Chapter 165: อย่าดูถูกคนในนิกายซวนเฉิน
Chapter 165: อย่าดูถูกคนในนิกายซวนเฉิน
กระทิงเหล็กที่ยอดเยี่ยมนั้นเคยพูดว่าใช้กำลังจัดการปัญหานั้นเป็นทางที่ดีที่สุดในการสั่งสอนเด็กที่ย่ำแย่ นี่มันเป็นความจริงเสียอีกกับคนที่ตาบอดกับความสามารถของตัวเองและมองไม่เห็นคนอื่นในสายตา เมื่อใครบางคนทำลายเขาในสนามแล้ว พวกเขานั้นก็มีความมั่นใจอย่างมากเพื่อที่จะได้ความเคารพ
ในเกม จักรพรรดิไอวอรี่นั้นมีความมั่นใจในความสามารถการต่อสู้ของตัวเองอย่างมาก ตั้งแต่ที่เขานั้นเปรียบเทียบกับหมิงตู่ ความสามารถของเขานั้นเป็นของจริง
ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้เป็นเรื่องที่ทรงเกียรติสักเท่าไหร่กับการรังแกคนที่อ่อนแอหรือเยาว์วัยกว่า จักรพรรดิไอวรี่นั้นก็เป็นคนที่ท้าทายต่อหน้าทุกคนก่อน ศักดิ์ศรีของหวังหยู่ไม่สามารถที่จะทำให้เขาปฏิเสธได้และยังไงมันก็เป็นแค่เกม ดังนั้นเขาจึงตกลงที่จะสู้
“ก็ได้ ถ้างั้น! นายเลือกสถานที่กับเวลาเลย!”หวังหยู่หัวเราะออกมา
ที่จริงแล้วมันค่อนข้างดีสำหรับปาร์ตี้ด้วยเช่นกัน ถ้าหวังหยู่สามารถสอนบทเรียนให้กับไอ้เด็กนี่ได้ มันก็จะช่วยพวกเขาจากปัญหาที่จะเกิดขึ้น ในขณะที่พวกเขาอยู่ในดันเจี้ยน
“พี่กระทิง ออมมือให้เขาด้วยนะ…ยังไงเขาก็ยังเป็นแค่เด็ก เขาไม่รู้อะไรถูกอะไรดี..”เสือแห่งความท้าทายอ้อนวอนอย่างอึดอัด จักรพรรดิไอวรี่นั้นถูกเชิญมาโดยเขา สุดท้ายแล้วเขาก็รู้สึกว่าเขานั้นเป็นคนสร้างเรื่องให้เกิดขึ้น เขาเพียงแค่พาจักรพรรดิไอวอรี่มา เพราะว่าเขานั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญด้วยเช่นกัน ถ้าเขารู้ว่าหมิงตู่นั้นคือผู้ไม่มีที่เปรียบหลี่ จากตำนานแล้วละก็ เขาจะไม่มีทางพาจักรพรรดิไอวอรี่มาอย่างแน่นอน
“ไม่ต้องกังวลไป! ผมรู้วิธีที่ควบคุมกำลังของผมเป็นอย่างดี!”หวังหยู่โบกมือสบายๆ
“ฮึ่ม! มึงกล้าที่จะดูถูกฉันงั้นเหรอ? ฉันไม่จำเป็นที่จะต้องหาสถานที่อื่น! ที่นี่ก็โอเค! กินนี่ซะ!”เมื่อฟังคำพูดของหวังหยู่และน้ำเสียงของเขานั้นทำให้จักรพรรดิไอวรี่กราดเกรี้ยวอย่างมาก หลังจากนั้นก็ทำการโจมตีในทันที
ไม่สงสัยเลยที่จักรพรรดิไอวอรี่นั้นสามารถที่จะเป็นคู่แข่งกับขยะแบบหมิงตู่ได้ พวกเขานั้นเหมือนกับเป็นนก! ก่อนที่เขาจะตะโกนเสร็จ จักรพรรดิไอวอรี่ก็ขว้างแก้วไวน์เข้าใส่หวังหยู่และหลังจากนั้นหน้าต่างที่เขาหลบหลีกนั้นก็ทำให้ระยะทางของพวกเขาไกลกันขึ้นและเขาก็ยิงลูกศรไพใส่เขา
จากช่วงเวลาที่เขาขว้างแก้วใส่หวังหยู่จนถึงเวลาที่เขายิงลูกศรไฟใส่ จักรพรรดิไอวอรี่ใช้เวลาไปแค่สองวินาที การเคลื่อนที่ของเขานั้นทั้งยืดหยุ่นและแม่นยำ จากเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ หวังหยู่ก็สามารถที่จะบอกได้ว่าเขานั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญที่เท่าเทียมกันกับนิกายซวนเฉินคนอื่นๆ
ถึงแม้ว่าคนอื่นจะตกตะลึงกับฉากที่เกิดขึ้น หวังหยู่ก็เพียงแค่หัวเราะและจับลูกศรในมือซ้ายอย่างไม่เร่งรีบ ในขณะที่ยืดมือขวาออกไปร่าย [ฝ่ามือพลังวอยด์] จักรพรรดิไอวอรี่ก็พึ่งที่จะเตรียมยิงลูกศรดอกที่สอง เมื่อเขาถูกดันมาด้านหน้าโดยหวังหยู่
“ตึ้ง!!”ถึงแม้ว่ามันจะเหมือนกับว่าเขานั้นจะยิงลูกศรใส่เสา จักรพรรดิไอวอรี่ก็ปะทะเข้ากับฝ่ามือของหวังหยู่พร้อมกับการยิงนัดที่สองของเขา
ลูกศรที่สองก็ถูกปัดกระเด็นโดยหวังหยู่แลมันก็สร้างระยะเพิ่มขึ้นระหว่างพวกเขา
สกิลที่หาไม่ได้ทั่วของนักแม่นปืน [ลูกศรผลักกระเด็น]!นั้นมีผลกระทบทำให้เป้าหมายกระเด็นถอยหลังออกไปและมึนงงพวกเขาวินาที ในเวลาเดียวกันนั้นเอง มันก็ทำให้เป้าหมายเคลื่อนที่ช้าลง 50% และทำความเสียหายกายภาพ 150% ต่อเป้าหมาย
ในขณะที่หวังหยู่มึนงงและกระเด็นถอยหลังอยู่นั้น จักรพรรดิไอวอรี่ก็ล่าถอยไปอีกครั้งและเพิ่มระยะห่างพวกเขาโดยการยิงลูกศรออกมาอีกสามดอก
“เพ้ง…”ลูกศรสามดอกก็ยิงเข้าด้วยกันไปหาร่างกายของหวังหยู่
[ลูกศรลูกโซ่] สกิลของนักแม่นปืนที่สามารถทำความเสียหายกับเป้าหมายได้สามครั้งติด
“โอ้โห! ไม่เลวเลย!”
เพียงแค่ลูกศรทั้งสามดอกจะโดนหวังหยู่ สถานะมึนงงก็จางหายไป จักรพรรดิไอวอรี่เห็นเพียงแค่แสงสวง่าวาบด้านหน้าของหวังหยู่ก่อนที่เขาจะหายไปและมือใหญ่ก็จับที่ลำคอของเขาอีกครั้งและยกเขาขึ้นกลางอากาศ
“นี่มัน…เหี้..อะไรกันวะเนี่ย…”จักรพรรดิไอวอรี่ไม่สามารถที่จะเข้าใจถึงสถานการณ์ได้และเริ่มต้นที่จะบ่น
การต่อสู้ที่เกิดขึ้นของทั้งสองคนนั้นเกิดขึ้นเร็วมาก จากช่วงเวลาแรกที่จักรพรรดิไอวอรี่ขว้างแก้วใส่ จนถึงหวังหยู่จับตัวเขาได้อีกครั้งนั้นเพียงแค่สิบวินาที…
จักรพรรดิไอวอรี่นั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงด้วยเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงคิดว่าใครบางคนที่โด่งดังแบบหวังหยู่ที่ต้องการจะจัดการเขาลงนั้นจะต้องสู้กันสักพักหนึ่งก่อน แต่ด้วยเวลาไม่กี่วินาที หวังหยู่ก็กำราบเขาไปแล้วสองครั้ง…
“ดังนั้น? นายยอมแพ้หรือยัง?”หวังหยู่หัวเราะแล้วก็ถามจักรพรรดิไอวอรี่
“ครั…ครับ”จักรพรรดิไอวอรี่พยักหน้ารัวๆ
ในการต่อสู้กันสั้นๆ จักรพรรดิไอวอรี่ก็ใช้ทุกการโจมตีของเขาไปแล้ว ทั้งสกิลเคลื่อนที่และควบคุมสถานะผิดปกติ แต่ในตอนนี้เขานั้นอยู่ในกำมือของหวังหยู่อีกครั้งหนึ่ง มันจึงไม่มีทางที่เขาจะหลบหนีได้อีกต่อไป
จักรพรรดิไอวอรี่นั้นมีสกิลโจมตีอีกเพียงแค่สองสกิลที่ยังไม่ได้ใช้ ก่อนที่หวังหยู่ที่พึ่งใช้สกิลไปสองสกิลตลอดการต่อสู้ และพวกมันก็ไม่ใช่สกิลโจมตีด้วยเช่นกัน…นักธนูที่สกิลแทบไม่เหลือให้ใช้แล้วการที่จะหลบหนีจากนักต่อสู้ที่สกิลทุกอย่างยังมีครบอยู่นั้นไม่ได้ต่างไปอะไรจากการเพ้อฝัน..
“ดังนั้นนายและเฒ่าหลี่จะเลิกทะเลาะกันได้หรือยัง?”หวังหยู่ถาม
“โอ…โอเค..”จักรพรรดิไอวอรี่ถอนหายใจอย่างผิดหวัง ตั้งแต่ที่เขานั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหวังหยู่ เขาก็สามารถทำได้เพียงอดกลั้นและตกลง
“แล้วนายละเฒ่าหลี่?”
“ฉันจะไม่ไว้หน้าแม่ง! ฉันสามารถที่จะชนะไอ้เด็กเวรนี่ได้ตลอดเวลา ตอนที่ฉันต้องการอยู่แล้ว!”หมิงตู่โบกมืออย่างไม่ใส่ใจ
“มึง!”จักรพรรดิไอวอรี่นั้นจะชวนทะเลาะกันอีกครั้ง แต่เมื่อเขาสังเกตเห็นการแสดงออกอันมืดมนของหวังหยู่แล้ว เขาก็รีบหุบปากลงในทันที
ในขณะที่พวกเขานั้นกำลังดูการต่อสู้และพูดคุยกันอยู่นั้นเอง ก็มีหญิงสาวที่สวมงามเข้ามาในโรงเตี๊ยมและถามขึ้น “มีใครจากนิกายซวนเฉินอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”
“ที่นี่!’หวังหยู่ตะโกนและส่งสัญญาณให้เธอมาที่นี่ ผู้หญิงที่เข้ามานั้นก็คือหยางนัว เมื่อเห็นเธอ สมาชิกคนอื่นของนิกายซวนเฉินก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้ ยี่สิบคนที่จะไปเคลียร์ดันเจี้ยนนั้นมีเก้าคนที่เป็นผู้หญิง มันแทบจะเป็นอัตราหนึ่งต่อหนึ่งเลยด้วยซ้ำ…
จักรพรรดิไอวอรี่ก็รีบเข้าไปทักทายหยางนัวในทันทีเมื่อเธอเข้ามาถึง “พี่สาว ชื่อของผมคือจักรพรรดิไอวอรี่ พี่สามารถเรียกผมว่าไอวอรี่น้อยได้ถ้าพี่ชอบ! พวกเรานั้นเป็นนักธนูเหมือนกัน ดังนั้นผมคิดว่าพวกเรามีชะตาต้องกัน! พี่สามารถแอดผมเป็นเพื่อนได้ไหมครับ…”
เมื่อจ้องไปที่การกระทำอันน่าละอายของจักรพรรดิไอวอรี่ ความทระนงตัวก็พึมพำอย่างอิจฉา “เย็..เข้! เขาแม่งเก่งกาจในเรื่องนี้จริงๆ…”
“นายไม่ควรที่จะอิจฉาเขา หญิงสาวคนนี้ไม่ใช่คนที่นายควรที่จะยั่วยุเลย…”หวังหยู่หัวเราะ
“ฮึ่ม! มันก็เป็นเพียงแค่หญิงสาวอีกหนึ่งคนแค่นั้นแหละ!”ความทระนงตัวพ่นลมหายใจออกมา เขาคิดว่าหวังหยู่นั้นพยายามทำให้เขาตื่นตระหนก ถึงแม้ว่ามันจะมีผู้เชี่ยวชาญหญิงอยู่หลายคน ผู้เล่นระดับสูงทั้งหมดนั้นก็เป็นผู้ชาย จากเรื่องนี้มันก็เห็นได้ชัดจากการต่อสู้ แม้กระทั่งในเกม ผู้หญิงนั้นก็ค่อนข้างแย่กว่าผู้ชาย
ถึงแม้ว่าหวังหยู่จะสามารถบอกได้ว่าความทระนงตัวยังคงไม่เชื่อ เขาก็ไม่พยายามที่จะอธิบายต่อ
ตั้งแต่ที่คนทั้งยี่สิบคนมาครบแล้ว หวังหยู่ก็สร้างปาร์ตี้และเพิ่มพวกเขาเข้าไปในปาร์ตี้
“เอ๋? ระดับ 15? คุณมั่นใจเกี่ยวกับความคิดนี้งั้นเหรอ?”
หลังจากการเพิ่มเข้าไปในปาร์ตี้ เสือแห่งความท้าทายก็เห็นก็มึนงงไปชั่วขณะเมื่อเห็นระดับของคนที่เหลือ
เสือแห่งความท้าทายนั้นไม่ได้กล่าวถึงดาร์คนอร์ทฟิชเชอร์ ตั้งแต่ที่เขานั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญอันโด่งดัง เขานั้นไม่ได้กล่าวถึงมู่จี่เซียนด้วยเช่นกัน ตั้งแต่ที่เธอเป็นภรรยาของหวังหยู่ คนที่พวกเขาพูดถึงนั้นก็คือหลี่ซัวและคนอื่น
ตั้งแต่ที่ทั้งสี่คนนั้นทำเควสสำเร็จและได้รับอาชีพนักแปรธาตุสำหรับหลี่ซัว พวกเธอนั้นนั้นก็แทบไม่ออกจากสำนักงานใหญ่เพื่อไปเก็บระดับ ดังนั้นพวกเธอก็จึงมีระดับที่ต่ำ แม้ว่าแมรี่นั้นจะมีระดับที่สูงที่สุดก็ตามที เธอก็ยังมีแค่ระดับเพียงแค่ 16
“พวกเธอนั้นมาแค่มาเติมจำนวนให้เต็ม! และพวกเธอนั้นก็เป็นคนสนับสนุนนิกายซวนเฉิยอยู่แล้ว!”หวังหยู่ตอบกลับ
“โอ้…ฉันเห็นแล้ว…”เสือแห่งความท้าทายพยักหน้าเบาๆ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ส่งเสียงไม่พอใจออก นอกจากความแข็งแกร่งของหวังหยู่แล้ว พวกเธอก็อยู่ที่นั่น
เสือแห่งความท้าทายนั้นเป็นนักเล่นเกมที่แท้จริง ดังนั้นเขาจึงไม่ยอมรับหลี่ซัวและคนที่เหลือ เนื่องจากว่าพวกเธอนั้นเป็นผู้หญิง นี่เป็นดันเจี้ยนระดับนรกที่พวกเขาท้าทาย การกระทำผิดพลาดเพียงเล็กน้อยนั้นจะทำให้ทั้งปาร์ตี้นั้นถูกกวาดล้าง!
ระบบนั้นจะไม่ยอมให้ใครก็ตามจะได้รับการดูแลเป็นพิเศษ เนื่องจากหน้าตาของพวกเธอ
หลี่ซัวนั้นเป็นหญิงสาวที่ชาญฉลาด ดังนั้นเมื่อเธอได้ยินคำดูถูกจากน้ำเสียงของเสือแห่งความท้าทาย เธอก็ยืนขึ้นและพูดขึ้นว่า “ฉันรู้ว่าพวกเราสี่คนนั้นมีระดับที่ต่ำมากและพวกเรานั้นก็ติดหนี้กับพี่ชายกระทิงและนิกายซวนเฉินในการพาพวกเราไปยังสิ่งแวดล้อมที่ปลอดภัย พวกเรานั้นรู้ว่าความแข็งแกร่งของพวกเราดีที่สุด ดังนั้นพวกเราจึงไม่ได้คิดที่จะถามว่าขอเข้าร่วมได้หรือไม่ มันเป็นเพียงแค่เพราะว่า พี่ชายกระทิงถามว่าให้พวกเราเข้าร่วมได้ไหม ซึ่งพวกเราอยู่ที่นี่เพื่อเติมจำนวนให้เต็มและได้รับประสบการณ์ แน่นอนว่าพวกเรานั้นจะไม่เพียงแค่เป็นตัวถ่วงกับทุกคน ยารักษาที่พวกเราสร้าง พวกเราจะแบ่งปันให้กับคนอื่น!”
เจตนาของหลี่ซัวนั้นชัดเจนอย่างมาก พวกเธอนั้นเข้าใจถึงความแข็งแกร่งและความไม่มีประสิทธิภาพของปาร์ตี้ แต่ปาร์ตี้ก็จะเข้าดันเจี้ยนไม่ได้ ถ้าปราศจากพวกเธอ ดังนั้นยารักษานั้นหมายถึงคำขอบคุณสำหรับพวกเธอต่อการเสียสละต่อความรับผิดชอบ ถ้าพวกเธอล้มเหลวในการเคลียร์ดันเจี้ยน
“ผม..ผมไม่ได้หมายถึงแบบนี้..”เสือแห่งความท้าทายไอออกมาอย่างอึดอัด เขานั้นเป็นเชี่ยวชาญด้วยตัวเอง ดังนั้นคำพูดของเขาที่พูดออกไปนั้นเขานั้นกำลังรังแกหญิงสาวที่อ่อนแอแบบนี้จะทำให้เขาเสียหน้าด้วยเช่นกัน
ในเวลานั้นเอง เสือแห่งความท้าทายนั่นก็ไม่ใช่คนเดียวที่รู้สึกอึดอัด แม้กระทั่งกลุ่มพริมโรสอันนองเลือดก็พูดไม่ออก
คำพูดที่ว่า “ให้สิ่งแวดล้อมที่ปลอดภัยของพวกเรา” นั้นเป็นเป้าหมายที่ชัดเจนต่อพวกเธอทั้งสามคน เมื่อหลี่ซัวและคนอื่นนั้นก็เคยเป็นส่วนหนึ่งของกองทัพพริมโรส มันเป็นเพราะว่าพวกเธอต้องการสิ่งแวดล้อมที่ปลอดภัย ถ้ามันไม่ใช่เป็นเพราะว่าหวังหยุ่และนิกายซวนเฉินแล้วละก็ ใครจะไปรู้ว่าพวกเธอจะมีสภาพเป็นยังไงในตอนนี้…ถึงแม้ว่าเธอจะแสดงถึงความไม่แยแส หลี่ซัวก็ไม่เคยลืมข้อขัดแย้งนั้นเลย
ยิ้ม ไร้ความกลัวนั้นก็ส่งข้อความไปในช่องแชทกิลด์อย่างมีความสุข “หิมะน้อยนี้ค่อนข้างโหดเหี้ยมจริงๆ หึหึ! ฉันนี่ชอบความคึกคักที่นี่จริงๆ เฮะ เฮะ เฮะ..”
“ฉันก็เป็นส่วนหนึ่งของนิกายซวนเฉินอยู่ด้วย ดังนั้นฉันจะปล่อยให้คนอื่นดูแคลนฉันได้ยังไง?”หลี่ซัวหัวเราะคิกคัก
เมื่อเห็นบรรยกาศอันอึดอัด ไร้ความกลัวก็หัวเราะออกมาเสียงดัง “หิมะน้อยนั้นไม่ได้มีแรงจูงใจซ่อนเร้นอะไรหรอกเพื่อนๆ ยารักษานั้นเป็นความพิเศษของนิกายซวนเฉินของพวกเรา ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้ยอดเยี่ยม ฉันเชื่อว่ามันจะช่วยนายในสถานการณ์ที่เลวร้าย! ได้โปรดเอาไปคนละส่วนด้วย”
เสือแห่งความท้าทายและกลุ่มพริมโรสอันนองเลือดไม่กล้าที่จะขยับและมันก็มีเพียงจักรพรรดิไอวอรี่ที่หน้าด้านและยืดมือไปเอามาหนึ่งเม็ดสำหรับตัวเขา
“หื้อ??”เมื่อเขาได้รับยารักษา จักรพรรดิไอวอรี่ก็ตัวแข็งทื่ออยู่ชั่วครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะมองเห็นหมิงตู่กำลังจ้องมาที่เขา
“มันคนละหนึ่งเม็ดต่อคนไอโลภ! มึงห้ามเอาอีกเม็ด!”
จักรพรรดิไอวอรี่จ้องไปที่ใบน้าของหมิงตู่ก่อนที่จะหันกลับไปหาเสือแห่งความท้าทายและกระซิบ “รีบไปเอามา! มันเป็นของดี!”
“หึ! มันเป็นแค่ยารักษาไม่ใช่เหรอ?”เสือแห่งความท้าทายหัวเราะ
โดยปราศจากการตอบคำถาม จักรพรรดิไอวอรี่ก็ส่งรูปไอเทมในมือของเขาให้กับเสือแห่งความท้าทาย
“ยารักษาระดับกลาง??!!”
จักรพรรดิไอวอรี่นั้นก็รีบยื่นมือไปปิดปากเสือแห่งความท้าทายและด่า “เงียบเสียงลงไม่ได้งั้นเหรอ? คนอื่นจะได้ยินนาย!”
อย่างไรก็ตาม จักรพรรดิไอวอรี่นั้นช้าเกินไป กลุ่มของพริมโรสอันนองเลือดนั้นต่างก็ได้ยินเสียงของเสือแห่งความท้าทายแล้ว
“ยารักษาระดับกลาง??”
