บทที่ 99: เทพธิดาพยากร [อ่านฟรีวันที่ 09 สิงหาคม 2562]
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ก่อนใครได้ที่แฟนเพจ
====================
บทที่ 99: เทพธิดาพยากร
“เหอ ๆ ที่จริงแล้วไม่ได้มีสิ่งใดมากมายนัก ข้าเพียงแค่จัดการเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ของเสี่ยวไป่หลงให้กลายเป็นขอทานเท่านั้น!” หงหยิงกัดฟันกล่าวออกมา “เขาเพียงแค่เห็นลำแสงของดาบกำลังพุ่งเข้าหา แต่ไม่มีโอกาสแม้แต่จะป้องกัน ความกลัวของเขาทั้งหมดถูกระบายออกมาด้วยการร้องไห้อย่างบ้าคลั่ง ฮ่าฮ่า ข้าสนุกจริง ๆ!”
เมื่อเจ้าอ้วนได้ยินเช่นนั้น เขาไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เขาจินตนาการตามได้อย่างสมบูรณ์แบบว่าเจ้านั่นจะมีสภาพเช่นไร อย่างไรก็ตาม เขารีบถามออกไปด้วยความสงสัย “แล้วเจ้าจัดการกับดาบเทวะไร้ผู้ต้านอย่างไร?”
“น่าเสียดาย ที่ข้าไม่ได้เล่นกับเขา!” หงหยิงหยักไหล่พร้อมกล่าวต่อ “ในขณะที่มันมองเห็นผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นกับผู้อื่น มันวิ่งหนีออกไปอย่างโง่เขลา ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา มันไม่กล้าแม้แต่จะสู้หน้าข้า! ให้ตายเถอะ ข้าละอยากมีสนิทสนมกับสหายผู้นั้นเสียจริง!”
“ฮ่าฮ่า ข้าคิดว่าเจ้าเด็กขอทานนั่นคงไม่ต้องการ! เป็นเพราะว่าเจ้านั้นแข็งแกร่งมากเกินไปยังไงล่ะ” เจ้าอ้วนกล่าวออกมาอย่างช่วยไม่ได้
“แน่นอน!” หงหยิงตอบกลับอย่างภูมิใจ “ท่านพ่อและท่านแม่กล่าวว่าข้าเกือบจะเอาชนะผู้คนในรุ่นเดียวกันได้ทั้งหมด!”
“เกือบจะ?” เจ้าอ้วนสะดุดกับคำนี้พร้อมถามออกไปทันที “งั้นหมายความว่า เจ้าไม่ได้แข็งแกร่งที่สุดงั้นหรือ?”
“โง่เง่า!” หงหยิงตอบกลับอย่างหงุดหงิด “นั่นเป็นเพราะแม่นางฉุ่ยจิ้ง ข้าไม่สามารถเอาชนะนางได้! แม้ว่าระดับของข้าจะสูงกว่านางก็ตาม! และความจริงคงไม่มีผู้ใดดิ้นรนเพื่อขึ้นไปต่อสู้กับนาง!”
ในขณะที่เจ้าอ้วนได้ยินชื่อแม่นางฉุ่ยจิ้ง ดวงตาของเขาเปล่งประกายออกมาพร้อมถามออกไปอย่างรวดเร็ว “ในขณะที่ข้ากำลังเดินทางกลับมา ข้าได้ชมการต่อสู้ของแม่นางฉุ่ยจิ้ง นางเป็นผู้ฝึกตนธาตุน้ำ ซึ่งไม่ได้แข็งแกร่งมาก อีกทั้งการเคลื่อนไหวก็ยังไม่มีประสิทธิภาพอะไรนัก แต่นางกลับเอาชนะผู้ฝึกตนระดับเซียนเทียนขั้นสิบสามธาตุดินได้อย่างสมบูรณ์แบบ! ดูคล้ายกับว่านางสามารถมองเห็นอนาคตได้ เป็นเรื่องจริงหรือไม่?”
“แม้ว่าแม่นางฉุ่ยจิ้งจะดูคล้ายกับผู้ฝึกตนธาตุน้ำ แต่ทว่านางเชี่ยวชาญในด้านเทพธิดาพยากรระดับต่ำมากกว่า!” หงหยิงอธิบาย
“เทพธิดาพยากรระดับต่ำ? มันเป็นเคล็ดวิชาฝึกฝนแบบไหนกัน? มันช่วยให้นางทำนายอนาคตได้งั้นหรือ?” เจ้าอ้วนถามอย่างงุนงง
“เทพธิดาพยากรระดับต่ำสามารถทำนายอนาคตอันใกล้ได้ มันเป็นสิ่งพิเศษที่เอาไว้ใช้ในการต่อสู้ ใช้ทำนายการเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้ามในทุกย่างก้าว มันทำให้ควบคุมการต่อสู้ได้อย่างสมบูรณ์ ดังนั้นมันจึงแข็งแกร่งมาก!” หงหยิงกล่าวเสริม “ก่อนหน้านี้ข้าได้พบกับแม่นางฉุ่ยจิ้ง ในทุกครั้งที่ข้าโจมตี มักจะถูกนางคาดการ์ดไว้แล้วเสมอ ในตอนสุดท้ายมือและเท้าของข้าถูกตรึงไว้ แม้ว่านางจะไม่ได้ยอมรับชัยชนะในครั้งนั้น แต่ทุกคนรู้ดีว่าฝีมือของนางไม่ได้มีเพียงเท่านี้!”
“แล้วเจ้ารู้ได้อย่างไร?” เจ้าอ้วนถามอย่างโง่เขลา
“เจ้าโง่ แม่นางฉุ่ยจิ้งปกป้องข้าไว้ในครั้งนั้นและนางไม่ได้ฉีกหน้าข้าต่อหน้าผู้คน ถ้านางโจมตีจุดอ่อนของข้า แน่นอนว่าข้าจะต้องพ่ายแพ้อย่างราบคาบ!” หงหยิงกล่าวพร้อมหัวเราะอย่างขมขื่น
“เจ้าบอกว่านางสามารถทำนายจุดอ่อนของเจ้าได้งั้นหรือ?” เจ้าอ้วนถามกลับอย่างตื่นตระหนก
“แน่นอน มันเป็นสิ่งที่แข็งแกร่งที่สุดในวิชาเทพธิดาพยากรระดับต่ำ นางสามารถทำนายการเคลื่อนไหวทุกครั้งได้เสมอ อย่างเช่น วิธีที่เจ้าจะใช้โจมตี วิธีที่เจ้าจะหลบ คาถาต่อไปที่เจ้าจะใช้ หรือเมื่อเจ้าคิดจะซุ่มโจมตี แม้กระทั่งจุดอ่อนในการป้องกัน จุดอ่อนของอุปกรณ์วิเศษ กระทั่งเวทมนตร์แปลก ๆ เรียกได้ว่านางสามารถรู้ได้ทั้งจุดอ่อนและจุดแข็งทั้งหมด!” หงหยิงยักไหล่ของนางพร้อมกล่าวว่า “กล่าวได้ว่านางจะรู้ทุกสิ่งทุกอย่างเพียงแค่นางทำนายมัน!”
“โฮ่! ไม่แปลกใจเลย!” เจ้าอ้วนอุทานออกมาอย่างเข้าใจเรื่องราว “ข้ากำลังสงสัยอยู่พอดีว่านางสามารถใช้ลูกบอลวารีทั้งเจ็ดโจมตีเกราะพสุธาศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างไร เหตุผลเป็นเช่นนี้นี่เอง! สวรรค์ หากเป็นเช่นนี้ นางไม่ใช่ไร้เทียมทานหรอกหรือ?”
“แน่นอนว่านางไม่ได้ไร้เทียมทาน แม้ว่าเทพธิดาพยากรณ์จะแข็งแกร่ง แต่มันยังมีจุดอ่อนอยู่ มันไม่ได้สมบูรณ์แบบและวันหนึ่งมันจะถูกทำลาย!” หงหยิงกล่าว
“จุดอ่อนอะไร?” เจ้าอ้วนรีบถาม “ข้าจะสามารถทำลายมันได้หรือไม่?”
“ข้าไม่รู้หรอกว่าเจ้าจะสามารถทำลายมันได้หรือไม่!” หงหยิงกล่าวอย่างใช้ความคิด “ในตอนที่ข้าพ่ายแพ้ต่อแม่นางฉุ่ยจิ้ง ข้านำเรื่องเหล่านี้กลับไปถามท่านแม่ ได้ความว่าเทพธิดาพยากรนั้นจะต้องใช้ปราณจิตวิญญาณที่เข้มข้นจำนวนมาก ดังนั้นการต่อสู้เป็นการปล่อยพลังออกไป ถ้าหากว่าสามารถยืดเยื้อการต่อสู้ออกไปให้นานขึ้น เป็นไปได้ว่าแม่นางฉุ่ยจิ้งจะเกิดความเหนื่อยล้า! อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ยากที่จะทำสำเร็จ ช่วงเวลาที่แม่นางฉุ่ยจิ้งทำนายความอ่อนแอของเจ้าและโอกาสในการโจมตีต่าง ๆ ทั้งหมด นางจะสามารถโจมตีออกมาได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุด ซึ่งมันเต็มไปด้วยความมั่นใจของนางและไม่ค่อยเกิดความผิดพลาด ดังนั้นถ้าหากเจ้าไม่แข็งแกร่งกว่านาง สิ่งนั้นไม่สามารถเป็นไปได้เลย”
“นั่นหมายความว่านางสามารถทำนายได้เพียงผู้ฝึกตนที่ระดับต่ำกว่านางแต่ไม่สามารถทำนายผู้ฝึกตนระดับสูงกว่าได้?” เจ้าอ้วนถามกลับ
“ไม่ใช่ การทำนายสามารถเดาทิศทางการเคลื่อนที่ของผู้ฝึกตนได้ แม้ว่าท่านพ่อและท่านแม่ของข้าจะต่อสู้กับนาง นางก็จะสามารถทำนายการเคลื่อนไหวได้ แต่มันจะเพิ่มความยากลำบากมากขึ้นถ้าหากคู่ต่อสู้มีระดับสูงกว่าเพราะว่าจะต้องใช้สมาธิและเวลามากกว่าเดิม ในการต่อสู้ที่รุนแรง วิธีการนี้แทบจะไม่มีประโยชน์ อีกทั้งความแตกต่างของความสามารถ แม้ว่านางจะสามารถเดาการเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้ามได้แต่ทว่านางไม่อาจป้องกันได้!” หงหยิงกล่าว “พื้นฐานเดิมของแม่นางฉุ่ยจิ้ง นางสามารถต่อสู้กับผู้ฝึกตนระดับปฐมภูมิได้ด้วยเทพธิดาพยากร แต่ถ้าหากนางต้องต่อสู้กับผู้ฝึกตนระดับจินตัน ก่อนที่นางจะทำนายเสร็จสิ้น นางคงถูกโจมตีแล้ว!”
“แม้ว่าจะเป็นเช่นนี้ นี่ยังคงเป็นเรื่องที่น่าทึ่งอย่างมาก!” เจ้าอ้วนกล่าวออกมาอย่างตื้นตัน พร้อมถามต่อว่า “จริงสิ เจ้าบอกว่ามันเป็นเทพธิดาพยากรระดับต่ำ ถ้าอย่างนั้นแสดงว่ามันมีเทพธิดาพยากรระดับสูงน่ะสิ?”
“แน่นอน แต่เคล็ดวิชาเทพธิดาพยากรมีสิ่งที่คั่นกลางอยู่!” หงหยิงอธิบาย “เทพธิดาพยากรระดับต่ำสามารถทำนายเหตุการณ์ในภาคปัจจุบันเท่านั้น แต่ว่าเทพธิดาพยากรระดับสูงนั้นสามารถทำนายทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่บนโลกใบนี้ได้ สามารถคาดเดาปรากฏการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นใหม่ได้ ซึ่งมันถูกแบ่งออกเป็นเวทมนตร์สองบท ซึ่งอยู่เหนือโลกมนุษย์และไม่สามารถพบเห็นได้ แม้แต่อาจารย์ของแม่นางฉุ่ยจิ้งยังรู้เพียงเศษเสี้ยวของเทพธิดาพยากรเท่านั้น สำหรับเคล็ดวิชาเทพธิดาพยากรระดับสูงนั้นเป็นเพียงตำนานที่เล่าต่อกันมา ไม่มีผู้ใดรู้จักและเคยฝึกฝนมัน!”
“อา ข้าเข้าใจแล้ว!” หลังจากที่เจ้าอ้วนเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด เขากล่าวออกมาอย่างอิจฉา “นับว่าแม่นางฉุ่ยจิ้งนั่นโชคดีอย่างมาก นางสามารถได้เรียนรู้เคล็ดวิชาแห่งสวรรค์ได้ ถ้าพวกเราได้เรียนบ้างคงดีไม่น้อย!”
