ตอนที่แล้วตอนที่ 175 แก้ไข (FREE)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 177 วันประกาศผล (FREE)

ตอนที่ 176 คุณภาพมากกว่าปริมาณ (FREE)


"มีวิธี แต่เจ้าจะได้รับอนุญาติให้ดูกระดาษคำตอบของคนคนเดียวเท่านั้น เจ้ายินดีหรือไม่? " ฉือ กูเหยียน ถาม

"แน่นอนข้ายินดี! ข้าแค่กลัวว่า ... "

"กลัวว่าจะไม่สามารถบอกความแตกต่างระหว่างคำตอบที่ถูกและผิดได้?"

"พี่เหยียน ท่านกำลังล้อข้าเล่น... "

"งั้น ไม่ใช่ว่าต้องมีคนคอยช่วยเจ้างั้นรึ?"

"ใคร?"

"ข้าเชื่อว่า ... องค์จักรพรรดิต้องสนใจกระดาษคำตอบของเจ้าไร้ยางอายนั่นแน่นอน"

"่ท่านพ่อ?!" ปิง หยาง ตกตะลึง หลังจากนั้นดวงตาที่สวยงามของเธอก็เปล่งประกายทันที

"ข้าเข้าใจแล้ว พี่เหยียนต้องการให้ข้าไปหาท่านพ่อ ถ้าท่านพ่อสนใจกระดาษคำตอบของใครสักคน ทางสถาบันหลวงต้องส่งมันไปให้ท่านพ่อแน่นอน? "

"ปิง หยาง เจ้าฉลาดจริงๆ เจ้าสามารถเข้าใจได้ เพียงข้าแนะนำเล็กน้อยเท่านั้น"

"ฮ่า ๆ ๆ ... แน่นอน ข้าจะไปหาท่านพ่อตอนนี้เลย! " หลังจากพูดเสร็จ ปิง หยาง ก็พุ่งตัวหายไปในทันที

ฉือ กูเหยียน มอง ร่างของ ปิง หยาง ที่ค่อยๆจางหายไป "ถ้าข้าเข้าใจไม่ผิด องค์จักรพรรดิเองก็ต้องมีเหตุผลเพื่อจะดูกระดาษคำตอบใช่ไหม?"

...

ภายในพระราชวัง ในห้องทรงอักษร

องค์จักรพรรดิ หลิน มู่ไป่ วางไม้เท้ามังกรทองไว้ข้างๆขณะนั่งอยู่บนบัลลังก์ทองคำ ในมือของเขากำลังพลิกหนังสือบางอย่างอยู่ แต่สายตาของเขากลับทอดมองออกไปข้างนอก

ทันใดนั้นประตูห้องก็ถูกผลักเข้ามา

มันเป็นการกระทำอันฉุกละหุกที่ชวนให้ตัดหัวคนที่ทำจริงๆ

ดวงตาของเขาสว่างวาบขึ้นทันที

องค์จักรพรรดิไม่จำเป็นต้องหันหน้ามา เขาก็สามารถระบุได้ว่า ปิง หยาง กำลังใกล้เข้ามา มีนางเพียงคนเดียวเท่านั้นที่กล้าเข้าหาเขาอย่างนี้

"ปิง หยาง? มานั่งข้างๆข้าสิ "องค์จักรพรรดิแสดงรอยยิ้มอันอบอุ่นออกมา

"ท่านพ่อ!" ปิง หยาง พุ่งไปด้านข้างของ หลิน มู่ไป่

"อะไรนำเจ้ามาที่นี่กัน?"

"ท่านพ่อได้ยินข่าวลือบ้างไหม? ที่ตอนนี้แพร่กระจายไปทั่วเมืองหลวง"

"โอ้...? โอ้ข้าสงสัยอะไรกันที่แม้แต่เจ้าก็ถูกรบกวน? "

"ข้าไม่ได้ถูกรบกวนอะไร ข้าแค่สงสัยเฉยๆ  ข้าได้ยินว่า ฟาง เจิ้งจือ ได้ทำข้อสอบทั้งหมด 6 ชุด ข้าคิดว่า... มันต้องเป็นข่าวปลอมแน่นอน! "

"จริงๆเหรอ?" องค์จักรพรรดิยิ้มบางๆออกมา ก่อนจะก้มหน้าลงไปอ่านหนังสืออีกครั้ง

"ท่านพ่อไม่สงสัยหน่อยหรอ? ท่านพ่อคิดจะปล่อยให้คนใช้วิธีต่ำๆเช่นนี้ลอยนวลไป?" ปิง หยาง เห็น หลิน มู่ไป่ ไม่สนใจ นางเริ่มเป็นกังวลในทันที

"การทดสอบระดับจักรพรรดิมี ฮัน ฉางเฟิง เป็นหัวหน้าผู้คุมการทดสอบ แม้แต่ข้าก็ยากที่จะแทรกแซงเรื่องนี้" อง์จักรพรรดิไขข้อข้องใจของ ปิง หยาง

"อะไรกัน ฮัน ฉางเฟิง? งั้นข้าจะไปที่โรงเรียนหลวงเดี๋ยวนี้ และสั่งให้เขาเอากระดาษคำตอบมาให้พวกเราดู ดูสิว่าเขาจะกล้าต่อต้านคำสั่งของข้าไหม? ฮึ่ม!" หลงจากพูดจบ นางก็ออกจากห้องไปทันที

"นี่ ... ?" องค์จักรพรรดิกำลังจะหยุด ปิง หยาง แต่เขาทำไม่ทัน

"นางมาเร็วไปเร็วราวกับสายลมจริงๆ ราวกับแม่ของนาง... "

...

ในเมืองเหยียน ตอนนี้ทั้งเจ้าหน้าที่ระดับสูงและระดับต่ำกำลังจัดการประชุมขึ้น

ในบรรดาการประชุมต่างๆที่จัดขึ้น รัฐมนตรีฝ่ายซ้ายนั้นน่ายกย่องและชื่นชมมากที่สุด จำนวนเจ้าหน้าที่มากมายเข้าร่วมงานในครั้งนี้

รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง ต้อนรับพวกเขาด้วยความยินดีเข้าสู่ลานกว้าง รอยยิ้มของเขาประดับอยู่บนใบหน้าตลอดเวลา ขณะที่ถกเถียงกับคนอื่นๆขณะในมือถือชาอยู่

พวกเขาต่างถกเถียงกันว่าใครจะได้ 3 อันดับแรกของการทดสอบ

การคาดการณ์ของทั้ง 3 ตำแหน่งแรกเป็นประเด็นร้อนในการประชุมครั้งนี้

บรรยากาศในการประชุมเป็นไปอย่างบ้าคลั่ง พวกเขาพยายามตามหาผู้ที่จะได้เป็น 3 อันดับแรก และหาตำแหน่งที่เหมาะสมเพื่อดึงศักยภาพของเขาออกมาให้ได้มากที่สุด

การที่จะตัดสินได้นั้น ทุกคนต้องตัดสินใจร่วมกันเสียงก่อน

ยู่ ยี่ปิง เองก็เตรียมพร้อมสำหรับเรื่องนี้ เขาไม่ได้แสดงถึงความตื่นตระหนกออกมาแม้แต่น้อย

"ในการทดสอบระดับจักรพรรดิในรอบนี้มีบุคคลที่โดดเด่นมากมาย ใกล้บ้านของพวกเรามี ซิง ฉิงซุย จากกองตรวจการความมั่นคง จากสำนักซู ซู ตงหลิน และมากกว่านั้นก็ หนานกง มู่ จากสำนักหนานกง ถ้าข้าเดาไม่ผิด 3 อันดับแรกต้องเป็นของทั้ง 3 คนนี้ "

"ซู ตงหลิน นั้นมีชื่อเสียงมากที่สุด และดูเหมือนจะมีโอกาสเป็นอันดับแรก อย่างไรก็ตาม ผู้ชนะการทดสอบด้านปัญญาในรอบนี้ ข้าคิดว่าเป็น หนานกง มู่! "

หลังจากพูดจบ ยู่ ยี่ปิง ยกถ้วยชาขึ้นมาจิบอย่างสุภาพ

"หนานกง มู่? ไม่ใช่น้องชายของ หนานกง เฮา งั้นหรือ? "

"การวิเคราะห์ของท่านรัฐมนตรีฝ่ายซ้ายดูเป็นไปได้อยู่ หนานกง เฮา นั้นถือเป็นบุคคลที่มีพรสวรรค์อันยิ่งใหญ่ของอาณาจักรเซี่ยอันยิ่งใหญ่ หนานกง มู่ นั้นมีสายเลือดเดียวกับ หนานกง เฮา พวกเขาอายุแตกต่างกันแค่ 1 ปีเท่านั้น 2 ปีที่แล้วเขาเป็นผู้ชนะทั้ง 2 ด้านในการทดสอบระดับเมืองหลวง แต่ในการทดสอบระดับจักรพรรดิมี ฉือ กูเหยียน เขาจึงพลาดไป แต่ครั้งนี้เขาต้องได้เป็นผู้ชนะแน่นอน "

"อย่างไรก็ตามการทดสอบครั้งนี้มี ฟาง เจิ้งจือ...เขาทำข้อสอบได้ทั้ง 6 ชุด สงสัยว่าท่านรัฐมนตรีฝ่ายซ้ายมีความเห็นเยี่ยงไร?" หนึ่งในผู้เข้าร่วมประชุมอดถามขึ้นมาไม่ได้

เมื่อคนอื่นได้ยินเรื่องนี้ พวกเขาก็หวังคำตอบจาก ยู่ ยี่ปิง เช่นเดียวกัน

ดูเหมือนว่า ยู่ ยี่ปิง เองก็คาดหวังว่าจะให้มีคนถามคำถามนี้ขึ้นมา ใบหน้าของเขายังคงเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะค่อยๆวางถ้วยชาลงเบาๆ หลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆพูดออกมา

"แม้ว่า ฟาง เจิ้งจือ จะเป็นผู้ชนะการทดสอบระดับมณฑลและระดับเมืองหลวง แต่ในระดับจักรพรรดินั้นแตกต่างกัน ตั้งแต่ก่อตั้งอาณาจักรเซี่ยอันยิ่งใหญ่มา ไม่มีใครสามารถทำข้อสอบได้ทั้ง 6 ชุด ใน 4 ชั่วโมง การกระทำเช่นนี้ของเขาดูเหมือนจะเพื่อหวังชื่อเสียงเท่านั้น "

"ข้าเชื่อมาเสมอว่า คุณภาพนั้นสำคัญกว่าปริมาณ ยิ่งทำมากเท่าไร ก็ยิ่งผิดพลาดมากขึ้นเท่านั้น ต่อให้เขาทำถูกบ้าง แต่ก็ทำได้แค่อยู่ในกลุ่มที่สอง! "

"เขาทำได้แค่ผ่านการทดสอบและอยู่ในกลุ่มที่สองเท่านั้น!"

ยู่ ยี่ปิง พูดออกมาด้วยความมั่นใจ

"ข้าเห็นด้วย!"

"พวกเราได้รับประโยชน์อย่างมากจากการพูดคุยกับท่านในวันนี้!"

"ชนชั้นต่ำที่หลอกลวงผู้อื่นไปวันๆ ชื่อเสียงของเขาคงอยู่ได้ไม่นาน หลังจากผลประกาศออกมา ข้าอยากจะรู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ จะมีหน้าไปเข้าร่วมการทดสอบการต่อสู้อีกหรือไม่?

"เมื่อถึงเวลานั้นชื่อเสียงที่เขาทำมาจะต้องทำให้เขาขายหน้า ฮ่าฮ่า ... "

ทั่วลานเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ในใจของพวกเขาไม่มีใครเชื่อว่า ฟาง เจิ้งจือ จะทำข้อสอบทั้งหมดเสร็จภายใน 4 ชั่วโมง

เช่นเดียวกับที่รัฐมนตรีฝ่ายซ้ายกล่าวไว้

คุณภาพอยู่เหนือปริมาณ ใครจะกล้าพูดออกมาอย่างนี้?

มันจะเป็นไปได้อย่างไร?!

...

ฟาง เจิ้งจือ ไม่มีทางรู้เกี่ยวกับการถกเถียงที่เกิดขึ้นในเมืองเหยียน หลังจากจบการทดสอบพวกเขาก็เดินทางออกจากเมืองเหยียนในทันที...

ห่างจากเมืองเหยียน 5 กิโลเมตร มีโรงเตี้ยมขนาดใหญ่ริมทะเลสาบอยู่หลังหนึ่ง มันเป็นทะเลสาบขนาดใหญ่ชื่อว่า "ทะเลแดง"

ชื่อนี้มาจากชายฝั่งที่เป็นสีแดงยาวถึง 5 กิโลเมตร

เพราะว่าตลอดชายฝั่ง หินสีแดงกระจัดกระจายไปทั่ว ไม่ว่าจะเป็นหาดทรายหรือแนวหินตามแนวชายฝั่งทุกสิ่งทุกอย่างถูกทาสีแดงเป็นประกาย

มีข่าวลือว่าทะเลสาบแห่งนี้เคยเป็นที่ที่เกิดสงครามขนาดใหญ่ระหว่างกองทัพปีศาจและมนุษย์

ทั้งทะเลสาบถูกย้อมด้วยสีแดง...

ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนสีของทะเลสาบนี้ก็ไม่มีทีท่าว่าจะจางลงเลยแม้แต่น้อย

วัตถุประสงค์ของ ฟาง เจิ้งจือ และ เหยียน ซิว ไม่ใช่เพื่อมาสักการะผู้เสียสละในอดีต พวกเขาอยู่ที่นี่เพื่อใช้ทะเลสาบเป็นเหมือนกระจกเงา เพื่อแก้ไขปัญหาของ เหยียน ซิว

โรงเตี้ยมอันหรูหราที่นี่ไม่ได้มีแขกมากนัก ตอนแรก เหยียน ซิว จะจองห้องพักทั้งหมดเพื่อกันคนอื่นรบกวน แต่ฟาง เจิ้งจือ กลับพูดว่า "ยังไงก็คงไม่มีใครมาที่นี่อีกแล้วละ ที่นี่ค่อนข้างเงียบใช้ได้"

...

ขณะที่ ฟาง เจิ้งจือ และ เหยียน ซิว กำลังเพลิดเพลินอยูที่โรงเตี้ยมริมทะเลสาบ โรงเรียนหลวงกำลังเกิดหายนะทีไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

ปิง หยาง กำลังจะมาที่นี่

ด้วยทักษะการเป็นโจรของนางนั้นไม่ได้เก่งกาจอะไร นางจึงทำแค่เตะทหารยามที่เฝ้าหน้าประตูออกไป นางเป็นเพียงคนเดียวเท่านั้นที่มองว่า ทหารยามของโรงเหลียนหลวงทั้งหมดก็ราวกับเป็นมดตัวเล็กๆ

เส้นทางไปยังห้องตรวจข้อสอบของนางนั้นโล่งว่าง นางจึงพุ่งไปด้วยความรวดเร็ว

ผู้ตรวจข้อสอบในห้องต่างยกหัวขึ้นมาอย่างพร้อมเพียง

ที่นั่งอยู่ห่างๆบนโต๊ะตัวใหญ่ที่สุดคือ ฮัน ฉางเฟิง ใบหน้าของเขาแปรเปลี่ยนทันที แปรงหมึกที่ถืออยู่ในมือ ร่วงหล่นลงกับพื้นทันที

เพจหลัก : Double gate TH

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด