บทที่ 4 : บัลลังก์
บทที่ 4 : บัลลังก์
ผู้แปล : แปลนิยายกากๆ
ปรับสำนวน : ไม่ได้ปรับ
ตรวจคำผิด : ไม่ได้ตรวจ
ขณะที่ดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า ถนนในเมืองแฟลกสตาฟถูกย้อมด้วยไปด้วยแสงสีแดง
ฮันส์กำลังขับรถอยู่บนถนนด้วยความเร็ว แม้ว่าตอนนี้ถนนจะเต็มไปด้วยรถที่กลับมาจากทำงาน แต่มันก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อความเร็วของฟอร์ดเอฟ-155 แม้แต่น้อย
"ดูทางหน่อยเส้!" หลี่ หู่ร้องอุทานขึน "นายขับช้าๆ หน่อยหน่อยไม่ได้รึไง?"
ฮันส์หันไปมองเขาดูความโกรธ "งั้นนายก็ช่วยกินพิซซ่าช้าๆ หน่อย? บ้าที่สุด...ตามที่ตกลงกันไว้สามในสี่นั้นต้องเป็นของฉัน แล้วนายก็ควรจะเรียกฉันว่าบิ๊กฟ็อกซ์?"
"ไม่,สองในสาม!"
"ก็ได้ๆ งั้นสองในสาม แต่ทำไมมันถึงเหลือแค่สองชิ้น นายกินไปถึงหกชิ้น และนั้นคือสามในสี่!"
หลี่ หู่ยิ้มจางๆ เขาได้ใช้พลังงานไปมากในการควบคุมแมลง นี้ทำให้เขาหิวมาก
โกดังเก็บสินค้าตั้งอยู่ที่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของ แฟลกแสตฟฟ์ ซึ่งมันเคยเป็นพื้นที่ที่แห้งแล้ง ประมาณ 100 เอเคอร์ ต่อมาได้มีการพัฒนาให้เป็นโกดังเก็บของหลายร้อยโกดัง ซึ่งมันถูกสร้างขึ้นอย่างเป็นระเบียบด้วยรูปทรงเหมือนกับกล่อง
เมื่อมาถึงที่หมาย ฮันส์ก็หยุดรถ แต่เขาเห็นพิษซ่าเหลืออยู่แค่ชิ้นเดียว เขาพูดขึ้น "เห้ย! นายกินของฉันทำไม?"
หลี่ หู่ แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน แล้วเดินไปที่ทางเข้าสำนักงานของบริษัทเก็บสินค้า ตรงนั้นเขาเห็นใบประกาศอะไรสักอย่างติดอยู่บนฝ่าผนัง:
[จากศาลทรัพย์สินแห่งแฟลกสตาฟ, บริษัทสมิธสโตร์แห่งแฟลกสตาฟฟ์ ณ เวลา 09:00 วันที่ 1 กุมภาพันธ์ จะเริ่มการประมูล โกดังเก็บของ 8 แห่ง (โกดังหมายเลข 202-209) ตามกฎหมาย . สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมโปรดติดตามจาก "การแถลงการ"]
[ขนาดรวมของโกดังทั้งหมด 8 แห่งคือ: 40,578 ตารางฟุต ผู้ชนะการประมูลจะได้รับเก็บสิทธิ์เป็นเจ้าของสินค้าทั้งหมดภายในโกดัง]
[นอกจากนี้ ผู้ที่ซื้อจะมีสิทธิ์ใช้โกดังเป็นเวลา 24 ชั่วโมงนับจากที่สิ้นสุดการประมูล หลังจากผ่านไป 24 ชั่วโมง สิทธิทั้งหมดในโกดังจะกลับคืนสู่บริษัทสมิธสโตร์]
[กำหนดเวลาการลงทะเบียน: 1 กุมภาพันธ์ 9:00 น.]
[สถานที่ลงทะเบียน: สำนักงานบริษัทเก็บสินค้า]
[สถานที่ประมูล: สถานีรถไฟฟ้าหมายเลข 10, แฟลกสตาฟ]
[โปรดทราบ: ตามกฎของการประมูล สิ่งของที่อยู่ภายในโกดังจะถูกส่งมอบให้"ตามสภาพปัจจุบัน" บริษัท ของเราจะไม่รับผิดชอบต่อความเสียหายที่เกิดขึ้นต่อสินค้าภายในโกดัง สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการประมูล สามารถติดต่อเราได้ที่ ... ]
หลี่หู่ไม่เคยรู้เรื่องเกี่ยวกับการประมูลมาก่อนเพราะงั้นเขาถึงตื่นเต้นมาก
แต่สำหรับฮันส์นี้เป็นเรื่องที่เขาคุ้นเคย
ฮันส์พูดขึ้นด้วยความใจร้อน "เฮ้ไอ้หนุ่มชาวจีน ไม่ต้องไปเสียเวลาไปดูมันหรอก"
หลี่ หู่พูดสวนขึ้น "นายน่าจะรู้จักความอดทนสักหน่อยน่ะฮันส์ ... "
"บิ๊กฟ็อกซ์! ตราบเท่าที่เราในการประมูลฉันคือบิ๊กฟ็อกซ์, เข้าใจไหม!"
"งั้นก็อย่าเรียกฉันว่าหนุ่มชาวจีนด้วย!"
"โอเครหลี่ แล้วตอนนี้เราจะทำอะไร? ฉันบอกนายไปแล้วว่าโกดังจะเปิดให้เฉพาะผู้ที่ชนะการประมูลเท่านั้น."
หลี่หู่วาดสายตาไปรอบ ๆ ก่อนจะตอบว่า "อดทนหน่อยบิ๊กฟ็อกซ์ เราชาวจีนมีคำพูดที่ว่า:" การลับคมหัวหอกก่อนเข้ารบจะช่วยให้ฆ่าศัตรูได้มากขึ้น" ฉันไม่สามารถเข้าร่วมสงคราม โดยไม่ได้พร้อมอะไร อย่างน้อยฉันก็ต้องตรวจสอบโกดังเก็บของพวกนี้ก่อน ถึงจะบอกนายได้ว่าต้องเลือกอันไหน "
ฮันส์ชี้ไปที่หน่วย "โกดังทั้ง 8 อันนี้เป็นของผู้จัดการบริษัท เขาเคยซื้อเก้าอี้นวดและเก็บมันเอาไว้ที่นี่ แต่ไม่มีใครรู้ว่ามันอยู่โกดังไหน "
"ทำไมเขาถึงไม่อยากได้มัน?" หลี่ หู่ถามขณะที่เดินไปยังโกดังแรก
ในเวลาเดียวกันเขาเรียกแมลงตัวน้อยออกมาและให้มันกระโดดลงไปบนพื้น
"ฉันไม่แน่ใจ บางทีเขาอาจได้เงินจำนวนมากและย้ายไปอยู่คฤหาสน์ที่ดีกว่าในลอสแองเจอลิส" ฮันส์ตอบ
หลี่ หู่ พยักหน้าหน้ารับ ในขณะเดียวกันมุมมองของเขาก็เปลี่ยนไปใช้ของแมลงตัวน้อยและตรงไปยังโกดังสินค้า
โกดังเก็บของทั้งหมดถูกสร้างขึ้นโดยใช้คอนกรีตและล็อคด้วยประตูชัตเตอร์ แม้แต่อากาศก็ยากที่จะเข้าไปในนั้นได้
แต่นี้ไม่เป็นปัญหาต่อแมลงตัวเล็กนี้ มันค่อย ๆ ผ่านกำแพงเข้าไป เหมือนกับที่มันเคยหายเข้าไปในฝ่ามือของหลี่ หู่ สิ่งที่น่าตักใจอีกอย่างหนึ่งก็คือแมลงตัวเล็กนี้สามารถมองเห็นทุกอย่างได้ชัดเจน แม้จะอยู่ในความมืด
ตอนนี้หลู่ หู่ไม่ได้มีเวลามากนัก ตามที่ได้ทดลองมาก่อนหน้านี้ เขาสามารถควบคุมแมลงตัวเล็กได้ไม่เกินห้านาที และถ้านานกว่านั้น เขาจะหมดแรงและต้องใช้เวลาพักผ่อนอยู่นาน
ระหว่างเดินทางมาที่นี่ หลี่ หู่ได้วางแผนเอาไว้แล้วว่าจะทำอะไรบ้าง เขาจะใช้เวลาประมาณหนึ่งนาทีต่อโกดังเก็บของ 1 แห่ง ทำให้เขามีโอกาสในห้าจากแปด เพื่อหาเก้าอี้
ความน่าจะเป็นนี้ก็ไม่ได้เลวสักเท่าไหร่!
แมลงตัวน้อยมีขาเพียง 2 ขา ทำให้มันเคลื่อนที่เร็วมากไม่ได้ แต่โชคดีที่มันมีความสามารถในการเคลื่อนที่ผ่านสิ่งของได้
ตามข้อบังคับของการประมูล ผู้เข้าร่วมสามารถยืนอยู่นอกโกดังได้ แต่ไม่สามารถเข้าไปหรือสัมผัสวัตถุใด ๆ ภายในได้
แมลงกวาดสายตามองไปรอบๆ โกดังหมายเลข 202 แต่ก็ไม่เห็นเก้าอี้นวด
โกดังมีขนาดใหญ่มาก มันเต็มไปด้วยวัตถุต่างๆ ชิ้นส่วนรถจักรยานยนต์,ยางและวัตถุมีค่าอื่นๆ นอกจากนี้ยังมีสิ่งไร้ค่าอย่างพวกขยะ,เฟอร์นิเจอร์พังๆ และเศษไม้
ไม่มีเก้าอี้นวดตามที่ฮันส์เคยบอก เก้าอี้นวดนี้เป็นสินค้าที่ทำขึ้นมาจากบริษัทคาร์โรว์นิวแมติกแมชชีนเนอรี่ มันควรจะมีขนาดใหญ่และหรูหรา
ในเมื่อมันไม่ใช่สิ่งของเล็ก ๆ เพราะงั้นหลี่ หู่ก็ไม่จำเป็นต้องหามันอย่างรอบครอบ ตราบใดที่มันอยู่ในโกดังแล้ว หลี่ หู่จะสังเกตุเห็นมันทันที
นอกจากพื้นที่โล่งแล้ว หลี่ หู่แค่ต้องไปดูใต้ผ้าคลุมเตียงหรือในกล่องขนาดใหญ่ ที่มีพื้นที่ว่างพอดีกับเก้าอี้นวด
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาควบคุมแมลงตัวน้อยทำงานที่ซับซ้อน ทำให้หลี่ หู่คำนวณเวลาได้ไม่ถูกต้อง
เมื่อแมลงตัวเล็กเข้ามาในโกดังที่สี่ หลี่ หู่ก็ตระหนักว่าเขาเหลือเวลาไม่มากนัก เขาได้แต่ต้องเก็บแมลงไปหลังจากสำรวจโกดัง
ขณะนั้นแมลงเดินผ่านผ้าคลุม เขาก็เห็นเก้าอี้หนังที่ตั้งอยู่อย่างโดดเด่น!
เก้าอี้สูงประมาณหกฟุตและกว้างประมาณ 3 ฟุต มันคลุมด้วยหนังแท้สีน้ำตาลและมีที่วางแขนอยู่ 2 ฝั่งข้าง นอกจากนั้นมันยังมีหน้าจอ LED อันหรูหรา!
เมื่อเห็นเก้าอี้ตัวนี้ หลี่หู่ก็ได้แต่ถอนหายใจด้วยความชื่นชม ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมฮันส์ถึงบอกว่า เขาจะได้เงินจำนวนมากหลังจากขายมัน ของตรงหน้าไม่ควรเรียกว่าเก้าอี้แต่ควรจะเรียกว่าบัลลังก์ชะมากกว่า!
