SOJ บทที่ 1 โลกใบใหม่ /ตอนที่ 3 สังเวียนแห่งการเกิดใหม่ (3)

ใครบางคนกรีดร้องอกมา

 

"กรี้ดดด!"

 

ลี มิงจี พยายามจะฆ่ารัดคอ ยัง กิลโซ ต่อหน้าทุกคน ความโหดร้ายของเขาทำให้ทุกคนตะลึงงัน

หน้าของกิลโซแดงไปหมด

 

"ทำยังไงดี... เขาจะตายแล้ว..."

 

นักเรียนหญิงกลัวจนน้ำตาแทบไหล นี่เป็นธรรมชาติของมนุษย์ ถ้ากิลโซถูกทำร้ายจนตายที่ไหนสักแห่งที่พวกเขาไม่เห็น พวกเขาคงจะแค่รู้สึกแย่เท่านั้น แต่เมื่อมีคนกำลังจะตายอยู่ตรงหน้า แถมคนต่อไปที่จะต้องตายอาจเป็นตัวเองก็ได้ นั่นทำให้พวกเขายิ่งเสียขวัญมากกว่าเดิม

 

กิลโซที่สูงเพียง 162 เซนติเมตร กำลังจะตายอย่างน่าเวทนาด้วยน้ำมือของ ลี มิงจี ถึงแม้ครูคณิตศาสตร์จะตะโกนด่าอย่างเกรี้ยวกราด ลี มิงจี ที่กำลังตื่นเต้นก็ไม่ได้ยินอะไรเลย

 

"อั่ก อั่ก"

 

ยัง กิลโซที่ใกล้จะตายอยู่รอมร่อ คว้าแขนของมิงจี ด้วยมือที่สั่นไหว จากนั้นสถานการณ์ก็พลิกกลับ

 

"หา? หา?!"

 

ยัง กิลโซ ที่เมื่อกี้โดนรัดคอนอนกองอยู่ที่พื้น สามารถลลุกขึ้นมายืนได้อย่างง่ายดาย เขาดึงแขนของ ลี มิงจี ออกมาได้อย่างง่ายดายในขณะที่กำลังลุกขึ้นยืน

 

ลี มิงจี ล้มเลิกความตั้งใจที่จะรัดคอ ยัง กิลโซ และสะบัดแขนตนเองให้หลุดจากมือของเขา

 

แคว่ก

 

แขนเสื้อของเขาฉีกขาด เผยให้เห็นรอยมือสีแดงเข้มบนแขนของ ลี มิงจี

 

นี่เป็นเหตุการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด ทุกคนต่างก็พุ่งความสนใจไปที่สังเวียน แม้แต่ ชอ ฮโย ก็เช่นกัน

 

"เห้อ! ไอ้บ้านี่!"

 

ยัง กิลโซ คำรามออกมาอย่างน่ากลัว เขาพุ่งเข้าใส่ ลี มิงจี อดรีนาลีนของเขาพุ่งกระฉูด

 

'ฉันมีกำลังมากกว่า ลี มิงจี ดูมันรีบหนีหัวซุกหัวซุนสิ ฉันเอาชนะมันได้ ฉันฆ่ามันได้ มานี่เลยนะไอ้สารเลว!’

 

ความโกรธและความเศร้าสร้อยที่สะสมมาเป็นเวลานานระเบิดออกมา เขาเหวี่ยงหมัดและพุ่งเข้าใส่ ลี มิงจี

 

ผัวะ!

 

หมัดของ ยัง กิลโซ นั้นเหยาะแหยะมาก แต่มันก็ยังโดนเป้าหมาย หมัดเขาโดนเข้าที่ไหลของ ลี มิงจี ทำเขาเซถอยหลังไปถึงสามก้าว เป็นการต่อยที่แรงเหลือเชื่อ

 

ยัง กิลโซ เริ่มมั่นใจมากขึ้น เขารีบพุ่งตามไป

 

ชอ ฮโย เห็นดังนั้น เขาได้แต่ทำหน้าบึ้ง

 

'แกต้องเปลี่ยนมาตั้งรับสิกิลโซ...'

 

เขาแค่มองก็รู้แล้ว ว่าความมั่นใจเพียงชั่ววูบนั้นทำให้นำไปสู่ความพ่ายแพ้ได้

 

ยัง กิลโซ อาจจะมีพละกำลังเยอะว่า แต่ ลี มิงจี รวดเร็วกว่าเขามาก แถมแขนขาของ ลี มิงจี ยังยาวกว่า เขาโยกหลบการโจมตีที่รุนแรงของกิลโซ

 

ผัวะ!

 

เขาจะต่อยสวนไปทุกครั้งที่เห็นช่องว่าง ในความคิดของ ชอ ฮโย หมัดของ ลี มิงจี นั้นเบาจนน่าสมเพช แต่ด้วยพลังของกรรมที่ไหลเวียนในร่างกายของมิงจี ทำให้มันดูรุนแรงมาก

 

ผัวะ ผัวะ!

 

กิลโซดูเหมือนจะมีความอดทนสูงมาก เพราะเขายังทนยืนอยู่ได้ทั้งที่โดนต่อยไปหลายหมัด น่าเสียดายที่มีปัญหาอื่นเกิดขึ้นมาด้วย

 

"แฮ่ก! แฮ่ก! ฮ่า... มิงจี...ไอ้เวร...ขอแค่ที่เดียว...ต่อยให้โดนมันแค่ทีเดียว..."

 

ยังกิลโซต่อยไปมาอย่างไม่หยุดหย่อน ไม่เหมือนกับมินจีที่จะโจมตีเพียงตอนที่เห็นช่องว่าง นั่นทำให้แรงกายของกิลโซเหลืออยู่ไม่มากแล้ว

 

หมัดของเขาช้าลงมาก ในทางตรงกันข้าม การเคลื่อนไหวของมิงจีเริ่มจะผ่อนคลายมากขึ้น

 

 

ชอ ฮโย ไม่สามารถละสายตาจากการต่อสู้ตรงหน้าได้เลย ถ้าเป็นเมื่อตอนเช้า เขาคงจะส่ายหัวตนเองเพื่อทำให้ความคิดฟุ้งส่านหายไป แต่ตอนนี้มันต่างออกไป เขาอินกับการสู้เอาชีวิตรอดตรงหน้าเขา จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่เขาปิดบังมานานเริ่มเผยออกมา

 

ลี มิงจี เคลื่อนที่หลบไปมารอบๆตัว ยัง กิลโซ จากนั้นก็พุ่งเข้าไปต่อยหน้าเขาเข้าจังๆ

 

แคร่ก!

 

ยัง กิลโซ เหนื่อยเกินไปจนหลบไม่ได้ ทำให้เขาโดนต่อยเข้าเต็มๆ ฟันเขาหลุดกระเด็น เลือดพุ่งออกมาจากปาก

 

"กรี้ด!"

 

มีเสียงกรีดร้องดังขึ้นอีกแล้ว

 

หลังจากนั้น ก็เหลือเพียงฝั่งเดียวที่ยังสามารถปล่อยหมัดได้อยู่

 

ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ!

 

ลี มิงจี กด ยัง กิลโซ ลงกับพื้นและรัวหมัดใส่เขาอย่างบ้าคลั่ง ร่างเขาโชกไปด้วยเลือด

 

"ช่วย..."

 

เสียงอ้อนวอนอันอ่อนโรยของ ยัง กิลโซ ทิ่มแทงหัวใจของผู้ชมทุกคน

 

แต่ ลี มิงจี ก็ยังคงต่อยต่อไปเรื่อยๆ

 

"ไอ้ขี้แพ้ มาทำให้ฉันต้องอับอาย ไอ้บ้าเอ้ย ทำเหมือนว่าตัวเองเก่งนักหนา"

 

ในที่สุด ยัง กิลโซ ก็แน่นิ่งไป

 

ใครบางคนพึมพำออกมา

 

"เขาตายแล้ว"

 

ร่างของ ยัง กิลโซ กลายเป็นเถ้าถ่านและหายไป เถ้าถ่านล่องลอยเป็นวงกลมรอบๆตัว ลี มิงจี ก่อนจะถูกสูดเข้าไปในจมูกของเขา

 

การฆาตกรรมเกิดขึ้นต่อหน้าทุกคน ทุกอย่างรอบข้างเงียบงันจนน่าขนลุก

 

ภาพของการต่อสู้ทุกฉากถูกบันทึกลงในความทรงจำของ ชอ ฮโย

 

เลือดสดไหลริน ลมหายใจสุดท้ายของมนุษย์ หน้าท้องที่ไม่ขยับขึ้นลงอีกต่อไป

 

ความทรงจำเมื่อตอนเขาอยู่ปอหกไหลย้อนกลับมา ความตาย เด็กมัธยมที่ตายไปอย่างง่ายดายด้วยน้ำมือของเขา  แม้คนที่ตายจะเป็นเด็กมัธยม แต่คนที่เจ็บปวดที่สุดกลับเป็นแม่ของ ชอ ฮโย

นี่เป็นการฆาตรกรรมครั้งที่สองที่เขาได้เห็นกับตา

 

ไม่ใช่โดยน้ำมือของเขา แต่เป็นของคนอื่น

 

บรรยากาศในครั้งนี้ต่างจากที่เขาเคยพบเห็นในอดีต

 

"ฮู่ววว..."

 

บนสังเวียน ลี มิงจี ผ่อนคลายกล้ามเนื้อตนเองและหายใจเข้าออก ตอนนี้เขาตื่นเต้นมาก เขาเริ่มมีสติมากขึ้นแล้ว

 

'ฉันแข็งแกร่งขึ้น พลังมันไหลเข้ามาในร่างกาย หมายความว่ายิ่งฆ่าคนเยอะพลังฉันจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นงั้นเหรอ'

 

ลี มิงจี คิดในใจ

 

'แต่ในเมื่อฆ่าไปหนึ่งคนแล้ว ก็สามารถออกจากห้องเรียนได้ ไม่สิ เป็นไปไม่ได้ที่เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันต้องสู้กับคนที่เก่งกว่า?'

 

ลี มิงจี ติดสินใจได้แล้ว

 

'ต้องแข็งแกร่งขึ้นมากกว่านี้'

 

เขาไม่มีทางเลือก เขาเกิดลางสังหร สังหรณ์ว่าเกมฆาตกรรมนี่จะไม่จบเพียงเท่านี้

 

'ในเมื่อเกมอนุญาติให้ฆ่าได้ 5 คน ดังนั้น...'

 

ในเมื่อเขาได้ฆ่าคนๆหนึ่งไปต่อหน้าทุกคนแล้ว ถึงฆ่าเพิ่มอีกคนก็คงไม่เป็นไร ลี มิงจี ติดสินใจ

'ต้องสู้ต่อ เลือกคนที่อ่อนแอเข้าไว้ จะได้ไม่เหนื่อย'

 

คนที่อ่อนแอกว่า ยัง กิลโซ ผู้ชายที่เป็นแบบนั้นน่ะ ไม่มีหรอก' ลี มิงจี เลือกเป้าหมายของเขา

 

"ยูน กิริม ออกมานี่"

 

เด็กนักเรียนหญิงที่กำลังร้องไห้อยู่เงยหน้าขึ้นมาด้วยความตกใจ เธอหน้าซีดไปหมด

 

ในวินาทีนั้น นักเรียนทุกคนที่เฝ้ามองมาตลอดก็ได้ข้อสรุป ความหมายของชื่อ ‘สังเวียนแห่งการเกิดใหม่’

 

ลี มิงจี ในตอนนี้ได้เกิดใหม่เป็นฆาตกรแล้ว