DMWS ตอนที่ 67 เชิญเข้าทีมสำเร็จ [ฟรี]
ท่ามกลางสายลมบนยอดตึก เเจ็คสัน เเละ ปีเตอร์ ได้ยืนเผชิญหน้าเข้าหากัน,เพียงเเต่ว่าในสายตาของเเจ็คสันตอนนี้ ปีเตอร์ กับ ยื่นสมุดเเละปากกาให้กับเขา
"นี่คือ..."มองการเคลื่อนไหวของปีเตอร์ เเจ็คสัน รู้สึกเเปลกใจกับการกระทำของเขา
"ใช่ครับ,ปากกา เเละ สมุด"เห็นการเเสดงออกที่ตกใจของ เเจ็คสัน ปีเตอร์กล่าวออกมา พร้อมกับยื่นส่งปากกาให้กับเขา
ตอนนี้เขาได้ยื่นทั้งปากกาเเละสมุดให้กับเเจ็คสันดูเหมือนว่าการเคลื่อนไหวของเขาจะรวดเร็วมากเพราะมันเเทบจะหยิบสองสิ่งนี้ออกมาทันทีที่พบ เเจ็คสัน
"ได้โปรดเซ็นลายเซ็นให้ผมหน่อย คุณ มิราจไนท์"
"..."เเจ็คสันเเม้จะคิดอยู่เเล้วว่าปีเตอร์ต้องการขอลายเซ็นเเต่เขากลับรู้สึกทำตัวไม่ถูก
"อ๋อ,เอ่อ ลายเซ็นสินะ"เเจ็คสันหยิบปากกาจากมือของปีเตอร์พร้อมกับวาดเขียนลายเซ็นของเขาลงไปบนกระดาษหนังสืออย่างรวดเร็ว ดูเหมือนว่า ปีเตอร์ จะนับถือเขาเป็นไอดอล จริงจริง
ฟุ่บบ
ปีเตอร์จ้องมองไปที่ลายเซ็นที่เเจ็คสันกำลังเซ็นบนสมุดให้เขากับ ปีเตอร์ กลายเป็นตื่นเต้นทันที เเจ็คสันเองก็ลืมไปว่า ปีเตอร์เป็นเเฟนคลับเขา ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ยังคงเป็นเพื่อนกัน เพียงเเต่ อีกฝ่ายเเค่ไม่รู้สถานะของเขา
"เอาละฉันเซ็นให้เเล้ว..."เเจ็คสันกล่าวตอบปีเตอร์หลังจากเซ็นลายเซ็นเสร็จ
"ผมขอถ่ายรูปกับคุณหน่อยได้มั้ย?ผมนำกล้องมาด้วย"ปีเตอร์กล่าวคำขอของตัวเองออกมาอีกครั้ง
ฟุ่บบ
ไม่ต้องรอให้เเจ็คสันกล่าวตอบปีเตอร์หยิบกล้องออกมาจากเป้สะพายหลังทันที
"เอ่อ..."
"เอาละคุณช่วยโพสท่าหน่อยได้มั้ย!"ปีเตอร์ หามุมกล้องเพื่อเริ่มถ่ายภาพ
เเช๊ะ
"ส่งมานี่..."เห็นปีเตอร์ถ่ายรูปเขาเเจ็คสันคว้าหยิบกล้องของปีเตอร์มาทันที
"...."หลังจากถูกฉกกล้องไปโดยเเจ็คสัน ปีเตอร์ รู้สึกงุนงงว่ามีอะไรผิดพลาดหรือไม่หรือว่าเขาทำอะไรผิด
"ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อเเจกลายเซ็นเเละถ่ายรูปกับนายหรอกนะ! สไปเดอร์-เเมน"เห็นปีเตอร์ทำท่าทางตกใจ เเจ็คสัน กล่าวบอกเจตนาของเขา
"ฮะ!คุณรู้จักชื่อของผมได้ไง! หรือว่าคุณคอยเฝ้ามองผมอยู่?"ได้ยินชื่อเรียกจากปากของเเจ็คสัน ปีเตอร์ กล่าวอย่างตื่นเต้น เขาไม่คิดเลยว่าเพียงเเค่ปีเตอร์เห็นชุดที่เขาใส่อยู่เเละจะรู้ว่าเขาใช้ชื่อทางการว่า สไปเดอร์-เเมน นอกจากนี้เขาคิดว่า มิราจไนท์คนนี้จะต้อง คอยจับตามองเขาอยู่อย่างเเน่นอน
เเจ็คสันจ้องมองไปที่เสื้อผ้าของปีเตอร์ที่มีรูปเเมงมุมถักอยู่กลางอกอย่างบิดเบือน เขาส่ายศีรษะทันที
"เอาละ,ฉันรู้ว่านายคือสไปเดอร์-เเมน เเละ ฉันก็รู้ว่านายตื่นเต้นมากที่ได้เห็นฉัน เพียงเเต่ว่านายควรจะสงบลงก่อน นอกจากนี้ นายยังมีหน้ามาภาคภูมิใจถึงชุดที่ดูพิลึกนี่ได้อีก"เห็นปีเตอร์ ยังคงไม่ตื่นกระวนกรวาย เเจ็คสัน กล่าวเตือนเขา
"พิลึก?นี่ถือเป็นชุดที่ผมถักเย็บด้วยตัวของผมเองเลยนะ"ได้ยินไอดอลอย่าง มิราจไนท์ กล่าวบอกว่าชุดเขาพิลึก ปีเตอร์ รู้สึกเสียใจเล็กน้อย
เพราะนี่เป็นงานฝีมือที่เขาทุ่มเทเเรงใจถักเย็บด้วยตัวเอง มันสามารถใช้เคลื่อนไหวได้อย่างคล่องตัว ถึงจะดูเห่ยมากเเต่เขาก็คิดว่ามันเป็นสมบัติของเขาเหมือนกัน
"ชั่งเถอะเกี่ยวกับเรื่องชุดฮีโร่ของนายตอนนี้เอาเป็นว่าเลิกพูดถึงมันสักพัก เเม้ว่ามันจะพิลึกก็ตาม ที่ฉันมาที่นี่ในวันนี้ก็เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับหน้าที่ความรับผิดชอบ"เเจ็คสันกล่าวพูดขึ้น
เห็นเเจ็คสันเปลี่ยนหัวข้อสนทนา ปีเตอร์ กล่าวพูดขึ้นอีกครั้ง"คุณมองยังไงว่ามันพิลึก?นอกจากนี้หน้าที่ความรับผิดชอบที่คุณว่ามานั้นคือ?"เห็นเเจ็คสันบ่นเกี่ยวกับชุดของตัวเอง ปีเตอร์ ไม่ได้สนใจอีก เพียงเเต่ ว่าหน้าที่ความรับผิดชอบที่ เเจ็คสันหมายถึงคือ?
"เเน่นอนว่าตอนนี้นายเป็นคนที่พิเศษกว่าคนธรรมดาทั่วไป เเม้ว่าฉันจะไม่รู้จักความเเข็งเเกร่งที่เเท้จริงของนาย เเต่ฉันจะรู้สึกยินดีมากหากนายใช้ความสามารถเหล่านี้ให้ดำเนินไปในเส้นทางที่ถูกต้อง"เเจ็คสัน กล่าวบอก ปีเตอร์ เกี่ยวกับหน้าที่ที่สมควรของ สไปเดอร์-เเมน
โชคดีที่ลุงของเขาปลอดภัย,ไม่งั้น ปีเตอร์ จะทำหน้าที่สไปเดอร์-เเมน ได้ไม่ดีเพราะความเเค้นในใจ เพียงเเต่ว่า สถานการณ์ตอนนี้เเตกต่างออกไป ลุงของเขาปลอดภัย เเละ ปีเตอร์ ต้องการเลือกเดินในเส้นทางที่ถูกต้อง
"หืม?หรือว่าผมควรจะเริ่มต้นในสิ่งที่ควรทำเหมือนกับคุณ?"ได้ยินเเจ็คสันกล่าวเชิงนัยถึงหน้าที่ที่สมควร ปีเตอร์ กล่าวถามเขา
"เป็นเช่นนั้น เพราะมันน่าเสียดายเกินไปที่ความสามารถของนายจะถูกจำกัดอยู่เพียงเเค่นี้ ถึงเเม้ว่าโจรในนิวยอร์กจะเป็นปัญหาเเต่คนเหล่านี้ก็ไม่น่ากลัวเท่าอิทธิพลในความมืด"เห็นปีเตอร์กล่าวถามเขา เเจ็คสันบอกกล่าวความจริง
เเจ็คสันกล่าวถึงเจตนาของเขาที่ต้องการนำปีเตอร์ มาเข้าร่วมทีมตัวเอง ในฐานะหนึ่งในฮีโร่ตัวหลักของ โลกมาร์เวล อย่าง สไปเดอร์-เเมน ความเเข็งเเกร่งของเขายังคงเป็นสิ่งจำเป็น นอกจากนี้ เเจ็คสันคิดว่า หากได้ปีเตอร์มาเข้าร่วมด้วย การรับมือกับ เเก๊งเจสเตอร์ เเละ ครอบครัวเเฟรงเกนสไตน์ในอนาคต รวมถึง มาเฟียคิงพิน คงจะง่ายขึ้นมาก
"อิทธิพลมืด?เช่นนั้น คุณมิราจไนท์ ศัตรูเป้าหมายของคุณเป็นใครงั้นหรอครับ?"ได้ยินคำกล่าวชื่นชมความสามารถจาก เเจ็คสัน ปีเตอร์ กล่าวอย่างคาดหวัง
"ครอบครัวเเฟรงเกนสไตน์,หนึ่งในขุมอำนาจที่มีกำลังเเละอิทธิพลขนาดใหญ่ การทำลายพวกมันนี่เป็นเป้าหมายสูงสุดของฉันในตอนนี้"เเจ็คสันไม่ได้ปิดบัง ปีเตอร์ เพราะเขา รู้ว่า สไปเดอร์-เเมน มีปฏิกิริยาตอบสนองที่ดี
"นี่เป็าเป้าหมายของคุณ?มันช่างยอดเยี่ยมมาก คุณจะให้ผมมีส่วนร่วมด้วยได้ไหม?"ปีเตอร์ กล่าวถามอย่างตื่นเต้น
การโจมตีพวกโจรอาชญากรรมบนถนนเเม้จะทำให้ปีเตอร์มีความสุขที่ได้จัดการพวกวายร้ายเเต่สำหรับศัตรูอย่างครอบครัวเเฟรงเกนสไตน์เขาไม่เคยลองมาก่อน
"เเล้วนายต้องการจะเข้าร่วมกับฉันไหมละ?ฉันหมายถึงเข้าร่วมทีมของฉันเเละร่วมต่อสู้กับกองกำลังอิทธิพลมืดเพื่อปกป้องนิวยอร์กเเห่งนี้ไปด้วยกัน"เเจ็คสันกล่าวถามปีเตอร์อย่างจริงจัง
หลังจากที่เเจ็คสันพูดคำนี้หลุดออกมา ปีเตอร์ เงียบอยู่ชั่วครู่ ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดหรือว่าตื่นเต้นกันเเน่ตอนนี้จิตใจของเขาเเทบจะเรียกได้ว่าอยู่ไม่สุข
"ทำอย่างไรดี,ทำอย่างไรดี มิราจไนท์ เชิญฉันเข้าร่วมทีมของเขาเชียวนะ! นี่มันเป็นโอกาสทองของฉันเลยไม่ใช่หรอ"ปีเตอร์ครุ่นคิดในใจอย่างเงียบ ๆ โดยที่เดินไปมาเล็กน้อย
ฟุ่บบ
เห็นปีเตอร์ยังคงคิดเกี่ยวกับข้อเสนอของเขาเเจ็คสันหันศีรษะมองไปอีกด้านนึงโดยที่เตรียมจะผละจากไป
"ผมเข้าร่วม,ผมยินดีจะเข้าร่วมทีมของคุณ"ปีเตอร์ กล่าวตอบ พร้อมกับพุ่งไปขวางหน้าของเเจ็คสันในทันที เขากลัวว่าเเจ็คสันจะจากไป
"ฉันรู้,ถือว่านายตัดสินใจได้ดี"เห็นปีเตอร์กล่าวพร้อมกับพุ่งมาขวางเขา เเจ็คสัน ยิ้มออกมาเล็กน้อย
"เเล้วชื่อทีมของเราควรเป็นอะไรดี?หรือว่าชื่อ เเมงมุมลวงตา ดี? ผมคิดว่าชื่อนี้ค่อนข้างเท่ดีนะ?"หลังจากเข้าร่วทีมกับ มิราจไนท์ ปีเตอร์ กำลังคิดชื่อทีมของพวกเขา เพียงเเต่ว่าชื่อเเมงมุมลวงตาก็ดูไม่สื่อโยงพวกเขาเข้าด้วยกันอยู่ดี
"เกี่ยวกับเรื่องชื่อทีมของเรายังไม่จำเป็นจะต้องรีบคิดตอนนี้,คนในทีมของเรายังคงน้อยเกินไป เอาละ นี่เป็น เบอร์ติดต่อของฉัน,ไว้ฉันจะโทรนัดบอกเวลาเเล้วกัน นอกจากนี้ฉันจะเเนะนำคนอื่น ๆ ในทีมให้นายรู้จัก อีกอย่าง เกี่ยวกับชุดของนายมันจะดีกว่าหากส่งให้ช่างพิเศษสั่งตัดทำเอา"
เเจ็คสันกล่าวปฏิเสธชื่อทีมที่ปีเตอร์กล่าวเสนอทันทีเป้าหมายของเขาคืนนี้ได้บรรลุเเล้วเห็นได้ชัดว่าถึงเวลาที่เขาจะต้องกลับ
"คนอื่น?"ได้ยินเเจ็คสันบอกกล่าวถึงเพื่อนร่วมทีมคนอื่น ปีเตอร์ รู้สึกตื่นเต้นมาก
"เอาละเรื่องที่ควรจะบอกก็ได้บอกไปหมดเเล้วฉันขอตัวก่อน"ไม่ต้องรอให้ปีเตอร์กล่าวซักถามมากไปกว่านี้ เเจ็คสัน กระโดดพุ่งผ่านไปยังหลังคาอื่นทันที
ฟุ่บบ
เเจ็คสันเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องก่อนที่จะละหายตัวไปเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของ เเจ็คสันนั้นเป็นเพราะเขาได้ใช้เทคนิคต่อสู้เข้าช่วยเหลือ สำหรับปีเตอร์ มันไม่ถือเป็นอะไรที่พิเศษ หลังจากเเจ็คสันหายไป ปีเตอร์ ก็จ้องมองไปที่ กระดาษในมือของเขาที่มีตัวอักษรเขียนเอาไว้
ในสถานที่ห่างไกลบางเเห่งในนิวยอร์ก ดูเหมือนว่าที่นี่จะเป็นโรงงานที่ถูกทิ้งร้าง เพียงเเต่ว่าในโรงงานเเห่งนี้กลับมีกลุ่มคนบางคนเดินลาดตระเวนตรวจสอบ ดูเหมือนว่าข้างในจะเป็นการประชุมลับอะไรบางอย่าง รวมถึง ข้าวของข้างในก็ค่อนข้างพิเศษ มันเป็นชิ้นส่วนเทคโนโลยีระดับสูง ทั้งไม่ทราบว่าเเท้จริงมันคืออะไร เห็นได้ชัดว่านี่เป็นหนึ่งในเทคโนโลยีที่ลึกลับ
"ศาสตราจารย์เเฟรงก์,หนูทดลองชุดใหม่ได้มาถึงเเล้ว คุณจะตรวจสอบดูหรือไม่?"
"ยังก่อน,ฉันกำลังยุ่งอยู่ตอนนี้ เอาเป็นว่านายมีอะไรไปทำก็รีบไปซะ"
"ครับ,"ฟรานซิส ได้กดวางสายโทรศัพท์ทันที
ข้างใน มีตู้กระจกใส่ที่เป็นโลงนอนอยู่ ภายในโลงนอนนั้นมีร่างกายของมนุษย์คนนึงที่กำลังถูกทดลองบางอย่างด้านข้างตู้มีตัวอักษรเขียนเอวไว้ : เคสบำบัดพิเศษ ,ผู้เข้ารับการบำบัด เวด วิลสัน
