บทที่ 36 - การล้นทะลักของพลัง (4) [อ่านฟรีวันที่ 28/08/61]

บทที่ 36 - การล้นทะลักของพลัง (4)

 

[ติดคริติคอล!]

[ก๊าาาาาาาาาาาาาา!]

ในทันทีที่กระสุนกระดูกได้ถูกปล่อยออกไป กระสุนมันก็ได้เจาะเข้าไปในหัวของกิ้งก่าเพลิงและพุ่งพามันลงไปบนพื้น พลังของมันมากพอที่จะทำให้พื้นพังลงไปได้เลย

[อั๊ก ก๊าาาาาาา]

[พวกเราไปช่วยบอส]

"เฮ้ กันมันไว้!"

"ยูนา โล่!"

"ฮึบ!"

พวกผู้คุ้มกันได้รีบพุ่งเข้ามาในทันทีแต่ว่ามนุษย์คนอื่นๆก็เริ่มขยับแล้วเช่นกัน เวทย์ได้ลอยยไปทั่ว เสียงการต่อสู้ได้ดังสนั่น

ถึงแม้แบบนั้นก็มีพวกผู้คุ้มกันมาถึงตัวยูอิลฮานได้ถึงสองตัว แต่ว่าในตอนนี้ยูอิลฮานก็เก็บเอา pile bunker กลับไปและหยิบเอาดาบใหญ่มาแล้ว การเปลื่ยนอาวุธของเขากลางอากาศนี้มันเร็วมากๆราวกับว่าเขาใช้เวทมนตร์

[ดาบใหญ่ทมิฬ'ยักษ์''จอมป่าเถื่อน']

[ระดับ - ยูนีค]

[พลังโจมตี - 2,300]

[ออฟชั่น - น้ำหนักเพิ่มขึ้น 50% , พละกำลังของผู้ใช้เพิ่มขึ้น 20%]

[ความทนทาน - 2,100/2,100]

ความคมของดาบใหญ่มันทื่อกว่าหอกทมิฬเทพแห่งความตายเล็กน้อยและพลังโจมตีก็ต่ำกว่าเช่นกัน แต่ว่าน้ำหนักและการเพิ่มพละกำลังของมันได้ทำให้อาวุธนี้กลายเป็นอาวุธที่เหมาะกับการเหวี่ยงไปอย่างป่าเถื่อนโดยสมบูรณ์

ในตอนที่เขาหยิบเอาดาบออกมาเขาก็ส่งร่างของหัวหน้ากิ้งก่าเพลิงลงลึกไปในหลุมแล้ว จากนั้นเขาก็ลงถึงพื้นและเหวี่ยงดาบไปรอบๆ

"โฮ่!"

[ตะโกนแปลกๆอีกแล้ว!]

[คุณได้ปลุกสกิลความเชี่ยวชาญดาบ เลเวลสูงสุด คุณสามารถจะวิวัฒนาการสกิลนี้ได้ถ้าหากคุณมีวัตถุดิบในการวิวัฒนาการ]

ทั้งหอกและดาบใหญ่ของผู้คุ้มกันทั้งสองตัวที่เหวี่ยงใส่ยูอิลฮานได้ถูกการโจมตีของยูอิลฮานปัดไปไกล เขาใช้เพิ่งแค่พลังในการเอาชนะมอนสเตอร์ทั้งสองตัวนี้อย่างน่าทึ่ง แต่ยังไงก็ตามผู้คนที่ได้เห็นเขาใช้ pile bunker ไม่ได้ตกตะลึงกับเรื่องแค่นี้แล้ว

[บะ บันทึก... แข็งแกร่ง มนุษย์....!]

หัวหน้ากิ้งก่าเพลิงที่อยู่ใต้เท้าของเขาได้พูดขึ้นในขณะที่พายามจะยืนขึ้นมา ยูอิลฮานได้ยิ้มเล็กๆและเตะลงไปในจุดที่กระสุนกระดูกฝังอยู่

[ติดคริติคอล!]

[ก๊าาาาาาา!]

ถึงแม้ว่าการที่มันไม่ได้ตายไปหลังจากถูกกระสุนเจาะเข้าไปที่หัวจะน่าทึ่ง แต่ว่าสภาพมันตอนนี้ก็ไม่ได้ต่างไปจากตายเลย ผู้คุ้มกันได้พุ่งเข้ามาโจมตียูอิลฮานเมื่อเห็นหัวหน้าของพวกมันบาดเจ็บแต่ว่ายูอิลฮานก็ผลักดันพวกผู้คุ้มกันออกไปด้วยการเหวี่ยงหอกสบายๆและเขายังไม่ลืมตอกกระสุนเข้าไปซ้ำอีก

หัวของหัวหน้ากิ้งก่าเพลิงได้สั่นสะเทือนเหมือนกับมือถือที่เปิดโหมดสั่นและเลือดกับเพลิงของมันก็กระจายออกมาเต็มไปหมด แถมมันยังทำให้สิ่งก่อสร้างรอบๆตัวระเบิดขึ้นอีกด้วยแต่ว่าเนื่องจากตัวยูอิลฮานได้ใส่เกราะระดับตำนานอยู่ทำให้เขาไม่ได้สะดุ้งสะเทือนสักนิด

มันไม่มีทางจะฆ่าเขาได้เลย ยกเว้นแต่ว่ามันจะทำให้ตัวยูอิลฮานระเบิด

มันไม่สามารถจะทะลวงการป้องกันของเขาไปได้ มันแพ้ไปแล้ว

"เขามีบัฟการป้องกันอะไรแบบนี้งั้นหรอ?"

"นายูนา เธอได้ให้บัฟโล่เขาปะ?"

"ไม่นะ?"

แม้แต่พวกมนุษย์ก็ยังตกตะลึงกับพลังป้องกันที่เหลือเกินกว่าเหตุผลความเป็นจริงนี้ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะคิดว่ายูอิลฮานได้ป้องกันระเบิดพวกนั้นไว้แต่แค่คนทนทานของเกราะที่เขาใส่ แต่ยังไงก็ตามนั่นมันคือความจริง

"ฮ่าห์"

พวกเขาคิดเพียงแค่ว่ายูอิลฮานจะทำแค่ผลักดันพวกผู้คุ้มกันออกไปเท่านั้น แต่ว่าดาบที่ยูอิลฮานเหวี่ยงออกไปได้ทำลายหัวของพวกมันทิ้ง เขาได้ทำลายเกราะป้องกันของพวกมันในการโจมตีเพียงครั้งเดียว จากนั้นดาบใหญ่ของเขาก็ได้กวาดผ่านหน้าของผู้คุ้มกันตัวแรกเหมือนกับตัดผ่านน้ำ

[คุณได้รับค่าประสบการณ์ 660,839]

[คุณได้รับบันทึกกิ้งก่าเพลิงระดับสูง เลเวล78]

กระดูกและเลือดได้กระจายออกไปทั่ว ยูอิลฮานได้เตะย้ำลงไปที่กระสุนกระดูกอีกครั้งหนึ่งและเหวี่ยงดาบใหญ่ของเขาฟาดร่างของผู้คุ้มกันตัวที่สองลอยออกไปไกล

ตัวมันได้ลอยยาวไปหลายสิบเมตรก่อนที่จะกระแทกเข้ากับสิ่งก่อสร้างที่พังอยู่ เนื่องจากการเคลื่อนไหวที่รุนแรงของยูอิลฮานทำให้เขาผละความสนใจจากหัวหน้า

ยังไงก็ตามในจังหวะนี้หัวหน้ากิ้งก่าเพลิที่ใกล้จะตายอยู่แล้วได้เปิดตากว้างและตะโกนออกมาราวกับว่ามันรอเวลานี้อยู่

[ก๊าว๊าากกกกกก๊าก๊าาาา!]

"แกกำลังพูดบ้าอะไรเนี้ย! โอ้ววว!"

พื้นดินได้สั่นสะเทือน ท่อน้ำและสายไฟใต้ดินต่างขาดไปทั้งหมดและสิ่งก่อสร้างใกล้ๆต่างพังลงมา ในเวลาเดียวกันนี้ที่ใต้เท้าของมัน ที่ที่มีกิ้งก่าเพลิงเป็นจุดศูนย์กลางพื้นดินได้พุ่งขึ้นมากว้างหลายสิบเมตรในทันที

[ยูอิลฮานมันก็เหมือนกับวิธีที่มันใช้ครั้งก่อนนั้แหละ แต่ว่าคราวนี้มนุษย์คนอื่นๆจะเป็นอันตราย]

"ฉันรู้น่า"

ยูอิลฮานได้ตอบสั้นๆจากนั้นก็ตอบขึ้นมา

[แทนที่มนุษย์...บน...โลก...!]

"ฝันไปเถอะ"

โคลนได้พุ่งสูงขึ้นหลายสิบเมตรและคอนกรีดทั้งหมดต่างก็ร้อนขึ้นมา เขาไม่อยากจะนึกภาพเลยว่าหากทั้งหมดนี่ระเบิดขึ้นมาจะเกิดอะไรขึ้น ในตอนนี้ที่มันตระหนักได้ว่ามันจะต้องตายแล้วทำให้มันเลือกที่จะพินาศไปพร้อมๆกัน

"ฉันจะทำให้แกได้ฝันไปตลอดกาลเลย"

ยังไงก็ตามก่อนที่ดินหลายสิบตันจะระเบิดขึ้นยูอิลฮานได้ฟาดดาบใหญ่ลงได้ด้วยพละกำลังอันมหาศาล

ดาบใหญ่ที่ป่าเถื่อนได้ฟาดลงไปบนกระสุนกระดูกที่ปักหัวของมันอยู่และในที่สุดกระสสุนกระดูกก็ได้ผ่านเข้าไปในหัวมันโดยสมบูรณ์แล้

[คะ คั๊ก....]

พลังชีวิตของมันน่าทึ่งจริงๆ มันสามารถจะมีชีวิตอยู่ได้แม้ว่ากระสุนกระดูกจะบดขยี้สมองมันไปแล้วก็ตาม

ยังไงก็ตามยูอิลฮานที่คิดว่าหากมันเปิดปากจะทำให้เกิดการระเบิดขึ้นทำให้เขาฟาดดาบลงไปด้วยพลังทั้งหมดอีกครั้งหนึ่งและในที่สุดขีดจำกัดของมันก็มาถึง

[คุ คั๊ก]

[คุณได้รับค่าประสบการณ์ 1,897,565]

[คุณได้รับบันทึกกิ้งก่าเพลิงจอมเวทย์ เลเวล97]

เนินเขาดินที่สูงขึ้นมาได้เสียความร้อนไป ไม่ว่ายังไงยูอิลฮานก็ยังกังวลกับมันอยู่ว่ามันจะล้มลงมาหรือจะระเบิด แต่ว่าหลังจากนั้นซักพักมันก็ไม่ได้เปลื่ยนไปซักนิดเลย มนุษย์ได้มองฉากนี่อย่างใจเสียก็ได้ผ่อนคลายในที่สุด

ตรงกันข้ามกับยูอิลฮานเลย เขารู้สึกผิดหวัง"

"ไม่ว่ามันจะตัวเล็กแล้วอ่อนแอยังไง แต่นี่มันถึงขนาดเปลื่ยนแปลงสภาพผืนดินได้เลยนะ ไม่ใช่ว่านี่มันเลเวลต่ำกว่าเสือดาวอีกหรอ?"

[พวกกลายพันธ์มันจะแข็งแกร่งกว่ามอนสเตอร์ตามปกติอยู่แล้ว แต่ไม่ว่ายังไงก็ตามเพราะแบบนี้สวรรค์ก็เลยส่งเควสมาและเนื่องจากว่าเจ้าพวกนี้มันดูดพลังของกับดักแห่งการทำลายมาก พวกมันก็เลยเหนือกว่าพวกปกติไง]

"กับดักแห่งการทำลายงั้นหรอ? ถ้างั้นแล้วฮาคาเนี่ยมล่ะ?"

[มันไม่มีทางที่ฮาคาเนี่ยมจะยังเหลือได้อยู่หรอกน่า]

"อ่า เวรเอ้ย"

มีทูตสวรรค์นิสัยเสียกำลังมาทำร้ายหัวใจคนอยู่นี่ ใช่แล้วเธออยู่บนหัวเขา ถึงแม้ว่าเขาจะบ่นออกมาแบบนี้ ยูอิลฮานก็ได้เก็บเอาร่างของกิ้งก่าเพลิงจอมเวทย์ใส่กระเป๋าสะพายไปแล้ว จากนั้นเขาก็ใช้ดาบใหญ่ตัดเนินดินนี้ให้กลายเป็นสไลเดอร์ลงไป

"ยูฮู้!"

[การสนุกไปกับสิ่งแปลกๆของคุณนี่เป็นพรสวรรค์ที่พิเศษของคุณจริงๆเลย ถึงแม้ว่ามันจะไร้ประโยชน์ก็ตามเถอะนะ]

สไลเดอร์นี้ได้ส่งตัวเขาลงมาบนพื้นในเวลา 4 วินาที ถ้าหากว่าเนินมันใหญ่กว่านี้มันก็คงจะน่าตื่นเต้นกว่านี้แน่ๆ ยูอิลฮานได้ยืนขึ้นมาด้วยความคิดที่แปลกๆ จากนั้นคนอื่นๆก็เข้ามาลุมล้อมเขา

"มันตายไปแล้วหรอ? เจ้าเนินนั่นไม่ส่งผลอะไรแล้วแน่นะ?"

"นายบาดเจ็บตรงไหนไหม? ให้ฉันฮีลให้นายปะ?"

"คุณอัศวิน คุณเจ๋งมกเลยนะ! นี่มันเป็นการวางแผนที่สมบูรณ์แบบมาก!"

"อาชีพของคุณมันขั้นสูงขนาดไหนกันนะถึงได้แสดงพลังทำลายได้มากแบบนี้! ไว้ไปดื่มด้วยกันนะ!"

เนื่องจากว่าคนพวกนี้ที่มารวมตัวกันเพื่อเผชิญหน้ากับหัวหน้าได้แสดงให้เห็นว่าพวกเขาต่างก็เป็นคนในระดับแนวหน้าทั้งนั้น ซึ่งแบบนี้ก็คือว่าสกิลของยูอิลฮานอยู่ในจุดที่เหลือกว่าคนพวกนี้มากๆถึงทำให้พวกเขาต่างทึ่งกันหมด แน่นอนว่ายูอิลฮานที่พวกเขาเข้ามาหาและพูดคิดด้วยนั้นก็ยืนนิ่งเหมือนหิน

ยูอิลฮานไม่เคยคิดว่าคนเกาหลีจะเป็นคนที่ใจดีกว่าคนจากประเทศอื่นเลย แต่ว่าน่าบังเอิญที่สองคนแรกที่เข้ามาหาเขาและแสดงความกังวลอาการบาดเจ็บของเขาต่างก็เป็นคนเกาหลีทั้งนั้น ยูอิลฮานเริ่มระแวงกับการปรากฏตัวที่ตัวสมบูรณ์แบบของพวกเขาและแสดงความจริงใจแบบนี้ จากนั้นเขาก็ได้ตอบกลับไปอย่างเย็นชาด้วยสำเนียงภาษาอังกฤษที่สมบูรณ์แบบ

"ฉันไม่เป็นไร แทนที่จะมาห่วงฉันช่วยไปล่ามอนสเตอร์ดีกว่า มันจะเกิดหายนะขึ้นแน่หากพวกมันหนีไปได้"

[นี่คุณจะไม่เย็นชาไปหน่อยหรอ?]

ยูอิลฮานได้ขยับต่อไปโดยเมินเสียงทักท้วงของเอิลต้า เขาได้ตามไปจัดการผู้คุมกันตัวที่เขาฟาดไปก่อนหน้านี้และเก็บศพของพวกมันมา ในขณะเดียวกันคนอื่นๆที่อยู่ข้างหลังเขาทั้งหมดต่างก็กระซิบกันเอง แต่ว่าเนื่องจากชาวเกาหลีสองคนได้กระซิบกันเป็นภาษาเกาหลีทำให้เขาได้แยกแยะออกไปอย่างชัดเจน

"พี่ฮาจิน พี่คิดว่าเขาได้คลาส 3 หรือยังอะ?"

"ไม่มีทางน่า มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเลเวลขึ้นไปจนถึงเลเวล 100 ในเวลาสั้นๆแบบนี้ ฉันเชื่อไม่ได้หรอกว่าเขาจะทำเควสเลื่อนขั้นไปคลาส 3 สำเร็จแล้ว แล้วก็หากว่าเขาไปถึงคลาส 3 จริงๆ อย่างน้อยชื่อเสียงของเขาก็คงกระจายออกไปทั่วจนพวกเรารู้แล้ว?"

"ถ้างั้นเขาก็แข็งแกร่งขนาดนี้ถึงแม้ว่าจะอยู่คลาส 2 งั้นหรอ?"

"ใช่แล้ว แข็งแกร่งมากๆเลยล่ะ"

"เท่ด้วยนะ"

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะคุยกันอยู่แต่พวกเขาก็พุ่งเข้าไปฆ่ามอนสเตอร์ตัวอื่นๆไปด้วย ในขณะเดียวกันยูอิลฮานก็ได้เก็บศพของเขากลับมาหมดแล้ว ถ้าหากว่ายังเหลือพวกผู้คุ้มกันเหลืออยู่อีกยูอิลฮานจะตรงเข้าไปฆ่าพวกมันแน่ แต่ว่ามันน่าเสียดายที่ตัวอื่นๆมันถูกคนรอบๆฆ่าตายไปแล้ว อย่างที่คิดเอาไว้เลย คนพวกนี้ค่อนข้างจะแข็งแกร่ง

ยังไงก็ตาม.... ตอนนี้มันก็เหลือแค่กิ้งก่าเพลิงดาษที่ระเบิดอะไรไม่ได้อีกแล้ว ยูอิลฮานได้ถอนหายใจในขณะก้าวเดินไป

"ไม่ว่ายังไงฉันจะต้องทุกข์ทรมานมากกว่านี้แน่หากว่ามีพวกมันซักตัวเดียวหนีไปได้"

[ถ้าคุณฆ่าพวกมันได้ทั้งหมดเรื่องแบบนั้นก็จะไม่เกิดขึ้น]

"ไม่หรอกเอิลต้า ต่อให้ฉันออกไปจาก LA หลังจากฉันที่ฉันมั่นใจว่าฉันจัดการพวกมันจนหมดแล้ว มันก็ยังอาจจะมีเจ้าตัวที่แอบอยู่ตั้งแต่ต้นและมองดูเครื่องบินฉันบินจากไป จากนั้นในตอนที่ฉันกลับมาที่ LA มันจะต้องมีพวกกลายพันธ์สร้างความวุ่นวายขึ้นเพราะตัวมันตัวเดียวแน่ๆ

[หยุดคาดการณ์มั่วๆได้แล้วน่า! ฉันจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นแน่! รีบๆไปจัดการพวกมันได้แล้ว ไปเร็ว]

"ฉันก็กำลังไปฆ่าพวกมันอยู่ไงนี่"

ยูอิลฮานก็ยังขยับตัวอย่างวุ่นวายถึงแม้ว่าเขาจะเถียงกับเอิลต้าอยู่ ถึงแม้ว่าเขาจะพูดออกไปแบบบนั้นแต่ขาก็ไม่อยากจะให้มันเกิดแบบนี้ขึ้นอีกครั้ง เขาจะไม่ยอมทำให้มันเกิดขึ้นแบบนั้นแน่นอน

แน่นอนว่ามันก็ยังมีความตั้งใจอีกอย่างหนึ่งด้วยก็คือการเป็นอันดับหนึ่งในที่แห่งนี้

[แอ๊กกกก]

[คุณได้รับค่าประสบการณ์ 422,989]

"โฮมรัน!"

[แอ๊กกกกกก]

[คุณได้รับค่าประสบการณ์ 407,633]

ยูอิลฮานได้พุ่งตัวเข้าไปในพื้นที่การต่อสู้และเหวี่ยงดาบใหญ่ของเขาออกไปอย่างอิสระ ตัวเขาได้ขยับตัวเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งๆที่ตัวเขาเพิ่งจะไปต่อสู้กับหัวหน้ากิ้งก่าเพลิงมาอย่างหนัก กิ้งก่าเพลิงจำนวนมากได้ตายไปเพราะดาบใหญ่ของเขา

เมื่อมาคิดดูแล้วตัวเขาเพิ่งจะออกมาจากสนามบินได้ไม่ถึง 15 นาทีเลย ยังไงก็ตามในระหว่าง 15 นาที ทั้งตัวหัวหน้า ผู้คุ้มกันต่างก็ตายไปหมดแล้วและตอนนี้เจ้าพวกลูกน้องก็กำลังถูกขยี้

สำหรับมอนสเตอร์แล้วสถานการณ์นี่ดูน่าไม่ยุติธรรมอย่างน่าผิดหวังและนี่มันเป็นการทำลายสมดุลของมันแต่ว่ายูอิลฮานไม่ได้สนใจเลยสักนิด

"ฮ่าาาาาาห์!"

ยูอิลฮานได้พุ่งตัวไปเหวี่ยงดาบใหญ่อย่างป่าเถื่อน กิ้งก่าเพลิงสามตัวที่อยู่ในวิถีดาบของเขา นี่มันไม่ใช่เพราะพวกมันเข้ามาหาเขาเลยแต่เป็นเพราะการกระทำของยูอิลฮานมันเร็วเกินไปกว่าพวกมันมากทำให้พวกมันจบลงด้วยการตัวขาดครึ่งและตายลงไป

"นั่นต้องเป็นสกิลอย่างแน่นอน ตอนแรกสกิลที่เขาใช้มันเป็นการแทงหอกเลยทำให้ฉันคิดว่าเขาเป็นอัศวินหอก แต่ว่านี้เขาเป็นอัศวินดาบใหญ่งั้นหรอ?"

"น่าทึ่งจริงๆเลย ไม่ว่าพวกเรามนุษย์โลกจะพัฒนาต่อเนื่องยังไงก็ตามแต่การที่เขาคนนั้นแข็งแกร่งได้ขนาดนี้ในเวลาแค่สองเดือนนี่มันเกินไปแล้ว!"

"เฮ้ ไม่ใช่ว่าพวกเราคือกลุ่มคนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกแล้วหรอ?"

หยุดคุยกันแล้วก็เข้ามาฆ่ามอนสเตอร์ได้แล้ว! ว๊ากกกกกก - ยูอิลฮานอยากจะตะโกนแบบนี้ใส่คนพวกนั้นจริงๆ แต่ว่าเขานั้นก็ดูจะรู้ตัวแล้วเช่นกันทำให้พวกนั้นเริ่มขยับตัวในขณะที่คุยกันอยู่

เขารู้สึกยินดีและเสียใจในเวลาเดียวกันที่ผู้คนที่มีพลังพวกนี้ต่างก็ไปสู้กับมอนสเตอร์แบบจริงจัง สบายๆ แต่ว่าเขาจะทำไงได้ล่ะ? เขาเป็นคนที่ทำให้พวกนั้นสบายแบบนี้ด้วยการฆ่าหัวหน้าเองนี่นา

ยังไงก็ตามกองทัพของกิ้งก่าเพลิงก็ได้เริ่มลดลงไปอย่างต่อเนื่องหลังจากการพ่ายแพ้ของกิ้งก่าเพลิงจอมเวทย์ พลังการเปลื่ยนแปลงของกับดักแห่งการทำลายได้หายไปแล้วทำให้การเปลื่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมได้หยุดลงและพวกคนระดับสูงที่สู้กับมอนสเตอร์ในตอนแรกก็ได้กระจายตัวออกไปจัดการมอนสเตอร์ตามเมืองแล้ว

ผู้ใช้พลังบางคนก็ตามกลุ่มคนระดับสูงและยิ่งไปกว่านั้นก็ยังมีคนที่ตามหลังยูอิลฮานมาหลังจากที่พวกเขาได้ประทับใจในการแสดงออกของยูอิลฮานและช่วยสนับสนุนยูอิลฮาน แต่ถึงแบบนั้นยูอิลฮานก็ไม่ได้ต้องการการสนับสนุนซักนิด

[มันกำลังจะจบแล้ว]

"คุณทูตสวรรค์ครับ? ถ้าหากว่าคุณไม่อยากจะมอบเควสให้ผมอีกก็ช่วยบอกที่อยู่ของเจ้าลูกน้องที่เหลือที"

[รอเดี๋ยวนะ ฉันก็ไม่ได้อยากจะเพิ่มงานเหมือนกัน... สองตัวทาง 11 นาฬิกา]

"โอเค"

ถึงแม้ว่าในนิยายมักจะมีเจ้าพวกที่ซ่อนตัวเอาไว้ได้ในเวลาแบบนี้ แต่ว่าเอิลต้าไม่ยอมให้เกิดแบบนั้นแน่นอน เธอยังไม่อยากที่จะทำให้เกิดเหตุการแบบการเกิดของเสือดาวเงาขึ้นมากอีก

ยูอิลฮานได้ใช้ GPS ทูตสวรรค์ของเขาและขยับตัวไปไปฆ่าเจ้าพวกที่หลบอยู่อย่างรวดเร็ว หลังจากผ่านไป 20 นาที เขาก็ได้มั่นใจว่ามอนสเตอร์ทั้งหมดตายไปแล้ว

"ฟูววว ด้วยทั้งหมดที่ฉันทำนี่ ฉันต้องเป็นอันดับที่หนึ่งแน่นอน"

[ถ้าคุณพูดแบบนี้คนอื่นๆจะต้องได้อันดับที่หนึ่งแทนคุณแน่นอน]

"ถ้าฉันที่เป็นคนฆ่าหัวหน้ามันและพวกระดับสูงไปอีกสองตัวแล้วยังไม่ได้อันดับหนึ่งอีกล่ะก็ฉันจะไปฟ้องเทพแน่นอน"

[ชิ]

ยูอิลฮษนได้เดินไปทางเครื่องบินด้วยความมั่นใจว่าเขาต้องได้อันดับหนึ่งแน่นอน

และเพราะน้ำหนักของศพกิ้งก่าเพลิงทั้งหมดที่เขาแบกเอาไว้อยู่ทำให้พื้นต้องแตกไปในทุกๆก้าวที่เขาเดิน เมื่อเห็นแบบนี้ทำให้เขาพูดออกมาเบาๆ

"เฮ้ อย่างแรกเลยก็ช่วยให้ฟังก์ชั่นควบคุมน้ำหนักกับฉันก่อนเลยนะ"

ตอนนี้ก็คือช่วงเวลาที่ภารกิจจากสวรรค์ได้สิ้นสุดลง