ตอนที่แล้วบทที่ 3 สิ่งที่ได้รับตอบแทน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 5 การจับกุม

บทที่ 4 หลบหนี


หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมง ฟาง ซิงเจี้ยน ก็ค่อยๆได้สติคืนกลับมาเขายังอยู่ในห้องโถงของบรรพบุรุษ จากนั้นเขาก็ค่อยๆทบทวนความทรงจำก่อนที่เขาจะสลบไป บทสนทนาของเขากับ ลี เซียงหัว ยังทำให้เขารู้สึก ขมขื่น

เขาต้องการที่จะออกกจากที่นี่ แต่ทางหนีของเขากับยากยิ่งเพราะมีนักรบชุดดำเฝ้าเขาไว้อยู่

ตอนนี้ ฟาง ซิงเจี้ยน ต้องการใช้ความคิดในการหนีออกจากที่นี่อย่างเร่งด่วน

"เฮอะ ถ้าเราไม่หนีเราต้องกลายเป็นทาสของฉิงเชนแน่ๆนั้นไม่ใช่ชีวิตที่เราต้องการเลยแม้แต่น้อยแต่ว่าเราจะต้องทำยังไงถึงจะหนีรอดได้ " ฟาง ซิงเจี้ยนเริ่มคิดเพื่อหาทางรอด

"พวกนักรบชุดดำนั้นอยู่กับตระกูลฟางตั้งแต่เด็ก ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่มีเทคนิคหรือความชำนาญมากมายแต่พวกเขาก็ยังมีความแข็งเเกร่ง ความว่องไว และความอดทน สูง ถึง 30 เเต้ม นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยที่เราจะสู้พวกนั้นไหว"

ซึ่งผู้ที่มี ความแข็งเเกร่ง ความว่องไว และความอดทน สูง ถึง 30 เเต้ม นั้น เขาสามารถฉีกรถถังได้ด้วยมือเปล่าซึ่งมันทำให้สถานการณ์ของ ฟาง ซิงเจี้ยน ในตอนนี้ลำบากมาก

"ฉันควรทำยังไงดีกับสถานการณ์ตอนนี้ดีละเนี่ย"ฟางซิงเจี้ยนพึมพำ

หลังจากที่ ฟางซิงเจี้ยน คิดอยู่ เกือบ 1 ชั่วโมง เขาก็ยังคิดไม่ออกว่าจะทำยังไง แต่ในขณะที่เขากำลังคิดหาทางออกอยู่นั้น ก็มีเสียงคนพูดคุยกันอยู่ข้างนอก

"พวกนายกลับไปได้แล้ว ท่านแม่ต้องการให้ฉันชักจูงเขา"เสียงผู้ชายพูดขึ้นกับยามข้างหน้าประตู

"แต่นายท่านสั่งไว้ว่า.. "ทหารยามพยายามที่จะอธิบายแต่ก็ถูกพูดขัดไว้

"พวกนายไม่เชื่อใจฉันเหรอ?พวกนายคิดว่าฉันไม่มีความสามารถพอที่จะชักจูงมันเหรอ? "เสียงชายคนเดิมพูดขึ้นมา

"ข้าน้อยไม่กล้า.."ทหารยอมถอยให้ผู้ชายคนนั้นที่ดูเหมือนว่าจะมีความสำคัญในตละกูลไม่น้อยโดยที่ฟาง ซิงเจี้ยนก็ยังไม่ทรายว่าเป็นใคร

หลังจากนั้นครู่พักหนึ่ง..ประตูก็เปิดออกมาและลุงสองก็เดินเข้ามาอย่างช้าๆ

ฟาง ซิงเจี้ยนจ้องลุงสองอย่างตะลึง เขาไม่ได้คาดคิดว่าจะเป็นลุงที่คอนห่วงใยเขาตลอดมา

"ลุง มาเพื่อชักจูงผมงั้นเหรอ"ฟาง ซิงเจี้ยนกล่าวเสียงสั่น

"เฮ้อ " ลุงสองถอนหายใจแล้วพูดขึ้น " มากับฉันฟาง ซิงเจี้ยน"

ฟาง ซิงเจี้ยน เดินตามลุงสองมายังหลังบ้านของตระกูลฟาง

"แม่อยากให้แกเป็นทาสของฉิงเชนแต่ฉันไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจของแม่ ยังไงก็เถอะฉันไม่สามารถขัดคำสั่งของเธอได้ " ลุงสองส่ายหัวแล้วพูดเบาๆละกล่าวต่อ

" แกไปยังโลก มิราเคิล เวิร์ล เถอะ (มันเป็นสิ่งที่มนุษย์ธรรมดาเรียกถึงโลกอื่น) ไปให้ไกลจากที่นี่แล้วไม่ต้องกลับมาที่นี่อีก "

"ลุง ผมไม่.."ฟสง ซิงเจี้ยนเสียงสั่นกว่าเดิม

"นี่เป็นบัตรที่ยังไม่ได้ลงทะเบียน มีเงินอยู่ 2 ล้าน มันเป็นเงินที่ลุงเก็บสะสมไว้ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ขอโทษด้วยที่หลายปีมานี้ลุงดูแลหลานไม่ดีหลานไปจากตระกูลฟางและออกจากเมืองอสูรปีศาจแห่งนี้สะเถอะ ถ้าหลานยังอยู่ที่นี่ท่านแม่จะต้องส่งคนมาจับหลานแน่นอน "

"ขอบคุณครับ"ฟาง ซิงเจี้ยนรับ บัตรจากลุงของเขาและตอบกลับด้วยเสียงต่ำๆ

" เหมือนกันมากจริงๆ "ลุงสองมองฟาง ซิงเจี้ย อีกครั้งและพูดเบาๆ

"อะไรนะครับ?"ลุงสองยังคงจองเขาไม่ว่างตาด้วยสายที่ไม่สามารถคาดเดาอารมณ์ได้ แต่เขากลับรู้สึกได้ว่าเป็นสายตาที่หาใช่ความรังเกียจหรือดูถูก

"หลานดู คล้ายกับแม่ของหลานมากจริงๆ"หลังจากเงียบสักพักลุงสองก็พูดขึ้น

"ลุงสองทำไมยายเกลียดถึงผมกันครับผมทำอะไรผิดแล้วเเม่ของผมตายยังไง แล้วใครเป็นพ่อของผมกันแน่ แล้วทำไมยายถึงต้องโกรธผมเวลาผมถามถึงเรื่องพวกนี้ "ฟาง ซิงเจี้ยนถามคำถามที่ยังค้างคาใจเขามาตลอด

"เรื่องพี่สาวคนโตลุงไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมาก ไว้หลานบรรลุถึงระดับอาณาจักรเเห่งสวรรค์เมื่อไหร่ หลานค่อยกลับมาถามท่านแม่เองเถอะ "ทันใดนั้นหลังจากลุงสองกำลังพูดขึ้นลุงสองก็แสดงหน้าตาที่ตึงเครียดขึ้นมาและพูดด้วยน้ำเสียงขรึม

"รีบไปเร็ว พวกมันมาทางนี้แล้ว เดียวลุงดึงความสนใจพวกมันให้ "ลุงสองหันมามองหน้าหลานที่เขารักเสมือนลูกชายแท้ๆของเขา

ฟาง ซิงเจี้ยนมองไปยังบ้านตระกูลฟางเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่เขาจะวิ่งหายเข้าไปในความมืด

"สักวันนึงฉันจะกลับมายัง ตระกูลฟางอีกครั้ง"ฟาง ซิงเจี้ยนพูดขึ้นด้วยเสียงที่ต่ำ

"ท่านยายฉันจะทำให้เห็นว่าท่านยายนั้น คิดผิด...ฉันจะเป็นคนที่มีความสามารถมากกว่าใครๆ และฉันคือความหวังของตระกูล"ฟาง ซิงเจี้ยนกล่าวต่อและไม่หันมาไปมองบ้านที่เขาอาศัยอยู่ตั้งแต่เด็ก

..................................

ณ สถานีรถไฟ

ฟาง ซิงเจี้ยนหลังจากที่หนีออกมาจากตละกูลฟาง โดยทั้งตัวเขามีแค่บัตรที่ยังไม่ได้ลงทะเบียนที่ลุงเอามอบให้ก่อนที่จะออกมา ข้างในมีเงินที่เขาสามารถใช้ได้อีกนานหากเขาไม่ได้ใช้เงินฟุ้มเฟือย ปัจจุบันเขาได้วิ่งมาที่สถานีรถไฟเพื่อไปยังมิราเคิล เวิร์ล

"มันยังไม่เปิดเหรอ"ฟาง ซิงเจี้ยน ถามพนักงานหลังเค้าเตอร์เพื่อสอบถามถึงรอบรถไฟที่จะออก

"ขอโทษครับ เครื่องยนต์มีปัญหา และเรากำลังเเก้ไขโปรดรอสักครู่นะครับ"พนักงานหลังเค้าเตอร์ มองดูรูปในประกาศจับแล้วมอง ฟาง ซิงเจี้ยนอีกครั้ง

ฟาง ซิงเจี้ยน มองเจ้าหน้าที่อย่างสงสัยทันใดนั้นก็มีคนมากมายเข้ามารอบจับเขาไว้จากด้านหลัง ซึ่งไม่ผิดคาดนัก ตละกูลฟางกำลังตามตัวเขา ซึ่งการประกาศจับนี้มันรวดเร็วมากไม่แปลกใจที่ตละกูลฟางเป็น 1ใน5ตละกูลใหญ่

"บ้าเอ้ย " ฟาง ซิงเจี้ยนวิ่งหนีอย่างรวดเร็วเมื่อเขาเห็นสถานการณ์ไม่ดี

"มันหนีไปแล้ว"

"จับมัน"

"อย่ายิง!"เหล่าคนที่มาตามจับต่างตะโกนเสียงดังหว่างวิ่งจับฟาง ซินเจี้ยน

หลังจากที่ฟาง ซิงเจี้ยน หนีมาได้สักพักเขาก็หนีจากพวกที่ไล่จับเขาพ้นจากนั้นเขาก็เอาตัวพิงกับกำแพงแล้วหายใจอย่างเเรงด้วยอาการเหนื่อย พร้อมกับใช้ความคิดอีกครั้ง

"ตระกูลฟางมีอิทธิพลกว้างขวางมาก เราไม่สามารถไปยังมิราเคิล เวิร์ลได้ง่ายๆแน่นอน จากการเดินทางด้วยระบบขนส่ง แล้วเราจะทำยังไงดี"

มิราเคิล เวิร์ล นั้นเชื่อมต่อกับโลกแต่ว่าจุดเชื่อมต่อที่ใช้ในการเดินทางนั้นกลับอยู่ที่เมืองอสูรปีศาจแห่งนี้ ซึ่งการจะเดินทางข้ามไปยังมิราเคิลเวิร์ลนั้นต้องผ่านการอนุมัติหลายอย่างจึงจะสามารถที่จะเดินทางไปได้

"เราจะทำยังไงดีนะ "ฟาง ซิงเจี้ยนเริ่มท้อแท้กับหนทางที่เจอ

"ก่อนอื่นเราคงต้องทิ้งมือถือนี้ไปก่อนสินะ ไม่อย่างนั้นพวกเค้าอาจจะใช้GPSตามหาเราได้"

จากนั้นฟางซิงเจี้ยนก็ทิ้งมือถือของเขาไว้แล้วไปยังตู้โทรศัพท์สาธารณะ เพื่อโทรออก

ตู้ด ตู้ด ตู้ด

"สวัสดีคะ "ปลายสายรับสาย

ฟางซิงเจี้ยนรีบตอบกลับอย่างรวดเร็ว "นี่ฉันเอง"

"เกิดอะไรขึ้นฉันเห็นนายในใบประกาศจับและทุกคนในเมืองแห่งนี้ก็ไล่ล่า "เมื่อได้ยินเสียงอีกฝ่ายเธอก็รู้ทันทีว่าเป็นฟาง ซิงเจี้ยน

นี่เป็นเด็กผู้หญิงที่ฟาง ซิงเจี้ยน รู้จักจากการเรียนทักษะดาบด้วยกันและยังเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเขาอีกด้วยเธอชื่อเจสซีก้า ซึ่งที่เขาตัดสินใจโทรไปหาเธอเพราะเธอเป็นคนเดียวที่เขาไว้ใจที่สุดในตอนนี้

"มีข่าวแพร่กระจายไปยังสำนักในเมืองแล้วหรือยัง?"จากนั้นฟางซิงเจี้ยนก็ถาม

"อื้ม ตอนนี้เราได้รับคำสั่งให้จับกุมนายแล้วแล้วนายจะบอกได้รึยังว่าเกิดอะไรขึ้น"เธอถามกลับอย่างเร่งรีบ

"ลี เซียงหัวต้องการให้ฉันเป็นทาสของนักเวทย์ ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจหนีออกจากตระกูล "

สาวเจสซิก้าถอนหายใจแล้วพูดอย่างรวดเร็ว

"นายอยากให้ฉันช่วยอะไร"

"ฉันอยากไป มิราเคิล เวิร์ล ..ฉันรู้ว่าเธอช่วยฉันได้ "ฟาง ซิงเจี้ยนกล่าวเสียงต่ำ

"ถ้าอย่างงั้นเที่ยงคืนมาพบฉันที่จุดนัดพบเดิมนะ"

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด