ตอนที่แล้วChapter 379: โอกาสที่ได้พบเจอ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 381: เรือลอบจู่โจมติดจรวด

Chapter 380: เข้าไปติดกับดัก


Chapter 380: เข้าไปติดกับดัก

ซางเฉียงจุนที่กำลังถือกล้องส่องทางไกลและตรวจสอบการเคลื่อนไหวจากรถมินิบัสของเจียงลู่ฉี เขานั้นค่อนข้างระมัดระวังอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนตำแหน่งเพื่อให้ปลอดภัยยิ่งขึ้น เขาสังเกตเห็นเพื่อนร่วมห้องของเหลี่ยวเฟิงนั้นรับกระเป๋าเนื้อกลายพันธุ์และนำกลับไปยังรถมินิบัสของเธอ หลังจากนั้นรถมินิบัสก็ขับไปยังแม่น้ำที่อยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือ เมื่อเขาเห็นพวกเขาออกไปรวบรวมน้ำและจุดไฟเพื่อย่างเนื้อกลายพันธุ์ บอสซางก็กลายเป็นตื่นเต้น

“บอสซาง เกิดอะไรขึ้นกัน? พวกเรากินเนื้อนั่นไปหรือยัง?”เหลี่ยวเฟิงถาม

“เหลี่ยวน้อย นายทำงานได้ดีมาก! พวกเขานั้นกำลังกินเนื้อพิษอยู่ พวกเราสามารถที่จะออกไปได้ในสิบนาที!”บอสซางตะโกนอย่างตื่นเต้น

ในสายตาของซางเฉียงจุนแล้วนั้น ทีมฉี่หยิงนั้นก็เหมือนกับแกะตัวอ้วน เมื่อสังเกตอย่างระมัดระวังแล้ว เขาก็สังเกตอย่างระมัดระวัง เขาพบว่ามีชายเพียงแค่สองคน หนึ่งเป็นชายหนุ่มและหนึ่งเป็นคนแก่ ในขณะที่คนโดยสารทั้งหมดในนั้นเป็นหญิงสาวที่สวยงาม ทันทีที่บอสซางคิดถึงหญิงสาวเลห่านั้น เขาก็ไม่สามารถที่จะควบคุมความใคร่ของเขาได้…

“ผมรู้มันจะสำเร็จ! เพื่อนร่วมห้องของผมนั้นเคยหลงใหลผมมาเป็นเวลานานแล้ว…มันไม่มีทางที่เธอจะสงสัยผม ในการที่จะปัดเป่าความกังวลของเธอ ผมก็กัดเข้าไปที่เนื้อพิษด้วย”เหลี่ยวเฟิงพูดอย่างตื่นเต้นเพื่อที่จะได้รับความชื่นชมมากยิ่งขึ้น เมื่อเขากลับมาซางเฉียงจุนก็ชื่นชมเขาและดูดซึมพิษออกไปจากเนื้อพิษที่เขากินไป สิ่งที่เขาทำนั้นเกินความคิดของบอสของเขา

ตราบเท่าที่พวกเขาสามารถจับกุมกลุ่มคนพวกนั้นได้ พวกเขาก็สามารถที่จะเพลิดเพลินไปกับชีวิตไปได้สักพักหนึ่ง สำหรับเหลี่ยวเฟิงแล้วเขาก็จะได้มีโอกาสในการทารุณเจนหลิง เหลี่ยวเฟิงนั้นค่อนข้างที่จะหงุดหงิดเมื่อเขาคิดว่าเธอนั้นกลายเป็นผู้มีพลังเหนือธรรมชาติพร้อมกับการแสดงออกที่เย็นชาเช่นนั้น

หลังจากผ่านไปสักพักหนึ่ง ท้องฟ้าก็มืดคลึ้ม ทุกคนจากทีมเจียงลู่ฉีก็ได้กินกันจนเต็มอิ่ม ดังนั้นพวกเขาจึงกลับไปขึ้นรถมินิบัส ซางเฉียงจุนก็ยังคงสังเกตรถมินิบัสจากถ้ำของเขาอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งมันเงียบสงบ เขาก็เลียมริมฝีปากและลูบหัวของเขา และหลังจากนั้นเขาก็ตื่นเต้นมาก “ไปได้!”

เหลี่ยวเฟิงนั้นอยู่ด้านหน้าสุดและติดตามซางเฉียงจุนและคนอื่นและมุ่งหน้าไปยังรถมินิบัสของเจียงลู่ฉี ตลอดทาง ทุกคนนั้นรู้สึกตื่นเต้นกันเล็กน้อยทั้งหมด

“บอสซาง คุณมั่นใจนะว่าพวกเขาทุกคนนั้นได้กินเนื้อที่พวกเราให้พวกเขาไปใช่ไหม?”เมื่อเห็นรถมินิบัสที่จอดเงียบๆด้านข้างลำคลอง เหลี่ยวเฟิงนั้นก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่ไม่สบายตัวสักเท่าไหร่

ซางเฉียงจุนก็ตอบกลับ “นายไม่เชื่อฉันงั้นเหรอ?”ซางเฉียงจุนนั้นไม่พึงพอใจกับเหลี่ยวเฟิง “แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้กินเนื้อนั่นไป ตราบเท่าที่ฉันเข้าใกล้รถมินิบัส พิษของฉันก็สามารถที่จะฆ่าพวกเขาทั้งหมดได้เพียงแค่โบกมือ”

“พิษที่ฉันใช้มันไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้น มันแค่ทำให้พวกเขาชา เมื่อฉันต้องการให้หญิงสาวเหล่านั้นมีชีวิตรอด”ซางเฉียงจุนมั่นใจ

เมื่อได้ยินคำพูดของเขา เหลี่ยวเฟิงก็ใจเย็นลง เหลี่ยวเฟิงนั้นได้เห็นความแข็งแกร่งของซางเฉียงจุนมาหลายครั้งแล้ว ผู้มีพลังเหนือธรรมชาติหลายต่อหลายคนได้พ่ายแพ้ต่อความสามารถพิเศษของเขา เขาสามารถที่จะปลดปล่อยพิษที่ไร้กลิ่นไร้สีออกมาได้สิบห้าเมตร นอกจากนี้แล้ว พิษของเขาก็ยังสามารถแบ่งออกมาได้หลายประเภท มันสามารถทำให้ตัวชาหรือทำให้กล้ามเนื้อตายหรืออย่างอื่น…

ในตอนนี้ แสงที่ล้อมรอบก็ค่อยๆมืดลงและท้องฟ้าก็มืดคล้ำแล้ว เมื่อเขาอยู่ห่างจากรถมินิบัสไปสิบห้าก้าว ซางเฉียงจุนก็หยุดลง มันเงียบเกินไป

ซางเฉียงจุนได้วางยาพิษไว้ในเนื้อที่เกี่ยวข้องกับทำให้เส้นประสาทชาด้าน ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ยากจะสังเกตและมันก็เจาะทะลุเข้าไปยังกระดูก พูดตามปกติแล้ว พวกเขาก็จะหลับลึกลงไป แต่ทำไมมันไม่มีเสียงเลยละ?

ซางเฉียงจุนนั้นเป็นชายที่ระมัดระวังตัวอย่างมากโดยไม่ต้องสงสัย “ซางเค่อ ไปดูสิว่ามันเกิดอะไรขึ้น?”ซางเฉียงจุนพูดกับชายที่อยู่ด้านข้างของเขา

“บอส…”ชายคนนั้นสั่นสะท้าน เนื่องจากว่าเขาได้ยินสิ่งที่เหลี่ยวเฟิงเล่าว่ามันมีผู้มีพลังเหนือธรรมชาติหลายคนในนั้น อย่างไรก็ตาม เขาก็มึนงงกับดวงตาที่ปลดปล่อยเจตนาสังหารจากซางเฉียงจุน เขาก็สามารถทำได้เพียงเกาหัวและเดินเข้าหารถมินิบัส แต่เมื่อเขาเข้ามาใกล้กับประตูของรถมินิบัส เขาก็ไม่สามารถที่จะเปิดมันได้เลยแม้แต่น้อย ประตูมันถูกเชื่อมเข้าด้วยรถ หลังจากนั้นเขาก็แนบหูเข้ากับประตูเพื่อที่จะตรวจสอบว่ามันมีการเคลื่อนไหว

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ประตูก็เปิดขึ้นเล็กน้อยและกริชก็สว่างวาบขึ้นและแทงเข้าใส่หน้าอกด้านซ้ายของเขาไปจนหน้าอกด้านขวา

ชายที่น่าเศร้าคนนั้นไม่มีโอกาสได้กรีดร้องออกมาเลยแม้แต่น้อย และหลังจากนั้นเขาก็ล้มลงบนพื้น

หลิงกระโดดลงมาและเจียงจู้อิงก็ลงตามมา

“พวกนายมาจริงๆด้วย”หลิงพูดอย่างเย็นชา เธอก็ปาดเลือดบนกริชของเธอทิ้งไป

ซางเฉียงจุนมึนงง ‘ทำไมกัน? มันเป็นจริงได้ยังไงกัน? ฉันเห็นพวกเธอกินเนื้อไปแล้วนี่นา!’

“มันเป็นไปได้ยังไงกัน? พวกเธอ…พวกเธอ..”เหลี่ยวเฟิงสับสน ในขณะที่ดวงตาของเขาแทบจะหลุดอกมาจากเบ้าตา

“ทำไมพวกเราไม่ติดพิษงั้นเหรอ? นายคิดจริงๆหรือว่าฉันจะเชื่อนายหน่ะ?”หลิงจ้องไปที่เหลี่ยวเฟิงพร้อมกับการดูถูก

“พวกเราแสร้งว่ากินเนื้อที่นายให้พวกเราเพื่อที่จะล่อพวกนายออกมาและฆ่าพวกนายทิ้งยังไงละ”เจียงจู้อิงเยาะเย้ย “อ๊า ใช่ พวกเราก็ยังคงมีพี่สาวที่สวยงามในทีมของเราที่สามารถล้างพิษออกไปได้ด้วย”

เมื่อหลิงนำกระเป๋าที่ใส่เนื้อมาส่งรถมินิบัส หลี่ยู่ซินก็ใช้ความสามารถในการรักษาของเธอและแสกนผ่านเนื้อว่ามีพิษไหม ที่จริงแล้ว พวกเธอก็ไม่ได้กินเนื้อของเหลี่ยวเฟิงเลยแม้แต่น้อย

“พวกนายไม่ได้มีค่ามากพอที่จะทำให้พวกเราเกิดปัญหา พวกเราก็แค่รอพวกนายให้มาหาแค่นั้นเอง”เจียงจู้อิงพูดเพิ่มเติมเข้าไป

เมื่อเห็นท่าทางอันดูถูกของหลิง เหลี่ยวเฟิงก็เข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างได้ในทันที เขานั้นเป็นไอ้โง่และโดนผู้หญิงคนนี้หลอก แต่เขาก็ยังคงรู้สึกดีไปตลอดทาง

“มันแย่มากที่เธอไม่ได้กินมัน ฉันกลัวว่าเธอจะได้รับประสบการณ์อันเจ็บปวด เธอนั้นไม่สามารถที่จะหลบหนีไปได้หรอก รอจนกว่าเธอจะตกลงมาในมือฉันเถอะ เจนหลิง ฉันต้องการที่จะให้เธอตาย!”เหลี่ยวเฟิงพูดอย่างดุร้าย

เขาเกลียดผู้หญิงคนนั้น เขาตัดสินใจที่จะให้หลิงที่ไม่รู้ที่ที่เธออยู่ได้ลิ้มรสถึงความเจ็บปวดที่แท้จริงว่ามันเป็นยังไง

หลิงเพียงแค่ยกกริชของเธอขึ้นและจ้องไปที่เหลียวเฟิงที่กำลังด่าเธออยู่ ชายที่ไร้สมองนี้ก็หุบปากลงในทันที หลังจากที่โดนจ้อง

ชายหัวล้านที่ชื่อซางเฉียงจุนก็โกรธเคืองจากความอับอายนั่น

“ฉันต้องการที่จะให้พวกเธอทั้งหมดตาย!”ซางเฉียงจุนคำรามแล้วเขาก็จะโจมตีใส่

ทันใดนั้น เจียงจู้อิงก็ตบอากาศและหลังจากนั้นกระแสไฟฟ้ารูปพัดก็สว่างขึ้นท่ามกลางสิ่งแวดล้อมอันมืดมิดและเปิดเผยร่างกายที่สวยงามของเธอ หลังจากนั้นซางเฉียงจุนก็ถูกโจมตีด้วยกระแสไฟฟ้านั่น ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ลูกน้องของเขาหลายคนก็ล้มลงบนพื้น

กระแสไฟฟ้าอันน่าหวาดหวั่นและทรงพลังนั้นทำให้พวกเขามึนงง หัวใจของซางเฉียงจุนก็จมลึกเข้าไปด้วยความหวาดกลัว ไม่ต้องพูดถึงการจะใช้พิษเลย เขาไม่สามารถที่จะขยับได้เลยด้วยซ้ำไป

หลิงก็พุ่งเข้าใส่พวกเขาดั่งสายฟ้าที่รวดเร็วและกริชของเธอก็ปักเข้าไปที่หน้าอกของซางเฉียงจุน

เหลี่ยวเฟิงที่อยู่ด้านข้างเขาก็หวาดกลัวเป็นอย่างมาก “บอส!”เขาอดที่จะร้องออกมาไม่ได้ ในความคิดของเขา ซางเฉียงจุนนั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ถ้าซางเฉียงจุนตายแล้วละก็ เขาก็คงจะพบกับหายนะอย่างแน่นอน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด