม้ว่ามันจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่ได้เจอกับไรโค แต่เขาก็คิดว่าการมีคู่หูแบบไรโคมากขึ้นอีก มันก็ไม่เลว

 

"ระบบใช้ตั๋วกาชา

5 ใบกับอาวุธ ,

2 ใบกับเกราะ,

1 ใบกับฟังก์ชั่น,

1 ใบกับสกิล และ

1 ใบสุดท้ายกับมอนสเตอร์!"

เอ็ดออกคำสั่งให้ระบบ

 

[ใช้ตั๋วกาชา x10]

 

* * * * * * * * ติ้ง

 

ได้รับ

คุไนx2, ดาบ (Sword), ชูริเคนx2,

ชุดชั้นในผ้าลินิน, ชุดเกราะหนัง,

การ์ดอัพเกรด,

ความสามารถ-ใบมีดสายลม (Wind blade)

และสไลม์

 

'... มันเป็นชุดชั้นในบัดซบอีกแล้ว!!' เอ็ดรู้สึกผิดหวังที่ได้รับชุดชั้นในอีกครั้ง มันจะดีกว่านี้หากเขาได้อย่างอื่นบ้าง ...

 

เอ็ดขยี้การ์ดความสามารถใบมีดสายลมและการ์ดมอนสเตอร์

 

ความสามารถ: ใบมีดสายลม (เกรดหายาก Rare)

 

สามารถ : สามารถสร้างสายลมและเคลือบบนดาบได้ การเคลือบอาวุธจะเพิ่มความคมให้มากยิ่งขึ้น

 

มอนสเตอร์: สไลม์เลเวล 1 (เกรดพิเศษ-Uncommon)

 

มันคือสไลม์

 

เจ้านาย: เอ็ดเวิร์ด อวาลอน

 

"ระบบ ทำไมสไลม์ถึงเป็นเลเวลล่ะ ฉันคิดว่าฉันเป็นคนเดียวที่แสดงผลเป็นเลเวลแทนการบ่มเพาะซะอีก? " เอ็ดแปลกใจกับคำอธิบายที่เขาเห็น

 

[ระบบถูกผสมกับอินเตอร์เฟซเกม ทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้จากระบบจะมีคำอธิบายแบบเกม]

 

"แล้วไรโคล่ะ?"

 

[ไรโคไม่ใช่ส่วนหนึ่งของระบบ แต่เขาอยู่ทำสัญญากับโฮสต์]

 

เอ็ดไม่ได้สนใจมันมากนัก พวกมันทั้งสองจะค่อยๆแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้นอีก ดังนั้นเขาจึงไม่แคร์เรื่องหยุมหยิมเช่นนี้

 

เอ็ดเรียกสไลม์ออกมาอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ มันออกมาและทำเสียงน่ารัก

 

"ซู~~!" มันเริ่มที่จะกระโดดไปมารอบๆแถวนี้

 

เอ็ดมองว่ามันน่ารักมากๆ แม้ว่ามันจะไม่มีสีหน้าใดๆ แล้วก็มีอะไรเหมือนปอยผมบนหัวมันก็ตาม

 

"เอาล่ะ มาเรียกเจ้าว่า “ซุยกะ” กัน"

 

ทันทีที่สไลม์ได้ยินชื่อของมัน มันก็กระโดดไปมา "ซู ~~ !!" ดูเหมือนมันจะชอบชื่อของมัน

 

'ข้าได้รับการ์ดอัพเกรดมาหนึ่งใบ มันจะใช้ทำอะไรได้บ้าง?' เอ็ดรู้ว่ามันน่าจะต้องใช้กับอะไรสักอย่าง แต่เขารู้ว่าเขาไม่สามารถใช้มันกับเนตรวงแหวนได้ เพราะมันอาจจะเกินกำลังเกินไป

(TS.N น่าจะสื่อถึงว่ามีการ์ดไม่พออัพเกรด เพราะมันได้มาแค่ใบเดียว)

 

"ระบบ ฉันสามารถใช้การ์ดอัพเกรดนี้ กับสกิลสไตล์ดาบคู่ได้หรือไม่?"

 

[โฮสต์จะต้องใช้การ์ดอัพเกรด 2 ใบ เพื่อเลื่อนระดับสกิลเกรด:หายากมาก Epic]

 

แล้วเอ็ดก็นึกได้ว่า ซุยกะเป็นมอนสเตอร์ระดับพิเศษ

 

"ระบบเป็นมอนสเตอร์นี่แบ่งตามเกรดด้วยหรือไม่?"

 

[ใช่ ทุกอย่างแบ่งเป็นเกรด]

 

"แล้วเกรดไรโคคืออะไร?"

 

[หายาก Rare]

 

'!!' ดวงตาของเอ็ดเป็นประกาย และขยี้การ์ดอัพเกรดทันที

 

"ระบบ ใช้การ์ดอัพเกรดกับไรโค"

 

[ยืนยัน]

 

จู่ๆ ก็มีแสงสว่างล้อมรอบตัวไรโค แต่มันไม่ได้ตกใจอะไร มันรู้ว่าต้องมีบางอย่างเกี่ยวกับเอ็ดแน่ๆ มันเชื่อถือการกระทำของเขา

 

หลังจากที่แสงสว่างหายไป ไรโคก็ดูสง่างามมากขึ้น ในตอนนี้ขนของมันสีเข้มขึ้น และมีลวดลายสายฟ้าสีม่วงอยู่ข้างตัวของมัน แล้วดวงตาของมันก็เปลี่ยนเป็นสีแดง

 

ชื่อ: ไรโค (หมาป่าเพลิงสายฟ้า)

 

การบ่มเพาะ: รากฐานอัศวิน (ระดับ 3)

 

เอ็ดประหลาดใจอีกครั้ง หลังจากตรวจสอบคำอธิบายของไรโค ตอนนี้มันสามารถใช้ไฟและเวทสายฟ้าได้

 

'เขามีคุณสมบัติที่จะเป็นโจนินแล้วสินะเนี่ย ... 'เอ็ดหัวเราะอยู่ในใจ

 

"งั้น ไรโค ซุยกะ ถึงเวลาล่าแล้ว" เอ็ดลุกขึ้นและเตรียมพร้อมที่จะออกไป คราวนี้เขาสวมชุดเกราะและรองเท้าหนัง

 

เบ็คกี้ ก็รู้ด้วยและกำลังเตรียมตัวที่จะออกไปเช่นกัน แม้ว่าเธอจะสังเกตเห็นการดำรงอยู่ของซุยกะ และการเปลี่ยนแปลงของไรโ เธอก็ไม่ได้พูดอะไรและเดินต่อไป

 

หลังจากเดินทางไปถึงป่าแล้ว พวกเขาก็เริ่มมองหาเหยื่อ ฝีเท้าของไรโคเร็วมากๆ มันเร็วกว่าตอนที่ต่อสู้กับเอ็ด มอนสเตอร์ตัวเล็กๆตัวใดก็ตามที่เข้ามาใกล้ ก็ล้วนถูกพวกเขาถูกสังหารโดยทันที

 

แล้วทั้งกลุ่มก็เจอฝูงหมาป่าอีกฝูงหนึ่ง แต่พวกเขาฆ่าพวกมันทั้งหมดอย่างรวดเร็ว จนเบ็คกี้ยังไม่ทันได้เข้ามาช่วยอะไรเลย

 

หลังจากจบการล่าสัตว์แล้ว เอ็ดสังเกตเห็นว่า เขาเลเวลอัพ ขณะที่ซุยกะอยู่ในเลเวล 3 และไรโคขึ้นไปถึงรากฐานอัศวินระดับ 4 แล้ว

(TS.N ตรงนี้ผมจะเรียกคนละแบบนะครับ ถ้าเป็นระบบพระเอกจะเรียก “เลเวล” ตามอินเตอร์เฟซเกม แต่ถ้าเป็นตามการบ่มเพาะของโลกที่พระเอกอยู่ จะเรียก “ระดับ” แทนนะครับจะได้ไม่สับสน ป.ล.แต่ความหมายก็เหมือนกัน)

 

"ระบบ ฉันรู้ว่าไรโค ฆ่ามอนสเตอร์มากมาย แต่ซุยกะ นางไม่ได้ฆ่ามอนสเตอร์ใด ๆ "

 

* * * * * * * * ติ้ง

 

ปลดล็อค ฟังก์ชันปาร์ตี้

 

"โอ้ มีอะไรรึ?"

 

[ฟังก์ชันปาร์ตี้ จะช่วยให้พันธมิตรของโฮสต์สามารถเข้าร่วมปาร์ตี้และแชร์ประสบการณ์ร่วมกัน]

 

"ไม่ใช่ว่า มันควรจะปลดล็อคตอนที่เราเริ่มตั้งกลุ่มกันงั้นหรือ?"

 

[ ... ]

 

'เป็นไปไม่ได้หน่า ระบบนายคงไม่ได้ลืมหรอกใช่มั้ย? ไม่ว่ามันจะคืออะไร แต่เอ็ดก็ยักไหล่ เพราะมันไม่ได้สำคัญนัก เพราะยังไงมันก็ดีต่มเขา เพราะเขาสามารถเลื่อนระดับพร้อมกับสมาชิกปาร์ตี้ของเขาได้

 

เอ็ดนั่งอยู่บนรถพร้อมกับไรโคและซุยกะ ขณะที่เบ็คกี้ขับรถม้า เบ็คกี้ยังมีใบหน้าโป้กเกอร์เฟสอยู่ (TS.N เข้าใจยาก,เรียบเฉย) ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าจะเริ่มคุยกับเธอยังไงดี ดังนั้นการเดินทางปกติของเขาจึงเงียบตลอดทาง แต่ตอนนี้มีซุยกะ และ ไรโค อยู่รอบๆ มันจึงดีกว่าเดิมนิดหน่อย

 

หลังจากมาถึงเมืองแล้ว เอ็ดก็ได้ยิน ตะโกนและเสียงกรีดร้องมาจากด้านข้างถนน ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขาจึงลงรถไปและมุ่งหน้าไปยังทิศทางนั้น

 

"หือออออ เจ้ากล้าทำเช่นนี้ได้ยังไง ข้าเป็นเจ้าชายแห่งประเทศนี้?" มันคือ “เอริค” พี่น้องของเอ็ดนั่นเอง ถัดจากเขาคือ “กริฟฟิน” หนึ่งในผู้ติดตามของมัน ซึ่งในขณะนี้ เอริคกำลังเตะเด็กชายตัวเล็กๆคนหนึ่ง ที่ดูเหมือนเด็กกำพร้าจากย่านสลัม ซึ่งกรีดร้องไปทางเอริค

 

หลังจากที่เห็นพี่น้องของเขาแสดงท่าทางสติแตกออกไป เขาจึงเริ่มวิ่งไปและเมื่อเขามาถึงที่นั่น เขาก็ตะโกนใส่เขาว่า "เอริค เจ้ากำลังทำอะไรอยู่? !!"

 

เอริค หันไปเห็นพี่น้องของเขา เดินมาหาเขา

(TS.N คือตรงนี้ผมไม่ค่อยแน่ใจนะว่า ใครพี่ใครน้อง มันใช้แค่ brother โดดๆ เลยใช้พี่น้องไปก่อนนะ ชัวร์แล้วค่อยเปลี่ยน)

 

"ข้าเพิ่งจะสั่งสอนหนูสกปรกจากสลัมตัวนี้ ไม่ให้มันมายุ่งวุ่ยวายกับชนชั้นสูง" เอริคยิ้มแปลกๆ

 

"สลัม หนู? ชนชั้นสูง? เจ้าพูดอะไร พวกเขาเป็นคนในประเทศเรา หากปราศจากพวกเขามันก็จะไม่มีชนชั้นสูงอีกกกกก!" เอ็ดตะโกนด้วยความโมโห เพราะการกระทำและคำพูดของพี่น้องตนเอง

 

"นายพูดอะไร สามัญชนพวกนี้ควรจะดีใจที่ได้ทำงานให้พวกเรา ... " ทันใดนั้นเอ็ดก็พุ่งเข้าใส่อย่างรำคาญ และต่อยหน้ามันด้วยพลังทั้งหมดที่มี เอริคอาจจะแข็งแกร่งกว่าเขา แต่อย่างน้อยเขาก็ทำให้มันตกใจได้

 

เอริคล้มลงกับพื้นและเลือดก็ไหลจากปากของเขา ทันทีที่เขาตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น เขาลุกขึ้นและพร้อมที่จะต่อสู้กับเอ็ด ซึ่งเอ็ดก็เตรียมพร้อมที่จะสู้กลับเช่นกัน แต่ทันใดนั้นก็มีเงาสองร่าง มาขวางระหว่างพวกเขา

 

นั่นก็คือ เบ็ดกี้ และ กริฟฟิน

 

กริฟฟินพูดขึ้นทันทีว่า "พอแค่นี้เถอะ เชื้อพระวงศ์ไม่ควรจะมาต่อสู้กันเอง"

 

"ทำไมเจ้าถึงหยุดเราในตอนนี้ ทำไมเจ้าไม่หยุดเอริคตั้งแต่แรกห้าา?!" เอ็ดก็ยังคงโกรธมาก จนทำให้เขาพาลโกรธกริฟฟินไปด้วย

 

"ข้าไม่สามารถหยุดเจ้าชายได้ ข้าเป็นเพียงผู้ติดตาม" เมื่อเอ็ดได้ยินกริฟฟิน เอ็ดก็รู้ว่าเขาพูดถูก มันเป็นไปไม่ได้ด้วยสถานะของเขาที่จะเปลี่ยนแปลงการกระทำใดๆของสมาชิกในราชวงศ์

 

"นายน้อยตอนนี้เราควรกลับก่อน" ในตอนนั้นเบ็คกี้ก็พูดขึ้นมา ซึ่งเอริคและกริฟฟินก็กำลังอยู่ในรถม้าของพวกเขา

 

"รอสักครู่" เอ็ดเข้าใกล้เด็กกำพร้าที่แทบไม่มีสติ เขาดูราวกับอายุไม่เกิน 12 ปี

 

"กินนี่สิ" เอ็ดดึงยาบางส่วนออกมา ซึ่งมันก็เป็นยาที่พ่อเขาให้เอาติดตัวไว้ในขณะฝึกซ้อมในกรณีที่เขาบาดเจ็บ แล้วเขาก็เอายาให้กับเด็กกำพร้า

 

"ข้าหวังว่าเจ้าจะให้อภัยพี่น้องของข้า ลึกๆแล้วเขาก็รักประเทศนี้ แต่วันนี้คงมีอะไรบางอย่างผิดปกติกับเขา"

 

หลังจากพูดจบ เอ็ดก็กลับไปที่รถของเขาและมุ่งหน้าไปยังปราสาท