ตอนที่ 303 หลิน ฮวงตกอยู่ในปัญหา

“กรู้ววว!”

เมื่อฟีนิกส์เพลิงโผล่ออกจากทะเลลาวา มันก็กู่ร้องอย่างตื่นเต้น กระพือปีกมันขณะที่มันไปด้านใต้ภูเขาไฟ มันสังเกตเห็นหลิน ฮวงที่ขนาดตัวเท่ามด มันเหลือบมองเขาแต่หลังจากที่ตระหนักว่าเขาไม่มีภัยคุกคาม มันก็เมินเฉยเขาเพราะมันมีสิ่งสำคัญกว่าในใจ มันร่อนลงห่างจากหลิน ฮวงไม่ถึง500เมตรด้วยจระเข้เพลิงในกรงเล็บมัน

หลิน ฮวงพูดไม่ออกที่ถูกเมินเฉย แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงมดในสายตาฟีนิกส์เพลิง แต่เขาก็มั่นใจว่ามอนสเตอร์ประเภทนกส่วนใหญ่จะมีวิสัยทัศน์ที่ดีเป็นพิเศษรวมถึงฟีนิกส์เพลิงด้วย บางทีมันคงเมินเขาเพราะเขาไม่ได้มีท่าทีมุ่งร้ายต่อมัน หลิน ฮวงแม้กระทั่งยิ้มอย่างเก้อเขินขณะที่จับตาดูปฏิกิริยาของฟีนิกส์เพลิงเมื่อมันเห็นเขา แต่ทว่า เขากลับไม่คิดว่ามันจะเมินใส่เขา

หยี่ เยว่หยู่ที่ซ่อนตัวอยู่ด้านบนภูเขาไฟรู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นฟีนิกส์เพลิง เธออดที่จะหัวเราะไม่ได้เมื่อเห็นหลิน ฮวงถูกฟีนิกส์เพลิงเมินใส่ หลี่ หลางผู้ที่กำหมัดแน่นก็รู้สึกโล่งใจเช่นกัน หลิน ฮวงจับตาดูฟีนิกส์เพลิงที่รอคอยให้จระเข้เพลิงเปลี่ยนเป็นสีแดง เขารู้ว่าฟีนิกส์เพลิงไม่ได้จะฆ่าจระเข้เพลิง แต่กำลังคิดที่จะดูดซับพลังงานไฟในตัวมันต่างหาก

เมื่อจระเข้เพลิงค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแดง หลิน ฮวงก็รู้ดีว่าเขาไม่อาจนิ่งเฉยได้อีกต่อไป เขาต้องทำบางอย่างเพื่อดึงดูดความสนใจของฟีนิกส์เพลิงไม่อย่างนั้นเขาก็ต้องรออีกครั้งเมื่อมันปล่อยตัวจระเข้เพลิง จากนั้นเขาก็หยิบปืนอินทรีทอง11ขึ้นมาและเปลี่ยนมันเป็นปืนใหญ่ หลี่ หลางและหยี่ เยว่หยู่เห็นในสิ่งที่หลิน ฮวงทำ ทั้งคู่ต่างพูดไม่ออกขณะที่จับตาดู

“เขาจะลงมือ?”หลี่ หลางงุนงง เขาสามารถคาดเดาได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหากหลิน ฮวงเปิดฉากยิง เมื่อหลิน ฮวงเล็งฟีนิกส์เพลิง เขาก็ใส่พลังชีวิตลงไปในปืนใหญ่ ทันทีที่เขาเกือบจะใส่พลังชีวิตหนึ่งกงล้อลงไปในปืนเสร็จ จระเข้เพลิงที่ถูกจับก็เปลี่ยนเป็นสีแดงโดยสมบูรณ์

“ตอนนี้แหละ!”เมื่อจระเข้เพลิงเปลี่ยนเป็นสีแดง ประกายสีทองก็พุ่งออกจากปากกระบอกปืนด้วยความเร็วแสง

“บูมม!”เกิดเสียงดังสนั่น ฟีนิกส์เพลิงถูกยิงโดยที่มันไม่รู้ตัว มันไม่คิดว่ามนุษย์ตัวกระจ้อยร้อยจะกล้าโจมตีมัน ฟีนิกส์เพลิงกระพือปีกโดยสัญชาตญาณเมื่อมันถูกยิง และเผลอปล่อยจระเข้เพลิงให้หลุดมือไป

จระเข้เพลิงพลิกตัวและดำลงไปในทะเลลาวา เมื่อเห็นว่าเหยื่อมันหลุดรอดไป ฟีนิกส์เพลิงที่บินอยู่ในอากาศก็กลายเป็นโกรธเกรี้ยว  แม้ว่าการโจมตีจะไม่ได้ทำให้มันเจ็บ แต่ก็เป็นการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีมัน ยิ่งไปกว่านั้น การโจมตียังช่วยให้เหยื่อมันหนีหายไป มันจึงต้องการจะจัดการกับหลิน ฮวง

“กรู้วว!”

ครั้งนี้ ฟีนิกส์เพลิงกู่ร้องอย่างโมโหขณะที่จ้องมองหลิน ฮวงด้านใต้มันอย่างอาฆาต เมื่อมองไปในดวงตาสีฟ้าแข็งกร้าวของมัน หลิน ฮวงไม่มีความกลัวแต่กลับตื่นเต้นแทน จากนั้นเขาก็เล็งปืนใหญ่ไปที่ฟีนิกส์เพลิงอีกครั้ง เมื่อมันเห็นหลิน ฮวงทำเช่นนั้น ความโกรธมันจึงพุ่งทะยานและเปิดปีกกว้าง และกวาดปีกใส่หลิน ฮวงอย่างแรง

ขนนกนับหมื่นตกลงมาราวกับพายุสายฟ้า ในอากาศ ขนสีแดงของมันดูราวกับลุกไหม้ เปลี่ยนเป็นขนสีทองที่มีประกายไฟ มันใช้การโจมตีวงกว้างและเห็นได้ชัดว่าฟีนิกส์เพลิงต้องการที่จะให้หลิน ฮวงตายโดยไม่มีโอกาสหลบหนี หลิน ฮวงปั้นหน้ายากเมื่อเห็นฝนขนนกที่ราวกับอุกกาบาต ขนนกได้ระเบิดเมื่อพวกมันสัมผัสกับวัตถุใดก็ตามที่พวกมันโดนและระเบิดจนพื้นสั่นสะเทือนไปทั่วและทั่วทุกที่ก็เต็มไปด้วยฝุ่นควัน

หยี่ เยว่หยู่และหลี่ หลางที่หลบอยู่ด้านบนภูเขาไฟกลายเป็นกังวล  ทั้งคู่มองดูด้านใต้ภูเขาไฟที่ตอนนี้เต็มไปด้วยฝุ่นอย่างกังวล หลิน ฮวงอาจจะสามารถหลบได้หากมันเป็นการต่อสู้1-1 อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่กับการโจมตีวงกว้างดังกล่าว ทั้งคู่ไม่คิดว่าฟีนิกส์เพลิงจะโจมตีพวกเขาด้วยการโจมตีที่ทรงพลังตั้งแต่ต้น แม้ว่าการโจมตีดังกล่าวจะยังอ่อนด้อยเมื่อเทียบกับการโจมตีที่มันใช้แบบเป้าเดี่ยว แต่นี่คือฟีนิกส์เพลิงระดับเพลิงขาว มอนสเตอร์ประเภทฟีนิกส์กลายพันธ์สองครั้ง ท่ามกลางมอนสเตอร์ในระดับเดียวกัน มันคือจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหาร การโจมตีวงกว้างที่มันใช้เทียบได้กับท่าไม้ตายของมอนสเตอร์ในระดับเดียวกันกับมัน

ฟีนิกส์เพลิงเลือกที่จะใช้การโจมตีเช่นนี้เพราะมันไม่ต้องการให้หลิน ฮวงหนีรอดไปได้ มันสามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของหลิน ฮวงที่ไม่ทรงพลังมากและคิดว่าตราบเท่าที่เขาถูกขนนกสักเส้น เขาคงจะตายเป็นแน่ แต่ทว่า ฟีนิกส์เพลิงกลับไม่ได้บินหายไปหลังจากที่โจมตีแต่กลับรออย่างอดทน มันคงไม่พอใจหากไม่เห็นศพ มันใช้เวลากว่าชั่วโมงเพื่อจับจระเข้เพลิงแต่มันกลับหนีไปเพียงเพราะหลิน ฮวง

หยี่ เยว่หยู่และหลี่ หลางเฝ้าคอยให้ฝุ่นหายไปอย่างอดทนเพราะพวกเขาอยากรู้ผลลัพธ์ แต่ทว่า พวกเขากลับดูไม่ดีนักขณะที่ในหัวมีแต่ความคิดเชิงลบ ภายใต้แรงกดดันจากฟีนิกส์เพลิง หลิน ฮวงอาจจะตายได้ อึดใจต่อมา ฟีนิกส์เพลิงก็ดูเหมือนจะหมดความอดทน มันกระพือปีกพัดผาฝุ่นออกไปและเมื่อฝุ่นเริ่มจางลง เงามืดก็ปรากฏด้านใต้ภูเขาไฟ เมื่อฝุ่นยังคงถูกพัด มันก็เผยให้เห็นหลิน ฮวงที่ไร้ร่องรอยบาดแผล

“เกือบตายไปแล้วไหมละ ดีนะที่ฉันมีทักษะป้องกันนี้...”หลิน ฮวงกล่าวขณะที่ยิ้มเมื่อมองฟีนิกส์เพลิงด้านบนเขา วิธีที่เขามองมันดูราวกับว่าเขากำลังท้าทายมัน

“เห้ย มีดีอะไรก็แสดงออกมาให้หมดสิ ฉันอยากจะรู้ขีดจำกัดความสามารถฉัน!”

ปล.ตอนนี้สั้นเปิดให้อ่านฟรี