ตอนที่ 354 ความจริง

“หลิน ซวนหายไป!”

หลิน ฮวงมองเวลาของข้อความ มันเป็นวันเดียวกับที่เขาเข้าไปในมิติตอนประมาณตี5เมื่อหลิน ฮวงจากไปพร้อมกับคุณฟู่และหลิน ซินก็ไปโรงเรียน หลิน ซินพบว่าหลิน ซวนหายตัวไปหลังจากที่เธอกลับมาและพยายามติดต่อเขา จากนั้นหลิน ฮวงก็ดูข้อความอื่นที่หลิน ซินส่งมา บางข้อความบอกให้เขารีบตอบกลับขณะที่อันอื่นแนบรูปของบ้านพวกเขามา

มีข้อความอำลาที่หลิน ซวนเขียนไว้บนกระดานพร้อมกับแหวนหัวใจจักรพรรดิข้างๆ หลิน ฮวงสามารถบอกได้ว่าลายมือนั้นเป็นของหลิน ซวนเพราะเขาเห็นลายมือของหลิน ซวนอยู่หลายครั้ง มันเขียนถึงเหตุผลที่เขาจากไป หลิน ซวนได้ความทรงจำบางส่วนกลับมาและต้องการออกไปหาส่วนที่เหลือ นอกจากจะระบุเหตุผลแล้ว เขายังเขียนสรุปเทคนิคปืนสั้นๆเอาไว้ เพื่อให้หลิน ฮวงเรียนรู้ด้วยตัวเขาเอง หลิน ซวนจึงบันทึกคลิปทักษะขั้นกลางและสูงเอาไว้ในแหวนเกมส์จ้าวแห่งปืน หลิน ฮวงสามารถฉายวิดิโอคลิปได้หากเขาต้องการ

เขาจบข้อความด้วยคำพูดขอบคุณไม่กี่คำ เขาขอบคุณหลิน ฮวงและหลิน ซินที่คอยดูแลเขา เนื่องจากเขาได้ความทรงจำคืนแล้ว มันจึงไม่มีเหตุผลให้เขาอยู่ต่ออีก และเขายังขอให้ทั้งคู่อย่าตามหาเขา

หลังจากที่อ่านข้อความ หลิน ฮวงก็คิดว่ามันเป็นไปได้ที่หลิน ซวนจะจากไปด้วยตัวเขาเอง ลายมือไม่ดูเหมือนรีบ ดังนั้นมันจึงไม่ใช่การบังคับให้เขียน ข้อความถูกเขียนอย่างชัดเจนและมีการขบคิดก่อนจะเขียน แม้หลิน ซวนจะเรียนรู้คำพูดทั้งหมด มันก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเขียนข้อความเช่นนี้ขึ้น เหตุผลเดียวก็คือเขาได้ความทรงจำคืนมาแล้วจริงๆ ข้อความแม้กระทั่งรวมเทคนิคปืนที่หลิน ซวนสอนเขา มีเพียงเขา หลิน ซินและหลิน ซวนที่รู้เรื่องนี้ ไม่มีใครอื่น มันเป็นไปไม่ได้ที่ข้อความนี้จะถูกเขียนขึ้นโดยคนอื่น

แหวนหัวใจจักรพรรดิคือสิ่งสำคัญที่แสดงให้เห็นว่าเขาจากไปโดยสมัครใจเพราะนอกจากคนสวมแหวนแล้ว ไม่มีใครสามารถถอดออกได้เว้นแต่จะตัดนิ้วหรือถูกฆ่า จากรูป ไม่มีร่องรอยการต่อสู้หรือดิ้นรนในบ้าน ด้วยความสามารถของหลิน ซวน เขาสามารถสู้กับระดับทองขั้น3ได้อย่างแน่นอนและแม้กระทั่งระดับทองสมบูรณ์ เขาอาจจะไม่ตายแม้เขาจะสู้กับระดับเพลิงขาว

ด้วยร่องรอยหลักฐานทั้งหมด มันเป็นไปได้ที่หลิน ซวนจะออกไปด้วยตัวเขา บางที เขาคงจะฟื้นคืนความทรงจำแล้วจริงๆและตัดสินใจออกไป หลิน ฮวงสงบสติลงขณะที่ทำการคาดเดา อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ลบความเป็นไปได้ที่หลิน ซวนจะถูกลักพาตัวไป มีคนมากมายในโลกที่มีทักษะพิเศษ หากหลิน ซวนเผชิญกับคนที่รู้ทักษะหุ่นเชิด เขาสามารถสร้างภาพให้ดูเหมือนว่าหลิน ซวนออกจากบ้านไปด้วยตัวเขา

ขณะที่การมอบรางวัลยังดำเนินต่อ หลิน ฮวงก็ผละออกจากฝูงชนและโทรหาหลิน ซิน  เมื่อพิจารณาว่าอยู่ในงาน หลิน ฮวงจึงไม่วิดิโอคอลหาเธอแต่โทรธรรมดาแทน ทันทีที่สายเชื่อมต่อ มันก็ถูกรับทันที

“พี่คะ!”

“พี่เพิ่งออกจากมิติและเห็นข้อความของน้อง”เมื่อหลิน ฮวงพูด เขาก็ได้ยินเสียงร้องไห้จากอีกฝาก

“ซวนน้อย...”

“พี่รู้ พี่จะรีบกลับให้เร็วที่สุด”หลิน ฮวงปลอบเธอ เขาวางสายหลังจากที่อารมณ์ของเธอดีขึ้นเล็กน้อย

หลิน ฮวงโทรหาคุณฟู่หลังจากที่วางสายหลิน ซิน  คุณฟู่รับด้วยคำพูดขี้เกียจ“เธอกลับมาเร็วจัง มันเพิ่งวันที่19ใช่ไหม?”

“มีฝูงมอนสเตอร์ครับ ดังนั้นการฝึกจึงจบเร็ว”หลิน ฮวงอธิบาย

“โอ้ อย่างนั้นหรอ?”คุณฟู่ดูเหมือนจะไม่สนใจผลการฝึกและคิดหาเหตุผลที่หลิน ฮวงโทรหา

“เธออยากกลับบ้าน?”

“ครับ มีบางสิ่งเกิดขึ้นที่บ้านผม”หลิน ฮวงกล่าวโดยไม่ลังเล

“ฉันจะไปรับเธอ แล้วไปบ้านกัน”คุณฟู่วางสายโดยไม่รอให้หลิน ฮวงพูดอะไร

ในไม่ช้า ประตูมิติสีเขียวก็ปรากฏขึ้นและคุณฟู่ก็เดินออกมา การปรากฏตัวของเขาได้ดึงดูดความสนใจจากหยี่ ตงไล่และคนอื่น

“ไม่ต้องสนใจฉัน”คุณฟู่กล่าวขณะที่มายืนข้างหลิน ฮวง

“เธอดูไม่ดี เกิดอะไรขึ้น?”คุณฟู่ถาม

“ซวนน้อยหายไป ผมต้องกลับเดี๋ยวนี้”

“ได้สิ ไปกันเลย”คุณฟู่ไม่ถามอะไรขณะที่อัญเชิญประตูมิติมาอีกครั้งและพาหลิน ฮวงไปกับเขา

“เขาคือลูกศิษย์ของคุณฟู่จริงๆ?!”ลั่ว หลี่ตกใจเมื่อเห็นทั้งคู่ไปด้วยกัน

ประตูมิติเปิดที่ห้องนั่งเล่นในบ้านหลิน ฮวง หลิน ฮวงและคุณฟู่ก้าวเดินออกจากประตู

“ซินเอ๋อร์!”หลิน ฮวงตะโกนขึ้นชั้นบน มันเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ดังนั้นหลิน ซินควรจะอยู่บ้าน

“พี่คะ!”เมื่อได้ยินเสียงหลิน ฮวง หลิน ซินก็รู้ว่าเขาถึงบ้านแล้ว เธอรีบวิ่งลงจากบันไดด้วยความรวดเร็ว

หลิน ฮวงรู้สึกโล่งใจที่เห็นหลิน ซินไม่เป็นไร

“น้องกินไรรึยัง?”

“คะ”หลิน ซินพยักหน้าและมองคุณฟู่ด้านหลังหลิน ฮวง

“เข้าเรื่องกันเถอะคะ”หลิน ซินมองข้ามคุณฟู่

“ได้สิ น้องพบว่าซวนน้อยหายไปในวันไหน?”หลิน ฮวงพูดตรงประเด็น

“หนูเห็นบางสิ่งบนโต๊ะกาแฟเมื่อหนูกลับจากโรงเรียน ดังนั้นหนูจึงหยิบมันมาดูและตระหนักว่ามันคือข้อความจากซวนน้อย”หลิน ซินกล่าวขณะที่หยิบเอากระดานเขียนให้หลิน ฮวงดูจากช่องเก็บของเธอ

หลิน ฮวงรับกระดานเขียนมา แม้เขาจะอ่านมาแล้วจากรูป เขาก็ยังอยากดูอีกครั้งเพื่อยืนยันว่ามันคือลายมือของซวนน้อย

“มีอะไรอีกไหม?ร่องรอยการต่อสู้ในบ้าน?มีอะไรแปลกในห้องซวนน้อยไหม?”หลิน ฮวงถาม

“ไม่มีร่องรอยการต่อสู้และทุกอย่างในบ้านก็ดูปกติ แต่หนูคิดว่าซวนน้อยได้เปลี่ยนชุดก่อนออกจากบ้าน ตู้เสื้อผ้าเขาเปิดและชุดคลุมสีเทาก็หายไปจากตู้เสื้อผ้า เสื้อที่เขาสวมในวันนั้นตอนนี้แขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้า”

“เขาแม้กระทั่งมีเวลาเปลี่ยนชุด...”หลิน ฮวงมั่นใจว่าหลิน ซวนออกจากบ้านไปด้วยตัวเอง

จากนั้นหลิน ฮวงก็แบ่งปันความคิดเขา

“มองไปที่ร่องรอยทั้งหมด มันเป็นไปได้มากที่หลิน ซวนจะออกจากบ้านด้วยตัวเขาเองแต่ก็เป็นไปได้ว่าเขาจะถูกลักพาตัวไปเช่นกัน”

“พูดตรงๆ นอกจากพวกเธอแล้วและก็ฉัน ไม่มีใครมาบ้านนี้ภายในเดือนนี้ ไม่มีกลิ่นอายของทักษะหุ่นเชิดอะไรลงเหลือหรือปรสิต ฉันคิดว่าเด็กนั่นต้องออกไปด้วยตัวเขาเอง”คุณฟู่แสดงความคิดเห็น

“หากเขาถูกพาตัวไป นั่นก็มีเพียงทางเดียว คนๆนั้นต้องทรงพลังกว่าฉัน เขาสามารถปกปิดกลิ่นอายเขาจนฉันไม่อาจตรวจจับได้ แต่ทว่า ฉันคิดว่าคนระดับนั้นคงไม่ต้องการตัวเด็กนั่น”

สิ่งที่คุณฟู่กล่าวตัดความเป็นไปได้ที่หลิน ซวนจะถูกพาตัวไป

“มันควรจะมีกล้องวงจรปิดรอบบ้านเธอ ไปหาคนมาเปิดวิดิโอ เธอควรจะเห็นอะไรบ้างในวันนั้น”คุณฟู่เตือน

หลิน ฮวงนึกว่าเขาสามารถทำอย่างนั้นได้ ดังนั้นเขาจึงเชื่อมต่อกล้องวงจรปิดรอบๆทันที ด้วยตัวตนนักล่าระดับทอง เขาจึงได้รับสิทธิ์เข้าถึงและวิดิโอก็ถูกส่งมาหาเขาภายในไม่กี่นาที

หลิน ฮวงเล่นวิดิโอทันที มันเริ่มจากตอนที่หลิน ซินไปโรงเรียนเมื่อ19วันก่อนจนกระทั่งเธอกลับมา เขามั่นใจว่าหลิน ซวนต้องหายไปในระหว่างนั้น เขาเร่งความเร็ววิดิโอจนถึงบ่ายและเล่นมันด้วยความเร็วปกติเมื่อเขาเห็นหลิน ซวนเปิดประตู อย่างไรก็ตาม หลิน ซวนกลับหายไปทันทีที่เขาเปิดประตู

“เกิดอะไรขึ้น?”หลิน ฮวงงุนงง

“เธอจะเห็นมันหากเธอเล่นวิดิโอให้ช้าลงกว่านี้300เท่า”คุณฟู่เตือน

หลิน ฮวงลดความเร็ววิดิโอลงทันที และเล่นมันซ้ำ ครั้งนี้ เขาเห็นหลิน ซวนบินไปบนท้องฟ้าหลังจากที่เขาออกไป....

“เขาออกไปเองจริงๆ..”ในที่สุดหลิน ซินก็เชื่อสิ่งที่คุณฟู่และหลิน ฮวงกล่าว

“อย่าเสียใจไปเลย น้องควรจะมีความสุขที่ซวนน้อยได้ความทรงจำคืนมาแล้วสิ”หลิน ฮวงปลอบเธอ

“แต่ทำไมเขาจึงไม่บอกลาก่อนจะไป?”หลิน ซินผิดหวัง

“บางทีเขาอาจจะคิดว่ามันคงอึดอัดใจเนื่องจากเขาได้ความทรงจำคืนแล้ว ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะไป”หลิน ฮวงกล่าวแต่เขาก็ไม่รู้ว่าทำไมหลิน ซวนจึงทำอย่างนั้น

“เนื่องจากความจริงถูกเปิดเผยแล้ว งั้นฉันก็ควรจะไป ศิษย์ฉัน จงพักผ่อนและอยู่เป็นเพื่อนสาวน้อยนี่ซะเถอะ ฉันจะติดต่อเธออีกครั้ง”เนื่องจากทุกสิ่งชัดเจนแล้ว คุณฟู่จึงไม่คิดจะอยู่ต่อและจากไปด้วยประตูมิติ