ตอนที่ 508 อสรพิษดำ

มีเขตอันตรายระดับสูงทั้งหมด28แห่งในเขต7 หลิน ฮวงใช้เวลาสามวันในการสำรวจ 23 แห่งและตั้งพิกัดตำแหน่งของมอนสเตอร์ระดับนิรันดร์ขั้น2ทั้งสิบตัว มันแสดงให้เห็นว่านอกเหนือจากข้อมูลที่เพิ่งได้รับการอัพเดทเมื่อปีก่อน ไม่มีข้อมูลใดจากสามปีก่อนที่ถูกต้องเลย นับประสาอะไรกับข้อมูลเมื่อ20ปีก่อนที่เขาซื้อมาจากตลาดมืด

"แย่มาก!" ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ถูกโกงทั้งหมด เนื่องจากวันที่จดบันทึกไว้ก็บอกอย่างชัดเจนว่าเป็นข้อมูลเก่า แต่เขาก็ยังรู้สึกแย่อยู่ดี

"ฉันจะขายข้อมูลนี้ เพื่อหาเงินคืน  หลังจากที่ฉันหมดธุระและเสร็จสิ้นการสังหารข้ามขั้น!”

รัฐบาลกลางและสมาคมนักล่าได้ทำการตรวจสอบเขตอันตรายระดับสูงทุกๆสามปี อย่างไรก็ตามผลการสำรวจไม่ได้เปิดให้ทุกคนเข้าถึงได้ มันเป็นความลับ และมีเพียงเฉพาะสมาชิกหลักที่เข้าร่วมอย่างเป็นทางการเท่านั้นจึงจะสามารถเข้าถึงข้อมูลเหล่านี้ได้

นับตั้งแต่หลิน ฮวงเลื่อนขั้นมาเป็นระดับเพลิงสวรรค์ เขาก็รับรู้ได้ถึงความสำคัญของการเข้าร่วมองค์กร ทรัพยากรไม่ใช่ปัญหาหลักเพราะเขาสามารถหาได้ด้วยตัวเองตราบเท่าที่มีความสามารถ สิ่งสำคัญก็คือข้อมูล ในโลกนี้ ข้อมูลส่วนใหญ่จะอยู่ในกำมือขององค์กรต่างๆ สมาชิกพวกเขาจะสามารถเข้าถึงข้อมูลที่ไม่อาจหาได้โดยง่าย นอกจากนี้ ข้อมูลบางชิ้นยังมีราคาที่ประเมินค่าไม่ได้

หากหลิน ฮวงคือหนึ่งในผู้บริหารของสมาคมนักล่า เขาจะสามารถได้รับข้อมูลของเขตอันตรายระดับสูงโดยไม่ใช่ใช้โชคลาภ เขาไม่รู้เกี่ยวกับความคืบหน้าระหว่างรัฐบาลกลางและพวกนักบุญ แต่สำหรับฉิน เทียนซิ่งที่เป็นผู้บริหารในสมาคมนักล่า เขาย่อมมีข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้

"ฉันจะพิจารณาเรื่องการเข้าถึงข้อมูลอีกทีหลังจากจัดการเรื่องนี้เสร็จ" หลิน ฮวงส่ายหัว ขจัดความคิดต่างๆออกไป

เขาผลักประตูมิติและกลับไปเกาะปีศาจใหญ่อีกครั้ง หลังเรียกสมบัติมิติกลับ เขาบินเหนือเกาะและจ้องมองเป้าหมายแรกที่อยู่ไกลออกไปหลายสิบกิโลเมตร มันคือยักษ์กลายพันธ์สองครั้ง อสรพิษดำ

มันยาวกว่า2000เมตรด้วยเกล็ดโลหะสีดำที่สะท้อนแสงแดด มันกำลังนอนอยู่ข้างทะเลสาบยักษ์ ดูราวกับภูเขาสีดำ

เมื่อหลิน ฮวงจ้องมองมัน มันก็ดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงเขาและจ้องมองหลิน ฮวงด้วยดวงตาสีเลือดทั้ง4ของมัน

“มันเห็นฉัน!ความสามารถตรวจจับมันดีมาก!”หลิน ฮวงไม่คิดว่าตัวตนเขาจะถูกสังเกตเห็น อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ใส่ใจ

“ในเมื่อแกเห็นฉันแล้ว งั้นก็ตายซะ!”

เขายิ้ม เปิดใช้งานการ์ดรางวัลคูณสองและเรียกปีศาจสามตัวออกมา

จากนั้นเขาก็เร่งความเร็วสองเท่าและพุ่งใส่มอนสเตอร์ ไอน้ำทรงกรวยก่อตัวขึ้นในอากาศ และเสียงระเบิดก็ดังขึ้นไปทั่วเกาะปีศาจใหญ่ ในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาที หลิน ฮวงได้พุ่งผ่านระยะทาง50กิโลเมตรและมาหยุดตรงหน้าอสรพิษดำ เมื่อรับรู้ว่าหลิน ฮวงไม่ได้มาดี อสรพิษดำก็เปิดฉากโจมตีโดยไม่คิดให้เสียเวลา

มันเปิดปากกว้างขณะที่เพลิงดำพ่นออกจากปากมันราวกับเพลิงมังกร

"นั่นคือเพลิงทมิฬ มันมีทั้งคุณสมบัติของพิษและไฟ มันมีฤทธิ์กรัดกร่อน และผิวหนังของระดับนิรันดร์อาจหลุดลอดหรือตายได้”เจ้าแดงร้องเตือนหลิน ฮวงในแขนเสื้อ

"ท่านต้องฆ่ามันเดี๋ยวนี้ หากมันพ่นเพลิงพิษออกมามากเกินไป มันจะสะสมกันในทะเลสาบ ท้ายที่สุดมันก็จะใช้ทะเลสาบดำนั่นเพื่อโจมตี เมื่อถึงเวลานั้น หนวดพิษจำนวนนับไม่ถ้วนก็จะซุ่มโจมตีเราและเราจะพ่ายแพ้”

หลิน ฮวงเปลี่ยนวิธีและพยายามหลบหลีกเพลิงทมิฬ หลังจากจากการโจมตีล้มเหลว ฝนเพลิงจึงตกลงกระทบพื้นและสร้างเป็นหลุมลึกซึ่งก่อให้เกิดแม่น้ำสีดำ เมื่อมองปรากฏการณ์ หลิน ฮวงก็ยอมรับคำพูดเจ้าแดงทันที

"นี่ชักยุ่งยากแล้ว”หลิน ฮวงถือสมบัติสูงสุดในมือเขาและใส่พลังชีวิตลงไป มันปลดปล่อยแสงสีขาวออกมา

"ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นมนุษย์ที่ทรงพลัง แต่เจ้าก็แค่เด็กระดับเพลิงขาว”ดวงตาทั้ง4ของอสรพิษดำจับจ้องหลิน ฮวงและตระหนักว่าเขาเป็นแค่เพลิงขาว

"แล้วแกจะต้องเสียใจ!”หลิน ฮวงแสยะยิ้ม

เมื่อเขากล่าวเช่นนั้น ปีศาจทั้งสามก็ปรากฏข้างกายเขา

“งั้น เจ้าก็เป็นผู้ควบคุม!ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเจ้าถึงกล้าท้าทายข้า!”อสรพิษดำสังเกตเห็นสามปีศาจทันที

อสรพิษดำพ่นเพลิงดำใส่ทั้ง4 พวกเขาถูกโอบล้อมด้วยเพลิงที่ราวกับคลื่นทะเลยักษ์

"แค่นั้น?มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอเสียจริง...”ในไม่ช้าอสรพิษดำก็หยุดพ่นเพลิงมัน

เมื่อเปลวไฟจางหายไป มันก็เผยให้เห็นทรงกลมสีดำที่กำลังลอยอยู่ในอากาศ

"เห้ย แกไม่มีทักษะอื่นอะไรเลยหรือไง?”ทรงกลมดำหายไปและเผยให้เห็นหลิน ฮวงกับสามปีศาจที่ไร้รอยขีดข่วนใดๆ

“ฉันอุตส่าห์ตั้งตารอที่จะได้สู้กับแก แต่มันกลับน่าเบื่อเกินไปที่แกทำได้แค่พ่นเพลิงดำโง่ๆนั่น”

หลิน ฮวงเกาหูเพื่อแสดงให้เห็นว่าเขาเบื่อแค่ไหน

“มนุษย์เด็ก มันขึ้นอยู่กับว่าเจ้าคู่ควรให้ข้าใช้วิชาอื่นหรือไม่ หากเจ้าคิดว่าการเล่นเกมส์ประสาทจะทำให้ข้าเปลี่ยนวิธีโจมตี ข้าก็ต้องขอโทษด้วย ข้าไม่โง่”อสรพิษดำแสยะยิ้มราวกับมนุษย์

"แกคิดว่ามันเป็นเกมส์ประสาท?แกคิดมากไป ฉันแค่คิดว่าการที่แกเอาแต่ถ่มน้ำลายมัน... น่าขยะแขยง" หลิน ฮวงเยาะเย้ย

"ในโลกมนุษย์ สิ่งที่แกทำมันไม่ถูกสุขลักษณะและแกจะถูกปรับ”

"บังอาจ!?" อสรพิษดำพ่นเพลิงดำอีกครั้ง ทั้ง4กระจายตัวและหลบการโจมตีพร้อมกัน

“เห้ย แม่แกไม่สอนหรือไงว่าการถ่มน้ำลายใส่คนอื่นมันน่าเกลียด?!”พื้นดินที่เพลิงสัมผัสถูกกัดกร่อน ทุกสิ่งทุกอย่างรอบพวกเขากลายเป็นสีดำม่วงจนหมด

"ตาย!”อสรพิษดำยังคงพ่นเพลิงดำต่อ

"อสรพิษดำ ฉันจะฆ่าแกหากแกยังคงถ่มน้ำลายอีก!”กลิ่นอายของหลิน ฮวงรุนแรงขึ้น

“ตาย!”อสรพิษดำร้องตะโกนและเปิดปากกว้าง

ทันใดนั้น เงาก็ปรากฏใต้ปากมัน หมัดพุ่งขึ้นจากใต้คางมัน บดขยี้เข้ากับขากรรไกรมัน โซ่ดำปรากฏขึ้นจากที่ไหนสักแห่งและมัดปากซึ่งมีเปลวเพลิงอยู่ข้างใน แทบจะในเวลาเดียวกัน เปลวไฟที่เหลือบนพื้นก็กลายเป็นปืนขนาดใหญ่4กระบอกและยิงไปที่ดวงตาทั้ง4ของอสรพิษดำ

หลิน ฮวงแสยะยิ้มและตัดหัวใจของอสรพิษดำราวกับสายฟ้า

อสรพิษดำร้องคำรามอย่างกราดเกรี้ยวและเงียบลงเมื่อหลิน ฮวงสะบัดคราบเลือดบนตัวดาบ...

“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับการ์ดมอนสเตอร์ระดับสุดยอด-อสรพิษดำ(ยักษ์)x2!”

“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านบรรลุการสังหารข้ามขั้น6ขั้น ได้รับการ์ดสุ่มรางวัลx30!”

“แกคิดจิรงๆว่าฉันอยากให้แกเปลี่ยนวิธีโจมตี?ฉันแค่อยากเบี่ยงเบนความสนใจแกเพื่อให้พวกมันทั้งสามได้เข้าโจมตีแกต่างหาก”หลิน ฮวงลอยลงและมองหัวของอสรพิษดำที่ดูคล้ายเนินเขาเล็กๆ...