ตอนที่ 26 สัตว์ประหลาด
แล้วทำไมมันถึงได้กลายเป็นแบบนี้ล่ะเนี่ย?
โคเฮ วาตาริคิดอย่างหงุดหงิด ขณะที่เขาวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด ตอนนี้ใบหน้าของเขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ และเหงื่อที่รวมจากเหงื่อปกติหลังจากการออกกำลังกายเสร็จและเหงื่อที่เย็นจัดจากความกลัว
ผู้ชายผมสีม่วงที่อยู่ติดกับเขาคือเพื่อนสนิทของเขา ทาคาชิ โคบายาชิ ก็อยู่ในสภาพเดียวกันและท่าทางของเขาเต็มไปด้วยความสับสนและความกลัวในขณะที่เขาวิ่งอย่างหมดกำลัง
พวกเขาถูกไล่ตามโดยกลุ่มคนใส่สูทที่ชั่วร้าย พวกเขาทั้งหมดมีท่าทางที่ดูโหดร้ายและส่วนใหญ่ถือเหล็กแท่งหรือแม้กระทั่งปืน ซึ่งแผ่ออร่าที่น่ากลัวออกมา
เห็นได้ชัดว่าพวกมันอยู่ในระดับที่แตกต่างจากวัยรุ่นทั่วไป
ถ้าวาตาริและโคบายาชิถูกจับได้ พวกเขาคงจะถูกแทง ถ้าไม่งั้นก็ถูกฆ่าทันทีแน่ การโจมตีที่รุนแรงในบางครั้งก็อาจจะทำให้กระดูกหักเลยก็ได้ และมีโอกาสสูงมากที่จะพวกเขาจะกลายเป็นคนพิการอย่างถาวร
'ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?' วาตาริเค้นสมองของเขาให้ทำงานด้วยความยากลำบาก ขณะที่เขามองไปที่หญิงสาวที่กำลังวิ่งอยู่ข้างหน้าเขา
ถูกต้อง – เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพราะเธอคนนั้น
เขาที่เพิ่งออกมาจากร้านอินเทอร์เน็ตพร้อมกับโคบายาชิ และเมื่อเห็นผู้ชายใส่สูทสีดำคนหนึ่งกำลังพยายามใช้ความรุนแรงกับผู้หญิงคนนี้ เศษเสี้ยวของความยุติธรรมที่ยังหลงเหลืออยู่เหมือนกับธรรมชาติที่ร้อนแรงและสุดเหวี่ยงของเขา ได้รับบอกให้เขาไปซุ่มโจมตีผู้ชายคนนั้นและช่วยเธอออกมา
แต่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไรเลย พวกผู้ชายใส่ชุดสูทสีดำคนอื่นๆก็ปรากฏตัวออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ได้โผล่ออกมาแบบทั้งกลุ่ม... ทำไมมันถึงกลายเป็นอย่างงี้ได้ล่ะ
ยังไม่ได้ทันบอกว่าให้รีบไปหรือรีบหนีไปเลย ผู้หญิงคนนั้นก็วิ่งหนีไปโดยไม่ได้บอกอะไรเขาเลย
เธอเป็นใคร? เธอมีปัญหาอะไร? วาตาริไม่ได้รู้อะไรซักอย่างเลย
เขาและโคบายาชิมีสิ่งผิดพลาดเพียงอย่างเดียว คือการไปปกป้องผู้หญิงคนนั้น เพื่อตอบสนองต่อความรู้สึกของฮีโร่แห่งความยุติธรรมที่หาได้ยาก!
พวกเขากำลังวิ่งไปบนถนนย่านการค้า และกลุ่มคนที่พวกเขาเดินผ่านทุกคนมองดูพวกเขาวิ่งผ่านไปด้วยท่าทางที่ดูสับสนและไม่รู้เรื่องว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น
ขณะวิ่งผ่านส่วนของย่านการค้าไป ก็มีรถคันสีดำได้โผล่ขึ้นจากมุมถนน พร้อมด้วยเสียงเบรคที่ดังสนั่นอย่างฉับพลันขวางทางไว้ที่สี่แยก และมีผู้ชายที่สวมชุดสูทสีดำอีกหลายคนวิ่งออกมาจากรถ และปิดทางของพวกเขาก่อนที่รถจะหยุดนิ่ง
หญิงสาวที่เป็นคนนำก็พยายามเปลี่ยนทิศทาง แต่ก็สายเกินไป พวกเราทั่งคนสามคนที่หลบหนีออกมาได้ลดความเร็วลงเพราะถูกปิดกั้นด้วยรถยนต์และถูกจับได้อย่างรวดเร็ว
วาตาริและโคบายาชิได้พยายามที่จะต่อต้าน แต่ก็มีผู้ชายสองคนที่เดินเข้าหาพวกเขา และชกพวกเขาทันทีด้วยหมัดกับปืน
"หยุดนะ... พวกเขา... พวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับฉัน... " หญิงสาวคนนั้นพูดขึ้น ขณะที่เธอพูดขึ้นอย่างหมดแรงและพยายามที่จะปรับลมหายใจของเธอ
เธอสวมแจ๊คเก็ตและกระโปรงหนังที่โชว์รูปลักษณ์สัดส่วนที่ยอดเยี่ยมของเธอ เธอมีผมสีบลอนด์ดวงตาสีฟ้าและใบหน้าที่เป็นรูปไข่ แม้ว่าใบหน้าเธอจะเต็มไปด้วยเหงื่อก็ตาม แต่ก็ยังคงเห็นได้ว่าเธอเป็นคนที่มีความงดงามกว่าคนทั่วไป
"ปล่อยพวกเขา... ไป... " เธอพูดกับผู้ชายที่มีรอยแผลเป็นที่ดูชั่วร้าย เมื่อเขาได้ยินเรื่องนี้ เขาก็เดินไปที่เธอและตบที่หน้าเธออย่างโหดเหี้ยม!
"นี้คือบทเรียนจากผู้นำของเรา" ชายที่มีแผลเป็นพูดอย่างเย็นชา ในขณะที่เขาชี้ไปบอกคนอื่นๆ ว่าพวกเขาควรจะสอนบทเรียนให้กับพวกผู้ชาย(พวกเขา)ที่กำลังถูกจับนอนอยู่กับพื้น
ดังนั้นแล้ววาตาริและโคบายาชิที่กำลังนอนอย่างขยับเขยื้อนไม่ได้อยู่บนพื้นก็ถูกทำร้ายจนบาดเจ็บอย่างรุนแรง!
เมื่อได้เห็นฉากที่โหดร้ายนี้ ท่าทางของคนผ่านไปผ่านมาก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก ส่วนใหญ่รีบออกไป และมีบางคนมองจากที่ไกลๆ มีคนไม่กี่คนที่เรียกตำรวจ ในขณะที่อีกกลุ่มแอบถ่ายภาพด้วยมือถือของพวกเขา
"ฉันบอกให้... หยุด!" หญิงสาวคนนั้นจับใบหน้าของเธอบริเวณที่ถูกตบและเธอตะโกนออกไปด้วยน้ำตาของเธอ
ชายที่มีแผลทำแค่เฝ้าดูเธออย่างเย็นชา
เมื่อเห็นผู้ชายทั้งสองคนที่ปกป้องเธอได้รับบาดเจ็บเพิ่มมากขึ้น หญิงสาวผมบลอนด์ก็กัดฟันของเธอในขณะที่พูด
"ฉันเข้าใจแล้ว... " ดูเหมือนว่าในที่สุดเธอก็ยอมแพ้ในบางสิ่งที่สำคัญ หยดน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่หยุดหย่อนบนใบหน้าของเธอ "ฉัน ... "
"โอ้นั้นมัน…"
ก่อนที่เธอจะได้พูดขึ้น จู่ๆก็มีเสียงพูดหนึ่งแทรกเข้ามา
"คุณสุภาพบุรุษทั้งหลาย... ผมไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้น แต่การทำร้ายคนในที่สาธารณะแบบนี้ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่คนจำนวนมากของคุณที่กำลังทำร้ายเด็กวัยรุ่นสองคนนั้นเลย มันคงต้องปัญหาแน่ใช่มั้ย?"
เสียงพูดของคนๆนี้เป็นเสียงของผู้ชายที่กำลังสวมหน้ากากตัวละครน่ารักๆจากอนิเมะเรื่องหนึ่งอยู่
เขาเป็นคนตัวสูงและแข็งแรง แต่ก็ยังคงเห็นได้ชัดว่าเขายังอายุไม่มากนัก มันรู้สึกแปลกๆเพราะการปรากฏตัวของเขากับหน้ากากอนิเมะนั้นมันจึงทำให้มันค่อนข้างดูน่าตลก ซึ่งขัดกับสถานการณ์ที่เลวร้ายแบบนี้
ผู้หญิงผมบลอนด์คนนั้นเองก็ตกใจเช่นกัน ในขณะที่ชายที่มีแผลเป็นขมวดคิ้ว
ขณะที่ชายหนุ่มคนนั้นเดินเข้ามา ก็มีชายใส่สูทสีดำคนหนึ่งเดินเข้ามาขวางทางเขาไว้และยื่นมือออกมาเพื่อคว้าตัวเขา
* ตู๊ม !!! *
ทุกๆคนได้ยินเสียงอย่างชัดเจน
เสียงนี้มันฟังดูเหมือนลูกโป่งถูกจู่ๆก็ระเบิดดังลั่นออกมาจากผู้ชายคนนั้น
ชายที่มีส่วนสูงมากกว่า 1.8 เมตรและมีน้ำหนักมากกว่า 100 กิโลกรัม ถูกชกลอยขึ้นออกไปประมาณสองเมตรก่อนที่จะตกลงสู่พื้นดิน!
ในตอนนั้นเอง ทุกๆคนต่างก็ตะลึง
ไม่มีใครเคยคิดเลยว่าพวกเขาจะได้เห็นภาพเหมือนในหนังในชีวิตจริงของพวกเขา
"โทษทีนะ... พอดีผมไม่มีประสบการณ์มากเกี่ยวกับเรื่องการต่อสู้ ดังนั้นผมจึงควบคุมพลังของผมได้ยากสักหน่อยนะ" ผู้ชายคนนั้นเก็บกำปั้นของเขาไว้ ก่อนที่เขาจะเดินต่อ
ทุกคนต่างก็ได้สติของพวกเขากลับมาอีกครั้ง
ผู้ชายที่ใส่สูทสีดำเข้าหาเขา โดยไม่ได้นึกถึงสหายที่นอนกองอยู่ของพวกเขา และประกบเขาเข้าจาก2ข้างทางเหมือนกับประกบครีม ชายคนหนึ่งใช้อาวุธเหล็กขณะที่อีกคนหนึ่งถืออาวุธปืน และพวกเขาได้เข้าโจมตีเขาโดยไม่มีแม้แต่เสียง
การเคลื่อนไหวของพวกเขานั้นรวดเร็วและการโจมตีของพวกเขานั้นก็มีพลังมหาศาลสิ่งนั้นซึ่งได้อยู่ที่ด้านหลังของเขา
แต่ผู้ชายคนนี้ก็เร็วขึ้นอีก
เขาก็ก้าวถอยหลังไปอย่างรวดเร็วและหลบการโจมตีทั้งสองของพวกเขา ก่อนที่เขาจะหมุนกลับมาด้วยการเคลื่อนไหวที่ดูเป็นธรรมชาติ กระโดดขึ้น และเตะออกไป!
* บูม! บูม !! *
เสียงที่เกือบจะเหมือนกับระเบิดดังออกมาอีกครั้ง
ผู้ชายสองคนนั้นล้มลงไปพร้อมกัน เหมือนกับคนแรกโดยไม่ทันได้สู้
คนดูบางคนอ้าปากค้างไปด้วยความกลัว -
"สุดยอดไปเลย"
"นี้เป็นพวกละครทีวีหรือเปล่า? สมจริงเกินไปแล้ว..."
"อะไรที่นายเห็นว่าเป็นพวกนั้นเป็นละครทีวีล่ะ? นายเห็นกล้องหรือเปล่าล่ะ?"
มีบางคนเริ่มถ่ายเหตุการณ์นี้มากขึ้นด้วยมือถือของพวกเขา ขณะที่วัยรุ่นบางคนกำลังพิมพ์และสร้างบล็อกด้วยความเร็วสูง!
ผู้ชายทั้งสามคนของเขาถูกจัดการในครั้งเดียว สิ่งนี้ทำให้ใบหน้าของคนที่มีแผลเป็นเริ่มเปลี่ยนไป
เขาค่อนข้างจะรู้ดีเกี่ยวกับระดับความสามารถของเพื่อนๆของเขา ในขณะที่พวกเขาอาจจะไม่ใช่พวกแชมป์เปี้ยนมวยทั้งหมด แต่ละคนก็ควรจะมีความสามารถพอเพียงสำหรับที่จะจัดการพวกอันธพาลข้างถนนได้แล้ว
ถึงอย่างงั้น ต่อหน้าผู้ชายที่ลึกลับที่สวมหน้ากากอนิเมะที่ดูน่าหัวเราะอยู่นี้ก็จัดการพวกเขาราวกับเป็นพวกอันธพาลข้างถนน
อีกครั้งหนึ่งที่การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไป คลื่นคนใส่สูทสีดำที่กำลังวิ่งกรูไปที่ผู้ชายคนนั้น
* บูม! * การรั่วหมัดที่งดงาม
*ตุบ! ป๊อง! การโจมตีด้วยมือเปล่าอย่างชำนาญเพื่อปลดอาวุธฝ่ายตรงข้าม
ตามด้วยข้อศอกที่แทงเข้าไปที่หน้าอกของผู้ชายใส่สูทสีดำ
*ตุบ! ป๊อง! บู๊ม!* เขาได้ขโมยแท่งเหล็กและตีเข้าไปที่ศีรษะของใครบางคนก่อนที่เขาจะหักแขนของผู้ชายอีกคนและโจมตีด้วยหัวเข่าอย่างไร้ความเมตตา เพื่อปัดการโจมตีของอีกฝ่าย
* ป๊อง! ตุบ! ป๊อง! ตุบ! * อีกครั้งที่เขารั่วหมัดไปที่ใบหน้า เตะด้วยขาซ้ายไปที่หน้าแข้ง แล้วใช้มือซ้ายบล็อกการโจมตีทางขวา และใช้ขากวาดเตะไปโดนมากสองคน
...
ที่ริมถนน
มีกลุ่มผู้ชายใส่ชุดสูทสีดำจำนวนหนึ่งนอนไม่ได้สติอยู่ข้างหลังเขา ซึ่งได้นอนกองอยู่พื้นถนน
เขาเดินต่อไปเรื่อยๆโดยที่ไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่เพียงครั้งเดียว!
ฉากนี้เป็นส่งผลกระทบอย่างมากต่อคนที่เหลือทั้งหมด
ผู้ชายที่มีรอยแผลเป็นอ้าปากค้าง
ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร
ผู้ชายคนนี้อาจเป็นคนที่มี "ความสามารถพิเศษ" ที่ผู้นำของพวกเขาต้องการที่จะอยากได้เป็นอย่างมากจนแม้ว่าเขาจะต้องขายลูกสาวเพียงคนเดียวของเขาออกไปก็ตาม!
อาจเป็นวิธีที่น่าสมเพศ...
แต่เขาเองก็ยังคงไม่แน่ใจแน่
ชายที่มีแผลเป็นได้หยุดเพื่อนที่เหลืออีกสองสามคนของเขา จากการที่จะไปสู้กับชายคนนั้น และเขาได้หยิบบางอย่างออกมาจากชุดสูทของเขา
หลังจากที่ได้เห็นมันแล้วคนที่ยืนข้างหลังก็เริ่มตะโกนตื่นตระหนก!
"ปืน... เขามีปืน!"
"นี้มันอันตราย- วิ่งหนีเร็ว!"
"มีใครเรียกตำรวจหรือยัง!? ทำไมพวกเขาถึงสักที!?"
ถูกต้องมันคือปืน
หนึ่งในอาวุธที่อารยธรรมมนุษย์ได้คิดค้นและเป็นอาวุธที่แข็งแกร่งที่สุดที่คนธรรมดาจะได้รับ
'ลองดูว่านายเป็นคนที่มี ‘ความสามารถพิเศษ’ จริงๆหรือเปล่า... "
ปากของชายที่มีแผลเป็นยกขึ้นมาเป็นรอยยิ้มที่ไม่ชอบมาพากล ขณะที่เขามุ่งเป้าไปที่ผู้ชายคนนั้นด้วยปืนของเขา
แต่ทันใดนั้นเขาสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างกำลังลอยมาที่เขา
มันคือแท่งเหล็ก!
ก่อนที่เขาจะได้ตอบสนองทัน แท่งเหล็กแท่งนั้นก็ลอยเข้ามาซัดไปโดนปืนจนหลุดออกจากมือของเขาแล้ว และผมจากแรงกระแทกนั้นก็ทำให้นิ้วมือของเขาหัก
ชายที่มีแผลเป็นเหลือบไปมองปืนที่กำลังลอยออกไปชั่วขณะหนึ่ง แต่เมื่อเขาหันกลับมาอีกครั้ง หน้ากากอนิเมะที่ดูน่าหัวเราะนั้นก็มาอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว!!
"เร็วมาก…"
ตามที่คาดไว้ ผู้ชายคนนี้ -
* บูม! *
กำปั้นที่หนักเหมือนค้อนชกเข้ามาหน้าอกของเขา
เขาถอยออกไปหลายช่วงเพื่อรักษาความสมดุลของร่างกาย แต่ก็ต้องใช้ระยะทางประมาณสามหรือสี่เมตร เพื่อให้ทรงตัวได้ในขณะที่รองเท้าหนังของเขาได้ลากยาวเป็นประกายไฟไปตามทางเท้า!
* แขวก! * ด้านหลังของชุดสูทของเขาได้ฉีกขาดออกจากกัน
ราวกับพลังระเบิดหนักหน่วง ซึ่งแตกต่างจากสิ่งที่เขาเคยโดนมาก่อน มันรู้สึกเหมือนมันจะระเบิดภายในตัวเขา!
เขาสังเกตเห็นว่าเขากำลังส่งเสียงครางต่ำอยู่ ขณะที่เลือดไหลออกมาจากปากของเขา
นี้... เขาเคยลิ้มรสความรู้สึกนี้มาก่อนหรือเปล่า?
เขาเคยเป็นอดีตแชมป์มวยมาก่อน
และเขายังเคยเป็นแชมป์การต่อสู้ใต้ดินด้วยเช่นกัน และได้ต่อสู้เพื่อเงินเป็นจำนวนมาก
ไม่มีครั้งไหนเลยจากฝ่ายตรงคนไหนๆของเขาที่ได้ทำให้เขาโดน... หมัดที่รุนแรงเหมือนระเบิดแบบนี้มาก่อน!
"ฮ่าๆๆ... " ใบหน้าของคนที่มีรอยแผลเป็นเริ่มบิดเบี้ยวและทัศนวิสัยของเขาก็เริ่มเบลอ แต่เขาก็ยังพยายามที่จะยกหัวขึ้นไปมองที่ผู้ชายคนนั้น
ผู้ชายคนนี้... สัตว์ประหลาดแบบไหนกันที่อยู่ภายใต้หน้ากากอนิเมะที่น่าตลกใบนี้กัน?
"ยอด... เยี่ยม... "
จากนั้นเขาก็หมดสติไป ชายที่มีแผลเป็นทรุดตัวลงบนพื้นแบบหมดสติ
ผู้ชายสวมหน้ากากคนนั้น - เซจิ- แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ขณะที่เขาเห็นชายที่มีแผลเป็นถึงปืนออกมาเขาก็ตัดสินใจที่จะโหลดกลับก่อนการต่อสู้ทันที และในขณะที่เขาจะพ่ายแพ้ชายที่มีแผลเป็นคราวนี้ เขาก็ได้เก็บแท่งเหล็กและรอเวลาที่จะใช้มันในเวลาที่เหมาะ เพื่อที่จะได้แก้ปัญหาอันตรายในสถานการณ์นี้ได้
"เขามีปืนจริงๆ... แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันจะสู้ด้วยได้หรอกนะ"
เขาแค่อยากจะทดสอบความสามารถของเขาและเบียดเข้าไปกับฝูงชนเล็กๆบางส่วน เขาไม่ต้องการที่จะดึงดูดความสนใจของคนกลุ่มใหญ่อย่างผู้ชายในชุดสูทสีดำนี้พวกนี้!
แต่ก็ช่วยไม่ได้ หลังจากที่เขารู้ว่าทั้งสองคนที่กำลังถูกรุมทำร้ายเป็นเพื่อนร่วมชั้นของเขา เขารู้สึกเหมือนว่าเขาจำเป็นต้องช่วยเหลือพวกเขา
จากความทรงจำของเขาแล้ว... พวกเขามีชื่อว่าวาตาริและโคบายาชิใช่หรือเปล่า?
เซจิถอนหายใจ พวกคนไม่ดีพวกนี้มีความสามารถในการดึงดูดปัญหาเข้ามามากเกินไป
'อืม พวกนายโชคดีนะ ที่ครั้งนี้ฉันได้มาช่วยพวกนายไว้' เซจิคิดกับตัวเองขณะที่มองทั้งสองคนที่กำลังร้องโอดครวญอยู่บนพื้น
จากนั้นเขาก็มองไปที่ผู้ชายใส่สูทชุดดำที่เหลืออยู่
เอาล่ะ ใครก็ได้ช่วยบอกทีว่าเขาควรจะทำอะไรต่อไปเพื่อแก้ปัญหาพวกนี้ดี!?
