DND.161 - วังหลวงเก่าแก่
ฟึ่บ-- แต่ไม่นานเงาคนดวงตาสีแดงฉานก็หายไปราวกับภูติผี ซือหยูประหลาดใจ เงานั่นมันอะไรกัน? “เจ้าจะจ้องที่ว่างไปทำไมกัน? ถ้าอยากตายนักก็จงไปเสีย แต่อย่าลากพวกข้าไปกับเจ้าด้วย!” ถังยี่ฉวนพูดขึ้นเพื่อไม่ให้ซือหยูหยุดไปนานกว่านี้ ซือหยูหยุดมองรอบๆและจ้องกลับ “เจ้า...
