ตอนที่ 212 ไม่เข้าใจ (FREE)

เสาสีทองที่พุ่งขึ้นสูงเสียดฟ้านั้นเห็นได้อย่างชัดเจนจากทุกคน

ดังนั้นถ้ามีคนบอกว่าดาบเป็นของปลอมใครกันจะเชื่อ

นอกจากนี้คนพูดยังเป็น ฟาง เจิ้งจือ  จะมีใครอยากเชื่อกัน

"อย่าบอกข้านะว่า ฟาง เจิ้งจือ จะเอาดาบเล่มนั้นแลกกับชีวิตของพวกเรา?"

"มันจะดีงั้นหรือ?"

"ไม่ว่าพยายามแค่ไหน ข้าก็ไม่เข้าใจ ข้ารู้สึว่าความเป็นไปได้ในเรื่องนี้ค่อนข้างต่ำ! "

ข้อสงสัยค่อยๆผุดขึ้นในใจของผู้คนรอบๆ

บางคนยังคงเต็มไปด้วยความเกลียดชังจากสิ่งที่ ฟาง เจิ้งจือ ได้พูดก่อนหน้านี้ แต่อีกส่วนนั้นเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

อย่างไรก็ตามความคิดเหล่านี้ไม่ได้อยู่ได้นานนัก ความสุขของอิสระทำให้พวกเขาลืมสิ่งผิดพลาดที่ได้ทำไว้

อะไรจะสำคัญไปกว่าการมีชีวิตรอดจากใบดาบที่จ่ออยู่ที่คอ?

สถานการณ์กลับสู่ความปกติอีกครั้ง

เพราะยังมีบางคนที่โดนดาบจ่อคออยู่ หยิง ซาน ได้กำชีวิตคนไว้อีก 5 คน

ไม่ว่ามันจะเป็นการแลกเปลี่ยนแบบใด ก็ไม่มีใครบอกได้ว่ามันจะประสบความสำเร็จหรือไม่ ยกตัวอย่างเช่นตอนนี้ ฟาง เจิ้งจือ ยืนอยู่ข้างดาบ ในขณะที่ควบคุมความเป็นและตายของผู้เข้าสอบอีก 5 คน อยู่

ซิง ฉิงซุย เป็น 1 ใน 5คนนั้น

ในขณะนี้ หนานกง มู่ จับดาบคู่ฟ้าเขียวในมือแน่น ราวกับจะตัดสินใจทำบางอย่าง

มีคำกล่าวว่ายิ่งผ่านประสบการณ์มามากเท่าไรยิ่งตัดสินใจได้ดีชึ้นเท่านั้น หนานกง มู่ เชื่อในเรื่องนี้เป็นอย่างมาก เขาจึงทำเสมือนตัวเองเป็นผู้ชมในการแลกเปลี่ยนครั้งนี้

นั่นคือเหตุผลที่เขายินดีฟัง ฟาง เจิ้งจือ และ ปล่อยดาบให้

แน่นอนเขาไม่เชื่อว่าดาบนั้นเป็นของปลอม

อย่างไรก็ตามเขาต้องจากไป

เพราะมันเป็นทางเลือกเดียวที่จะช่วยผู้เข้าสอบทั้ง 5 คนได้

คนที่อยู่ในเหตุการณ์จริงๆจะสามารถเดาได้ว่าดาบนั้นเป็นของจริงหรือปลอม อย่างไรก็ตามผู้ชม ไม่ต้องทำ สิ่งที่ต้องทำหมดในตอนนี้คือสังเกตุสถานการณ์ที่เกดขึ้นให้ดี

หยิง ซาน ได้ไว้ชีวิตผู้เข้าสอบ 10 คน

อย่างไรก็ตาม ฟาง เจิ้งจือ ยังยืนอยู่ข้างดาบ

ดูเหมือนเป็นการแลกเปลี่ยนที่เป็นธรรม อย่างไรก็ตามความเป็นจริงไม่ยุติธรรม เพราะจำเป็นต้องมีเพียงคนเดียวที่จะดึงดาบ!

นี่เป็นความจริงที่โหดร้ายมาก ฟาง เจิ้งจือ นั้นได้เลือกอย่างชาญฉลาดที่สุด แลกเปลี่ยนชีวิตของ 10 คนกับให้ 2 คนออกไป

สำหรับชีวิตของผู้เข้าสอบ 5 คนสุดท้าย เขาไม่สามารถช่วยได้อีก

แล้วต่อไป ...

ฟาง เจิ้งจือ ควรจะดึงดาบออกมา

หนานกง มู่ เคยคิดเรื่องนี้มานานแล้ว ในขณะนี้ ซิง ฉิงซุย ก็คิดเช่นเดียวกัน หลังจากสถานการณ์ได้เดินไปข้างหน้าช้าๆ ตอนนี้มันไม่ยากที่จะเข้าใจแล้ว

เมื่อเขาเข้าใจเรื่องนี้ เขาก็เลียริมฝีปากและเตรียมใจ

มีลมที่พัดผ่าน เสื้อคลุมสีน้ำเงินของ ฟาง เจิ้งจือ พัดไปตามสายลม สถานการณ์ก็ค่อยๆเงียบลง ทุกคนกำลังรอคอย ฟาง เจิ้งจือ ดึงดาบออกมา

ฟาง เจิ้งจือ ยืนอยู่ข้างดาบและมองไปที่ หยิง ซาน

หยิง ซาน ก็มองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ

ดวงตาของเขาแคบลงเล็กน้อย ก่อนหน้านี้เขาเคยสับสนกับคำพูดของ ฟาง เจิ้งจือ  อย่างไรก็ตามในตอนนี้เขาเข้าใจดี

นั่นเป็นเหตุผล!

หยิง ซาน ค่อนข้างเสียใจ อย่างไรก็ตามถ้าเขามีโอกาสที่จะเลือกอีก เขาก็ยังคงจะเลือกเหมือนเดิม เป็นการแลกเปลี่ยนที่คุ้มค่ามากใช้ชีวิตของผู้เข้าสอบ 10 คนเดิมพันกับโอกาส มันสำคัญที่สุดเขายังคงกุมชีวิตของคนที่สำคัญที่สุดอยู่ในมือคือ ซฺง ฉิงซุย

"เจ้าจะดึงดาบออก?" ขอบของปากของ หยิง ซาน โค้งงอเป็นรอยยิ้ม

"ดาบเล่มนี้เป็นของปลอม ข้าจะดึงมันออกทำไม?" ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหัวเบาๆ

"เจ้ายังคงจะพูดแบบนี้อยู่อีกงั้นหรือ?"

"ข้าพูดความจริง"

"แล้วเจ้าจะทำยังไงต่อไป? ถ้าเจ้าต้องการให้ข้าปล่อยคนก่อน ข้าบอกเจ้าได้เลยตั้งแต่ตอนนี้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ " ใบหน้า หยิง ซาน ยังคงแสดงออกอย่างมั่นคง

"ไม่ข้าแค่ต้องการให้ท่านสาบานกับเทพปีศาจซะ หลังจากที่ข้าออกไปท่านจะไว้ชีวิตคนพวกนั้น! " ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหัว

"เจ้าจะไป?" ประกายแห่งความตกใจเผยออกมาเล็กน้อยในตาของ หยิง ซาน

"ตั้งแต่ที่ท่านบอกว่าจะไม่ปล่อยคนก่อนยแน่นอน มันแน่นอนสำหรับข้าที่ต้องไป" ฟาง เจิ้งจือ กล่าวออกมา

"ตกลง" หยิง ซาน พยักหน้า

ถ้าการแลกเปลี่ยนเสร็จสิ้นลงอย่างราบรื่นจริงๆ บุคคลที่มีข้อได้เปรียบจะเป็นตัวเขาเอง เพราะตราบเท่าที่การแลกเปลี่ยนเสร็จสิ้นดาบจะกลับมาอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา นอกจากนี้เขายังสามารถควบคุมสถานการณ์ได้อีกด้วย จากนั้นก็ไม่มีสาเหตุให้ต้องใช้กลอุบายใดๆอีกแล้ว

ผู้เข้าสอบที่เหลือต่างตกตะลึง อะไรคือเป้าหมายของการแลกเปลี่ยน? เพราะพวกเขาทั้งหมดเชื่อว่า ฟาง เจิ้งจือ จะดึงดาบออกมา

หรือมันจะเป็นการทำให้ หยิง ซาน โกรธอีกครั้ง?

ถ้าเป็นแบบนี้จริงๆ พวกเขาสามารถสรุปได้เพียงอย่างเดียวว่า ฟาง เจิ้งจือ ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านี้แล้ว

การแสดงออกของ หนานกง มู่ นั้นดูตกใจมาก

เขารู้สึกว่าตัดสินใจไม่ผิด แล้ว ฟาง เจิ้งจือ ทำอย่างนี้เพื่ออะไร? เป็นครั้งแรกเขารู้สึกราวกับว่าไม่เข้าใจว่า ฟาง เจิ้งจือ คิดอะไรอยู่

ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้พูดอะไร เขายืนเงียบๆเพื่อรอ หยิง ซาน สาบาน

"ข้า หยิง ซาน, สาบานกับเทพแห่งปีศาจว่าตราบเท่าที่ ฟาง เจิ้งจือ ปฏิบัติตามข้อตกลงข้าจะปล่อยผู้เข้าสอบที่เหลือ 5 คนชั่วคราว!" หยิง ซาน ใช้คำว่า "ชั่วคราว" ความหมายที่อยู่เบื้องหลังมันก็ยิ่งชัดเจนขึ้น

ถึงกระนั้น ฟาง เจิ้งจือ ก็พยักหน้า เขาไม่ได้ออกมาคัดค้านใด ๆ

เขาลุกขึ้นอย่างช้าๆ เดินไปอย่างนิ่งสงบราวไม่แย่แส

อย่างไรก็ตามการเคลื่อนไหวนี้ทำให้คนอื่นๆ จ้องมองด้วยความตกใจ

หยิง ซาน ใช้ชีวิตของผู้เข้าสอบทั้งหมด 10 คนเพื่อเดิมพันสำหรับโอกาสนี้

ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะชนะการเดิมพัน ฟาง เจิ้งจือ ได้เดินออกมาและทิ้งดาบนั่นไว้จริงๆ

ผู้เข้าสอบแต่ละคนมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ กับใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ ทุกคนรู้สึกว่า ฟาง เจิ้งจือ ควรจะดึงดาบออกมา อย่างไรก็ตามความจริง ฟาง เจิ้งจือ ไม่ทำเช่นนั้นและทิ้งดาบไว้

"ฟาง เจิ้งจือ ทำอะไร?"

"อย่าบอกนะว่าเขาไม่รู้ว่าถ้าดาบนั่นตกอยู่ในมือของ หยิง ซาน พวกเราจะตาย?"

"ข้า ... ข้าไม่สามารถเข้าใจเรื่องนี้ได้!"

ผู้เข้าสอบต่างตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง พวกเขาไม่รู้จริงๆว่า ฟาง เจิ้งจือ กำลังพยายามทำอะไร

ดาบที่คอของ ซิง ฉิงซุย และอีก 4คน ตกลงสู่พื้น

หยิง ซาน ได้ปฏิบัติตามคำสาบานของตนเองแล้ว

ฟาง เจิ้งจือ เองก็ได้ทำตามคำสัญญา

ทั้งสองคนจึงแลกเปลี่ยนที่ยืนกัน หยิง ซาน ยืนอยู่ข้างดาบ ในขณะที่ ฟาง เจิงจือ กับมาฝั่ง เหยียน ซิว

นี่เป็นการแลกเปลี่ยนอย่างสงบและกลมกลืน

อย่างไรก็ตามเมื่อเป็นมนุษย์กลับปีศาจมันดูเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก

ซิง ฉิงซุย ถูกแบกไปรวมกลุ่มกับคนอื่น โดยผู้เข้าสอบที่บาดเจ็บน้อยกว่า การจ้องมองของเขา ยึดติดกับ ฟาง เจิ้งจือ  มันเต็มไปด้วยความรู้สึกไม่พอใจ เขาไม่เข้าใจว่าทำไม ฟาง เจิ้งจือ จึงยอมทิ้งดาบเล่มนั้นไป?

เพจหลัก : Double gate TH