ตอนที่ 4ภารกิจแรกพร้อมแล้ว !!
1. ครอบครัวลอว์เรนซ์ มีสปาเก็ตตี้เนื้อปลาย่างและไก่ตุ๋นเป็นอาหารจานหลักของพวกเขา จานรองที่ไว้เรียกน้ำย่อยของพวกเขาคือซุปครีมและผักสลัด มื้อนี้ถือว่าอร่อยและหรูหราสำหรับครอบครัวที่มีรายได้โดยเฉลี่ยไม่มากดังนั้นจึงน่าจะเป็นงานเลี้ยงอาหารค่ำที่อบอุ่นสำหรับโจว ชิงเฟิง
ราเชลนำรอธิษฐานขอบคุณพระเจ้าสำหรับอาหารอย่างรวดเร็วก่อนกินอาหาร โจว ชิงเฟิงกลับรู้สึกตรงกันข้าม เขามองว่าทุกอย่างไร้สาระกูไม่แน่ใจว่าอาหารถูกพระเจ้าจัดหาให้จริงหรือไม่ แต่สิ่งที่กูแน่ใจว่าความหายนะที่กำลังจะเกิดขึ้นได้เกิดขึ้นจากสิ่งที่พวกเขาบูชาสรรเสริญ ไอสิ่งที่พวกเขาเรียกว่า "พระเจ้า" แม่งน่าขยะแขยงชิบ
ระหว่างมื้ออาหารเดวิด ลอว์เรนซ์คุยกับโจวชิงเฟิง เกี่ยวกับปัญหาล่าสุดในสังคมอเมริกันในฐานะที่เป็นนายหน้าประกันภัยเขาเห็นหลายกรณีของการล้มละลายที่เกิดจากวิกฤตการณ์ทางการเงินในปัจจุบัน
"ปัจจุบันนิวยอร์กกำลังประสบปัญหาความไม่แน่นอนเพิ่มมากขึ้น ทั้ง บรู๊คลิน และ ควีนส์ ยังได้รับผลกระทบ ผู้อพยพผิดกฎหมายต่างอพยพหลบหนีเข้ามาในประเทศของเราแล้วและปัจจุบันเรากำลังประสบกับปัญหาทางสังคม ฉันอยากจะช่วยผู้ที่ต้องการ แต่ฉันไม่สามารถทำได้ "
เดวิด ลอว์เรนซ์แสดงความข้องใจอย่างลึกซึ้งและบทสนทนาของเขาทำให้บรรยากาศในช่วงเย็นแย่ลง อย่างไรก็ตามโจวชิงเฟิง รู้ว่าเมื่อความหายนะจะมาถึงผู้อพยพผิดกฎหมายที่ไม่มีรายได้คงที่จะเป็นฟางสุดท้ายสำหรับการจลาจลหลีกเลี่ยงไม่ได้ผู้อพยพผิดกฎหมายนับล้านจาก บรู๊คลิน, นิวยอร์ค จะถูกน้ำท่วมในแมนฮัตตันหลังจากที่กฎหมายบังคับให้ประเทศถูกยกเลิกซึ่งทำให้ศูนย์กลางธุรกิจที่ดีที่สุดของประเทศกลายเป็นนรกที่มีชีวิต
"เดวิดหยุดพูดถึงเรื่องแบบนี้ในช่วงเย็นเถอะ นี่เป็นเวลาแห่งความสุขที่พระเจ้าประทานอาหารเย็นที่แสนอร่อยมาให้พวกเรานะ " ราเชล คอนเนอร์ หน้านิ่ว ขมวดคิ้ว จนเห็นรอยตีนกากล่าว
"ฉันขอโทษที่รัก ฉันจะหยุดพูด "เดวิด ลอว์เรนซ์ตอบแบบมีรอยยิ้มบนหน้าของเขา
แอนจีโยนมีดและส้อมไปทางด้านข้างและพูดว่า "ฉันอิ่มละ" ก่อนจะย้อนกลับไปที่ห้องของเธอ
โจวชิงเฟิง ตะโกนอย่างรวดเร็วหลังจากที่เธอ "รอฉันก่อน แองจี้!ฉันมีเรื่องอยากจะขอร้องสักหน่อย "
"เหอะ ไปเจอที่โรงรถในสนามหลังบ้าน." แองจีโบกมือให้โจว ชิงเฟิง และพาเขาไปที่ฐานลับของเธอ
มันถูกเรียกว่า "ห้องแห่งความลับ" แต่ในความเป็นจริงมันเป็นเพียงห้องที่สะดวกสบายและตกแต่งโดยสาวน้อย เดวิด ลอว์เรนซ์พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะสร้างห้องใต้หลังคาขนาดเล็กในโรงรถสำหรับลูกสาวของเขาเพื่อให้ลูกสาวของเขาสามารถมีโซนความสบายของตัวเองได้ ไม่มีใครสามารถเข้าไปในฐานลับได้โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเธอ
มีพรมอยู่บนพื้นของฐานลับที่มีของเล่นยัดไส้มากมายซ่อนอยู่บนนั้น ชุดโต๊ะและเก้าอี้ขนาดเล็กที่มีอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์จำนวนมากบนโต๊ะ และตู้เย็นที่มุม แอนจีเอากระป๋องเครื่องดื่ม 2 กระป๋องออกจากตู้เย็นและโยนให้โจว ชิงเฟิ งเธอนั่งอยู่บนพรมขมวดคิ้วและพูดว่า "ฉันไม่ชอบพ่อของฉันเมื่อเขาพูดถึงงานของเขาในระหว่างมื้อค่ำ ทุกอย่างก็รู้สึกเหมือนข่าวร้าย "
วุ้ย ...ชาวอเมริกันได้การดูแลสวัสดิการจากรัฐบาลมากเกินไปจนเคยตัว จนคิดว่าตนเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล ฉันไม่อยากจะเชื่อว่าเธอปฏิเสธที่จะกินอาหารเพราะเรื่องเล็ก ๆแค่นี้
โจวชิงเฟิง เก็บความสงบของตัวเองในการเผชิญกับสิ่งที่ไม่คาดคิดขณะที่เขาเปิดกล่องและพูดว่า "มาเข้าเรื่องของเราดีกว่าเธอรู้อะไรเกี่ยวกับ DogMeat ไหม "
"DogMeat ?"แอนจีสนใจเรื่องนี้ตามที่คาดไว้ "นายกำลังพูดถึงสุนัขจักรกลรุ่นล่าสุดที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียได้รับการออกแบบมาสำหรับทหารใช่ไหม ฉันเคยเห็นวิดีโอโปรโตคอลของพวกเขาและเป็นเรื่องพิเศษจริงๆ! เกือบจะเหมือนกับสุนัขตัวจริง "
ฉันรู้แล้ว! รับรองเธอจะต้องสนใจเรื่องนี้! โจวชิงเฟิงกล่าว
ถ้าเรื่องนี้เป็นไปตามแบบในหนังละก็ แองเจลิน่า ลอว์เรนซ์ เป็นอัจฉริยะที่มีไอคิวมากกว่าหนึ่งร้อยหกสิบ นอกเหนือจากงานอดิเรกของสาว ๆ ทั่วไปแล้วเธอยังสนใจเป็นอย่างยิ่งในการใช้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะ เธอได้ตั้งโปรแกรม ET ให้หุ่นยนต์ในบ้านของเธอและเพิ่มระดับสติปัญญาขึ้น 20 เปอร์เซ็นต์
" อย่างไรก็ตามฉันกำลังวางแผนที่เอามันมาครอบครอง ฉันจึงขอความร่วมมือจากเธอ " ฉันมาบอกเธอแบบไม่อ้อมค้อมถึงความปราถนาของฉัน โจว ชิงเฟิง ระบุความตั้งใจของเขาว่า“ฉันรู้ว่าเธอพยายามดัดแปลงสร้างหุ่นยนต์มาจากแบ็ตเตอร์รี่และเครื่องมือของเหล่าทหารที่เธอไปตามเก็บมาฉันสามารถช่วยเธอได้”
"นี่มันไม่ใช่งานง่ายๆเลยนะ" แอนจีหัวเราะ แม้ว่าเธอจะไม่เห็นด้วยกับเขา แต่ก็สามารถมองเห็นได้จากการแสดงออกของเธอว่าเธอสนใจเรื่องนี้มาก เธอกำลังรอคอยโจว ชิงเฟิงคิดแผนออกมา
กุญแจสำคัญในการเชื่อมโยงกับผู้หญิงคือต้องทำตัวให้ดูมีความเป็นมืออาชีพ โจวชิงเฟิง จะต้องถูกรังเกียจหากเขาไปบอกตรงๆว่าเขาจะไปขโมย มันก็ไม่ต่างจากพวกโจรกระจอกที่น่าขยะแขยงอย่างไรก็ตามถ้าเขาขโมยหุ่นยนต์ออกจากห้องทดลองภายใต้การเฝ้าระวังโดยทหารเขาจะได้รับการยกย่องจากผู้หญิงคนนี้อย่างแน่นอน
"คุณช่วยฉันหาสุนัขจัรกลได้มั้ย?" โจวชิงเฟิง ถาม
"มันอยู่ในบาบิโลนของห้องทดลองที่เรียกว่า "สมาร์ทแล็บ" ของมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย"แองจีเคาะเบา ๆ บนโต๊ะและหน้าจอเสมือนเกิดขึ้นจากมัน เธอป้อนพาสเวิร์ดโดยใช้แป้นพิมพ์เสมือนจริงของเธอและหน้าจอก็แสดงข้อมูลที่ โจว ชิงเฟิงกำลังมองหาได้ทันที
"เมื่อสองเดือนก่อนฉันเคยไปที่สมาร์ทแล็บ ของ เบบิลอน และฉันก็เห็นทีมที่พัฒนาสุนัขจักรกลแต่น่าเสียดายที่ฉันไม่สามารถเห็นสุนัขได้ แต่ฉันเห็นสมองทางชีวภาพที่พร้อมสำหรับสุนัข " แอนจีรู้สึกภาคภูมิใจในขณะที่เธอแสดงรูปถ่ายไม่กี่ภาพและกระซิบว่า "ฉันแอบถ่ายรูปเก็บไว้มากมายโดยไม่ให้พวกนั้นรู้"
หน้าจอเสมือนแสดงห้องทดลองที่สว่างและสะอาดซึ่งมีแขนหุ่นยนต์หลายตัวจับภาพสมองของสุนัขเทียมซึ่งเป็นศูนย์ควบคุมของ DogMeat
"คุณสามารถระบุพิกัดและโครงสร้างภายในของ Smartlab ของ Babylon ได้ หรือไม่?"โจว ชิงเฟิงยังคงถามต่อ
"อย่าบอกฉันว่านายวางแผนที่จะขโมยสุนัขจริงๆ นายเป็นหนึ่งในเพื่อนของฉันและฉันไม่ต้องการให้นายต้องไปอยู่ในคุก ฉันเบื่อหน่ายกับข่าวที่ผ่านมา; มันเต็มไปด้วยอาชญากรรมรุนแรง "แอนจีตอบ
"ฉันจะไม่ใช้ความรุนแรงฉันสัญญา ฉันจะขโมยสุนัขได้มากที่สุด ฉันจะกลับมาหลังจากไปขอยืมมันมาแปปเดียว แค่ยืมนะไม่ได้ขโมย อิอิ "
โจวชิงเฟิง ยักไหล่ขณะที่เขาคิดกับตัวเองว่าไม่มีทางที่กูสามารถชนะการต่อสู้ถ้ากูไม่ใช้ความรุนแรงร่างกายของกูมันเล็กเกินไป การแทรกซึมห้องปฏิบัติการจะเป็นโอกาสเดียวของกู นิวยอร์กจะอยู่ในความสับสนวุ่นวายต่อไปเมื่อสุนัขอยู่ในความครอบครองของกู ดังนั้นกูไม่คิดว่าจะมีใครจะขอให้ฉันคืนมัน
การขโมยเป็นเรื่องใหญ่สำหรับเยาวชนอเมริกันที่มักหาความสุขด้วยการรสูบกัญชา หลังจากมั่นใจว่า โจว ชิงเฟิง จะไม่ใช้ความรุนแรง แองจี้ สุ่มคลิกไอคอนบางอย่างบนหน้าจอเสมือนจริงของเธอ
"Smartlab ของ Babylon ตั้งอยู่ในแผนกวิศวกรรมและวิทยาศาสตร์ประยุกต์ของมหาวิทยาลัยโคลัมเบียในขั้นต้นพวกเขามีโครงการร่วมกับ NASA เมื่อทำการค้นคว้าสุนัขที่ฉลาด กองทัพสหรัฐเริ่มให้ความสนใจและเข้าร่วมการวิจัยในขั้นตอนต่อ ๆ ไปของการพัฒนา
"ฉันสามารถชี้ให้นายไปยังตำแหน่งโดยประมาณของห้องปฏิบัติการ ฉันยังสามารถแนะนำนายในการแก้ไขล็อกประตูอิเล็กทรอนิกส์และเปิดใช้งานหุ่นยนต์ แต่นายจะต้องผ่านระบบรักษาความปลอดภัยของแล็บด้วยตัวเอง " แองจีจ้องที่โจว ชิงเฟิง ราวกับว่าเธอกำลังมองไปข้างหน้าเพื่อสร้างความมหัศจรรย์
ซักพักมีเสียงที่ไม่คุ้นเคยจากด้านนอกของโรงรถ "ฉันขอเข้าไปหน่อยได้ไหม?"
ชิบหายละไอเหี้ยยย แม่งไม่บอกกูว่ามึงมีลูกน้องเรอะ โจวชิงเฟิง มองเห็นหนุ่มฮิปเตอร์อเมริกันที่มีผมเรืองแสงนักเลงสวมชุดต่างหูและกางเกงยีนส์ เขาเห็นได้ชัดว่าเป็นคนที่มี ความน่าเกรงขามและเขาก็เดินราวกับกำลังกระโดด
โทนี่ ปาร์คเกอร์อายุสิบเก้าสูง175 เซ็น เป็นเด็กที่มีนิสัยขี้อ้อน โดยเฉพาะ "อ้อนตีน" มีข่าวลือว่าเขาเป็นลูกของสหายของเดวิด ลอว์เรนซ์ เขาเล่นบทนักแสดงตลกผู้สร้างปัญหาและบทบาทสนับสนุนในช่วงที่มีความหายนะ เขาเป็นแฟนของแอนจีและดูเหมือนว่าพวกเขาจะ กลายเป็นคู่รักกันในที่สุด
ไอ้แม่เย็ด ... .โจว ชิงเฟิงเกลียดไอ้ส้นตีนนี่โดยเฉพาะทัศนคติของมัน เขาหงุดหงิดจนอยากจะชูควยใส่และตะโกนว่า ไครวย ไครวย ไครวย ออกไป
อย่างไรก็ตามในภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องโชคลางแม้ว่าเขาจะมีปัญหามาตลอด เดวิด ลอว์เรนซ์เป็นคนเดียวที่สร้างการจัดระเบียบ แต่โทนี่ ปาร์คเกอร์ก็ยังสามารถโอบกอดความสวยได้ในตอนท้าย
โทนี่ ปาร์คเกอร์เข้าห้องใต้หลังคาหลังจากได้รับการอณุญาติ เขาทักทายโจว ชิงเฟิง ว่า "สวัสดีวิคเตอร์ สบายดีๆฟม?พวกนายกำลังพูดถึงเรื่องอะไรกันอยู่เหรอ โอ้ ... พวกคุณพูดถึง DogMeat หรือเปล่า?ฉันมาที่นี่เพื่อหุ่นยนต์ตัวนี้ด้วย "
โทนี่ ปาร์คเกอร์โดยทั่ว ๆ ไปไม่สนใจการปรากฏตัวของโจวชิงเฟิง ขณะที่เขาก้มหน้าลงข้างหน้าแอนจี"ฉันส่งข้อความเสียงไปที่ ET เมื่อกี้เอง ฉันหวังว่าเธอจะสามารถช่วยฉันด้วยการให้ชุดของโปรโตคอล เพื่อให้ฉันสามารถรับมือกับไอหมาโง่นั่นได้
"ลองคิดดูนะฉันจะ เอาชนะทุกอุปสรรคและหลีกเลี่ยงอันตรายทั้งหมดจากนั้นฉันจะได้รับมือกับสัตว์เลี้ยงที่มีแค่ตัวเดียวในโลก เธอไม่คิดว่ามันเยี่ยมเยียนหรือ? "
การแสดงออกทางสีหน้าของโทนี่ ปาร์คเกอร์ทำให้เด็กหญิงตัวน้อยหัวเราะ แต่ขณะเดียวกันมันช่างน่าขันสิ้นดี "พวกเธอทั้งสองต้องการความช่วยเหลือจากฉันคนนี้แน่นอน ฉันมั่นใจ
โทนี่ ปาร์คเกอร์มองดูโจวชิงเฟิงอีกครั้ง เมื่อเขาเยาะเย้ยเขาว่า "อ่วว ไอหน้าจืดเอ็งก็อยากจะไปเอาหมามาเลี้ยงด้วยเหรอ
ไอหน้าหนังไข่... โจวชิงเฟิงได้แต่สบถออกมาเบาๆ สีหน้าของเขาเหมือนอยากจะกระทืบไอส้นตีนนี่เต็มทนวิธีที่จะผ่านด่านการรักษาความปลอดภัยน่ะเหรอ ? พวกนายจะโดนจับทันทีในตอนที่พวกนายปโผล่หัวเข้าไปในห้องปฏิบัติการ ฉันเป็นคนเดียวที่สามารถจัดการมันได้ "
"นายไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ ระบบรักษาความปลอดภัยจะไม่เป็นปัญหาสำหรับฉัน "โจว ชิงเฟิง ตอบอย่างใจเย็นเขาต้องรับมือกับสามส่วนหลัก ๆ ของระบบรักษาความปลอดภัย ประการแรกเขาต้องเผชิญหน้ากับตำรวจมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย จากนั้นเขาต้องไปเสี่ยงเจอกับแคมป์ของทหารอเมริกันที่เข้าไปตั้งรักษาความปลอดภัยในนั้น และสุดท้ายเขาต้องรับมือกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ถูกว่าจ้างในห้องปฏิบัติการ
ในหมู่พวกเขา ตำรวจและทหารจะหายไปอย่างสมบูรณ์ภายในสามวัน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ถูกว่าจ้างในห้องทดลองทั้งหมดที่ โจว ชิงเฟิง ต้องรับมือนอกจากนี้จำนวนของยามมีจำนวนแค่เพียงนิ้วมือบวกนิ้วตีน
โทนี่ พาร์คเกอร์ หัวเราะอย่างแดกดัน "นายล้อเล่นฉันเหรอ? เป็นไปไม่ได้! ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าสู่พื้นที่นี้ได้หรอก นี่ยังไม่รวมถึงหน้าตี๋ตาตี่ของมึงอีกนะพวก ฮ่า ฮ๋า ฮ่าาาา ไอหน้าเจ๊กเอ๊ยยยย เมื่อสัปดาห์ที่แล้วกองทัพได้จับสายลับเอเชียที่แอบเข้าไปในห้องปฏิบัติการ ไม่มีทางที่พวกมันจะปล่อยให้แกไปเข้าใกล้ห้องนั้นได้หรอก"
"ดูเหมือนนายจะมั่นใจมากนะ ทำไมเราไม่มาพนันกันละไอตี๋?" ปาร์คเกอร์กล่าวขึ้นพร้อมสีหน้าที่แสดงออกถึงการเหยียดหยาม
โจว ชิงเฟิงหายใจเข้าลึก ๆ สักครู่ ใน ขณะที่เขาเห็นแบบจำลองสามมิติของ DogMeat ที่ ฉายบนหน้าจอเสมือนของแองจี้จากนั้นเขาก็หันมาสนใจโทนี่ ปาร์คเกอร์และพูดว่า "ฉันรับคำท้าของแกไอ้หน้าหนังไข่"
สาบานต่อหน้าที่เหมือนลูกอัณฑะของมึง, ไอ้หมาส้นตีนนั่นจะเป็นของกูเว้ยยยยยยยยย!
