ตอนที่แล้วตอนที่ 359 เล้ง เยวี่ยซินเลื่อนเป็นระดับเพลิงแดง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 361 สถาบันนักล่ายุทธ์

ตอนที่ 360 เกรซ


หลิน ฮวงใช้เวลาตลอดทั้งวันเพื่อจัดการของส่วนใหญ่ที่เขาไม่ต้องการและเก็บทั้งหมดไว้ในแหวนหัวใจจักรพรรดิวงเดียวของผู้ตาย หลังจากมื้อกลางวัน เขาเริ่มจัดหมวดหมู่สิ่งของซึ่งเริ่มด้วยคริสตัลชีวิจก่อน มีคริสตัลชีวิตอย่างน้อยสิบก้อนในแต่ละแหวนและบางส่วนแม้กระทั่งมีหนึ่งพันคริสตัลชีวิต  เขาไม่ได้คำนวณตัวเลขที่แน่นอน แต่มีอย่างน้อย2แสนถึง3แสน

แหวนส่วนใหญ่จะมีอาวุธและสมบัติหลายประเภท มีอาวุธและเกราะระดับทองอย่างน้อย4-5พันชิ้น แม้จะมีสมบัติน้อยกว่าแต่ก็ยังมีอย่างน้อย800ชิ้น ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเกรด1และ2  เขาจะได้รับคริสตัลชีวิตอย่างน้อย1ล้านก้อนหากเขาขายของทั้งหมด นอกจากนี้ ยังมีน้ำยาหลายประเภทที่เขาไม่แน่ใจถึงวันหมดอายุ ดังนั้นเขาจึงไม่คิดจะเก็บพวกมัน

ส่วนที่เหลือเป็นของเล็กน้อยที่ดูเหมือนจะไร้ประโยชน์ ดังนั้นเขาจึงกำจัดพวกมัน เขาเก็บของที่เขาไม่แน่ใจเอาไว้และตัดสินใจขายของที่เขาไม่คิดจะใช้อย่างพวกอาวุธและเกราะ มันเป็นบ่ายของวันที่สามเมื่อเขาจัดเรียงของเสร็จ

มันเป็นวันเสาร์ กลางเดือนพฤษภาคมและหลิน ซินก็กำลังเตรียมตัวสอบจบการศึกษา หลังจากสัปดาห์ของการปรับตัว ในที่สุดเธอก็ลืมเกี่ยวกับหลิน ซวนไปและจดจ่ออยู่กับการสอบ เธอแม้กระทั่งใช้วันหยุดของเธอเพื่อซ้อมต่อสู้และเทคนิคปืนในเกมส์จ้าวแห่งปืน

แม้เธอจะไม่มีพรสวรรค์เท่าหลิน ฮวง ความสามารถการเรียนรู้ของเธอก็ยังน่าทึ่ง เธอเชี่ยวชาญเทคนิคปืนระดับต้นที่หลิน ซวนสอนจนหมดรวมถึง6เทคนิคที่ไม่จำเป็นต้องใช้พลังชีวิต เธอแทบจะไร้เทียมทานในเขตปกติ  ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจเข้าเขตนักล่าพิเศษของหลิน ซวน แม้เธอจะแพ้มากกว่าชนะ ความสามารถเธอก็พัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว ในการสอบมือปืนที่โรงเรียน เธอได้รับคะแนนเต็มมาตลอดสองเดือนที่ผ่านมา และเธอยังติดสามอันดับแรกในการสอบต่อสู้และการศึกษาด้านวัฒนธรรม จนถึงจุดที่เธอถูกระบุให้เป็นนักเรียนหัวกะทิของโรงเรียน

เมื่อเธอว่าเธอกำลังยุ่งอยู่บนชั้นสอง หลิน ฮวงก็อัญเชิญเจ้าแดง

“อยู่ที่บ้านขณะที่ฉันไปตลอดมืดเพื่อจัดการกับของบางอย่าง”

เจ้าแดงพยักหน้า แม้มันจะไม่ใช่มอนสเตอร์ที่สู้เก่ง มันก็ยังเป็นมอนสเตอร์กลายพันธ์สองครั้งระดับทองสมบูรณ์ที่มีสติปัญญาสูง หลิน ฮวงจะรู้สึกโล่งใจกว่าหากมันอยู่บ้าน หลังจากที่สั่งเจ้าแดง เขาก็เปลี่ยนชุดและหน้าตาเป็นเย่ ซิว ขึ้นขี่เหยี่ยวสายฟ้า มันใช้เวลาไม่ถึง10นาทีในการไปตลาดมืด

เหยี่ยวสายฟ้าร่อนลงบนอาคาร6ชั้น หลิน ฮวงเรียกมันกลับและกระโดดไปในตรอกซอย ตลาดมืดในเมืองหิมะจะมีถนน4สาย ทุกร้านค้าจะทำธุรกิจมืด ด้วยถนนที่สร้างเป็นรูปทรงพิเศษ หลายคน โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวจึงมักเดินมาบนถนนโดยบังเอิญ ดังนั้นพื้นที่นี้จึงมีการพัฒนาให้กลายเป็นธุรกิจผสม แม้กำไรจากธุรกิจทั่วไปจะดีกว่า เจ้าของร้านหลายคนก็ยังถือว่ามันเป็นงานอดิเรก

คนส่วนใหญ่ในถนนคือนักท่องเที่ยวและหลิน ฮวงก็แทรกตัวเข้ามาด้วย ขณะที่เขากำลังมองไปรอบๆ เขาก็กำลังมองหาเป้าหมายเขาเช่นกัน เมื่อเขาเดินไปที่ใจกลาง เขาก็เห็นศาลาหนึ่งข้างถนน

“นั่นคือศาลาลักษมี?”ในที่สุดเขาก็พบเป้าหมาย

ศาลาลักษมีคือร้านที่ใหญ่ที่สุดในตลาดมืดเมืองหิมะด้วยชื่อเสียงที่ส่งกันปากต่อปาก แต่ทว่า มันก็ยังมีกฏซึ่งจะไม่ทำธุรกิจที่มีราคาน้อยกว่า1แสนคริสตัลชีวิต

กฏดังกล่าวได้มอบโอกาสให้กับร้านอื่น เจ้าของร้านศาลาลักษมีรู้ดีว่าหากเขาทำลายธุรกิจในตลาดมืด เขาจะต้องถูกคว่ำบาตรเป็นแน่ แม้เขาจะมีอำนาจมาก เขาก็ยังไม่สามารถผูกขาดตลาดมืดทั้งหมดได้ นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาจึงออกกฏดังกล่าว คำพูดของปากคือสิ่งสำคัญในตลาดมืดและกฏก็เพียงเพื่อเพิ่มชื่อเสียงในโลกใต้ดิน ไม่เพียงแต่ธุรกิจของพวกเขาจะไม่ชะลอตัวลง มันยังดีขึ้นกว่าเดิม

หลิน ฮวงเดินไปทางศาลา มีเครื่องประดับมากมายกำลังขายอยู่ จากนั้นหลิน ฮวงก็เดินไปหาพนักงานหญิง

“มีแคมพานูล่าไหมครับ?”

พนักงานหญิงมองเขาและถาม“ต้องการเท่าไรค่ะ?”

“9.9กิโลกรัม”หลิน ฮวงยิ้ม

“เรามีเพียง8.8กิโลกรัม”พนักงานหญิงบอกใบ้

“ได้สิ งั้นผมก็ควรจะมี11กิโลกรัม”หลิน ฮวงตอบกลับ

“โปรดตามดิฉันมาคะ”เนื่องจากเขาสามารถเข้าใจคำใบ้เธอ พนักงานจึงพาเขาไปห้องหรูหราชั้นสาม

“ขอบคุณ”หลิน ฮวงพยักหน้า

เมื่อเจ้าหน้าที่เดินออกไป หญิงสาวสวมชุดเดรสสีส้มยาวคลุมเข่าก็เดินเข้ามา ดวงตาขอหลิน ฮวงสว่างขึ้นเมื่อเห็นเธอ ไม่ใช่เพราะรูปลักษณ์ภายนอกเธอ แต่เพราะรัศมีเธอ เธอมีเสน่ห์มากและมันเป็นครั้งแรกที่เขาพบหญิงสาวเช่นนี้

“สวัสดีคะ ชื่อของฉันคือเกรซ”หญิงสาวยิ้มหวาน

“ชื่อของผมคือเย่ ซิว”หลิน ฮวงยืนขึ้นและทักทาย

ตัดสินจากชื่อเธอ เธอต้องเป็นเจ้าของร้านแต่เขาก็ไม่ได้ซักถามอะไร

“เชิญนั่งลงก่อนคะ”เกรซแนะนำ เธอนั่งตรงข้ามหลิน ฮวงและหยิบถ้วยชาขึ้น เธอจิบชาเล็กน้อยและมองหลินฮวง ดูเหมือนจะไม่รีบคุยธุรกิจ

“คุณน่าจะเป็นแขกใหม่ของที่นี่ คุณรู้เกี่ยวกับศาลาลักษมีได้ยังไง?”

“ผมพบพวกคุณบนเครือข่าย”หลิน ฮวงคิดว่าไม่จำเป็นต้องโกหก

“งั้นคุณก้รู้เกี่ยวกับกฏเรา?”เกรซจิบชาอีกอึดและวางถ้วยลง

“ผมรู้ คุณจะไม่ยอมรับธุรกิจที่มีราคาต่ำกว่า1แสนคริสตัลชีวิต”ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมเธอถึงถามคำถามเช่นนี้ เธอกังวลว่าหลิน ฮวงเป็นหน้าใหม่ และเขาอาจจะไม่รู้ถึงกฏ

“เนื่องจากคุณรู้กฏเรา งั้นคุณต้องการอะไรจากเราหรือคุณคิดจะขายอะไรให้เรา?”รอยยิ้มของเกรซกลายเป็นมิตรขึ้น

“ผมมีอุปกรณ์ระดับทองและสมบัติจำนานมากมาขาย”หลิน ฮวงเผยจุดประสงค์

“คุณมีมากแค่ไหน?”ดวงตาของเธอสว่างขึ้น

“ผมมีอุปกรณ์ระดับทองประมาณ5000ชิ้น สมบัติ1000ชิ้น รวมถึงของอื่นๆ ผมคิดจะขายพวกมันทั้งหมด”

“มากขนาดนั้น?”เกรซประหลาดใจ

“สถานที่นี้มีขนาดเล็กเกินกว่าจะวางสิ่งของ โปรดตามฉันมา”เธอยืนขึ้นและพาหลิน ฮวงไปห้องอื่น มันใหญ่กว่าห้องก่อนหน้ามาก มันเป็นห้องว่างคล้ายกับคลังสินค้าที่มีชายสองคนยืนอยู่ตรงทางเข้าราวกับบอดี้การ์ด

“คุณสามารถนำของออกมาได้แล้ว”

หลิน ฮวงพยักหน้าและหยิบเอาอุปกรณ์ทั้งหมดออกมาซึ่งกองกันเป็นภูเขา จากนั้นเขาก็ก้าวถอยออกไปและหยิบเอาสมบัติซึ่งกองกันเป็นเนินเขาและจากนั้นก็หยิบเอาน้ำยาและของอื่นๆออกมาวาง จากนั้นเกรซก็โบกมือให้ชายสองคน

“มาตรวจสอบของ”

ชายสองคนรีบคำนวณอุปกรณ์ระดับทองทั้งหมด เกรซหยิบเอาโต๊ะกาแฟและเก้าอี้ออกมาสองตัว เชิญชวนให้หลิน ฮวงนั่งขณะที่ให้พนักงานหญิงเสิร์ฟน้ำชา จากนั้นพวกเขาก็คุยกันขณะที่จิบชา

ขณะที่คุยกัน หลิน ฮวงก็สอบถามเกี่ยวกับสถานที่ซื้อขายข้อมูลภายในตลาดมืด ชายสองคนที่ดูราวกับบอดี้การ์ดกำลังคำนวณของอย่างรวดเร็ว ใช้เวลาไม่ถึง5ชั่วโมงในการจัดการของทั้งหมด

“มีอุปกรณ์ระดับทองทั้งสิ้น5381 แบ่งเป็นอาวุธ3067ชิ้นและเกราะ2314ชิ้น มีสมบัติเกรด1 687ชิ้น เกรด2 411ชิ้น  น้ำยา1828ขวดและของอื่นๆ1074ชิ้น...”

ในไม่ช้าเกรซก็สรุปราคา

“ฉันได้คำนวณเรียบร้อยแล้ว ทั้งหมดมีมูลค่ารวม1578627คริสตัลชีวิต เนื่องจากมันเป็นครั้งแรกของคุณกับเรา เราจะปัดให้เป็น1.58ล้านสำหรับคุณ”

จากนั้นเธอก็ส่งการ์ดที่มีขนาดครึ่งฝ่ามือให้เขา

“ขอบคุณมากครับ”หลิน ฮวงรับการ์ดเก็บคริสตัลชีวิตมาโดยไม่ลังเล เขาพึงพอใจกับเงินที่เขาได้ เขาได้ประเมินพวกมันก่อนจะมีท่นี่และคิดว่ามันคงมีมูลค่าประมาณ1ล้านคริสตัลชีวิต  แต่ราคาที่ได้กลับดีกว่านั้น

“โปรดมาหาเราอีกครั้งในอนาคตหากคุณมีธุรกิจอะไรอีก”

“ผมจะทำอย่างนั้น”หลิน ฮวงยิ้มขณะที่รูดการ์ดเข้าบัญชีเขา จากนั้นเขาก็ส่งการ์ดคืนให้เธอหลังจากที่เห็นว่า1.58ล้านคริสตัลชีวิตอยู่ในบัญชีเขาแล้ว หลิน ฮวงเดินออกจากศาลาลักษมีไปทันทีที่ธุรกิจจบลงและมุ่งหน้าไปยังร้านขายข้อมูลที่ได้ยินมาจากเกรซ.....

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด