ตอนที่ 210 ตัดสินใจ (FREE)
ในขณะนี้สิ่งเดียวที่เหลืออยู่บนโลกแห่งเซียนคือ แสงสีทองที่สาดส่องไปทั่ว
ไม่มีความมืดมิดอีกต่อไป
อย่างไรก็ตามอารมณ์และความคิดของทุกคนแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
หนานกง มู่ ที่ยืนอยู่ข้างเสาแสงสีทอง ดวงตาของเขามองไปยังดาบที่ส่องแสงออกมา
สายตาของ ซิง ฉิงซุย ที่มองไปนั้นราวกับเขายอมรับความตาย ทันทีที่แสงส่องออกมาเขาคิดเพียงอย่างเดียวว่าการตายของเขาอย่างน้อยก็คุ้มค่า
สายตาของ ปิง หยาง นั้นกลับตรงกันข้าม นางกำลังเต็มไปด้วยความสุข นางกำหมัดทั้งสองข้างแน่น
หยิง ซาน มองไปที่เสาสีทองด้วยความเย็นชา การแสดงออกของเขาดูค่อนข้างหยาบคาย อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้เร่งรีบเข้าไปใกล้แสงสีทอง แต่เขากลับยืนอยู่ที่เดิม
สำหรับ ฟาง เจิ้งจือ และ เหยียน ซิว พวกเขายังคงจ้องเขม็งไปที่การเคลื่อนไหวของ หยิง ซาน ราวกับพวกเขาไม่เห็นแสงสีทอง
การแสดงออกของผู้เข้าสอบคนอื่นนั้นกลายเป็นซับซ้อนอย่างมาก บางคนมีความสุขบางคนเสียใจ บางคนร้องไห้ขณะที่บางคนยืนตะลึง
สุดท้ายแสงสีทองได้หายไป
โลกแห่งเซียนกลับมาสู่ความสงบอีกครั้ง
สิ่งเดียวที่เหลือคือดาบ ดาบที่เสียบอยู่ที่พื้นพร้อมส่องแสงสีทองอ่อนๆออกมา ตัวดาบสั่นเล็กน้อย ราวกับกำลังรอการปลดปล่อย
"ดึงดาบ!" เสียงของ ซิง ฉิงซุย ดังขึ้นทันที
อย่างไรก็ตาม หนานกง มู่ กลับไม่เคลื่อนไหว
เขาจ้องดาบเล่มนั้นและ ยืนอยู่บนจุดเดิม ดูเหมือนเขากำลังรอ หรือกำลังชื่นชม ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
น่าประหลาดใจที่ หยิง ซาน เองก็ไม่เคลื่อนไหว
ความสงบที่แปลกประหลาดกระจายตัวไปทั่วโลกแห่งเซียน ขณะที่เวลากำลังไหลไปเรื่อยๆ
ไม่มีใครรู้ว่านานแค่ไหน ในที่สุด หนานกง มู่ ก็เคลื่อนไหว เขาไม่ได้ดึงดาบออก เขาหันหลังกลับอย่างช้าๆและมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ที่ยืนอยุ่ไม่ไกล เขาดูเหมือนจะถามอะไรบางอย่าง
หยิง ซาน เองก็มองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ดวงตาของเขาเหมือนกำลังรอบางสิ่ง
ฟาง เจิ้งจือ เองก็สังเกตุเห็นสายตาของทั้ง 2 คน เขาเห็นได้ชัดถึงความหมายที่ซ่อนอยู่ในการมองของทั้ง 2 คน
ตอนนี้ ผนึกดาบได้ถูกทำลายลงแล้ว
อย่างไรก็ตามสิ่งที่ไม่คาดคิดคือ ผู้เข้าสอบที่อยู่ในโลกแห่งนี้ไม่ได้หายไปทันที นั่นหมายความว่าโลกแห่งเซียนยังสูญเสียการควบคุมอยู่
เหตุผลที่ หนานกง มู่ ฟันโซ่ แน่นอนว่าเพื่อให้โลกแห่งเซียนกลับสู่การควบคุมอีกครั้ง ไม่อย่างนั้นผู้เข้าสอบที่โดนดาบจ่อคออยู่คงไม่สามารถหนีพ้นความตายไปได้
อย่างไรก็ตามความจริงก็คือดาบเหล่านั้น ยังคงจ่อที่คอของเหล่าผู้เข้าสอบ
และผู้เข้าสอบยังคงนอนกองอยู่ที่จุดเดิม
จากนั้นช่วงเวลาที่ หนานกง มู่ ดึงดาบออกมา คงเป็นเวลาที่ผู้เข้าสอบทั้งหมดต้องตกตายไป
หนานกง มู่ จึงไม่ได้ดึงดาบออกมา
หยิง ซาน สามารถรอต่อไปเรื่อย ๆ
แน่นอน ฟาง เจิ้งจือ สามารถเลือกที่จะรอเช่นกัน อย่างไรก็ตามไม่ว่าพวกเขาจะรอนานแค่ไหน แต่ทุกอย่างก็มีข้อจำกัด
ซึ่งในตอนนี้ดูเหมือน หนานกง มู่ และ หยิง ซาน จะโยนกุญแจสำคัญมาให้ ฟาง เจิ้งจือ ซึ่งมันเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึง
อย่างไรก็ตาม หยิง ซาน และ หนานกง มู่ ไม่ได้คิดว่าการตัดสินใจนี้มีปัญหาอะไร
ผู้เข้าสอบคนอื่นๆ ในที่สุดก็เข้าใจความตั้งใจของ หนานกง มู่ และ หยิง ซาน อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกที่โชคชะตาของตัวเองไปอยู่ในมือของ ฟาง เจิ้งจือ ก็ไม่ใช่ความรู้สึกที่ดีเท่าไร
"ดึงดาบ!" ซิง ฉิงซุย ตะโกนเร่งขึ้นมาอีกครั้ง น้ำเสียงของเขามีความจริงจัง แน่นอนว่าเขารู้ว่าทุกคนรออะไรอยู่ อย่างไรก็ตามในใจของเขา
มีเพียงทางเดียวคือก้าวไปข้างหน้า
เขาฝากความหวังสุดท้ายไว้กับการดึงดาบออกมา
ฟาง เจิ้งจือ กระตุกปาก เขาไม่ชอบการตัดสินใจเช่นนี้ เนื่องจากเขาต้องใช้เซลล์สมองมากเกินไปในการตัดสินใจ อย่างไรก็ตามเขาไม่มีทางเลือกอื่น
ตัวเลือกของเขาไม่ใช่ตัดสินชีวิตหรือความตายของผู้เข้าสอบทั้งหมดเท่านั้น แต่หมายถึงความเป็นความตายของตัวเองและ เหยียน ซิว ด้วยเช่นกัน
ดูเหมือนว่าการดึงดาบออกมานั้นไม่ได้เกี่ยวของอะไรกับ ฟาง เจิ้งจือ งั้นความเป็นจริงคืออะไรกัน?
ตอนนี้ความหวังสุดท้ายของการทำให้โลกแห่งเซียนกลับสู่การควบคุมอีกครั้งคือการดึงดาบออกมา อย่างไรก็ตาม ใครกล้าจะบอกว่าเมื่อดึงดาบออกมาแล้ว ...
โลกแห่งเซียนจะกลับมาอยู่ในการควบคุมอีกครั้ง?
ดาบที่ปักอยู่ที่พื้น มันคือสิ่งที่ใช้ต่อรอง อย่างไรก็ตามเมื่อดาบถูกดึงออกมา นั่นหมายความว่าสิ่งที่ใช้ต่อรองอันสุดท้ายได้ถูกใช้ไปแล้ว ความสำเร็จและความล้มเหลวขึ้นอยู่กับการดึงครั้งนี้
หนานกง มู่ และ หยิง ซาน ก็คิดได้เช่นกัน
ดังนั้นทั้ง2 คน จึงไม่เคลื่อนไหว
"ถ้าข้าใช้หอกนี้กับดาบนั่นมันจะจัดการท่านได้หรือไม่?" ฟาง เจิ้งจือ มองไปที่ดาบและพูดออกมา
"อาจจะ" หยิง ซาน ไม่ปฏิเสธหรือยืนยัน
"ถ้าข้าขอให้ท่านปล่อยทุกคนไปจะพอเป็นไปได้หรือไม่?" ฟาง เจิ้งจือ มองไปที่ผู้เข้าร่วมรอบๆ จริงๆแล้วเขาก็ไม่ได้ชอบคนพวกนี้เท่าใดนัก อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ถือเป็นมนุษย์เหมือนกัน
"มี"
"แล้วอะไรคือข้อแลกเปลี่ยน"
"ดาบ"
"ดังนั้นข้าต้องดึงดาบออกก่อน ถูกต้องไหม?"
"มันไม่จำเป็น"
"ดูเหมือนท่านไม่ต้องการให้ดาบถูกดึงออกมา?"
"แน่นอน"
"ถ้าดาบไม่ถูกดึงออกมาเราจะรับประกันชีวิตของเราได้อย่างไร?" ฟาง เจิ้งจือ โยนปัญหาไปให้ หยิง ซาน
"นี่เป็นปัญหาของเจ้า"
"ท่านไร้เดียงสาจริงๆ ท่านคิดจริงๆหรือว่าข้าจะคิดถึงความเป็นความตายของพวกเขา? " ขณะที่พูด ฟาง เจิ้งจือ ก็เดินไปยังดาบที่ปักอยู่บนพื้น
ฟาง เจิ้งจือ เดินเข้าไปใกล้ดาบทีละก้าว
หยิง ซาน ไม่พูด ไม่เคลื่อนไหว อย่างไรก็ตามผู้เข้าสอบคนอื่นๆนั้นกลับน้ำตาตกใน เพราะพวกเขาเห็นได้ชัดว่าเมื่อ ฟาง เจิ้งจือ เข้าไปใกล้ดาบ ดาบที่จ่อพวกเขาอยู่ก็เย็นเยียบขึ้นกว่าเดิม
หนานกง มู่ มองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความนิ่งสงบ เขาไม่แสดงท่าทีอะไรออกมา
ฟาง เจิ้งจือ เดินขึ้นไปบนหิน ใกล้ดาบ
จากนั้นมือของเขาคว้าด้ามจับของดาบ
ทุกๆการเคลื่อนไหวที่เขาทำ นั้นปราศจากความลังเล ราวกับว่าเขากำลังคว้าดาบธรรมดา ๆ เขาไม่สนใจที่จะมองรอบๆด้วยซ้ำ
ผู้เข้าสอบโดยรอบต่างเกิดความสิ้นหวังในจิตใจ
การจ้องมองของ ซิง ฉิงซุย นั้นเต็มไปด้วยความสงบ
มือของ ฟาง เจิ้งจือ จับด้ามดาบ
เขารู้สึกได้ถึงความซับซ้อนของการแกะสลักบนด้ามดาบ นอกจากนี้เขายังสามารถรู้สึกถึงพลังมหาศาลที่ดาบเล่มนี้มีอยู่ภายใน ราวกับอำนาจอันมหาศาลของดวงอาทิตย์
ขณะดียวกัน เหยียน ซิว ก็เดินไปข้างๆ ฟาง เจิ้งจือ เขามองการกระทำของ ฟาง เจิ้งจือ แต่ไม่พูดอะไรออกมา
เป็น ปิง หยาง ที่เปิดปากออกมา
"ฟาง เจิ้งจือ เจ้าจะดึงดาบออกมาจริงๆรึ?" ในใจจริงๆ ปิง หยาง อยากให้ ฟาง เจิ้งจือ ดึงดาบออกมาโดยไม่ลังเล อย่างไรก็ตามในฐานะองค์หญิงของอาณาจักรมันคงดูไม่เหมาะสมเท่าไรนัก
ฟาง เจิ้งจือ ไม่ตอบคำถามของ ปิง หยาง เขาจับด้ามดาบไว้แน่น
จากนั้นเขาก็ปล่อยมือช้า ๆ
"ข้าเชื่อว่าดาบเล่มนี้เป็นของปลอม!" ฟาง เจิ้งจือ หมุนตัวไปรอบๆ และมองไปที่ หยิง ซานด้วยความจริงจัง
"ปลอม?" หยิง ซาน ผงะไปเล็กน้อย
เขาคิดว่า ฟาง เจิ้งจือ มีเพียง ทางเลือกคือ ดึงดาบหรือไม่ อย่างไรก็ตามเขาไม่เคยคาดหวังว่า ฟาง เจิ้งจือ จะพูดแบบนี้ออกมา
เพจหลัก : Double gate TH
