ตอนที่ 228 ไม่สามารถเข้าใจได้ (FREE)

ความเก่งของคนที่มีอายุคืออะไร? คือการเข้าใจเจตนารมย์ขององค์จักรพรรดิ? การกระทำของ ยู่ ยี่ปิง เป็นการบอกทุกคนว่าเขาเข้าใจหัวใจขององค์จักรพรรดิมากที่สุด

ในที่สุด องค์จักรพรรดิก็เริ่มรู้สึกสบายใจ

นี่เป็นผลลัพธ์ที่เขาต้องการ ถึงแม้ ฟาง เจิ้งจือ เป็นคนธรรมดา ผลงานของเขาในการทดสอบแสดงให้เห็นว่าเขานั้นเป็นอัจฉริยะ

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

เขาก็ไม่สามารถบีบบังคับ ฟาง เจิ้งจือ ให้เข้ามาเป็นทหารได้

แต่เขาต้องการดาบเล่มนี้ดาบที่สามารถทำให้อาณาจักรเซี่ยยิ่งใหญ่ยิ่งขึ้น แต่เขาไม่ต้องการให้ ฟาง เจิ้งจือ ผิดหวังกับรัฐบาล

ดังนั้นเขาจึงให้ความเมตตา

บริจาคดาบ

และได้รับผลตอบแทนกลับไป และมอบโอกาสให้เขาเข้าสู่รัฐบาลหลวง สำหรับพลเมืองธรรมดานี้ก็เพียงพอแล้ว  แน่นอนว่า ฟาง เจิ้งจือ อาจจะมีประโยชน์มากยิ่งขึ้น แต่เขายังเด็กเกินไป

เด็กทุกคนต้องฝ่าฟันความยากลำบากและอุปสรรค ไม่มีใครไปถึงฝันในครั้งเดียว

จักรพรรดิ หลิน มู่ไป่ เคารพความสามารถของ ฟาง เจิ้งจือ  อย่างไรก็ตาม ฟาง เจิ้งจือ ก็เป็นแค่พลเมืองธรรมดา เขาต้องสร้างสมดุลและไม่สูญเสียการสนับสนุนจากตระกูลขุนนางชั้นสูง

"เจ้าหน้าที่สภา มีตำแหน่งไหนยังว่างอยู่หรือไม่?" องค์จักรพรรดิพูดออกมาในที่สุด

เมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดของจักรพรรดิ เหล่าเจ้าหน้าที่ต่างกระวนกระวายใจ แม้ว่าคำพูดจะดูง่ายๆ แต่มันแสดงให้เห็นถึงเจตจำนงขององค์จักรพรรดิ

เขากำลังจะได้รับการแต่งตั้งโดยตรง?

เข้าสู่รัฐบาลตอนอายุ 15 ปีและได้รับการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ ความเมตตาดังกล่าวนั้นเป็นเรื่องที่หาได้ยากมากในประวัติศาสร์ เห็นได้ชัดว่าองค์จักรพรรดิ คาดหวังกับ ฟาง เจิ้งจือ ไว้มาก

ขณะที่เหล่าเจ้าหน้าที่กำลังตกใจ ไม่มีใครสนใจว่าตัว ฟาง เจิ้งจือ นั้นเต็มใจมอบดาบให้หรือไม่ มุมมองพวกเขาคือในเมื่อองค์จักรพรรรดิต้องการดาบ ความคิดเห็นและความต้องการของพลเมืองธรรมดาจะมีความหมายอะไร?

รัฐมนตรีฝ่ายแรงงาน 'เฉียว ติง' ยืนขึ้นและลูบเคราสีเทาของเขาเบาๆ ด้วยท่าทีอันสงบ แต่ในใจของเขากำลังคิดอย่างรวดเร็วว่าจะตอบคำถามนี้ยังไง

เขาเข้าใจความตั้งใจของจักรพรรดิ แต่จักรพรรดิไม่ได้ระบุอย่างชัดเจนว่าจะให้ ฟาง เจิ้งจือ อยู่ในระดับไหน   ดังนั้นถ้าเขาประกาศตำแหน่งสูงเกินไป เหล่าเจ้าหน้าที่จะต้อต่าน แต่ถ้าต่ำเกินไปจะโดนองค์จักรพรรดิตำหนิ

"มณฑลเหวินเทียน ในเมืองหลวงวู่อัน ดูเหมือนจะขาดเจ้าเมือง ... " รัฐมนตรีฝ่ายแรงงาน พูดอย่างระวัง  เจ้ามณฑลนั้นเป็นเจ้าหน้าที่ระดับ 7 ซึ่งยากมากที่จะได้รับตำแหน่งนี้

"ฟาง เจิ้งจือ ยังเด็ก การเป็นเจ้ามณฑลนั้นต้องดูแลชีวิตของพลเมืองหลายคน ซึ่งต้องอาศัยประสบการณ์ นอกจากนี้เมืองนั้นยังอยู่ค่อนข้างไกลเกินไป ข้าไม่เห็นด้วยเท่าไรนัก " เมื่อองค์จักรพรรดิได้ยินเขาคัดค้านพร้อมส่ายหน้าเบาๆ

เมื่อเจ้าหน้าที่ได้ยินเรื่องนี้พวกเขาต่างตกใจกันอีกครั้ง ความหมายของประโยคสุดท้ายนี้ชัดเจนมาก อย่าบอกนะว่าองค์จักรพรรดิต้องการให้ ฟาง เจิ้งจือ อยู่ในเมืองเหยียน?

เขาจะกลายเป็นเจ้าหน้าที่หลวงอย่างแท้จริง

ซึ่งในบรรดาเจ้าหน้าที่หลวงระดับที่ต่ำที่สุดคือ 5

ระดับ 5 ?!

แค่อายุ 15 ปี แต่ได้แต่งตั้งเป็นเจ้าหน้าที่หลวง มันเป็นความเมตตาที่องค์จักรพรรดิไม่เคยมีมาก่อน

รัฐมนตีฝ่ายแรงงาน เฉียว ติง เช็ดเหงื่อที่หน้าผาก เขาไม่คิดว่าองค์จักรพรรดิจะว่าง ฟาง เจิ้งจือ ไว้สูงขนาดนี้

เจตนาของจักรพรรดินั้นชัดเจนอยู่แล้ว ดังนั้นแน่นอนว่าเขารูว้่าควรจะพูดอะไรต่อไป

แต่ในตอนที่เขาจะพูด

มีเสียงดังออกมาจากนอกประตู

"เรียนองค์จักรพรรดิ ข้างนอกมี ซิง ฉิงซุย แห่งกองตรวจการความมั่นคง, เหยียน ซิว จากตระกูลเหยียน และ หนานกง มู่ จากตระกูลหนานกง ต้องการเข้าเฝ้า"

"ฉิงซุย? ไม่ใช่ว่าเขาได้รับบาดเจ็บหนักงั้นหรือ? ทำไมเขาถึงอยากพบข้า? เหยียน ซิว และ หนานกง มู่ ... ไม่ใช่ว่า หนานกง มู่ ก็ได้รับบาดเจ็บด้วยงั้นหรือ? เร็วเข้า ให้พวกเขาเข้ามา! " องค์จักรพรรดิ พยักหน้าทันที

ความสงสัยเกิดขึ้นบนใบหน้าของเหล่าเจ้าหน้าที่ เหยียน ซิว ขอเข้าพบ ไม่ใช่เรื่องที่พวกเขาเดาไม่ได้

อย่างไรก็ตาม หนานกง มู่ และ ซิง ฉิงซุย ละ?

ทำไมพวกเขาถึงมาที่นี่ทั้งๆที่บาดเจ็บ?

หรือมีบางอย่างเกิดขึ้นกับกองตรวจการความมั่นคง? มีเรื่องสำคัญจากตระกูลมู่?

ไม่น่าจะเป็นไปได้...

ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ก็น่าจะส่งคนมารายงาน

ฟาง เจิ้งจือ ยืนอยู่เงียบๆในห้อง เขาเองก็สับสนเช่นกัน เขาไม่ได้บอก เหยียน ซิว ว่าจะมาเข้าพบจักรพรรดิ นอกจากนี้เขาได้พบกับ ซิง ฉิงซุย และ หนานกง มู่ แค่ครั้งเดียวในการทดสอบ พวกเขาขอเข้าพบองค์จักรพรรดิเพราะข้างั้นหรือ?

ไม่นานทั้ง 3 คนก็เดินเข้ามา ซิง ฉิงซุย นอนอยู่บนเปลโดยมีทหาร 4 คนแบกมา ถึงแม้ว่าเขาจะใส่เสื้อคลุมสีดำอย่างเป็นทางการ แต่ก็ยังคงมีคราบเลือดไหลอยู่บนหน้าอกของ

"ข้า ซิง ฉิงซุย มีเรื่องจะเรียนองค์จักรพรรดิ" ซิง ฉิงซุย คลานขึ้นมาจากเปล ไปที่พื้น ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน แสดงให้เห็นถึงอาการบาดเจ็บที่รุนแรง

"ข้า เหยียน ซิว มีเรื่องจะเรียนองค์จักรพรรดิ"

"ข้า หนานกง มู่ มีเรื่องจะเรียนองค์จักรพรรดิ"

วันนี้เหยียน ซิว ไม่ได้ใส่ชุดผ้าไหม แต่เขาสวมชุดสำดำทางการที่มีลายปักเป็นรูปภูเขาและแม่น้ำ  หนานกง มู่ เองก็สวมชุดทางการเช่นเดียวกับ เหยียน ซิว

แต่บนเสื้อของเขานั้นแทนที่ด้วยลายดาบ

นี่เป็นครั้งแรกที่ ฟาง เจิ้งจือ เห็น เหยียน ซิว ใส่ชุดนี้

หรือ เหยียน ซิว เองก็มีตำแหน่งเป็นเจ้าหน้าที่เหมือนกัน?

ทำไมเขาถึงไม่เคยพูดคุยเรื่องนี้กันมาก่อนเลยนะ

อย่างไรก็ตาม ไม่นานเขาก็คิดได้ เหยียน ซิว เป็นลูกหลานของตระกูลเหยียน ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเป็นผู้สืบทอดโดยตรง จึงเป็นเรื่องปกติที่เขาสืบทอดตำแหน่งต่างๆมาด้วย

"ลุกขึ้น!"

"ขอบคุณมากองค์จักรพรรดิ!"

"ใครมาพา ซิง ฉิงซุย ไปนั่งพัก เขาบาดเจ็บหนัด!"

"ขอบคุณท่านมาก แต่ข้าสามารถยืนได้"

"คนของกองตรวจการความมั่นคงนั้นราวกับวีรบุรุษจริงๆ ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าจะคล้ายกัง ซิง เฮ่า ขนาดนี้ ยังไงก็ตาม เจ้ามีเรื่องอะไรจะพูดกับข้าแทนที่จะพักผ่อนที่บ้านแทนงั้นหรือ? " องค์จักรพรรดิมองไปยัง ซิง ฉิงซุย ด้วยความสับสน ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและ ซิง เฮ่า นั้นราวกับพี่น้อง ดังนั้นเขาจึ้งต้องปฏิบัติกับ ซิง ฉิงซุย แบบลูกชาย

"ข้ามาที่นี่เพาะดาบ"

"ดาบ?"

"ข้าได้ยินมาว่ามีเจ้าหน้าที่ชั้นสูงต้องการจะเอาดาบของ ฟาง เจิ้งจือ ไป ยังไงก็ตาม ข้าเห็น ฟาง เจิ้งจือ ฆ่าปีศาจด้วยดาบนั่นกับตา ถ้าไม่ใช่เพราะ ฟาง เจิ้งจือ ดาบนั่นคงไม่ปรากฎออกมาและคงหายอยู่ในโลกแห่งเซียนไปตลอดกาล ถึงแม้ข้าจะไม่มีสิทธิ์พูด แต่ข้าไม่เห็น้วยกับการทำเช่นนี้" เสียงของ ซิง ฉิงซุย เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นขณะมองไปยังเหล่าเจ้าหน้าที่ราวกับเสือที่มองเหยื่อ

เมื่อเจ้าหน้าที่ได้ยินคำพูดของ ซิง ฉิงซุย พวกเขาต่างตกใจ

ซิง ฉิงซุย มาที่นี่เพื่อช่วยเหลือ ฟาง เจิ้งจือ ?

ถ้าเป็น เหยียน ซิว พวกเขาคงไม่ตกใจแน่อนน แต่พวกเขาไม่เคยได้ยินว่า ซิง ฉิงซุย นั้นอยู่ข้าง ฟาง เจิ้งจือ

เกิดอะไรขึ้นในโลกแห่งเซียนกัน คนของกองตรวจการความมั่นคงถึงกับ...? มันเกินกว่าที่พวกเขาจินตนาการเอาไว้มาก

"ฮ่าฮ่า ... อย่าบอกนะว่าเจ้ามาที่นี่เรื่องดาบ?" ประกายแห่งความตกใจปรากฎขึ้นบนตาขององค์จักรพรรดิครู่หนึ่ง เหตุผลที่เขาถาม ซิง ฉิงซุย แทนที่จะเป็น เหยียน ซิว นั้นง่ายมาก

เพราะเขาไม่ต้องการให้ใครพูดถึงดาบ

"ข้าเองก็มาที่นี่เพราะเรื่องดาบ!"

"ข้าด้วย!"

หลังจากที่ เหยียน ซิว และ หนานกง มู่ ได้ยินคำพูดของ องค์จักรพรรดิ พวกเขาก็ตอบขึ้นมาด้วยความเคารพ

ฉากนี้ทำให้เจ้าหน้าที่ต่างตกใจ ฟาง เจิ้งจือ เป็นเพียงพลเมืองธรรมดา ความจริงที่เขาสนิทกับ เหยียน ซิว ก็เป็นเรื่องคาดไม่ถึงแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากการต่อสู้

เขาได้กระตุ้น ซิง ฉิงซุย จากกงตรวจการความมั่นคง และ หนานกง มู่ จากตระกูลหนานกง ที่ตั้งอยู่ห่างไกลจากผู้คนนับพันไมล์ให้ ขอร้องเพื่อเขาต่อหน้าองค์จักรพรรดิ!?

ทั้งสามคนดูเหมือนไม่มีอำนาจพูดเมื่ออยู่ต่อหน้ารัฐบาลหลวง อย่างไรก็ตามทั้งสามคนนี้เป็นตัวแทนของกองกำลังอันทรงพลังทั้ง 3 แห่งในอาณาจักรเซี่ย

กองตรวจการความมั่นคง ผู้นำของ กองตรวจการทั้ง 13

ตระกูลเหยียน จากดินแดนเหลียงตะวันตก

ตระกูลหนานกง ที่ซ่อนตัวจากโลกภายนอก!

นอกเหนือจาก หนานกง มู่ ทั้ง 2 คนที่เหลือต้องได้เป็นผู้สืบทอดแน่นอน นั่นหมายความว่าในอนาคตพวกเขาจะกลายเป็นกำลังอันยิ่งใหญ่ของอาณาจักร

องค์จักรพรรดิต้องการให้ ฟาง เจิ้งจือ มอบดาบให้

เจ้าหน้าที่เองก็เข้าใจ แน่นอนว่าทั้ง 3 คนตรงหน้าก็รู้เรื่องนี้ แต่พวกเขาก็เลือกที่จะเข้ามาในวัง

ฟาง เจิ้งจือ...

เขาเป็นคนยังไงกัน จึงทำให้ทั้ง 3 คนนั้นเข้าพระราชวังมาเพื่อเขาได้!

ดวงตาของ องค์จักรพรรดิเป็นประกาย มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเปลี่ยนความคิดเพราะ ซิง ฉินซุย และ เหยียน ซิว รวมถึง หนานกง มู่

อย่างไรก็ตามเขายังคงตกใจมากกับพฤติกรรมของคนทั้งสามคนนี้

องค์จักรพรรดิชื่นชมความสามารถของ ฟาง เจิ้งจือ   อย่างไรก็ตามเขาเคยได้ยินเกี่ยวกับพฤติกรรมของ ฟาง เจิ้งจือ ด้านนอก เขาจึงไม่ค่อยพอใจกับวิธีการที่ ฟาง เจิ้งจือ จัดการสิ่งต่างๆเท่าไรนัก

เขาคิดว่า บุคคลิกของ ฟาง เจิ้งจือ ควรได้รบการแก้ไขบ้าง นอกจากนี้เขาไม่มีความทะเยอทะยาน ความกดดัน และความต้องการอะไร

เขาไม่เข้าใจว่า เหยียน ซิว ที่เย็นชา เดินทางกับ ฟาง เจิ้งจือ ได้ยังไง

แต่เขาไม่เคยคิดว่าคนที่ตรงไปตรงมาอย่าง ซิง ฉิงซุย จะมีชิดเชื้อกับ ฟาง เจิ้งจือ  ยิ่งไปกว่านั้น หนานกง มู่ ที่ชอบปลีกวิเวก คนอย่าง ฟาง เจิ้งจือ มีอะไรที่พวกเขาถูกใจกัน?

เป็นไปได้ไหมที่เขามอง ฟาง เจิ้งจือ ผิดไป?

ความคิดนี้ลุกขึ้นในจิตใจของจักรพรรดิ แต่เพราะเขามั่นใจในตัวเองมาก มันเป็นไปไม่ได้ที่จะยอมรับความผิดพลาดง่ายๆ แม้ว่าจะมีข้อสงสัยเกิดขึ้นในใจ แต่เขาก็ยับยั้งและปฏิเสธมันไปทันที

"เจ้าหน้าที่หลวงได้ตัดสินใจเรื่องนี้แล้ว ฟาง เจิ้งจือ จะมอบดาบเล่มนี้ให่อาณาจักร และได้รับเงินรวมถึงตำแหน่งเป็นการตอบแทน! ซิง ฉิงซุย เจ้าบาดเจ็บควรกลับไปพักผ่อนซะ ส่วน เหยียน ซิว และ หนานกง มู่ โปรดอยู่ที่นี่ก่อน หลังจากนี้ไปเดินชมสวนและพูดคุยกับข้าสักหน่อย ฮ่า ฮ่า... หาได้ยากมากที่พวกเจ้าจะมาเยี่ยมเยียนข้า! " องค์จัรพรรดิ หลิน มู่ไป่ ยิ้มเบาๆและโบกมือให้ทั้ง 3 คน

เพจหลัก : Double gate TH