Chapter 394: ชีวิตที่มีขึ้นมีลง

Chapter 394: ชีวิตที่มีขึ้นมีลง

Chapter 394: ชีวิตที่มีขึ้นมีลง “เอ่อ….คุณจะจ่ายให้ผมมากแค่ไหนครับ?”หยางเทียนจาวพูดอย่างใจเย็น แต่ความตื่นเต้นในดวงตานั้นทรยศเขา พวกเขานั้นค่อนข้างที่จะน่าสงสาร วัยรุ่นหลายคนและเด็กมาdมายนั้นสามารถพึ่งพาได้เพียงการขุดเหมืองทุกวี่ทุกวัน มันสามารถที่จะพูดได้ว่าพวกเขานั้นหิวโหยอยู่เสมอๆ ถ้าพวกเขาสามารถ...