ตอนที่ 4 ออกกำลังกาย
ตอนที่ 4 ออกกำลังกาย
ด้วยตัวเลือกของระบบเดตติ้ง-ซิมแล้ว ทำให้ค่าสถานะของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
หากเป็นเงื่อนไขที่ไม่ถูกต้อง ตัวเลือกจะเป็นแถบสีเทาทำให้ไม่สามารถเลือกได้ และมีตัวเลือกที่ไม่สามารถเลือกได้ เช่น [ขยัยร่างกายเบาๆตอนเช้า ] เพื่อเพิ่ม [ความสามารถทางกายภาพ] จะไม่สามารถเลือกได้เว้นแต่จะเป็นตอนเช้า และในตอนเช้าที่สว่างทำให้สามารถเลือกได้
ถ้าเขาเลือกตัวเลือกที่มีอยู่ เซจิจะมีแรงกระตุ้นอย่างมากที่จะทำในสิ่งที่เขาเลือกและถ้าเขาฝืนบังคับตัวเองที่จะต่อต้านมันจะทำให้ตัวเลือกจะเปลี่ยนเป็นสีเทาอีกครั้งและค่าสถานะที่เกี่ยวข้องจะลดลง!
ในทางตรงกันข้ามถ้าเขาทำตามที่เขาต้องการที่จะเสร็จสิ้นสิ่งที่เขาเลือกหลังจากระยะเวลาหนึ่งการกระตุ้นจะหายไปและค่าสถานะของเขาจะเพิ่มขึ้น
สรุปได้ว่าฟังก์ชั่นนี้ค่อนข้างสะดวกสบายและเหมาะสำหรับผู้ที่ขี้เกียจ
ค่าสถานะที่เซจิต้องการเพิ่มมากที่สุดในตอนนี้ก็คือความสามารถทางกายภาพ เขาไม่ต้องทำงานวันนี้ดังนั้นจึงเป็นช่วงเวลาที่เหมาะมากที่จะใช้ระบบนี้
หลังจากที่เขากลับมาที่อพาร์ตเมนต์ของผม เขาเลือกตัวเลือกใน [การออกกำลังกายที่บ้าน]
จากนั้นจิตใจของเขาก็เต็มไปด้วยความอยากที่จะอุ่นร่างกายและสมองของเขา จากนั้นก็ได้ยินเสียงที่รวดเร็วว่า "หนึ่งสองสามสี่... " ร่างกายของเขาทำตามสัญชาตญาณเริ่มออกเคลื่อนไหวและจิตใจของเขาก็จดจ่ออยู่กับการออกกำลังกาย...
...
* ฟู่! * เซจิทำเสียงเหมือนที่เขาเพิ่งออกมาจากการว่ายน้ำตาในความจริงแล้วร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อที่ออกจากการออกกำลังกายและเสื้อผ้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อที่มีกลิ่นเหม็นอยู่เต็มไปหมด
หลังจากรออกกำลังกายอย่างหนักแล้วเขาก็เหลือบไปดูเวลา
โอ้ เขาออกกำลังกายโดยไม่ต้องพักผ่อนเป็นเวลาสามชั่วโมง!
อะไรว่ะเนี่ย ตัวเลือกนี้ยังกะบัค! เมื่อเขาทดลองกับมันก่อนหน้านี้มันไม่ได้เป็นแบบนี้นิ!
อะไรที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงกัน —เพราะค่าสถานะของเขาสูงกว่าครั้งแรกที่เขาลองทำมันงั้นเหรอ? หรือว่าเป็นเพราะเขาตั้งใจจะออกกำลังกายอย่างจริงจังในครั้งนี้?
เซจิไม่สามารถหาคำตอบได้ขณะที่เขาล้มตัวลงไปนอนบนพื้น เพราะเป็นอัมพาตและเต็มไปด้วยความอ่อนเพลีย
ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องยากสำหรับร่างกายเขา แต่ผลของมันก็เห็นได้ชัด ค่าสถานะความสามารถทางกายภาพของเขาได้เพิ่มขึ้นในทันทีสองจุดแล้ว
สองจุดอาจจะดูไม่ได้มากเท่าไร แม้จะมีความสามารถทางกายภาพของเขาเพิ่มขึ้นหลายครั้งเมื่อเขาเริ่มทำงานครั้งแรก หลังจากนั้นมันก็หยุดนิ่งและมันก็หยุดลงโดยที่ไม่ว่าเขาจะทำงานมากแค่ไหนก็ตาม เป็นเวลาสามชั่วโมงในการออกกำลังกายเพื่อเพิ่มขึ้นสองจุด... มันน่าเหลือเชื่อจริงๆ
ถ้าเขาสามารถเพิ่มค่าสถานะความสามารถทางร่างกายของเขาได้ 2 แต้มทุกครั้งที่ออกกำลังกายแล้วเขาจะไม่กลายเป็นซุปเปอร์แมนเลยหรือไง? ไม่สิมันอาจจะไม่ง่ายขนาดนั้นใช่หรือเปล่า?
หลังจากกินอาหารกลางวันเขาก็สลบไปนานพอสมควร
ในตอนบ่ายเซจิใช้ตัวเลือก [การออกกำลังกายที่บ้าน] อีกครั้ง และรู้สึกอยากออกกำลังกายอีกครั้ง ...
ตอนนี้ก็เย็นแล้ว
มิกะ อุเอะฮาระ ได้ใช้เวลาในโรงเรียนเป็นเวลานานพิเศษ ในที่สุดเธอก็กลับบ้านพร้อมกับเพื่อนที่ดีของเธอ
หลังจากที่เข้าไปในบ้านแล้วเธอรู้สึกผ่อนคลายสุดๆ แล้วกระโดดลงโซฟาและกลิ้งไปมา
ประธานเป็นคนดีสุดๆ!
หลังจากได้ยินสถานการณ์ของเธอและฟังคำร้องขอของเธอ แล้วประธานสภานักเรียนได้ดำเนินการอย่างฉับพลันโดยให้คำอธิบายและคำเตือนกับคนผมบลอนด์
ทำให้คนผมบลอนด์ต้องคอยหลีกเลี่ยงเธอตลอดทั้งวัน
ถึงแม้ครอบครัวของคนผมบลอนด์จะมีอำนาจมาก พวกเขาก็ไม่สำคัญเมื่อเทียบกับครอบครัวของประธาน คำเตือนของประธานควรจะมากเกินกว่าที่จะทำให้เขาสงบได้
หลังจากที่ประสบความสำเร็จในการได้รับการคุ้มครองจากประธานสภานักเรียนแล้ว มิกะรู้สึกโล่งใจมาก
ตอนนี้เธออยู่ที่บ้านแล้วเธอก็คิดถึงคนที่ให้ความคิดนี้กับเธอรู้สึกอยากจะแชร์ความสุขและความสำเร็จของเธอกับเขา
เธอเป็นคนประเภทที่จะแสดงออกในความรู้สึกของเธอและนอกจากนี้เขายังอาศัยอยู่ที่ชั้นบนด้วย
มิกะเดินขึ้นไปชั้นสองและเคาะประตูเซจิ
ใช้เวลาสักครู่ก่อนที่ประตูที่จะเปิดออกอย่างช้าๆและใบหน้าที่อยู่เบื้องหลังมันดูเหมือนจะเหนื่อยเป็นอย่ามาก
มิกะรู้สึกกระวนกระวายใจทันที
"เกิดอะไรขึ้น ฮารุตะคุง!?"
"ไม่มีอะไรหรอก ผมเพิ่งออกกำลังกายเสร็จ... " คำพูดของฮารุตะดูเหมือนจะไม่เป็นไรเท่าที่ดูเหมือนว่าจะเป็นแค่เปลือกนอกเท่านั้นเอง
"ออกกำลังกายเหรอ?"
"ครับ ผมไม่มีงานในวันนี้ ดังนั้นผมจึงออกกำลังกายในห้องและมีเหงื่อออกเยอะ และผมก็พึงจะอาบน้ำเสร็จด้วย"
"โอ้... " เธอพยักหน้า ทันใดนั้นเธอสังเกตเห็นว่าร่างของเขาดูผอมลงเล็กน้อย
แน่นอนว่าเขายังคงอ้วน แต่... ดูเหมือนว่าเขาจะผอมลงกว่าเมื่อเช้านี้เล็กน้อยหรือเปล่า?
มันต้องเป็นแค่จินตนาการของเธอเองใช่ไหม? การออกกำลังกายที่ห้องของคุณอาจไม่ได้ผลขนานนั้นก็ได้
"แล้วสถานการณ์ของคุณล่ะ?" เซจิถาม
มิกะเล่าว่าทำไมเธอมาที่นี่และบอกเขาอย่างมีความสุขว่าเกิดอะไรขึ้น
"ประธานคนนั้นดูเหมือนจะเป็นคนดีสินะ"
"ใช่แล้ว เธอเป็นคนที่เจ๋งสุดยอด ฉันก็จะเข้าร่วมกับแฟนคลับของเธอด้วย!"
"... เธอ?"
"ใช่ ประธานเป็นหญิงสาวเธอสวยอ่อนโยนและเท่สุดๆ!" เหมือนกับว่ามีดวงดาวเป็นประกายในดวงตาของมิกะ
ภาพในจินตนาการที่เซจิมีภาพพจน์ของครอบครัวที่เคารพนับไม่ถ้วนพังทลายลงไป
ตอนแรกเขารู้สึกว่ามันไม่สำคัญ แต่ในนาทีต่อมาเขารู้สึกเหมือนว่าสิ่งต่างๆจะไม่จบแค่นี้
เป็นเพราะประธานเป็นหญิง
ถ้าประธานเป็นผู้ชายกับครอบครัวที่มีอำนาจสนับสนุนเขาขึ้นเตือนว่าอย่าเข้าใกล้เพื่อให้ห่างไกลจากเด็กผู้หญิงคนหนึ่งมักจะทำให้เขาอยู่ห่างจากความกลัว อย่างไรก็ตามกับประธานเป็นเด็กผู้หญิง... มีสาวสวยเตือนว่าประเภทของคนขี้เหน็บน่าจะทำให้เขาต้องการที่จะกบฏต่อคำเตือนมากยิ่งขึ้น
เซจิเพียงหวังว่าความกังวลของเขาจะไม่มีเป็นจริง
"แม้ว่าประธานได้เตือนด้วยชื่อของเธอ แต่คุณยังควรระมัดระวังในตอนนี้ด้วย"
"เข้าใจแล้ว ฉันเลยกลับบ้านพร้อมกับเพื่อนไง" มิกะพยักหน้าก่อนแสดงความกังวล "แต่... เรื่องตอนไปโรงเรียน... "
"ผมจะไปส่งคุณเอง... " เซจิยิ้มเล็กน้อย
"งั้นฉันจะดูแลเรื่องอาหารเช้าของนายเอง" มิกะยิ้มอย่างสดใส
* กริ๊ก! * เซจิได้ยินเสียงระบบของเขาที่ได้บันทึกรูปภาพไว้ในหมวดรูป CG
เขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะได้เห็นรอยยิ้มแบบนี้ในแบบ 3 มิติ!
ชีวิตเต็มไปด้วยความเพลิดเพลินกับความสุขในทุกวัน- นั่นแหละคือชีวิตที่เขาต้องการ!
หลังจากที่มิกะออกไปเซจิก็กลับไปที่ห้องของเขาและมองตัวเองเข้าห้องน้ำในกระจก
ไม่มีอะไรผิดพลาด เขาดูผอมอย่างแน่นอน ถึงแม้เขาจะไม่รู้ว่าน้ำหนักตัวเท่าไร แต่ก็ลดไปได้อย่างน้อย 2.5 กิโลกรัม
เป็นผลลัพท์ที่น่ากลัวมาก!
ด้วยความเร็วนี้ ถ้าเขาออกกำลังกายเป็นประจำทุกสัปดาห์เขาอาจมีรูปร่างของคนปกติหรือแม้กระทั่งจะแข็งแรงได้เลย... แต่จะไม่ทำให้ทุกคนรอบตัวเขาหวาดกลัวงั้นเหรอ?
ภายในหนึ่งอาทิตย์เปลี่ยนจากโอตคุะที่อ้วนเป็นเด็กหนุ่มที่ร่างกายแข็งแรง... นี่จะเป็นข้อแตกต่างที่ยิ่งใหญ่มาก เพราะมันเหมาะสำหรับการโฆษณาลดน้ำหนัก!
เขาควรจะลดความเร็วลงดีหรือเปล่า?
จากนั้นเมื่อคิดถึงสิ่งที่เป็นไปได้เซจิก็ตัดสินใจว่าเขาจะออกกำลังกายด้วยพลังทั้งหมดที่เขามี!
มีหลายสิ่งหลายอย่างแปลกตาและลึกลับอยู่ในโลกนี้ ดังนั้นการผอมลงในหนึ่งสัปดาห์จึงไม่น่าจะเป็นเรื่องใหญ่นัก
และหลังจากใช้ตัวเลือกของระบบในการออกกำลังกายเป็นครั้งที่สองแล้ว เซจิได้พบว่าเขารู้สึกสนุกกับการเพิ่มค่าสถานะของเขาหลังจากช่วงเวลาที่ต้องออกกำลังกายอย่างหนัก
การเพิ่มค่าสถานะเป็นเรื่องสนุกมาก เขาไม่สามารถหยุดตัวเองได้อีกแล้ว!
วันต่อมา
เซจิตื่นขึ้นมาตอนรุ่งสางและเลือกตัวเลือก [วิ่งตอนเช้า] หลังจากนั้นก็ออกจากอพาร์ตเมนต์ไป
"โอ้ โอ้ โอ้ โอ้!" เซจิรู้สึกอยากอย่างกะทันหันเพื่อวิ่งไปยังสุดขอบของโลกและสมองของเขาเต็มไปด้วยอะไรไม่รู้ แต่ความคิดของการทำงานนี้มีออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด!
เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้นหรือว่าเขาวิ่งมานานแค่ไหนหรือเดินไปที่ไหน เมื่อรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเขาก็ยืนอยู่หน้าอพาร์ทเมนต์แล้ว เปียกโชกไปด้วยเหงื่อหอบเหมือนหมา ความร้อนของฤดูร้อนแสดงอนุภาคออกมาทำให้เขาดูคล้ายกับปลาที่กำลังจะตาย
เพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่นไม่นาน ก็ใช้ฝ่าเท้ายันตัวเองให้ลุกขึ้นมา
"กะ... เกือบตายแล้ว... " หัวของเขากระเซิงไปหมด เพื่อเดินไปยังบันไดและไม่ได้สังเกตเห็นว่าหญิงสาวสุดงสวยกำลังสังเกตเขาจากที่ใกล้เคียง
"ฮา ... ฮารุตะคุง?"
"หืม?"
เซจิหันศีรษะไปรอบๆ และหญิงสาววัยผู้ใหญ่ก็ใกล้เข้ามาในมุมมองของเขา เธอแต่งตัวสวยและหน้าอกที่อึ้ม มีผมสีแดง และใบหน้าสวยงาม ดวงตาสีเหลืองอำพันของเธอซึ่งมีสีเดียวกับดวงตาของมิกะ อุเอะฮาระที่ได้แสดงให้เห็นชัดจากการตั้งใจมองจากใบหน้าของเขา
"สวัสดีครับ คุณเจ้าของบ้าน"
คนนี้เป็นแม่ของมิกะ อุเอะฮาระและเจ้าของอพาร์ทเมนต์แบบเรียบง่ายแห่งนี้ โนโซมิ อุเอะฮาระ
"สวัสดีตอนเช้านะ ฮารุตะคุง เธอไหวไหม... นี้ไปวิ่งจ๊อกกิ้งเช้าใช่ไหม?" โนโซมิเดินผ่านพร้อมรอยยิ้มเล็กน้อยบนใบหน้าของเธอ
เซจิพยักหน้าเบาๆ
"ผมมีกลิ่นตัวที่มีเหงื่อเต็มตัว ดังนั้นค่อนข้างน่าอายที่คุณจะได้เห็น"
"ไม่หรอก ฮารุตะคุง... เธอออกกำลังกายอย่างหนักมากจนไม่ต้องสงสัย มิกะบอกว่าเหมือนว่าเธอจะแตกต่างออกไปจากแต่ก่อนนะ"
แน่นอนโนโซมิจำเซจิได้ตั้งแต่แรกเขาเช่าอพาร์ทเม้นท์ แต่ก่อนหน้ายี้เป็นโอตาคุที่ขี้เกียจเท่านั้นมองที่เธอทำให้เธอรู้สึกกระด้าง ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าเธอขาดผู้เช่าล่ะก็เธอจะไม่ยอมรับเขาเป็นผู้เช่าเด็ดขาด
แต่ตอนนี้ชายหนุ่มที่ดูอ้วนคนนี้อยู่ข้างหน้าของเธอแตกต่างอย่างสิ้นเชิงดวงตาของเขาดูเหมือนจริงใจและสงบเงียบ คำพูดของเขาที่สงบและสงวน ตอนนี้เขาก็เต็มไปด้วยกลิ่นของคนที่ได้ออกกำลังกายอย่างจริงจังแทนที่จะเป็นกลิ่นแปลกๆ
"ผมรู้ ว่าผมเคยเป็น... คนนี่ค่อนข้างน่ากลัวมาก เพราะงั้นผมถึงต้องการเปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่และผมหวังว่ามันจะไม่สายเกินไป" เซจิยิ้มเล็กน้อย "ก่อนหนานี้ ผมเคยหยาบคายกับคุณมาก่อนคุณเจ้าของ ผมหวังว่าคุณจะสามารถยกโทษให้ผมได้นะครับ"
เขาแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงจากโอตาคุอ้วนจากก่อนหน้านี้ที่ไม่เคยได้พูดสิ่งที่ฟังมีความจริงใจออกมาเลย!
"ไม่หรอก ฉันต่างหากที่ควรจะขอให้นายยกโทษให้เหมือนกัน ทัศนคติของฉันก่อน... มันไม่ค่อยดีนะ" โนซามิคำนับและพูดอย่างจริงใจ
"ขอบคุณมากๆ ที่ได้ช่วยลูกสาวของฉันไว้ เธอบอกฉันว่าถ้าไม่ได้เธอแล้ว... " จำได้ว่าสิ่งที่เธอได้ยินจากมิกะก่อนหน้านี้ ใบหน้าของโนโซมิเต็มไปด้วยความกลัวและกังวล
ถ้าเด็กคนนี้ไม่ได้ปรากฏตัวในเวลานั้นมิกะอาจจะ...
"มันก็ไม่ได้เป็นอะไรมากมายหรอกครับ พอดีผมเพิ่งผ่านไปละผมคิดว่าถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นอาจจะทำแบบเดียวกันในสถานการณ์แบบนั้น" เซจิเกาแก้มอย่างเบาๆ "คุณอุเอะฮาระครับ... ตอนนั้นมิกะได้ขอบคุณผมแล้วดังนั้นคุณไม่จำเป็นต้องทำเป็นทางการแบบนี้กับผมก็ได้ครับ"
"เอาจริงๆ ฉันรู้สึกขอบคุณอย่างมากกับเธอจริงๆ" แม่หญิงสาวกโค้งคำนับแบบลึกๆ
เซจิทำได้เพียงยอมรับความจริงใจของเธอ
"คุณเจ้าของ คุณมารออยู่ที่นี่เพื่อขอบคุณผมงั้นเหรอครับ?"
"อืม ... ไม่ว่าอะไรฉันอยากจะขอบคุณเธอด้วยตัวเองนะ" เธอเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง
"ลูกสาวของฉันมิกะน่าจะลุกขึ้นแล้วและเธอกล่าวว่ามีเธอมีสัญญาไว้นะ"
"ใช่แล้วครับ เธอนำอาหารเช้ามาให้ผมและผมเองก็พาเธอไปโรงเรียน ผมคิดว่านั้นมันเป็นข้อตกลงที่ดีมาก" เซจิยังเกาที่ใบหน้าอยู่
"ข้อตกลงงั้นเหรอ?" โนโซมิยิ้มให้เธอ "จากสิ่งที่ฉันเห็น มิกะดูเหมือนจะมีความสุขมาก"
เซจิก็ไม่พูดอะไรกับเรื่องตลกของแม่สาวคนนี้และหลังจากความอึดอัดใจ เขาก็บอกว่าเขาต้องการที่จะรีบขึ้นไปอาบน้ำก่อนที่จะรีบหนีขึ้นไปชั้นบน
‘โอ้ เขาดูน่ารักสุดๆ และ... ตอนนี้เขาดูเหมือนว่าจะผอมลงและหล่อขึ้นกว่าแต่ก่อนหน่อยๆหรือเปล่านะ?’ โนโซมิคิดขณะที่ดูเซจิขึ้นไปชั้นบน
