บทที่ 4 ครอบครัวและเมือง

บทที่ 4 ครอบครัวและเมือง

 

เอ็ดได้ยินเสียงฝีเท้าของครอบครัวใหม่ที่ใกล้เข้ามาและรู้สึกกระวนกระวาย จากนั้นเบ็คกี้ก็เคาะประตูแล้วประกาศให้ทราบว่า ครอบครัวของเขาก็อยู่ที่นี่แล้ว

 

"ให้พวกเขาเข้ามาได้"

 

ขณะที่ทั้งสี่คนเดินเข้ามา เขาก็เห็นว่าทั้งสี่ดูสูงส่งสมเป็นเชื้อพระวงศ์จริงๆ ท่านพ่อของเขาในวัยราว 30 ปีสูงเกือบ 190 ซม. และดูแข็งแกร่งด้วยผมสีบลอนด์และดวงตาสีฟ้า เขายังมีดาบห้อยลงมาจากเอว ท่านแม่ของเขาเป็นผู้หญิงที่สวยและผมสั้นด้วยผมสีบลอนด์และดวงตาสีฟ้ามันยิ่งทำให้เธอดูมีเสน่ห์มากขึ้น เธอดูราวกับอายุ 20 ปี

 

เขายังได้เห็นน้องชายและน้องสาวของเขาเดินเข้ามาด้วยเช่นกัน สามารถอธิบายทั้งสองได้ว่าหล่อและสวย เขารู้ว่าพวกเขาอายุ 16 และ 8 ปีตามลำดับ

 

"เอ็ดเวิร์ดรู้สึกยังไงบ้าง" ท่านพ่อของเขา “อาร์เธอร์” ถามเขาด้วยท่าทางที่ดุดัน เอ็ดรู้สึกได้ถึงความผิดหวังในขณะเขาเดินเข้ามา

 

"ข้าก็โอเคครับตอนนี้ ขอบคุณท่านพ่อสำหรับความกังวลของท่าน" เอ็ดพยายามเลียนแบบบุคลิกของเจ้าชายคนก่อนให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ โชคดีที่บุคลิกเอ็ดคนเก่ากับเอ็ดคนใหม่ออกมาคล้ายกัน

 

ลูกรู้ไม๊ว่าแม่จะเป็นยังไงหากลูกตายไป! "ท่านแม่ของเขา “อลิซาเบธ” น้ำตาไหลลงมาจากดวงตาของเธอ

 

"ข้าสบายดีครับท่านแม่" เอ็ดรู้สึกทึ่งกับความกังวลของแม่

 

แม้เขาจะไม่มีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับพ่อแม่ของเขาในโลกก่อน แต่พวกเขาก็ยังถูกแยกจากกันบ่อยๆเนื่องจากการทำงาน ไปโรงเรียนและแม้แต่ทีวีและอินเทอร์เน็ต

 

พี่ชายของเขา “เอริค” มีท่าทางที่เย็นชา แต่เอ็ดก็รู้จากความทรงจำว่าเป็นเพราะตำแหน่งหน้าที่ของเขา ทำให้เขาต้องดูแข็งกร้าวอยู่ตลอดเวลา

 

น้องสาวของผม “เบลล่า” มีน้ำตาคลออยู่ในดวงตาของเธอ

 

"ข้าสบายดีเบลล่าไม่ต้องกังวล ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า"

 

ทันใดนั้นท่านพ่อของเขาก็พูดว่า "นี่เป็นยาที่ข้าซื้อมา พวกมันควรจะช่วยให้เจ้าหายดีได้ไม่เกิน 3 วัน"

 

หลังจากที่เขาวางยาลง เขาสั่งเบ็คกี้ให้ยากับเอ็ดเพราะคิดว่าเขายังไม่น่าจะขยับมือได้ หลังจากคุยกันสักพักเขาก็ออกจากห้องไป

 

เบ็คกี้มาอยู่ที่นี้สองวันแล้วเพื่อดูแลเขาและเปลี่ยนผ้าพันแผล นั่นทำให้เขารู้สึกกระดากอายอย่างแรง

 

หลังจากที่เขาแน่ใจว่าไม่มีจะไม่มีใครมาหาเขาแล้วในวันนี้ เขาก็ลุกขึ้นและเริ่มออกกำลังพื้นฐานบางอย่างเช่น ลุกนั่ง วิดพื้น ฯลฯ ...

 

หลังจากเสร็จสิ้นการออกกำลังกายแล้ว เขาได้ยินเสียงแจ้งเตือนจากระบบ

 

โจมตี (STR) + 1, แรงกาย (STA) + 1

 

"ระบบ ผมได้สเตตัสเพิ่มได้ยังไง โดยที่ยังไม่เลเวลอัพ"

 

[แจ้งเตือน! ตอนนี้โฮสต์มีลักษณะเป็นตัวละครในเกม การฝึกฝนอย่างต่อเนื่องจะช่วยให้คุณสเตตัส เพิ่ม อย่างไรก็ตามเลเวลอัพยังคงเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะทำให้คุณแข็งแรงขึ้น]

 

เอ็ดพยักหน้าและกลับไปนอน เพราะมันก็ดึกแล้ว ดังนั้นเขาจึงต้องการนอนหลับและทบทวนทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ เพราะมันไม่ใช่วันธรรมดาๆเลย

 

ผ่านไปสามวันแล้ว ในขณะที่เอ็ดฝึกร่างกายของเขาและยืนกรานฝืนร่างกายตัวเองใน 3 วันนี้ เขาสามารถเพิ่มสเตตัส โจมตี(STR) และ แรงกาย(STA) ได้ถึงอย่างละ 3 แต้มและยังรู้สึกเวียนหัวเมื่อใช้เนตรวงแหวน ซึ่งเขาจะไม่สามารถใช้งานมันได้เกิน 10 นาทีในแต่ละครั้ง

 

ในเช้าวันที่สี่ เอ็ดตื่นอย่างไว เขาถอดผ้าพันแผลออกและสวมเสื้อผ้า มันยิ่งน่าอายมากขึ้นโดยเฉพาะเสื้อที่เขาสวมใส่และออกไป หลังจากแจ้งเบ็คกี้สาวใช้ว่าเขาก็ไปพบท่านพ่อของเขา จากนั้นเขาก็วางแผนที่จะออกไปซื้อของที่ตลาดในเมืองเพื่อที่จะได้ฝึกฝนดาบของเขา

 

หลังจากได้พบกับท่านพ่อของเขาแล้ว เขาก็กล่าวว่า "ท่านพ่อ ข้าอยากจะออกไปในเมือง"

 

พ่อของเขาแสดงความกังวลเล็กน้อย เพราะเขารู้ว่าลูกชายของตนร่างอ่อนแอ และไม่ค่อยออกจากบ้านสักเท่าไหร่

 

"เจ้าโอเคใช่ไหม?"

 

"ครับ ท่านพ่อ"

 

"อ่อแล้วก็ ให้เบ็คกี้ไปด้วยหากมีบางอย่างเกิดขึ้น"

 

'ดังนั้นตูถึงต้องให้ผู้หญิงมาด้วย ... นายรอดมาถึงตอนนี้ได้ไงวะเจ้าชายสุดอนาถ'

 

แล้วเอ็ดก็มุ่งหน้าสู่ตลาดในเมืองในทันทีด้วยเงิน 100 เหรียญทองพร้อมด้วยชุดที่เวอร์วังของเขา ทุกคนจะรู้ว่าเขาเป็นขุนนาง แล้วจะไม่กล้าหลอกขายของหรือโก่งราคาเขา

 

จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในร้านช่างตีเหล็ก ในขณะที่ให้เบ็คกี้ยืนรอ เขาก็หาโอกาสเอาดาบมุราตะออกมาจากช่องเก็บของ

 

ขณะที่เขากำลังเดินดูรอบๆร้าน ระบบก็พูดหลังจากนั้นสักครู่

 

[ขอให้โฮสต์ซื้อดาบตรงมุมนั้น เพราะเป็น (ดาบเกรดหายาก-ดาบแรร์)]

 

"หมายถึงอะไร (อาวุธเกรดหายาก-แรร์ไอเทม) อาวุธมีเกรดด้วยเหรอเนี่ย?"

 

สิ่งของทั้งหมดจะมีเกรดและพวกมันจะแบ่งออกเป็น

 

(ธรรมดา - common)

(พิเศษ - uncommon)

(หายาก - rare)

(หายากมาก - epic)

(ตำนาน - legendary)

(ลึกลับ - mythical)

(ขั้นสุดยอด - supreme)

 

"แล้วทำไมผมซื้อได้แค่ดาบเกรดหายาก ไม่มีอันที่ดีกว่านี้งั้นเหรอ?"

 

[ดาบนี้ดีที่สุดในประเทศที่คุณจะสามารถหาซื้อได้ ดาบที่มีเกรดสูงกว่านี้ทั้งหมด เป็นทรัพย์สินส่วนหนึ่งของผู้คน ดังนั้นคุณจึงไม่สามารถซื้อพวกมันได้ ได้แต่ขโมยพวกมันเท่านั้น]

 

'เข้าใจแล้วเหมาะสมดี แต่ผมยังสงสัยว่า ระบบรู้หรือเปล่าว่าใครบ้างที่มีดาบเกรดนั้น ... '

 

เอ็ดหยิบดาบแล้วเดินไปที่เคาน์เตอร์เพื่อซื้อมัน

 

เจ้าของร้านบอกว่า "ดาบเล่มนี้ไม่มีประโยชน์อะไร คุณสามารถซื้อได้แค่จ่าย 1 เหรียญทอง"

 

เอ็ดรู้สึกประหลาดใจ เมื่อระบบขอให้เขาซื้อดาบเล่มนี้โดยเฉพาะ แต่เจ้าของร้านกลับบอกว่ามันไร้ประโยชน์ จากนั้นเขาก็เข้าใจว่าทักษะของเจ้าของร้านต่ำกว่าปกติ

 

เอ็ดจ่ายเงินและออกไปทันที ขณะที่บอกเบ็ตกี้ให้เตือนครอบครัวว่าให้ระวังอาวุธที่ซื้อไปจากร้านนี้ด้วย

 

หลังจากเดินเล่นไปสักพัก เอ็ดก็ซื้อสมุนไพรที่ใช้ทำยาและมุ่งหน้ากลับ เขาได้ใช้ไป 20 เหรียญทองเท่านั้น