GE48 สิบเจ็ดสาวงามผู้กลายเป็นกระถางขัดเกลา [ฟรี]
สตรีผู้เป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำนั้น หนึ่งนามว่า ‘ชุ่ยหลิง’ อีกหนึ่งนามว่า ‘เย่หลิง’ ทั้งสองมีสถานะสูงส่งในนิกายจี๋หลิง เพราะนอกจากพวกนางจะเป็นศิษย์ของสือหยินแล้ว พวกงนางยังเป็นกระถางขัดเกลาของมัน
ด้านหลังของพวกนางมีผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณที่เป็นสตรีอยู่ 15 คน สตรีเหล่านั้นเป็นกระถางขัดเกลาของสือหยินเช่นกัน
พวกนางทั้งหมดเป็นสตรีพรหมจรรย์ ปราณหยินภายในร่างในสมบูรณ์พร้อม ในนิกายฝ่ายอธรรมทั่วไปนั้น ยากนักที่จะหาสตรีเช่นนี้
พวกนางได้รับการฝึกฝนจากสือหยินมาเป็นอย่างดี พวกนางถูกฝึกเพื่อเป็นกระถางขัดเกลา เพื่อยามที่สือหยินบรรลุดวงจิตแรกเริ่ม มันจะดูดกลืนปราณหยินของพวกนางเพื่อเติมหยางของมัน!
ยามนี้สือหยินเหลืออีกเพียงครึ่งก้าวจะบรรลุดวงจิตแรกเริ่ม และมันชุดเลี้ยงพวกนางมาเป็นอย่างดี
สตรีเหล่านี้นับเป็นกระถางขัดเกลาชั้นดี แม้พวกนางจะเป็นกระถางขัดเกลาของผู้อื่น แต่การที่กล้าลงมือกับหนิงฝาน เขาย่อมไม่ละเว้น และไม่รังเกียจที่จะนำพวกนางมาเป็นกระถางขัดเกลาของตน
ผู้ที่จะกลายเป็นกระถางขัดเกลาให้หนิงฝานคือศัตรู และมันจะเป็นเช่นนั้นนิจนิรันดร์!
แววตาที่เผยเจตนาสังหารของหนิงฝานทำให้พวกนางรู้สึกราวกับตกลงสู่ดินแดนหิมะน้ำแข็ง
ชุ่ยหลิงและเย่หลิง สัมผัสได้ถึงแรงคุกคามอันตราย พวกนางคาดไม่ถึงว่าผู้เยาว์คนหนึ่งจะครอบครองจิตสังหารที่น่าหวาดกลัว
“จัดค่ายกล!”
ชุ่ยหลิงผู้มีอายุมากที่สุดได้ออกคำสั่งให้สตรีประสานวิญญาณทั้งหมดจัดค่ายกล
พวกนางทั้งหมดยึดชุ่ยหลิงและเย่หลิงเป็นศูนย์กลาง จากนั้นโคจรพลัง เกิดเป็นค่ายกลที่เปล่งแรงดึงดูดมหาศาล ที่แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำยังมิอาจต้านไหว
เพียงแต่พวกนางช้าไปก้าวหนึ่ง หนิงฝานรวดเร็วกว่าค่ายกลของพวกนาง
เมื่อเห็นแสงสีขาวเข้าประชิดกายชุ่ยหลิง เย่หลิงเร่งโคจรพลังภายในร่างแล้วซัดฝ่ามือเข้าใส่หน้าอกของหนิงฝานทันที
ฝ่ามือของนางรวดเร็ว แม้นางจะเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นแรก แต่ด้วยนางเป็นกระถางขัดเกลาของสือหยิน มันจึงดูแลนาง สอนวิชาการต่อสู้ และมอบโอสถให้นาง ทำให้นางทรงพลัง
ฝ่ามือที่แฝงด้วยอานุภาพทำลายล้างที่รุนแรง กระทบร่างของหนิงฝานอย่างหนักหน่วง แต่กลับไม่เกิดสิ่งใดขึ้น!
ทั่วร่างหนิงฝานเปล่งแสงสีเงิน เมื่ออานุภาพของฝ่ามือเย่หลิงสลาย หนิงฝานโคจรดรรชนีคลายหยินสกัดจุดไปยังหน้าอกและกระดูกไหปลาร้าของนาง จากนั้นสกัดจุดเพิ่มไปอีก 15 แห่งบนร่าง
เมื่อปราณหยินแทรกผ่านจุดชีพจรทั้ง 17 แห่ง ปราณภายในร่างของเย่หลิงสลายไปในพริบตา ลมหายใจถี่กระชั้น ใบหน้าแดงก่ำ ทั่วร่างเห่อร้อน ลำคอแห้งผาก “เจ้า... เจ้าใช้ทักษะเย้ายวนกับข้า!”
เมื่อดรรชนีคลายหยินสำแดงเดช นางร่วงหล่นลงจากท้องนภา แต่หนิงฝานโบกมือส่งแสงสีดำห่มคลุมร่างกายของนาง แล้วส่งไปยังมิติที่ปกคลุมด้วยหมอกสีแดงภายในแหวนกระถางขัดเกลา!
เมื่อเห็นเย่หลิงถูกช่วงชิงไปต่อหน้า สีหน้าชุ่ยหลิงแปรเปลี่ยนมืดมน นางดูถูกหนิงฝานมากเกินไป หนิงฝานน่าหวาดกลัวและแข็งแกร่งกระทั่งจัดการกับผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นต้นได้
ชุ่ยหลิงและเย่หลิงคือผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลัง มากด้วยประสบการณ์การต่อสู้ พวกนางสามารถสังหารผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณขั้นสูงได้อย่างง่ายดาย ยิ่งระดับหนิงฝานยิ่งง่ายกว่าการพลิกฝ่ามือ เพียงแต่ผลลัพธ์กลับมิเป็นเช่นนั้น
“สารเลว! ฆ่ามันแล้วช่วยศิษย์น้องเย่หลิงให้ได้!”
เย่หลิงและชุ่ยหลิงเป็นพี่น้องกัน เมื่อเห็นน้องสาวของตนถูกช่วงชิงไปต่อหน้า จิตใจของนางจึงสับสนป่วนปั่น นั่นหมายความว่า แม้ระดับพลังของนางจะสูงส่ง แต่จิตใจกลับอ่อนแอ หากเทียบกับหลู่หนานสื่อและหนานกงแล้ว ทั้งสองมิมีวันเป็นเหมือนนางเด็ดขาด
เมื่อจิตใจสับสนป่วนปั่น ชุ่ยหลิงได้ลืมเลือนสิ่งที่สือหยินชี้แนะจนหมด แต่มินานนัก นางราวกับจดจำบางสิ่งได้
นางนำปิ่นปักผมของนางออกมา จากนั้นขวางเข้าใส่หนิงฝานอย่างรวดเร็ว ปิ่นปักผมแปรเปลี่ยนเป็นลำแสงสีแดง พุ่งเข้าใส่หวังทะลวงร่างหนิงฝาน
“สมบัติวิญญาณขั้นแรกระดับกลาง!”
ในพริบตานั้น หนิงฝานเร่งนำมีดบินออกมาจากกระเป๋าแล้วขว้างเข้าปะทะกับปิ่นปักผมของนาง แต่ด้วยที่มีดบินและปิ่นปักผมเป็นสมบัติวิญญาณในระดับเดียวกัน มันจึงหักล้างและร่วงหล่นสู่เบื้องล่าง
ในจังหวะนั้น หนิงฝานเร่งโคจรพลังใช้สมบัติวิญญาณเพื่ออำพรางกายอีกครั้ง เงาร่างของหนิงฝานหายไป เคลื่อนเข้าใกล้ชุ่ยหลิงเพื่อลอบจู่โจมนาง
เมื่อปิ่นปักผมของนางถูกมีดบินของหนิงฝานหักล้าง นางเร่งนำเมฆเซียนออกมาแล้วร่นถอยอย่างรวดเร็ว เพราะนางรู้ว่ายามนี้หนิงฝานกำลังอำพรางกายเพื่อลอบจู่โจมนาง
การร่นถอยของนางมิได้รวดเร็วท่านการเคลื่อนไหวของหนิงฝาน เพราะในขณะที่นางล่าถอยนั้น ดรรชนีคลายหยินได้ระดมใส่ร่างของนางราวกับห่าพิรุณ
เมื่อปราณหยินหลายสิบสายแทรกผ่านเข้าร่าง นางสัมผัสได้ถึงร่างกายที่อ่อนแรง เห่อร้อน ปราณภายในร่างสูญสลาย ร่างกายร่วงหล่นลงสู่อ้อมกอดของหนิงฝาน “เหตุใดเจ้ากล้าใช้ทักษะเย้ายวนกับข้า ข้าเป็นกระถางของนายท่านสือหยิน หากลงมือกับข้า... นายท่านไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่”
“ฮึ่ม! เป็นของข้าแล้วแต่กลับกล้ากล่าวคำข่มขู่” หนิงฝานใช้ดรรชนีสกัดจุดที่กลางหน้าผากของนางทำให้นางสิ้นสติ จากนั้นเก็บนางเข้าไปในแหวนกระถางขัดเกลา
ผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ 2 คนถูกจัดการ เหลือเพียงผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณ 15 คน!
ด้วยการลงมือที่รวดเร็วของหนิงฝาน เขาคร่ากุมเย่หลิงและชุ่ยหลิงได้ในไม่กี่ลมหายใจ ทำให้ผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณที่เหลือตกตะลึงกระทั่งไม่อาจตอบสนองได้ทัน
เมื่อผู้นำถูกจัดการ คนที่เหลือย่อมหวาดกลัว เมื่อทราบว่าหนิงฝานหมายชิงตัวพวกนาง พวกนางหลบหนีด้วยเมฆเซียนไปคนละทิศทาง
แต่ช่างน่าเศร้า ความเร็วระดับประสานวิญญาณไหนเลยจะหลบหนีความเร็วระดับแก่นทองคำของหนิงฝานได้พ้น
มุมปากหนิงฝานยิ้มยกเย้ยหยัน หนิงฝานจะมิปล่อยให้พวกนางหนีไปแจ้งข่าวกับสือหยินแน่
ดังนั้นหนิงฝานจึงเหยียบย่างรุ้งหิมะไล่ติดตามและลงมือกับพวกนางทีละคนด้วยดรรชนีคลายหยิน จากนั้นเก็บพวกนางไว้ในแหวนกระถางขัดเกลา
หนิงฝานไล่ติดตามในระยะไม่กี่ลี้ก็จัดการกับพวกนางได้หมด!
หนิงฝานย้อนกลับมาตำแหน่งที่ปิ่นปักผมและมีดบินปะทะกันกระทั่งร่วงหล่นลงพื้น เมื่อเก็บพวกมันขึ้นมาแล้ว หนิงฝานจึงก้มมองแหวนกระถางขัดเกลาด้วยแววตาเกลียดชัง
พวกนางล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลัง โดยเฉพาะผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำสองคนนั้น... แต่หากสังหารพวกนางไปย่อมสูญเปล่า
การได้ครอบครองกระถางขัดเกลาจำนวนมาก ในโลกแห่งการฝึกตนนี้ถือว่าได้เปรียบ แต่หากเปลี่ยนเป็นผู้อื่น แม้เป็นผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณขั้นสูงสุดย่อมไม่อาจจับพวกนางได้เหมือนหนิงฝาน...
หากมุ่งไปข้างหน้าจะพบกับการซุ่มโจมตี หากเผชิญหน้ากับซุ่มโจมตีด้วยศัตรูจำนวนมาก ต่อให้เป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำยังยากจะรอดพ้น
แต่สิ่งที่สือหยินคาดไม่ถึงคือ หนิงฝานครอบทักษะทำนายยันต์แปดทิศที่ท้าทายสวรรค์ กระทั่งช่วงชิงกระถางขัดเกลาของมันได้ทั้งหมด นอกจากนี้ ความแข็งแกร่งของหนิงฝานยังเหนือล้ำเกินกว่าขอบเขตประสานวิญญาณขั้นกลางไปมาก หากมันรู้ว่าหนิงฝานสังหารผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณได้ในกระบี่เดียว สังหารผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำได้ด้วยไม่กี่หมัด มันคงมิกล้าประมาทส่งกระถางขัดเกลาของตนมาจับตัวหนิงฝาน
ช่างน่าเศร้าที่สือหยินคำนวณพลาดไป หนิงฝานหลอกลวงมันได้สำเร็จ... ปีศาจต้องหลอกลวงผู้คน!
“มิมีแม้กระทั่งใจสู้... สตรีเหล่านี้ช่างอ่อนแอนัก...” หนิงฝานเย้ยหยันพลางถอนหายใจ
เหตุที่เขามิยอมให้จื่อเฮ่อไปนิกายกุ่ยเชว่ก็เพราะเหตุนี้ หลังจากขัดเกลาผสานกับนางไปในครั้งนั้น ระดับพลังของนางลดลงเหลือเพียงขอบเขตเปิดเส้นชีพจรที่ 8 ยิ่งนางเป็นคนที่มีจิตใจเมตตาอารี นางย่อมถูกเล่ห์กลของผู้คนหลอกลวงได้ง่าย
หนิงฝานจะมิยอมให้จื่อเฮ่อเผชิญอันตรายเช่นนั้นเด็ดขาด หนิงฝานจะมิยอมนางต้องมือเปื้อนโลหิตไปตลอดชีวิต
“ให้ข้ามือเปื้อนโลหิตแต่เพียงผู้เดียว... ฮึ่ม! นิกายจี๋หลิง...สือหยิน บัญชีแค้นครั้งนี้ข้าหนิงฝานจะจดจำไว้ แต่ข้าต้องของคุณที่เจ้ามอบกระถางขัดเกลาให้ถึง 17 กระถาง...”
สถานที่รกร้างแห่งนี้มิเหมาะให้ขัดเกลาผสานกับพวกนาง ยามนี้พวกนางทั้งหมดอยู่ในแหวนกระถาง หลับไหลในนิทราด้วยหมอกปราณสีแดงเหล่านั้น แม้หนิงฝานจะกระหายพวกนาง แต่เขาจะรอให้ไปถึงนิกายกุ่ยเชว่ก่อน จึงจะเริ่มขัดเกลาผสานกับพวกนาง
หนิงฝานนับคำนวณนิ้วและรู้ว่าอีก 10 ลี้ข้างหน้าจะมีคนซุ่มโจมตี คนเหล่านั้นเป็นคนของนิกายจี๋หลิง หนิงฝานแผ่สัมผัสเทพออกไปเงียบๆเพื่อสำรวจ เขาสัมผัสได้ถึงข่ายพลังขนาดใหญ่ สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของพลังนับร้อยสายที่อำพรางกายอยู่เบื้องหน้า
เมื่อถอนสัมผัสเทพกลับมา หนิงฝานครุ่นคิด จำนวของผู้ที่ซุ่มโจมตีนั้นมากเกินไป ยิ่งด้วยมีข่ายพลังขนาดใหญ่ ยิ่งไม่มั่นใจว่าจะลอบจู่โจมพวกมันได้สำเร็จ...
หนิงฝานรู้ดีว่าเหตุที่ตนสามารถเอาชัยสตรีทั้ง 17 คนได้นั้น เป็นผลมาจากดรรชนีคลายหยิน แม้อีกฝ่ายจะทรงพลังมากกว่า หากเป็นสตรีหนิงฝานย่อมมิเกรงกลัว หากเมื่อหนิงฝานบรรลุไร้แบ่งแยก มิว่าเป็นสตรีผู้ใดในโลกทั้ง 9 หากพบหนิงฝานย่อมต้องหนีห่างทันที
ในหมู่คนที่ลอบโจมตี มีหลายคนเป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ หนิงฝานไม่มั่นใจว่าตนเองสามารถสังหารผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำที่เป็นบุรุษได้สำเร็จ หากเกิดพวกมันป้องกันตัวได้และถ่วงเวลาให้คนอื่นลงมือประสาน หนิงฝานย่อมสังหารพวกมันมิสำเร็จ
“ต้องหนีไปจากที่นี่!”
หนิงฝานนำเมฆเซียนระดับสามออกมา จากนั้นขึ้นขี่มันพร้อมกับใช้ทักษะอำพรางอ้อมไปนิกายกุ่ยเชว่ในอีกเส้นทาง
เหตุที่หนิงฝานเลือกใช้เมฆเซียนเพราะแม้ย่างก้าวรุ้งหิมะของหนิงฝานแม้จะรวดเร็ว แต่ประกายที่เกิดขึ้นนั้นโด่ดเด่นในยามราตรีเกินไป ไม่เหมาะกับการลอบหลบหนี หรือลอบจู่โจม แต่หากใช้เมฆเซียนผสานกับวิชาอำพราง จะเลี่ยงอีกฝ่ายได้มากกว่า
ในใจของหนิงฝานยามนี้ เขาคิดเพียงว่าต้องสังหารคนของนิกายจี๋หลิง ต้องสังหารสือหยิน!
แม้ไม่ต้องรอให้ตนเองแข็งแกร่งพอ หนิงฝานก็สามารถทำลายนิกายจี๋หลิงทั้งนิกายได้
เมื่อไม่สามารถเอาชนะด้วยพลัง ยังเอาชนะได้ด้วยเล่ห์ ยามนี้หนิงฝานมีหยกสวรรค์อยู่ 1 แสนก้อน หากเขาวางข่ายพลังขนาดใหญ่รอบนิกายจี๋หลิง... ชะตากรรมที่พวกมันต้องประสบย่อมไม่ต่างจากนิกายเทียนหลีโม่!
...
ภายในผืนป่าอันไพศาล ผู้เชี่ยวชาญของนิกายจี๋หลิงกว่า 100 คนซุ่มเฝ้ารอลอบจู่โจม ในคนกลุ่มนี้มีผู้เชี่ยวชาญเปิดเส้นชีพจรที่ 10 อยู่ 70 คน... มีผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณ 20 คน และมีผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำอีก 10 คน ในจำนวนนี้ ผู้ที่เป็นผู้นำ เป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นกลาง นาม ‘จื้อโม๋’
“แปลกนัก... เหตุใดหนิงฝานยังมิมา ชุ่ยหลิงและเย่หลิงก็ยังมิปรากฏ... หรือจะเกิดอันใดขึ้นกับพวกนาง? เป็นไปมิได้... ข่าวลือกล่าวว่าหนิงฝานมีสายตาที่เฉียบแหลม และมีสมบัติวิญญาณชั้นดี... แต่ถึงอย่างนั้น มันยังเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณขั้นกลาง มันมิมีทางรอดมือจากผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำถึง 2 คนได้แน่...”
จื้อโม๋และผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆเฝ้ารอจนถึงยามรุ่ง เมื่อดวงตะวันสาดแสงแต่หนิงฝานยังมิปรากฏ จื้อโม๋จึงทราบทันทีว่าเกิดสิ่งผิดปกติ มันกล่าวกับเย่หลิงและชุ่ยหลิงผ่านทางเหรียญหยก แต่กลับมิมีเสียงตอบกลับมาจากพวกนาง
นั่นทำให้สีหน้าของมันแปรเปลี่ยนใหญ่หลวง มันมิรู้ว่าพวกนางอยู่ที่ใด จึงทำได้เพียงกล่าวเตือนผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆ
“ฮึ่ม! ท่านผู้นำมิน่าส่งพวกนางมาทำให้เสียเรื่อง ยามนี้มิรู้ว่าพวกนางอยู่ที่ใด ทั้งยังมิอาจติดต่อพวกนางผ่านเหรียญหยก... รุ่งเช้ามาเยือน หนิงฝานย่อมใช้เส้นทางอื่นไปยังนิกายกุ่ยเชว่ หากจะจับตัวมันย่อมเป็นมิได้... ต้องออกไปตามหาพวกนาง ช่วยพวกนางมาให้ได้ หากหาพวกนางมิพบ ท่านผู้นำต้องโกรธและไม่ให้อภัยข้าแน่ เพราะท่านหมดทรัพยากรไปมากมายเพื่อทำให้กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ”
จื้อโม๋สีหน้าแปรเปลี่ยนใหญ่หลวง มันสั่งให้ผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดแยกย้ายกันลอบตามหา มันย่อมมิรู้ว่าสตรีทั้งสองคนนั้น และสตรีที่เป็นผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณอีก 15 คนจะถูกหนิงฝานชิงตัวไป
ช่างโชคร้ายที่ไม่ว่าจื้อโม๋จะทำอย่างไรก็มิอาจหาพวกนางพบ กระถางขัดเกลาทั้ง 17 ของสือหยินมิอาจหวนคืน มันต้องคลั่งแน่
แต่ถึงอย่างนั้น เรื่องที่ร้ายแรงยิ่งกว่าของนิกายจี๋หลิงคือ พวกมันได้ยั่วยุผู้ที่มิควรยั่วยุ
และนั่นทำให้หนิงฝานเคียดแค้นอย่างที่สุด!...
