GE15 หลานเหม่ยผู้เสียใจ (2)

Chapter 15 หลานเหม่ยผู้เสียใจ (2)

 

ในที่สุดนิกายเทียนหลีโม่ก็ได้ผลไม้แห่งเต๋าไป!

 

หวู่ตงหนานซึ่งเป็นเพียงผู้เยาว์ประสานวิญญาณได้ขัดขวางผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ ทำให้สีหน้าของปีศาจเฒ่าทั้งสองแปรเปลี่ยนอัปลักษณ์

 

จู่ๆหวู่ตงหนานก็ยืนขึ้นพลางป้องมือคารวะไปยังผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำบนชั้นสาม สีหน้าแสดงถึงความนอบน้อมเพื่อทำให้ชายชราเหล่านั้นลดความขุ่นเคือง

 

“ผู้อาวุโสฉู่ ผู้อาวุโสลู่ ประมุขหวูเสียของข้าต้องการผลไม้แห่งเต๋า แม้พวกท่านทั้งสองจะต้องการ แต่โปรดเห็นแก่หน้าประมุขหวูเสียด้วย อย่าได้ต่อสู้แย่งชิงกับผู้เยาว์เช่นข้าเลย”

 

เมื่อได้ยินว่าประมุขหวูเสีย ผู้เชี่ยวชาญฝ่ายอธรรมจำนวนมากสูดหายใจลึก ใบหน้าของผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำซีดลง เพราะชื่อนี้ทำให้ทั้งหมดหวาดกลัว

 

ผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำผู้หนึ่งเร่งกล่าวถาม “ข่าวลือว่าประมุขหวูเสียเก็บตัวบ่มเพาะเพื่อทะลวง ‘ขอบเขตจิตวิญญาณแรกเริ่ม’ ไม่ทราบว่าท่านทะลวงได้สำเร็จหรือไม่?”

 

“ท่านประมุขยังไม่บรรลุขอบเขตจิตวิญญาณแรกเริ่ม แต่กำลังอยู่ใน ‘ขอบเขตจิตวิญญาณเทียม’ หากท่านได้ผลไม้แห่งเต๋า อีกไม่นานท่านย่อมบรรลุขอบเขตจิตวิญญาณแรกเริ่ม ท่านประมุขกล่าวว่าผลไม้แห่งเต๋ามีความสำคัญกับท่านอย่างที่สุด หากผู้ใดช่วงชิง ท่านจะไม่ให้อภัยเด็ดขาด!”

 

คำกล่าวของหวู่ตงหนานทำให้ผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำตกตะลึง

 

อีกไม่นานประมุขนิกายเทียนหลีโม่จะบรรลุขอบเขตจิตวิญญาณแรกเริ่ม! หากเป็นเช่นนั้นจริง คงไม่มีผู้ใดในแคว้นเยว่ที่กล้าท้าทายนิกายเทียนหลีโม่อีก

 

“ในเมื่อประมุขหวูเสียต้องการ... หากข้าจะประมูลต่อคงรังแต่นำภัยพิบัติมาสู่ตน เช่นนั้นข้าขอลา!”

 

ผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำทั้งสองลงมาจากชั้น 3 ของงานประมูล พวกมันฝืนยิ้มและจากไป ยามนี้จะเหลือก็เพียงคนจากนิกายฝ่ายธรรมะที่รอประมูลผลไม้แห่งเต๋า

 

เมื่อผู้เชี่ยวชาญในขอบเขตแก่นทองคำจากไป หวู่ตงหนานก็ผ่อนคลายขึ้นมาก มันเดินขึ้นไปยังเวทีประมูลและจ่ายผลึกสวรรค์ ทันทีที่มันได้ผลไม้แห่งเต๋ามันก็จากไปทันที

 

ผลไม้แห่งเต๋าคือของประมูลชิ้นสุดท้าย เมื่อมันถูกประมูล งานประมูลก็ถือว่าสิ้นสุด

 

ประมุขนิกายเทียนหลีโม่ ผู้เชี่ยวชาญจิตวิญญาณแรกเริ่ม คำกล่าวนี้ดูราวกับอาคมพิเศษที่ทำให้ผู้เชี่ยวชาญฝ่ายอธรรมมุ่งมานะ

 

หนิงฝานขมวดคิ้วแน่น ชื่อเสียงของประมุขนิกายเทียนหลีโม่ช่างโด่งดัง เพียงแค่ชื่อเสียงก็ทำให้ผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำสองคนหวาดกลัว นิกายเทียนหลีโม่ช่างลึกล้ำ!

 

แต่ไม่นานความกังวลที่หนิงฝานมีต่อนิกายเทียนหลีโม่กลับถูกแทนที่ด้วยความมั่นใจ

 

นิกายเทียนหลีโม่แล้วอย่างไร? ขอบเขตจิตวิญญาณแรกเริ่มแล้วอย่างไร? พวกมันไม่อาจหลีกพ้นหายนะที่หนิงฝานจะทำลายพวกมันเพื่อช่วยเหลือน้องชายได้!

 

หวู่ตงหนานต้องตาย นิกายเทียนหลีโม่ต้องพินาศ!

 

หนิงฝานเดินลงเวทีประมูลด้วยสีหน้าเรียบเฉย ตามหวู่ตงหนานที่เพิ่งออกจากวังน้ำแข็งไป

 

ผู้เชี่ยวชาญฝ่ายปีศาจจำนวนนับไม่ถ้วนเดินกรูกันเข้ามาหาหนิงฝานเพื่อสอบถามพบปะ แต่หนิงฝานปฏิเสธ

 

หลานเหม่ยถอนหายใจ นางทำใจก่อนจะเดินเข้าหาหนิงฝาน “หนิงฝาน ข้าอยากคุยกับเจ้าเรื่องงานหมั้นของเขา”

 

“ข้าไม่มีเวลา” แม้หนิงฝานแสดงสีหน้าเรียบเฉย แต่กลับปลดปล่อยเจตจำนงกระบี่ออกมาจนทำให้หลานเหม่ยผงะถอยไป 2 ก้าว นางไม่กล้าพูดคุยกับหนิงฝานอีก

 

หนิงฝานออกจากวังน้ำแข็งทิ้งให้หลานเหม่ยยืนอยู่ตรงนั้น แต่เมื่อบุรุษชุดขาวที่ติดตามหลานเหม่ยเห็นนางถูกหนิงฝานเพิกเฉย สีหน้าของมันพลันแปรเปลี่ยนดุร้าย

 

“ศิษย์น้องหญิง มันผู้นั้นช่างเย่อหยิ่ง เจ้าอยากให้ศิษย์พี่สั่งสอนมันหรือไม่!”

 

“ไม่ต้อง... ท่านไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา”

 

“ถึงเขาไม่ใช่ปีศาจเฒ่าแก่นทองคำ!”

 

“ท่านก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอยู่ดี ไปกันเถอะ ไปหาผู้อาวุโสหลินและกลับไปรายงาน ‘นิกายไท่ชูไพ่’”

 

หลานเหม่ยขบคิดพลางเดินไปหา ‘นักบวชแห่งเต๋า’ ที่เป็นชราคนหนึ่ง

 

เมื่อครู่หนิงฝานทำให้นางหวาดกลัว... และความกลัวนั้นก็ไม่สามารถลบออกไปจากใจของนางได้

 

นางพลาด... พลาดที่จะสานสัมพันธ์อันดีกับเขา

 

แต่หากนางรู้ว่าที่หนิงฝานเร่งจากไปเพื่อจะสร้างเรื่องที่โด่งดังไปทั่วทั้งแคว้นเยว่... นางจะรู้สึกเช่นไร?

 

ฝ่ายธรรมะในแคว้นเยว่คงไม่ได้รับผลมากนัก แต่อาจมียุ่งเหยิงไปบ้าง

 

แต่หากเป็นฝ่ายปีศาจในแคว้นเยว่ การตายของผู้อาวุโสแห่งนิกายเทียนหลีโม่จะทำให้เกิดความปั่นป่วนวุ่นวาย

 

และหนิงฝานกำลังจะสังหารคน...